...

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 03, 2008

Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η χρήση ινδικής κάνναβης από μεγάλη μερίδα κόσμου είναι κάτι γνωστό που ωστόσο δεν παύει μέχρι και σήμερα να θεωρείται ταμπού και να σοκάρει μάλιστα πολλούς παρά την προσπάθεια της απομυθοποίησής του από μεριάς χρηστών και επιστημόνων.
Ο Γιώργος Καράμπελας, καταγώμενος από μια περιοχή της Ελλάδας που φημίζεται για την παραγωγή αυτού του είδους, αποφάσισε ν’ ασχοληθεί, να συλλέξει στοιχεία και πληροφορίες που ίσως και ν’ απενοχοποιήσουν το αυτό το μικρό φυτό στα μάτια μας.

Προσωπική άποψη:
Ο συγγραφέας χειρίζεται ψύχραιμα και με μεγάλη ουδετερότητα ένα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο ζήτημα που έχει αποτελέσει το μήλον της έριδας σε νομικούς, ιατρικούς και κάθε φύσης κύκλους. Αναζητάει και ανιχνεύει τις ρίζες του φυτού εκείνου που από άλλους έχει θεωρηθεί θεικό και από άλλους σατανικό. Για κάποιους αποτέλεσαι πηγή έμπνευσης και δράσης και για κάποιους άλλους την αρχή της καταστροφή τους.

Η προσέγγιση του θέματος δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί παρά επιστημονική. Ξεκινάμε ένα ταξίδι στον κόσμο της ινιδκής κάνναβης για ν’ ανακλύψουμε τόσο τις διάφορες ποικιλίες της, όσο και τις ιδιομορφίες της και την χρήση της μέσα στους αιώνες. Γιατί όσο και να φαίνεται περίεργο, τελικά η κάνναβη είναι κάτι περισσότερο από ένα παραισθησιογόννο φυτό. Είναι ένα φυτό που σημάδεψε την βιομηχανία καθώς έχει χρησιμοποιηθεί στην παραγωγή κλωστικών ινών, στην φαρμακοπαραγωγή αλλά και που έχει επηρεάσει την εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας από την παλαιολιθική εποχή.

Μέσα σ’ αυτό τα ταξίδι της παραζάλης, μαθαίνουμε για την χρήση της στην αρχαία Ελλάδα και στα ιερά μυστήρια που σημάδεψαν την ιστορία της, στην Κίνα και την Ιαπωνία, στην αρχαία Ρώμη, στην Περσία, στο Ισλάμ, στην Αίγυπτο, στην Ευρώπη, στην Αμερική, ακόμα και στην Αφρική. Τελικά η κάνναβη είναι πολυδιαδεδομένη και δοξασμένη με κάθε δυνατό τρόπο και αυτό καλούμαστε ως αναγνώστες να κατανοήσουμε.

Γιατί αγαπητέ αναγνώστη, μιλάμε για ένα φυτό, που στάθηκε καταστροφικό για πολύ κόσμο. Όχι γιατί τον εξώθησε σε κάτι πιο ισχυρό, αλλά γιατί για χάρη του βασανίστηκε, κατακρίθηκε, οδηγήθηκε σε πολέμους και κατάληξε πολλές φορές και σε θάνατο, κάτι που ξεπερνά τον κοινωνικό αποκλεισμό. Πέραν όμως της δυσάρεστης πλευράς, υπάρχουν και εκείνοι που δόξασαν την κάνναβη, που χάρη σ’ αυτήν γλέντησαν και γέλασαν, ξέχασαν τα βάσανά τους και εναπόθεσαν εκεί ένα κομμάτι του εαυτού τους.

