Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η Κάλα Τορ πάντοτε γνώριζε τη μοίρα της: Μετά την αποφοίτηση από το σχολείο του Μάουντεν, θα γινόταν το ταίρι του γοητευτικού λύκου Ρεν Λαρός και μαζί θα ήταν οι δύο ισχυροί αρχηγοί της αγέλης τους.
Αποστολή της αγέλης είναι να μάχεται για την προστασία των ιερών τόπων των Φυλάκων.
Όταν όμως η Κάλα παραβαίνει τους νόμους των αφεντικών της σώζοντας τη ζωή ενός όμορφου νεαρού πεζοπόρου από τον κόσμο των ανθρώπων, αρχίζει να αμφισβητεί τη μοίρα της, την ύπαρξή της και τον κόσμο που γνώριζε μέχρι τώρα.
Αν ακολουθήσει την καρδιά της, κινδυνεύει να χάσει τα πάντα, ακόμη και την ίδια τη ζωή της. Άραγε ο απαγορευμένος έρωτας αξίζει την υπέρτατη θυσία;

Προσωπική άποψη:
Νομίζω ότι έχω εκφράσει στο παρελθόν, πολλάκις μάλιστα, τις ενστάσεις μου όσον αφορά τις ιστορίες με λυκάνθρωπους. Δεν ξέρω αν η άρνησή μου οφείλεται στην πεπαλαιωμένη εικόνα που είχα γύρω από το μύθο τους ή στο γεγονός ότι ως παιδάκι είχα μια τραυματική κινηματογραφική εμπειρία που με έκανε να κοιμηθώ κάτω από το κρεβάτι μου εκείνο το βράδυ και όχι, δεν εννοώ το φοβερό "Wolf" με τον εκπληκτικό Nickolshon, μια από τις λίγες εκδοχές λυκανθρωπίας που με γοήτευσε. Βέβαια, αυτό θα τολμούσα να πω ότι έχει αρχίσει να αλλάζει το τελευταίο διάστημα, κάτι που κατά πάσα πιθανότητα οφείλεται στο ότι οι σύγχρονοι συγγραφείς θέλουν μεν να αξιοποιήσουν τον κλασσικό θρύλο αλλά παράλληλα, επιθυμούν να προσθέσουν τη δικιά τους πινελιά, προσφέροντάς μας τελικά κάτι το διαφορετικό, εμπλουτισμένο με μια δόση αρχέγονων δοξασιών, αίσθημα καθήκοντος και ομαδικότητας. Η ιστορία της Andrea Cremer έχει όλα τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα και ίσως γι' αυτό να με γοήτευσε από την αρχή μέχρι το τέλος της.

Η Κάλα είναι θηλυκή Άλφα και έχει υπό την καθοδήγησή της την αγέλη των Νυχτολούλουδων. Βρίσκεται πολύ κοντά στο να κλείσει τα δεκαοχτώ της χρόνια, ένα γεγονός που δεν σηματοδοτεί μόνο την ενηλικίωσή της αλλά, το ξεκίνημα μιας νέας ζωής, τόσο για την ίδια όσο και για την αγέλη της. Η νύχτα των γενεθλίων της είναι και εκείνη της ένωσής της με τον Ρεν, τον αρσενικό Άλφα της αγέλης των Ολέθρων, ο οποίος κλείνει επίσης τα δεκαοχτώ την ίδια μέρα. Μετά την ένωσή τους, μια νέα αγέλη θα προκύψει από τον συνδυασμό της ένωσης των μέχρι πρότινος δύο, με μοναδικό σκοπό να ξεκινήσουν μια νέα γενιά αλλά και να αναλάβουν επίσημα πλέον τα καθήκοντά τους ως Προστάτες, όπως άλλωστε γεννήθηκαν κι εκπαιδεύτηκαν να κάνουν, για λογαριασμό των Φυλάκων. Αυτή είναι μια ζωή που η Κάλα ποτέ δεν αμφισβήτησε και πολύ περισσότερο, ποτέ δεν θέλησε να απορρίψει. Αυτή είναι η μοίρα της, το πεπρωμένο που πρέπει τυφλά να ακολουθήσει, το καθήκον το οποίο γεννήθηκε για να υπηρετήσει. Έτσι πίστευε τουλάχιστον μέχρι το βράδυ εκείνο που συνάντησε με την μορφή του λύκου έναν πληγωμένο πεζοπόρο στο δάσος και κάτι βαθιά μέσα της την έσπρωξε να του σώσει τη ζωή.

