Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Chuck Barris είναι το πιο αγαπημένο τηλεοπτικό πρόσωπο και οι εκπομπές του κάνουν τα μεγαλύτερα νούμερα τηλεθέασης φέρνοντάς τον πάντα σε πρώτο πλάνο.
Η ζωή του όμως θα αλλάξει όταν θα δεχτεί μια πρόταση από την CIA και θα αρχίσει να συνεργάζεται μαζί τους ως εκτελεστής.
Στην αρχή όλα πηγαίνουν καλά όμως όσο ο καιρός περνάει, τόσο η τηλεοπτική του καριέρα όσο και η ψυχολογία του παίρνουν την κάτω βόλτα και θέλει να εγκαταλαλείψει την CIA.
Περνώντας σταδιακά από την λογική στην παράνοια και προσπαθώντας να μην χάσει το μυαλό του, γράφει την αυτοβιογραφία του της οποίας οι πληροφορίες μέχρι σήμερα δεν έχουν επιβεβαιωθεί από την CIA.

Προσωπική άποψη:
Η ταινία βασίζεται στην αυτοβιογραφία του Chuck Barris. Μπορεί αυτό το όνομα σε σας να μην λέει τίποτα, σίγουρα όμως ξύπνησε την μνήμη των Αμερικάνων που παρακολουθούσαν τηλεόραση τη δεκαετία του ’60 και του ’70. Ουσιαστικά ο Barris, ένα από τα πιο επιτυχημένα πρόσωπα της τηλεόρασης, ήταν ο πατέρας της σημερινής μεσημεριανής ζώνης, δηλαδή των τηλεσκουπιδιών. Και όσο περίεργο κι αν ακούγεται, παράλληλα με άνθρωπος της τηλεόρασης, συνεργάστηκε με την CIA ως εκτελεστής. Πώς συνδυάζονται αυτά τα δύο; Μάλλον δύσκολα!

Ήταν η πρώτη φορά που ο George Clooney πήρε θέση πίσω από την κάμερα. Ο κόσμος βέβαια τότε ήταν ιδιαίτερα επιφυλακτικός. Τι δουλειά είχε με την σκηνοθεσία ένας γοητευτικός και ταλαντούχος ηθοποίος, τι ήθελε να μπει σε ξένα χωράφια. Οι ενστάσεις ωστόσο άρχισαν να μειώνονται στο άκουσμα της συμμετοχής του Kaufman ο οποίος ανέλαβε και το σενάριο της ταινίας καθώς, και στο άκουσμα του cast της ταινίας που αν μη τι άλλο, αποτελείται από μερικά απ’ τα μεγαλύτερα ονόματα της αμερικανικής, κινηματογραφικής αφρόκρεμας.

Το σενάριο του Kaufman είναι ιδιαίτερα καλοστημένο, ακολουθώντας σχεδόν με φωτογραφική ακρίβεια την αφήγηση του ίδιου του Barris για την ζωή του. Για το πως βρέθηκε από την κορυφή της δόξας και της περιπετειώδης ζωής στον πάτο. Στην πτώση της τηλεοπτικής του καριέρας, στην μη ψυχολογική ανοχή της κρυφής του συνεργασίας που τον έκανε να στερεί ανθρώπινες ζωές αλλά να κινδυνεύει παράλληλα και η δική του, εώς την ψυχική του καταχαράκωση. Τι τον έσωσε από την παράνοια; Η ίδια του η αυτοβιογραφία και η εξωτερίκευση όσων είχε στο μυαλό και στην ψυχή του.

Ο Clooney, απόλυτα στηριγμένος και ακολουθώντας χωρίς παρεκλίσεις την λογική του Kaufman, μας παρουσιάζει με σκοτεινό τρόπο την ζωή του Barris. Τον δρόμο που έκανε από την αφάνεια στην κορυφή της δόξας και από εκεί και μετά την κάθοδο που ακολούθησε, επηρρεασμένος από την σαπίλα και την απανθρωπιά της δεύτερης, κρυφής του ζωής. Ένας άνθρωπος, δύο διαφορετικές φύσεις! Δύο φύσεις που συγκρούονται και μάχονται η μία έναντι της άλλης προκειμένου να υπερισχύσουν. Μια σύγκρουση που αναπόφευκτα τον οδήγησε στο ύστατο δίλλημα και από εκεί στην αρχή της παράνοιας. Όταν το μυαλό αρχίζει να υποχωρεί, τότε είναι που μπορείς να ηττηθείς πιο εύκολα και ένα είναι σίγουρο. Ο χειρότερός σου εχθρός είναι ο ίδιος σου ο εαυτός.

Ο Sam Rockwell, αν και κατ’ εμέ δεν το συνηθίζει, είναι εκείνος που κλέβει την παράσταση. Παίρνει στους ώμους του ένα πολύ μεγάλο βάρος γιατί, όπως και να το κάνουμε, είναι άλλο να ερμηνεύεις απλά έναν ρόλο και άλλο να προσπαθείς να προσεγγίσεις την πραγματικότητα μιας ύπαρξης που δεν αποτελεί φαντασία κάποιοι συγγραφέα ή σεναριογράφου. Και πραγματικά, τα καταφέρνει περίφημα χαρίζοντάς μας μια ολοκληρωμένη και στιβαρή ερμηνεία, χωρίς να υπερβάλει, χωρίς να αφήνει την τρέλα και τον μανιερισμό του Barris να τον παρασύρει.

Και το υπόλοιπο cast ωστόσο είναι απόλυτα ικανοποιητικό στους ρόλους του, με την Roberts, πάντα στιβαρή και γοητευτική παρουσία, να ξεχωρίζει έναντι των άλλων λόγω όχι μόνο της ερμηνείας της, αλλά και του καταλυτικού για την εξέλιξη της ιστορίας ρόλου της. Σίγουρα δεν θα μπορούσε να περάσει ποτέ απαρατήρητη, πόσο μάλλον τώρα που κάθε άλλο παρά αδιάφορη είναι.

Ακροβατώντας μεταξύ του ρεαλιστικά ακραίου και των παραισθήσεων μπορεί κανείς να παρατηρήσει τα εξής. Ότι το ντεπούτο του Clooney στην σκηνοθεσία αποδείχτηκε δίκαια ελπιδοφόρο αφού η πορεία του τον δικαίωσε στο μέλλον, ότι ο Rockwell άμα θέλει μπορεί να δώσει πολλά και ότι μερικές φορές δεν ισχύει το όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι. Το μοντάζ και η φωτογραφία αποδίδουν τα μέγιστα τον σκοτεινό ερωτισμό της δεκαετίας όπου αναφέρεται, ενώ η συνοδεία jazz μουσικής είναι αν και συνηθισμένη, αρκετά ενδιαφέρουσα. Σίγουρα δεν είναι αψεγάδιαστο, όμως συνολικά, είναι ένα ιδιαίτερα αξιόλογο έργο που αξίζει της προσοχής μας.
Βαθμολογία 7/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Εξομολογήσεις Ενός Επικίνδυνου Μυαλού
Είδος: Δραματική
Σκηνοθέτης: George Clooney
Πρωταγωνιστές: Sam Rockwell, George Clooney, Drew Barrymore, Julia Roberts, Rutger Hauer
Παραγωγή: 2002
Διάρκεια: 113’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://www.imdb.com/title/tt0270288/
http://en.wikipedia.org/wiki/Confessions_of_a_Dangerous_Mind