Συνοπτική περίληψη του έργου: 
Ο Τόμας ξέρει πως δεν μπορεί να εμπιστευτεί το ΚΑΚΙΑ. Όμως εκείνοι ισχυρίζονται πως τα ψέματα έχουν τελειώσει. Πως έχουν συγκεντρώσει όλα όσα είναι δυνατόν από τις δοκιμασίες, και πως τώρα πρέπει να στηριχθούν στους Γκλέιντερ, με τις μνήμες τους πλήρως αποκατεστημένες, για να βοηθήσουν με την τελική αποστολή του ΚΑΚΙΑ. Από τους Γλέιντερ εξαρτάται η ολοκλήρωση του προσχεδίου για τη θεραπεία της Έκλαμψης, με ένα τελικό εθελοντικό τεστ.
Αυτό που το ΚΑΚΙΑ δεν γνωρίζει είναι πως έχει συμβεί κάτι που καμία Δοκιμασία και καμία Μεταβλητή δεν θα μπορούσε να έχει προβλέψει. Ο Τόμας έχει θυμηθεί πολύ περισσότερα από όσα νομίζουν. Και ξέρει πως δεν μπορεί να πιστέψει ούτε μία λέξη από όσα λέει το ΚΑΚΙΑ.
Η ώρα για τα ψέματα έχει τελειώσει. Όμως η αλήθεια είναι πιο επικύνδυνη απ' ό,τι θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ ο Τόμας.Θα επιβιώσει κανείς από την Θεραπεία Θανατου;

Προσωπική άποψη:
Από το καλοκαίρι που μας πέρασε περίμενα με περισσή αγωνία την "Θεραπεία Θανάτου", το βιβλίο που θα ολοκλήρωνε τον κύκλο αγωνίας που ξεκίνησε "Το Τεστ" και συνέχισε η "Καμένη Γη" και τώρα που η στιγμή αυτή επιτέλους έφτασε, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως όχι μόνο με ικανοποίησε η σειρά ως σύνολο αλλά, ότι το φινάλε της ήταν αυτό που άξιζε σε μια δυστοπική σειρά με τέτοιο βάθος, εντάσσοντάς της κι επίσημα πλέον όχι μόνο σε μία από τις αγαπημένες μου αλλά, στο ύψος εκείνο όπου βρέθηκαν και οι "Αγώνες Πείνας", έστω και αν τα δύο δυσοίωνα σενάριο του μέλλοντος βασίζονταν σε διαφορετικές αρχές έχοντας ωστόσο έναν κοινό παρανομαστή. Μια ομάδα εφήβων που παλεύουν να επιβιώσουν απέναντι σε ένα σύστημα που τους μετέτρεψε σε Μεταβλητές, που τους ενέταξε σε ένα παιχνίδι που δεν επέλεξαν ή που και αν το έκαναν κάποια στιγμή στο παρελθόν, αμφισβητούν όχι μόνο την ηθική του αξία αλλά και το κατά πόσο άξιζαν τόσες θυσίες σε εύρεση μιας λύσης που μπορεί να μην έρθει ποτέ.

Δύο ομάδες αποτελούμενες αντίστοιχα από αγόρια και κορίτσια. Δύο λαβύρινθοι που περιέβαλαν τα χωριά στα οποία κάποιος τους πέταξε να ζήσουν χωρίς εξηγήσεις. Μία κοινή αποστολή, ένας κοινός αγώνας. Να καταφέρουν να δραπετεύσουν από την φυλακή τους περνώντας μια σειρά από δύσκολα εμπόδια και κινδύνους που στοίχισαν τη ζωή σε μια σημαντική μερίδα του συνόλου. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή. Μετά ήρθε ο έξω κόσμος, ένας κόσμος επικίνδυνος, κατεστραμμένος όπου όσοι ζουν σε αυτόν έχουν γίνει έρμαια του ιού της Έκλαμψης που σταδιακά τους στερεί κάθε ανθρώπινο κομμάτι του εαυτού τους. Φυσικοί και τεχνικοί κίνδυνοι, προδοσία και μια εξέλιξη που δεν βγάζει νόημα και αντίθετα, αποδεκατίζει τις ομάδες ακόμα πιο βίαια. Τότε ήταν που εμφανίστηκε και πάλι το ΚΑΚΙΑ, παίρνοντας τους επιζήσαντες στις εγκαταστάσεις του προκειμένου να προχωρήσει στο τελευταίο στάδιο των δοκιμασιών προκειμένου να βρεθεί η λύση στο πρόβλημα που μαστίζει τη γη, να βρεθεί το αντίδοτο εκείνο που θα βοηθήσει την ανθρωπότητα να επιβιώσει και να κάνει μια νέα αρχή.