Ωστόσο δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί πως η πράξη της αυτή θα την έκανε να δεθεί με το νεαρό αυτό άγνωστο περισσότερο απ' όσο θα χωρούσε το μυαλό της. Ο Σέι εμφανίζεται στο σχολείο της ως νέος μαθητής και γίνεται ξεκάθαρο από την πρώτη στιγμή ότι την αναγνωρίζει. Σταδιακά αναπτύσσεται μεταξύ τους μια ισχυρή σχέση, αρχικά κατευθυνόμενη από μια ζωώδη έλξη που στην πορεία μετεξελίσσεται σε κάτι ακόμα πιο βαθύ και ουσιαστικό. Η Κάλα αρχίζει να έχει συναισθήματα για τον Σέι που ποτέ δεν πίστεψε πως θα μπορούσε να νιώσει. Μέχρι να τον γνωρίσει, ήταν απλά μια πολεμίστρια με ισχυρή αίσθηση καθήκοντος και όσο βρίσκεται κοντά του, αμφισβητεί όλα αυτά με τα οποία γαλουχήθηκε. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο όταν οι Ερευνητές, οι αιώνιοι εχθροί των Φυλάκων από τους οποίους οι Προστάτες έχουν ορκιστεί να τους προστατεύουν, κάνουν την εμφάνισή τους θέλοντας να απαγάγουν τον Σέι ο οποίος, αν και θνητός, έχει μια ανεξήγητη σύνδεση με τον κόσμο των Φυλάκων που θέλουν πάση θυσία να τον κρατήσουν ασφαλή. Η Κάλα και ο Σέι θα αρχίσουν να σκαλίζουν καλά φυλαγμένα μυστικά για να οδηγηθούν σταδιακά σε αποκαλύψεις που θα αλλάξουν τον κόσμο τους έτσι όπως τον γνώριζαν.

Μπελαντόνα είναι το όνομα ενός πανέμορφου λουλουδιού, μιας ιδιαίτερης ποικιλίας κρίνων. Παράλληλα όμως, είναι και η ονομασία ενός πανίσχυρου δηλητηρίου, από τα πιο διαδεδομένα στον κόσμο που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον το Μεσαίωνα. Αυτό είναι και το παρατσούκλι της Κάλα και δεν θα μπορούσε να έχει κανένα πιότερο ταιριαστό. Είναι όμορφη και φαινομενικά εύθραυστη όμως αν χρειαστεί, γίνεται μια αδυσώπητη πολεμίστρια έτοιμη να σκοτώσει για να προστατέψει. Η Cremer δεν επιλέγει ένα κλασσικό μοτίβο μεταφυσικής ηρωίδας για την πρωταγωνίστριά της αλλά, προτιμάει να συνδυάσει τα θετικά στοιχεία δύο διαφορετικών χαρακτήρων σε έναν, μια ιδέα τόσο έξυπνη, όσο και λειτουργική στην πράξη. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η δυναμική και η συναισθηματική φύση της Κάλα να μην έρχονται σε αντιφατική σύγκρουση αλλά να συνυπάρχουν σε αρμονία και να την καθιστούν ως έναν εξαιρετικά ενδιαφέροντα λογοτεχνικό χαρακτήρα. Η σύγκρουση ανάμεσα στο αίσθημα καθήκοντος και αυτά που προστάζει η καρδιά της, στη λυκίσια φύση της και την ανθρώπινη γυναικεία, στο πρέπει βάσει του κώδικα του οποίου μεγάλωσε και επιτάσσει το μυαλό της και στο θέλω που προστάζει η καρδιά και η ανάγκη για ελευθερία αποφάσεων που βρίσκεται βαθιά μέσα της.

