Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ένας μεσήλικος χήρος που διατηρεί γραφείο τελετών προσπαθεί να αναθρέψει σωστά την 11χρονη κόρη του, η οποία μπαίνει στην εφηβεία.
Η κατάσταση θα αλλάξει προς το καλύτερο όταν μπει στη ζωή τους μία μακιγιέρ, που απαντά στην αγγελία του, αγνοώντας ότι οι πελάτες της θα είναι νεκροί.

Προσωπική άποψη:
Βλέποντας τον τίτλο ίσως να έχετε ήδη καταλάβει για ποια ταινία μιλάω. Και ίσως, κάποιοι από εσάς, να αναρωτιέστε πως αποφάσισα να σχολιάσω μια ταινία σαν κι αυτή. Η απάντηση στην πραγματικότητα είναι πολύ απλή. Υπάρχουν ορισμένες ταινίες, που μπορεί να μην αποτελούν κινηματογραφικά αριστουργήματα, να μην βασίζονται σε ένα περίτεχνο σενάριο ή να μην εμπλουτίζονται από εξειδικευμένη φωτογραφία ή οπτικά εφέ, μπορούν όμως, ακόμα και μετά από 18 χρόνια, να σου αφήνουν την ίδια γλυκόπικρη γεύση καθώς τις παρακολουθείς.

Η ιστορία έχει ως κεντρικό της ήρωα ένα εντεκάχρονο κορίτσι, την Vada, που ενώ φαινομενικά είναι όπως όλα τα κορίτσια της ηλικίας της, στο βάθος έχει πολλά διαφορετικά στοιχεία. Η Vada είναι το κορίτσι της διπλανής πόρτας που αντί όμως να μεγαλώσει ανάμεσα σε άλλα παιδιά και παιχνίδια της ηλικίας της, μεγάλωσε με την συντροφιά ενηλίκων που δεν περίμεναν πλέον τίποτα από την ζωή τους, όταν αυτή τους στέρησε αγαπημένα πρόσωπα και πράγματα, βάζοντάς τους στην διαδικασία να μάθουν να ζουν εγωκεντρικά, αδυνατώντας να ισσοροπήσουν ανάμεσα στις δικές τους ανάγκες και αυτές των άλλων.

Ο πατέρας της Vada διατηρεί εντός της οικογενειακής εστίας, γραφείο τελετών. Αυτό είναι ένα γεγονός το οποίο ένα μικρό παιδί δεν μπορεί να επεξεργαστεί και πολύ περισσότερο να κατανοήσει. Είναι ο λόγος που η ίδια έχει μπερδέψει την ζωή με τον θάνατο, που ζει σε μια κατάσταση ηθελημένης σύγχισης και που προσπαθεί, σατιρίζοντας και διακωμωδώντας τον, να ξεγελάσει τον φόβο που της προκαλεί και που την κηνυγάει από τότε που γεννήθηκε καθώς, κατά βάθος, θεωρεί υπαίτιο τον εαυτό της για την απώλεια της μητέρας της.

Οι οικογενειακοί δεσμοί βρίσκονται σε πρώτο πλάνο. Η σχέση πατέρα-κόρης, ανάμεσα σε ένα κοριτσάκι κι έναν ώριμο άντρα, που παρά τα χρόνια του δεν είναι σίγουρος για το ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να διαχειριστεί την κατάσταση που επικρατεί, όχι γιατί δεν την βλέπει, αλλά γιατί στην πραγματικότητα δεν τον αφήνει ο φόβος να την παραδεκτεί. Μερικές φορές η αγάπη είναι δύσκολο να εκφραστεί και η απώλεια μας πληγώνει τόσο πολύ, ίσως και ανεπανόρθωτα. Ίσως πάλι όχι, απλά να περιμένει εκείνο το μαγικό άγγιγμα που θα μαλακώσει τον πόνο της καρδιάς αφήνοντάς την να προχωρήσει παρακάτω.

Όμως πολύ ισχυρός είναι και ο φιλικός δεσμός, εκείνος των παιδικών μας χρόνων όπου δεν υπάρχει φθόνος, δεν υπάρχει μνησικακία, δεν υπάρχει προδοσία. Κάθε τι, καλό ή κακό, έχει ρίζα την αθωότητα και πως το παιδικό μυαλό, περίπλοκα και δύσκολα κατανοητό τις περισσότερες φορές από τους ενήλικους, μπορεί να χτίζει και να γκρεμίζει κόσμους, να ακροβατεί ανάμεσα σε ακραία και δύσκολα επεξηγήσιμα συναισθήματα. Η αγνότητα επικρατεί, η τρυφερότητα, ακόμα και η υποβόσκουσα καμιά φορά, συντηρεί και η απώλειά της, όσο τραυματική κι αν είναι, μπορεί να είναι η μόνη που να μπορεί να μας λυτρώσει από τα φαντάσματα μιας ζωής.

Η τότε μικρή Anna Chlumsky, δίνει μια πολύ ώριμη ερμηνεία για το νεαρό της ηλικίας της, πλημμυρισμένη από την αθωότητα των νιάτων της και την εκφραστικότητα των μεγάλων ματιών της που σε κάθε βλέμμα τους, στάζουν συναίσθημα. Ο Macaulay Culkin σε έναν ρόλο διαφορετικό απ’ ότι μας συνήθιζε με τις εμφανίσεις του, τρυφερό και υποτονικό, αθώο και μυστήρια ήρεμο. Σίγουρα κανένας τότε δεν φανταζόταν την μετέπειτα εξέλιξή του. Στους ενήλικους ρόλους, σίγουρα συναντάμε μεγάλα ονόματα της εποχής, που παρά το μη απαιτητικό των ρόλων τους, είναι αποτελεσματικοί σε αυτό που καλούνται να κάνουν.

Αν λοιπόν ανήκετε στην κατηγορία εκείνων που δεν ζητάνε πολλά για να ικανοποιηθούν, αν η αγαλίαση της ψυχής σας σημαίνει περισσότερα πράγματα απ’ το να χορτάσει το μάτι σας με ανούσιες εικόνες δράσης, αν σας λείπει εκείνη η αθωότητα που σας χαρακτήριζε στα 11 σας χρόνια, αν σας λείπει η αθωότητα των κοινωνικών ταινιών πριν 20 χρόνια, αν θέλετε να συγκινηθείτε, γιατί όχι, ακόμα και να κλάψετε, ίσως είναι μια καλή ευκαιρία να αναζητήσετε το δικό σας κορίτσι σε κάποιο παλιό video club.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Το Κορίτσι μου
Είδος: Κοινωνική
Σκηνοθέτης: Howard Zieff
Πρωταγωνιστές: Anna Chlumsky, Macaulay Culkin, Dan Aykroyd, Jamie Lee Curtis, Richard Masur, Griffin Dunne, Peter Michael Goetz, Ann Nelson
Παραγωγή: 1991
Διάρκεια: 98’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://www.imdb.com/title/tt0102492/
http://en.wikipedia.org/wiki/My_Girl_(film)