Όπως είναι φυσικό, ο Τόμας, έχοντας περάσει τόσα και τόσα, έχοντας αμφισβητήσει όσα πίστευε και ένιωθε, έχοντας δει φίλους του να χάνουν τη ζωή τους στην σκακιέρα που ως πιόνια κάποιος τους έστησε χωρίς να μπορούν να ξεφύγουν, δεν έχει καμία εμπιστοσύνη απέναντι στο ΚΑΚΙΑ, πολύ περισσότερο τώρα που θέλουν να τους επιστρέψουν τις μνήμες τους. Ο ίδιος, ο Νιουτ και ο Μίνο αρνούνται να λάβουν μέρος και αυτό είναι αρχή της απόφασής τους να δραπετεύσουν από το ΚΑΚΙΑ, να ανακτήσουν τον έλεγχο της ζωής και των αποφάσεών τους. Τα πράγματα όπως είναι αναμενόμενο, μόνο εύκολα δεν είναι για τους νεαρούς πρωταγωνιστές οι οποίοι ωστόσο κάνουν ότι καλύτερο μπορούν παλεύοντας με όλες τους τις δυνάμεις. Γνωρίζοντας πλέον ότι δεν είναι όλοι τους Άνοσοι, φτάνουν στο Ντένβερ όπου κι έρχονται σε επαφή με την ομάδα Δεξί Χέρι της οποίας σκοπός είναι να καταλάβει το ΚΑΚΙΑ εμποδίζοντάς το να στερήσει τη ζωή και από άλλους ανθρώπους. Όμως το τοπίο είναι πιο θολό από ποτέ. Κανένας δεν είναι αυτό που δείχνει και ο Τόμας πρέπει να εμπιστευτεί περισσότερο από κάθε άλλη φορά το ένστικτό του και να πάρει τις θεωρητικά καλύτερες αποφάσεις. Αυτός άλλωστε είναι ο Τελευταίος Υποψήφιος και ίσως είναι εκείνος που μπορεί να δώσει ένα τέλος σε όλα αυτά, αλλά μην γνωρίζοντας το κόστος.

Αυτό που ίσως αγαπάω περισσότερο απ' όλα στην ιστορία του Dashner είναι οι ολοκληρωμένοι και τόσο διαφορετικοί χαρακτήρες του οι οποίοι καταφέρουν να διατηρήσουν μια ηθική ισορροπία παρά τις όποιες διαφορές τους προκειμένου να επιτύχουν ένα κοινό στόχο. Μπορεί να είναι έφηβοι στην πλειοψηφία τους όμως, η εμπειρία αυτή που έζησαν, τους έχει κάνει πιο ώριμους και συγκροτημένους απ' όσο θα μπορούσαμε να ελπίζουμε, τους έχει μετατρέψει σε πολεμιστές σε ένα παιχνίδι επιβίωσης όπου ακόμα κι αν γνωρίζουν ότι οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ τους, δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια παρά το όποιο κόστος. Και σε αυτό το τρίτο και τελευταίο κομμάτι τις ιστορίας, οι αποφάσεις που θα οδηγήσουν στις τελικές τους πράξεις θα είναι καταλυτικές. Οι σχέσεις μεταξύ τους δοκιμάζονται, το τι σημαίνει να είσαι φίλος και το που μπορείς να φτάσεις για να το αποδείξεις οδηγεί στα άκρα, ξεπερνώντας τα κλασσικά και στενά όρια της ηθικής δημιουργώντας άλλα, καινούργια που όσο τρομακτικά και αποκρουστικά κι αν φαίνονται, είναι εκείνα που δεν μπορούν να αποφύγουν ακόμα κι αν θέλουν. Καμιά μάχη δεν κερδίζεται χωρίς θυσίες και καμιά θυσία δεν μπορεί να εξασφαλίσει ότι γίνεται δίκαια ή άδικα.