Η κάνναβη, εξελίσεται όσο εξελίσεται και η ανθρωπότητα. Είναι σαν φαύλος κύκλος που ποτέ δεν πρόκειται να κλείσει. Όπως λέει και ο ίδιος ο συγγραφέας, η κάνναβη είναι το φυτό εκείνο που αγαπήθηκε και μισήθηκε όσο κανένα άλλο στον κόσμο. Και έχει δίκιο! Τώρα το κατά πόσο μπορεί κανείς ν’ ασπαστεί τις απόψεις του διαβάζοντας το βιβλίο, είναι μια ιστορία πολύ διαφορετική. Μπορεί να μην σας κάνει υποστηρικτές της κάνναβης, σίγουρα όμως θα σας προβληματίσει και θα σας κεντρίσει το ενδιαφέρον με το ενδιαφέρον και πλούσιο υλικό του.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα Βιβλίου:
Συγγραφέας: Καράμπελας Γιώργος
Εκδόσεις: Οξύ
Κατηγορία: Εκπαιδευτικό
Έτος Έκδοσης: 1998
Αρ. σελίδων: 623
ISBN: 978-960-436-199-1

Posted on Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 03, 2008 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

4 comments

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 01, 2008

Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Harry ξεκινάει τη δεύτερη χρονιά του στο σχολείο Hogwarts, παραβλέποντας την προειδοποίηση του Dobby ότι αν επιστρέψει θα συναντήσει πολλούς κινδύνους.
Περίεργες και αγριεμένες φωνές βγαίνουν από τους τοίχους, ενώ οι μαθητες του Hogwarts έχουν μεταμορφωθεί σε πέτρινα ομοιώματα.
Σύντομα o Harry αρχίζει πραγματικά να ανησυχεί για τη ζωή του. Μόνο αυτός όμως θα μπορούσε να αποτρέψει την καταστροφή.

Προσωπική άποψη:
Η αλήθεια είναι πως χρειάστηκαν παραπάνω από μια φορές για να δω και να μπορέσω πλέον ν’ ασκήσω αντικειμενική κριτική πάνω στην δεύτερο μέρος της ιστορίας του μικρού μάγου που αναστάτωσε τον κόσμο. Αν και αρχικά δεν κατάφερε να κερδίσει τον ενθουσιαμό μου, το κατάφερε έπειτα από μια πιο ώριμη και πιο μελετημένη αυτή τη φορά ματιά.

Αυτή τη φορά δεν έχουμε περιττές εισαγωγές. Δεν χρειάζονται άλλωστε καθώς έχουμε μπει ήδη στο νόημα με την εισαγωγή της πρώτης ταινίας. Ξέρουμε ποιος είναι ο Harry, ποιο είναι το σκοτεινό παρελθόν του και το μόνο που μας απασχολεί είναι ποιο θα ‘ναι το μέλλον του καθώς δεν είμαστε σίγουροι για το πόσο αισιόδοξο θα μπορούσε να είναι με όλο αυτό το βαρύ φορτίο που φέρει στις πλάτες του. Η ιστορία βασίζεται όχι τόσο στην ίδια την ιστορία, αλλά στους χαρακτήρες που δρουν μέσα σ’ αυτή. Το παζλ μπορεί να φαντάζει απλό, όμως εκείνοι είναι που με τις πράξεις και τις επιλογές τους θα καθορίσουν την εξέλιξη, κάτα που κατά συνέπεια προσηλώνει όλη την προσοχή μας πάνω τους. Το τι θα κάνουν είναι αυτό που μας απασχολεί και όχι το πως θα εξελιχθεί.

Η σκηνοθεσία του Colombus είναι πιο σταθερή απ’ ότι στην πρώτη ταινία και αυτή τη φορά μοιάζει να έχει κατανοήσει περισσότερο, τόσο τον κόσμο του Hogwarts, όσο και το τι θέλει να βγάλει προς τα έξω. Βέβαια, παρά την όποια διαφορετική αισθητική προσέγγιση, υπάρχουν αρκετές όμοιες γωνίες με την πρώτη ταινία, αυτό όμως είναι κάτι που μπορείς να συγχωρέσεις.

Το Hogwarts από άκρη σε άκρη είναι διαφορετικό. Μοιάζει μεγαλωμένο σε όλες του τις διαστάσεις και αυτό χαροποιεί ίδιαίτερα. Ναι, πλέον είναι ένας ολόκληρος κόσμος, με απόκρυφα περάσματα και μυστικά, με ατελείωτους διαδρόμους, πληθώρα διαφορετικών αιθουσών που αντανακλούν το πνεύμα του κάθε καθηγητή και του κάθε μαθήματος. Ένα μέρος, που αυτή, τη δεύτερη φορά, σε πείθει ότι έχει πολλά κρυμμένα πράγματα για ν’ ανακαλύψεις.

Τα σκοτεινά χρώματα και τα ειδικά εφέ που είναι εμφανώς αυξημένα και πιο ρεαλιστικά σχεδιασμένα, προσδίδουν το μυστήριο εκείνο που απουσίαζε από την πρώτη ταινία. Στο ίδιο μυστηριώδες κλίμα κινείται και η μουσική, που αυτή τη φορά μπορεί να μην έγινε από τον Williams, ωστόσο τον θυμίζει σε πολλά σημεία καθώς η κεντρική μουσική ιδέα απαρμένει η ίδια, τόσο που ίσως κάποιοι να εκνευρίστηκαν.

Οι μικροί πρωταγωνιστές φαίνεται να έχουν αφήσει κάπως το άγχος που τους διακατείχε στην πρώτη ταινία, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως δίνουν ότι καλύτερο θα μπορούσαν. Τα καλύτερα αποτελέσματα τα περιμέναμε στο μέλλον και ήρθαν άλλωστε. Η χημεία μεταξύ τους ωστόσο έχει βελτιωθεί αισθητά κάτι που κάνει την κινηματογραφική τους παρουσία πιο ευχάριστη.

Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες για μια ακόμα φορά έχουν εξόχοντα ρόλο και εξαιρετική παρουσία. Η προσεγμένη και πολύ καλή επιλογή επιβεβαιώνετα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και απολαμβάνουμε, έστω και τα λίγα εκείνα λεπτά που τους έχουμε στην οθόνη μας. Τελευταία φορά που βλέπουμε τον αποθανόντα Richard Harris που πραγματικά, άφησε ένα μεγάλο κενό πίσω του, καθώς ο αντικαταστάτης του δεν κατάφερε παρά το ότι είναι συμπαθέστατος να κερδίσει τον σεβασμό που είχαμε για τον πρώτο. Εξαιρετική όμως και η προσθήκη του καθηγητή Lockhart με τον όπως αποδείχτηκε, πολύ καλό Branagh που αποδείχτηκε ευρηματικός και αποτελεσματικός.

Κλείνοντας, θέλω να θυμίσω πως μέχρι και αυτή την ταινία, ο Harry Potter απευθυνόταν κυρίως στο παιδικό κοινό, τόσο λόγω υπόθεσης, όσο και λόγω προσέγγισης από μεριάς Colombus. Παρ’ όλα ταύτα, παραμένει μια απολαυστική φανταστική περιπέτεια, που παρά τη μεγάλη της διάρκεια, το μόνο που πετυχαίνει είναι να σε μαγέψει.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ο Χάρι Πότερ Και Η Κάμαρα Με Τα Μυστικά
Είδος: Φαντασίας
Σκηνοθέτης: Chris Colombus
Πρωταγωνιστές: Daniel Radcliffe, Rupert Grint, Emma Watson, Robbie Coltrane, Richard Harris, Alan Rickman, Kenneth Branagh, John Cleese, Shirley Henderson, Jason Isaacs
Μουσική: William Ross
Παραγωγή: 2002
Διάρκεια: 161’

Επίσημα sites:
http://harrypotter.warnerbros.co.uk/site/index.html
http://harrypotter.warnerbros.com/

Posted on Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 01, 2008 by Γιώτα Παπαδημακοπούλου

3 comments