Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Forrest Gump είναι ένας Αμερικανός με νοητική στέρηση. Μέσα όμως στο μεγάλο σώμα του βρίσκεται η καρδιά ενός μικρού παιδιού.
Μεγαλώνοντας λοιπόν και κερδίζοντας εμπειρίες, θα βρεθεί σ’ όλες τις σημαντικέ εκείνες στιγμές που στιγμάτισαν την Αμερικάνικη ιστορία και θ’ αποτελέσει σημαντικό κομμάτι τους.
Θα γυρίσει τον κόσμο, θα γνωρίσει νέους ανθρώπους επηρεάζοντας τη ζωή τους έχοντας πάντα συντροφιά στη σκέψη του την αγαπημένη του Jenny.

Προσωπική άποψη:
Υπάρχουν μερικές ταινίες που παρά το απλό τους περιεχόμενο καταφέρνουν να συγκινήσουν βαθιά. Μία απ’ αυτές είναι και το “Forrest Gump”. Μπορεί να έχουν περάσει σχεδόν 15 χρόνια απ’ όταν κυκλοφόρησε όμως κάθε φορά που την βλέπω αισθάνομαι σαν να είναι η πρώτη. Κάθε φορά μου προκαλεί το ίδιο γλυκό και τρυφερό συναίσθημα. Εμπνευσμένη λοιπόν από τη νουβέλα του Winston Groom, προσπαθεί να μας κάνει να δούμε τα πράγματα διαφορετικά. Μέσα στο μυαλό και στην καρδιά του Forrest από την αρχή μέχρι το τέλος της ταινίας ζει παγιδευμένο ένα παιδί. Ένα αξιολάτρευτο παιδί που με την καλοσύνη και την αθωότητά του μπορεί να κερδίσει τους πάντες, μπορεί ακόμα κι αν ο ίδιος δεν το αντιλαμβάνεται να κατακτήσει τον κόσμο. Άλλωστε ο καθένας μας επηρεάζει τη ροή της ιστορίας, είτε ηθελημένα, είτε όχι.

Ο Forrest με τη μεγαλοσύνη της καρδιάς του, μέσα απ’ την αφήγηση της ζωής του μας αφήνει να ταξιδέψουμε μαζί του στην ιστορία της σύγχρονης Αμερικής. Μαζί του θα συναντήσουμε 3 από τους προέδρους των Η.Π.Α., θα βρεθούμε στα πεδία μάχης του Βιετνάμ, στην ανάδειξη του Elvis Presley αλλά και του “Imagine” απ’ τον John Lennon, στο ξεσκέπασμα της υπόθεσης Watergate και στην ανάπτυξη της Apple. Αφελές; Μπορεί! Σίγουρα όμως καταφέρνει να μας ταξιδέψει και να κερδίσει τη συμπάθεια και την αγάπη μας. Ο Forrest δεν είναι ηλίθιος! Απλά είναι πιο αργός από κάποιος άλλους. Και ποιος από μας είναι σε θέση να κρίνει αν ο άλλος είναι ηλίθιος ή όχι; Την αθωότητα και την αδυναμία την έχουμε μετονομάσει σε βλακεία κι αγαθότητα. Η ανηθικότητά μας, μας κάνει να βλέπουμε και να ευτελίζουμε κάθε τι διαφορετικό από μας που στην πραγματικότητα μπορεί να είναι χίλιες φορές καλύτερο.

Τα εφέ τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στην ταινία είναι φανταστικά και σε συνδυασμό με την ονειρική φωτογραφία συγκινούν και συναρπάζουν. Κοιτάς χαμένος τις εικόνες και σκέφτεσαι πως θα ήθελες να βρεθείς στην ίδια θάλασσα, στη ίδια εξοχή, στην ίδια έρημο, να κοιτάς το ίδιο ηλιοβασίλεμα ή τον ίδιο έναστρο ουρανό που κοίταγε κι ο Forrest. Και τελικά συνειδητοποιείς πως όπως και η Jenny, έτσι κι εσύ, ακόμα κι αν δεν ήσουν εκεί, ήσουν μαζί του. Εξαιρετικό και το πάντρεμα με τη γλυκιά και τρυφερή μουσική. Ονειρική κι ανάλαφρη, σε ταξιδεύει μαζί της και σε συγκινεί. Σου ξυπνάει όλη εκείνη την αθωότητα και την παιδικότητα που αν και νόμιζες ότι έχει χαθεί, τελικά υπάρχει παντού γύρω σου.