Ο Dashner διατηρεί την δράση, την περιπέτεια και την αγωνία στους ίδιους, φρενήρεις ρυθμούς με τους οποίους μας συστήθηκε και έπειτα, συνέχισε στα προηγούμενα δύο μυθιστορήματά του. Μας αποκαλύπτει κάποια στοιχεία του παρελθόντος αλλά όχι τα πάντα, πράγμα που μπορεί να δυσαρεστήσει κάποιους στην πραγματικότητα όμως, εξυπηρετεί την πορεία του ίδιου του έργου του, πολύ περισσότερο δε, την ανατρεπτική του κατάληξη η οποία, με απλά, λιτά λόγια, χωρίς υπερβολές και άνευ ουσίας στόμφο, ξεκαθαρίζει αυτό που ήταν εξ' αρχής εκεί αλλά αδυνατούσαμε να δούμε. Το πιο σημαντικό όμως είναι η απόδειξη του πως οι καταστάσεις στις οποίες ηθελημένα ή μη μπλεκόμαστε, μπορούν να καθορίσουν το ποιοι είμαστε, να μας αλλάξουν για πάντα. Το πως κανείς μας δεν είναι απόλυτα καλός ή κακός αλλά, ότι στον καθέναν από εμάς, ως οντότητα αλλά και ως μέρος του συνόλου μιας ομάδας, υπάρχει την ίδια στιγμή το καλό και το κακό που εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς και τα εκάστοτε κίνητρά μας, με πιο θα επιλέξουμε να πορευτούμε. Ο καθένας έχει τους δικούς τους σκοπούς, απώτερους ή μη, και το παιχνίδι της εξουσίας ίσως να είναι τελικά πάνω και από το κοινό συμφέρον.

Το τρίτο και τελευταίο μέρος της ιστορίας επιστρέφει για να ολοκληρώσει τον κύκλο του, ακολουθώντας μια γραμμή βίαιης δράσης, πάλης για επιβίωση, αίματος και θυσίας, προσωπικών συγκρούσεων, οδηγώντας έννοιες όπως φιλία, πίστη, αφοσίωση, ηθικές αξίες στα όριά τους, προκαλώντας μας εκρήξεις έντονης συγκίνησης. Αν περιμένετε την λύτρωση, να ξέρετε πως αυτή έρχεται αλλά όχι ολοκληρωτικά. Η κατά το ήμισυ γνώση δεν το επιτρέπει αυτό και ίσως να είναι το μοναδικό μέσο τελικά το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε κάποια μορφή σωτηρίας. Άλλωστε, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, δεν θα μπορούσε να υπάρξει ολοκληρωτική και απόλυτη λύτρωση έπειτα από τόσο πόνο, τόση αγωνία, τόσο θλίψη, τόσες απώλειες, βία, αίμα και θάνατο. Αυτά είναι στοιχεία που κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να ξεχάσει, ακόμα κι αν το θέλει, που δεν σβήνονται ποτέ από τη μνήμη του αλλά αντίθετα, τον αλλάζουν, καθορίζοντας, όχι το ποιος ήταν στο παρελθόν αλλά, το ποιος θα είναι στο αβέβαιο μέλλον που έχει μπροστά του. Κάποια πράγματα δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε αλλά, πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί τους, με τις μνήμες τους και να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε. Η ανθρωπότητα πληρώνει τα λάθη της και οι πρωταγωνιστές μας το τίμημα του να είναι ζωντανοί και θεωρητικά, ελεύθεροι, όσοι τουλάχιστον τα καταφέρνουν να φτάσουν μέχρι το τέρμα.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου: 
Συγγραφέας: James Dashner
Μεταφραστής: Αναστασοπούλου Καλλιόπη
Εκδόσεις: Πλατύπους
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2012
Αρ. σελίδων: 480
ISBN: 978-960-6665-82-0