Συνοπτική περίληψη του έργου: 
Ο Pi, είναι ένα μικρό ψάρι που πηγαίνει να ζήσει με τη θεία του σε έναν εξωτικό ύφαλο.
Εκεί θα ερωτευτεί ένα όμορφο θηλυκό ψαρι, με το οποίο είναι ερωτευμένος και ο καρχαρίας της περιοχής.
Ο Pi παρόλο που είναι πολύ πιο μικρός από τον καρχαρία, αποφασίζει να μάθει kung-fu ώστε να τον νικήσει και να κερδίσει το κορίτσι.

Προσωπική άποψη:
Πρώτα ήρθε ο "Nemo" και πραγματικά εντυπωσιαστήκαμε, όχι μόνο από το εξαιρετικό animation αλλά, από την συγκινητική και γεμάτη νοήματα ιστορία του. Μετά ακολούθησε ο "Καρχαριομάχος" και εντάξει, μπορεί να μην ήταν σαν το πρωκάτοχό του αλλά τουλάχιστον, το animation βρισκόταν σε αρκετά υψηλό επίπεδο και η ιστορία μπορεί να μην ήταν τόσο ουσιώδης αλλά και πάλι, κάποια, έστω υποτυπώδη μηνύματα τα περνούσε και κακά τα ψέματα, ραπάραμε άγρια με την μουσική του επένδυση και τον Will Smith ως φωνή του πρωταγωνιστή. Επειδή λοιπόν η θάλασσα φαίνεται ένα καλό μέρος για περιπέτειες και επειδή προφανώς κάποιοι θεώρησαν ότι δεν την έχουν αποστραγγίξει εντελώς, έχουμε τον "Ήρωα Του Βυθού" ο οποίος και είναι ένας συνδυασμός των δύο προαναφερόμενων ηρώων, σε ένα πάντρεμα ιδεών που δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο μπορεί να σε βοηθήσει να βγάλεις άκρη.

Πρωταγωνιστής της ιστορίας ο Pi ένα μικρό ψαράκι, χρώματος πορτοκαλί το οποίο όταν ήταν πολύ μικρό ακόμα έχασε τους γονείς του. Σας θυμίζει κάτι αυτό, σωστά; Ο Pi λοιπόν καταφεύγει στον ύφαλο και η θεία του Pearl τον παίρνει υπό την προστασία της και αναλαμβάνει να τον μεγαλώσει, όπως και γίνεται. Από μικρό λυθρίνι, ο Pi γίνεται ένα μεγάλο μπαρμπούνι και η καρδιά του αρχίζει να παίζει ταμπούρλο όταν γνωρίζει την στάρλετ Cordelia, μια όμορφη ψαρίνα. Τα αισθήματα των δύο νεαρών ψαριών είναι αμοιβαία και μεταξύ τους αναπτύσσεται μια στενή και ειλικρινή σχέση. Και εκεί είναι που τα πράγμα χαλάει γιατί εμφανίζεται ο κακός καρχαρίας Troy ο οποίος έχει την μοναδική ικανότητα να τρομοκρατεί τον ύφαλο και θέλει την Cordelia για λογαριασμό του. Εκείνη, για να προστατέψει τον Pi και τον ύφαλο δέχεται να γίνει το κορίτσι του όμως ο Pi δεν έχει πει την τελευταία του λέξη. Καταφεύγει στο μυστηριώδη χελώνο του ύφαλου ο οποίος τον μαθαίνει πως να ξεπαστρέψει τους καρχαρίες. Και αυτό κάτι σας θυμίζει, σωστά;