Και δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση που ο Zemeckis απέσπασε το Oscar καλύτερης σκηνοθεσίας. Έχει αποδείξει πολλές φορές πως οι ιστορίες με παιδικότητα είναι το φόρτε του. Πόσο μάλλον στη συγκεκριμένη που πέραν των όμορφων συναισθημάτων που προκαλεί, έχει ενεργό χαρακτήρα σ’ ένα εξαιρετικό μοντάζ, κάνοντας τον Forrest πραγματικά κομμάτι της Αμερικάνικης ιστορίας, έτσι που όχι μόνο να κερδίζει τη συμπάθεια, αλλά και το γέλιο μας που δεν είναι κοροϊδευτικό, αλλά γεμάτο αγάπη και κατανόηση. Κι όταν φτάσουν οι τίτλοι τέλους τότε θα πείτε “ναι, με μάγεψε” και σίγουρα θα νιώσετε την ψυχή σας πιο ανάλαφρη, όπως νιώθει το φτερό που το παίρνει ο άνεμος.

Για τον Tom Hanks τι να πει κανείς; Ένας εξαιρετικός ηθοποιός που δικαίως απέσπασε το Oscar πρώτου ανδρικού ρόλου για τη συγκεκριμένη ερμηνεία. Τι κι αν είχε ξαναπαίξει ένα παιδί εγκλωβισμένο σε σώμα ενήλικου στο “Big”; Τα πράγματα εδώ είναι πολύ διαφορετικά. Τόσο η κινησιολογία του, όσο κι η εκφραστικότητά του στο πρόσωπο και κυρίως στο βλέμμα του, είναι απ’ αυτές που δε μπορείς να ξεχάσεις. Εξαιρετικός όμως ήταν κι ο Gary Sinise. Φίλος του Hanks που τον συντροφεύει σε αρκετές ταινίες, κατάφερε μέσω αυτής ν’ αναδείξει και να ξεδιπλώσει το μεγάλο υποκριτικό του ταλέντο. Ωστόσο παραμένει από τους μεγάλους αδικημένους του σύγχρονου κινηματογράφου.

Αέρινη, μυστηριώδης και με δυνατότητες διάπλασης και η Robin Wright Penn στο ρόλο της Jenny, της παρουσίας εκείνης που πάντα συνοδεύει τον Forrest στη ζωή και στα όνειρα. Όπως λέει η μητέρα του Forrest “Η ζωή είναι σαν ένα κουτί με σοκολατάκια! Ποτέ δεν ξέρεις τι θα βρεις μέσα!”. Πόση αλήθεια κρύβεται σ’ αυτή τη φράση... “Δε μπορείς να σώσεις όλο τον κόσμο Forrest!”, του λέει η Jenny. Αξίζει όμως να προσπαθήσεις! Ταξιδέψτε λοιπόν κι εσείς με τον Forrest κι αφήστε να ξυπνήσει το αθώο παιδί που κρύβεται μέσα σας κι άμα μπορείτε μην το αφήσετε να ξανακοιμηθεί ποτέ. Ο κόσμος θα ήταν καλύτερος, αν ήμασταν καλύτεροι άνθρωποι. Μια ταινία που παίρνει άριστα, όχι μόνο λόγω όσων κινηματογραφικών θετικών στοιχείων έχουν προαναφερθεί, αλλά γιατί με έκανε να αισθανθώ έτσι.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Forrest Gump
Είδος: Κοινωνικό
Σκηνοθέτης: Robert Zemeckis
Πρωταγωνιστές: Tom Hanks, Robin Wright Penn, Gary Sinise, Mykelti Williamson, Sally Field, Michael Conner Humphreys, George Kelly
Παραγωγή: 1994
Διάρκεια: 142’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://www.imdb.com/title/tt0109830/
http://en.wikipedia.org/wiki/Forrest_Gump_(film)