Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Alexander Hartdegen, ένας αφηρημένος, ιδιοφυής καθηγητής πανεπιστημίου, εφεύρει την μηχανή του χρόνου με σκοπό να ταξιδέψει μερικά χρόνια πριν και να σώσει την αγαπημένη του Emma από το θάνατο.
Πολύ γρήγορα διαπιστώνει ότι δεν είναι δυνατόν να αλλάξει τα γεγονότα. Ύστερα από σύντομες στάσεις στο μέλλον και αφού κι εκεί δεν βρίσκει απάντηση στο ερώτημα του, γιατί δεν μπορούμε να αλλάξουμε το παρελθόν, ταξιδεύει 800.000 χρόνια στο μέλλον.
Εκεί διαπιστώνει ότι τη γη κατοικούν πια μόνο δύο φυλές ανθρώπων, οι φιλήσυχοι και ειρηνικοί Eloi και οι τερατόμορφοι και αιμοδιψείς Morlocks οι οποίοι ζουν κάτω από τη γη.

Προσωπική άποψη:
Υπάρχουν στιγμές που αναρωτιέμαι μέχρι ποιου σημείου μπορεί να φτάσει η επιείκια ενός ανθρώπου. Πόσο μπορεί να κλείνει τα μάτια και να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα; Σε τι επίπεδα μπορεί να φτάσει η καλή του διάθεση; Η ταινία αυτή είναι από εκείνες που ξυπνάνε μέσα μου όλα αυτά τα ερωτήματα. Όχι μόνο γιατί μετά το τέλος της έμεινα να αναρωτιέμαι γιατί έχασα τον ύπνο μου χωρίς λόγο και αιτία αλλά, περισσότερο από κάθε άλλη απορία, αναπτύχθηκε μέσα μου εκείνη του γιατί μια ιστορία με τόσες δυνατότητες πήγε στράφι.

Ο H.G. Wells είναι ένας εκ των δημοφιλέστερων συγγραφέων που έχει περάσει από αυτόν τον πλανήτη. Αν μη τι άλλο, ακόμα και όσο δεν είναι φανατικοί αναγνώστες λογοτεχνικών και άλλων βιβλίων, όχι απλά γνωρίζουν το όνομα και την ιδιότητά του αλλά, έστω έναν τίτλο βιβλίου του. Η επιστημονικές γνώσεις σε συνδυασμό με την φαντασία, το παρελθόν, το παρόν και το πιθανό μέλλον, ήταν τα κύρια συστατικά των ιστοριών του και εκείνα που, αν έπεφταν κατά περίπτωση σε καλά χέρια, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια έντονη και δυνατή κινηματογραφική εμπειρία. Δυστυχώς, όσο και αν είχε τα φόντα να το κάνει, η συγκεκριμένη καταλήγει να είναι ένα ακόμα φιάσκο.

Δεν περίμενα αλλά, ούτε επιθυμούσα η ταινία να μείνει κολλημένη στις εμμονές του ήρωα σχετικά με τον θάνατο και το άδικο που τον περιβάλλει. Αυτό ήταν απλά το μέσον για το παρακάτω της εξέλιξης και για να πω την μαύρη μου αλήθεια, πιστεύω ότι τράβηξε ίσως και λίγο περισσότερο απ' όσο χρειαζόταν. Η ουσία της ιστορίας δεν βρίσκεται μόνο στο ότι δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν ότι και να κάνεις αλλά κυρίως στο ότι, με τις πράξεις σου στο παρόν επηρρεάζεις το μέλλον και μάλιστα, με την εξέλιξη των χρόνων και το πέρασμα των καιρών, από το κακό στο χειρότερο ασελγόντας, όχι μόνο πάνω στην φύση και σε κάθε τι που την απαρτίζει αλλά, και στον ίδιο σου τον εαυτό. Ωραία ακούγονται όλα αυτά και σίγουρα θα ήταν, αν κι εφόσον είχαν τηρηθεί.

Ο Simon Wells μπορεί να έχει το όνομα το συγγραφέα αλλά, σίγουρα δεν έχει την ευαισθησία του πάνω σε αυτά τα θέματα. Σίγουρα έχει την ικανότητα να γυρίζει αξιόλογα ως έναν βαθμό animation αλλά, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να αναλάβει μεγαλύτερες παραγωγές. Βασικά, δεν είμαι σίγουρη αν φταίει απόλυτα αυτός που δεν αντιμετωπίζει την ταινία όσο σοβαρά θα έπρεπε αφού, καταλήγει να έχει στα χέρια του προς αξιοποίηση ένα χλιαρό έως αδιάφορο από ένα σημείο και μετά, σενάριο. Ειδικά από την ώρα που ο ήρωας αφήνει πίσω του το παρελθόν για να καταλήξει σε ένα εξωφρενικά μακρινό μέλλον, με ακόμα πιο εξωφρενικές συνθήκες, η κατάσταση χάνει κάθε έλεγχο μοιάζοντας γελοία, σαν μια πρόθεση μεταφοράς στην μεγάλη οθόνη ενός video game και μάλιστας, κακής ποιότητας.

Ερμηνευτικά δεν θέλω να σταθώ πολύ σε κανέναν εκ των συντελεστών. Ο λόγος είναι διαφορετικός για τον καθένα. Ο Pearce φαίνεται να το διασκεδάζει στον πρωταγωνιστικό ρόλο και αφού εκείνος πέρασε καλά, εμένα δεν μου πέφτει λόγος να ασχοληθώ με το αν έκανε το έργο του καλά ή όχι. Ο Irons δεν κάνει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτό που κάνει τα τελευταία χρόνια. Με απογοητεύει οικτρά και συνάμα, με στεναχωρεί γιατί κατά τ' άλλα τον αγαπάω ιδιαίτερα. Όσο για την Mumba, μπορεί να είναι όμορφη όμως, όποια πιάνει μικρόφωνο δεν σημαίνει ότι μπορεί να σταθεί και στο σινεμά.

Με απλά λόγια, είναι μία από τις λίγες εκείνες ταινίες που κατάφεραν με μια τόση ιδιαίτερη θεματολογία, να με κάνουν να πλήξω από βαρεμάρα και ανία. Θέλετε δράση και περιπέτεια; Αν ναι, τότε αυτή δεν είναι η ιδανική επιλογή καθώς, αυτό που έχετε σαν πιθανή εικόνα εξέλιξης μέσα στο μυαλό σας, δεν αντικατοπτρίζει στο ελάχιστο αυτό που πραγματικά συμβαίνει. Τα στοιχεία της ταινίας, θετικά ή αρνητικά, μεμονωμένα ή ενιαία, είναι τόσο αλλόκοτα και άνευρα που δυστυχώς, δεν σε αγγίζουν αλλά, σε κάνουν με ανυπομονησία να περιμένεις, όχι την εξέλιξη αλλά, το φινάλε.
Βαθμολογία 3/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Η Μηχανή Του Χρόνου
Είδος: Επιστημονικής Φαντασίας
Σκηνοθέτης: Simon Wells
Πρωταγωνιστές: Guy Pearce, Mark Addy, Jeremy Irons, Sienna Guillory, Samantha Mumba, Orlando Jones, Omero Mumba
Παραγωγή: 2002
Διάρκεια: 96'

Επίσημο site:
http://timemachine.countingdown.com/