Όλα τα παραπάνω όμως είναι μόνο μισό σκέλος της ιστορίας. Το ερωτικό τρίγωνο ανάμεσα στην Κάλα, τον Σέι και τον Ρεν, είναι απλά ένα από τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η πρωταγωνίστριά μας και ίσως να μην είναι το πιο σοβαρό. Μια καλά κρυμμένη στους αιώνες αλήθεια βγαίνει σιγά-σιγά προς το φως και παραβιάζοντας μια σειρά από κανόνες που μπορούν να της στερήσουν την ίδια της τη ζωή, η Κάλα, βοηθώντας τον Σέι, συνειδητοποιεί ότι ίσως το παρελθόν της φυλής της, η φύση της ύπαρξής τους, οι κανόνες που ακολουθούν, το καθήκον που υπηρετούν, ακόμα και η ίδια της η ζωή να είναι όλα στηριγμένα σε ένα καλοδουλεμένο ψέμα και οι Προστάτες να μην είναι τίποτα περισσότερο από γρανάζια σε αυτή την καλοκουρδισμένη μηχανή την οποία κάποιος κινεί για σκοπούς που δεν ξέρουν και που ίσως δεν είναι σε θέση ακόμα να κατανοήσουν. Αυτό το στοιχείο είναι που οδηγεί σε μια σκοτεινή και μυστηριώδη εξερεύνηση, όπου κάθε ψήγμα αλήθειας οδηγεί όλο και σε περισσότερες αποκαλύψεις που ανατρέπουν τα πάντα, ισορροπίες και συναισθήματα, θέλω και πρέπει, προσδίδοντας μια δόση σκοταδισμού και εντείνοντας την αγωνία μας για τις εξελίξεις.

Η ιστορία της Cremer είναι σαγηνευτική, γοητευτική, μυστηριώδης, με έναν ιδιαίτερο σεξουαλικό αέρα να πλανιέται στην ατμόσφαιρα, έστω κι αν πλαγίως γίνεται αναφορά στα αμερικάνικα πρότυπα, χαμουρευόμαστε αλλά σεξ πριν τον γάμο δεν κάνουμε αλλά δεν πειράζει, είμαστε συνηθισμένοι. Η γραφή της είναι σφιχτή, με συγκεκριμένη κατεύθυνση την οποία φαίνεται να έχει μελετήσει πολύ καλά, η ροή των γεγονότων σταθερή, οι αποκαλύψεις έρχονται σταδιακά και με ισορροπία έτσι ώστε να οδηγηθούμε στην κορύφωση με σωστό ρυθμό και οι χαρακτήρες είναι ολοκληρωμένοι, με προσωπική ταυτότητα που αφήνουν το στίγμα τους καθ' όλη την πορεία των γεγονότων. Η μοναδική μου ένταση έχει να κάνει με την χρήση κάποιων επιμέρους στοιχείων με σκοπό να εμπλουτιστεί η ιστορία τα οποία, δεν θα έλεγα ότι είναι αταίριαστα αλλά, δείχνουν να μην ισορροπούν σωστά με τον μύθο του λυκανθρωπισμού έτσι όπως τον παρουσιάζει η συγγραφέας. Ναι μεν, οι λύκοι της συνδέονται ως προς την ύπαρξη και την παράδοσή τους, πλην του μεταφυσικού, με πνευματιστικό τρόπο με τα υπόλοιπα πλάσματα της ιστορίας ωστόσο, δεν καταφέρνει πάντα να αποφύγει να πέσει θύμα κάποιων μικρών υπερβολών. Παρά αυτό το μικρό αρνητικό στοιχείο, η ιστορία της Cremer είναι ανυπέρβλητα γοητευτική και σίγουρα στο μέλλον έχει να μας δώσει πολύ περισσότερα πράγματα που αναμένω να τα ανακαλύψω.
Βαθμολογία 9,5/10

Ταυτότητα βιβλίου: 
Συγγραφέας: Andrea Cremer
Μεταφραστής: Μαριάτου Σοφία
Εκδόσεις: Λιβάνης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2012
Αρ. σελίδων: 478
ISBN: 978-960-14-2480-4