Ο Baker θα ήταν προτιμότερο να μείνει στα ειδικά εφέ και να αφήσει την σκηνοθεσία σε άλλους και ίσως αυτό θα έπρεπε κάποιος να του το πει. Χμ... τώρα που το σκέφτομαι, ίσως και να το έκανε αν λάβω υπ' όψιν μου ότι δεν έχω ξανακούσει το όνομά του από τότε. Ο Fox από την άλλη, ο οποίος είχε επίσης σκηνοθετικό μερίδιο, χάθηκε από προσώπου γης κάτι το οποίο δεν με εκπλήσσει καθόλου. Αν το ουσιαστικό σου ντεμπούτο στον χώρο γίνεται με ταινίες σαν κι αυτές, δεν θα έλεγα ότι είναι ότι καλύτερο. Το animation της ταινίας είναι μετριότατο οι χαρακτήρες του χωρίς προσωπικότητα, το όλο story άνευρο και με επιφανειακά νοήματα και γενικά δεν έχει κανέναν μηχανισμό στήριξης που να μας βοηθήσει τουλάχιστον να είμαστε κάπως πιο ελαστικοί. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι σημασία δεν έχει το μέγεθος αλλά το μυαλό και η θέληση αλλά όσο κι αν το παλεύουν αποτυγχάνουν να μας περάσουν την ιδέα αυτή, με τον σωστό τρόπο τουλάχιστον.

Εντάξει, από ένα παιδικό, είτε αυτό είναι animation είτε όχι, περιμένεις να έχει κάποια ουσιώδη μηνύματα, να θέλει να δώσει κάποια μαθήματα στα παιδάκια που θα το δούμε. Αν κι εφόσον δεν υπάρχουν ή είναι υπερβολικά επιφανειακά δοσμένα, όπως στην προκειμένη περίπτωση, μπορώ μέχρι ένα σημείο να το ανεχτώ. Αυτό όμως που δεν ανέχεσαι με τίποτα είναι το να είναι αδιάφοροι οι χαρακτήρες του έργου, είτε είναι καλοί είτε κακοί. Έχεις για πρωταγωνιστή ένα καλοκάγαθο ψαράκι με τον πόνο του οποίου δεν μπορείς να ταυτιστείς. Έχεις έναν κακό που είναι τόσο βλάκας που απορείς πως καταφέρνει και τρομοκρατεί όλα τα ζωντανά πλάσματα του ύφαλου και δεν έχει γίνει ακόμα γεύμα σε κάποιο πολυτελές εστιατόριο. Έχεις μια όμορφη μεν ψαρίνα αλλά πέραν από την ομορφιά της τι υπάρχει; Τίποτα! Καλά, για τους φίλους που πλαισιώνουν καλή και κακή πλευρά ούτε λόγος αφού η λέξη βλακεία δεν είναι αρκετή για να χαρακτηρίσει την κατάστασή τους, εκτός ίσως από τον χελώνο που είναι ο μόνος που γλιτώνει στα μάτια μας.

Δεν έχω καμία αντίρρηση να αντιγράφεις μια καλή ιδέα και να την προσαρμόζεις στις δικές σου ανάγκες και δεδομένα αρκεί το αποτέλεσμα, αν όχι να είναι ισάξιο, να είναι τουλάχιστον αξιοπρεπές σε τέτοιον βαθμό που να δικαιολογεί το να κάνω τα στραβά μάτια στο copyright σου που βγάζει μάτι. Δεν λέω... έντονα χρώματα και όμορφα πλάνα, εκτός νερού κυρίως, πράγμα απαράδεκτο για υποθαλάσσια κατά βάση παραγωγή, ήρωες που δεν είναι αντιπαθείς, έστω κι αν δεν μπορούν να σε κερδίσουν αλλά νομίζω ότι ακόμα και τα παιδιά στις μέρες μας, έχουν τόσο υψηλά standars με όλα αυτά που τους προσφέρει το σινεμά που δε νομίζω να ικανοποιούνταν με το εν λόγω αποτέλεσμα, πόσο μάλιστα οι ενήλικοι κηδεμόνες τους οι οποίοι θα το βρουν ακόμα πιο αδιάφορο, άγευστο και στείρο από ουσιαστικά νοήματα.
Βαθμολογία 4/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Ο Ήρωας Του Βυθού
Είδος: Animation
Σκηνοθέτες: Howard E. Baker & John Fox
Πρωταγωνιστές: Freddie Prinze Jr., Rob Schneider, Evan Rachel Wood, Donal Logue, Fran Drescher, Andy Dick, John Rhys-Davies, R. Lee Ermey, Trent Ford, David Fickas, Bruno Alexander, Megahn Perry
Παραγωγή: 2006
Διάρκεια: 77'

Επίσημο site: