Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Μια φορά κι έναν καιρό, ένας άγγελος και ένας δαίμονας έπεσαν στα δίχτυα της αγάπης. Δεν είχαν καλό τέλος.
Πανέμορφα φτερωτά πλάσματα πέρασαν στη γη μια σχισμή του ουρανού και άφησαν το μαύρο αποτύπωμα της φλογισμένης παλάμης τους πάνω σε εξώπορτες σε ολόκληρο τον πλανήτη…
Μέσα στο σκοτεινό μαγαζί κάποιου δαίμονα, τα αποθέματα δοντιών λιγοστεύουν μέρα με τη μέρα...
Στα φιδωτά δρομάκια της Πράγας, μια μαθήτρια Λυκείου Καλών Τεχνών θα μπλέξει στον πιο βάναυσο πόλεμο ενός άλλου κόσμου.

Προσωπική άποψη:
Αν έπρεπε για να περιγράψω ένα βιβλίο να χρησιμοποιήσω τους όρους, έξυπνο, ευφάνταστο, πρωτότυπο, εξαιρετικά καλογραμμένο, τότε το "Άγγελος Και Δαίμονας" θα ήταν από τα πρώτα στη λίστα μου. Όχι μόνο διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που χρειάζονται προκειμένου να του αποδοθούν οι παραπάνω χαρακτηρισμοί αλλά στην πραγματικότητα, πολύ περισσότερα. Αυτός είναι και ο λόγος που, μετά το πέρας της ανάγνωσής του, δεν εκπλήσσομαι καθόλου για την θερμή αποδοχή που συνάντησε από το αναγνωστικό κοινό σε ολόκληρο τον κόσμο καθώς και για την τεράστια επιτυχία του πρώτου βιβλίου μιας εν αναμονή τριλογίας, σε όσες χώρες κι αν έχει εκδοθεί. Η Laini Taylor δεν είναι μόνο ιδιόρρυθμη ως προς την επιλογή χρώματος μαλλιών, που παρεμπιπτόντως οφείλω να ομολογήσω ότι το ροζ κεφάλι της είναι ένα όνειρο από μόνο του, αλλά και ως συγγραφέας, χρησιμοποιώντας έναν από τους πιο αρχαίους μύθους στον κόσμο, όχι αντιγράφοντάς τον αλλά, κάνοντάς τον ολότελα δικό της, χαρίζοντάς μας μια ιστορία που μας συνεπαίρνει με κάθε της λέξη.

Η ιστορία μας ξεκινάει στην Πράγα του σήμερα. Εκεί ζει η Καρού, ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι με παράξενα μπλε μαλλιά και τατουάζ, με πιο περίεργα όλων, από ένα μάτι που κοσμεί την κάθε παλάμη της, τα οποία ούτε η ίδια γνωρίζει πότε και πως απέκτησε. Η Καρού φοιτεί  σε ένα σχολείο καλών τεχνών και η καλλιτεχνική της φύση είναι εξαιρετικό καμουφλάζ των ιδιαιτεροτήτων της, οι οποίες είναι πολύ περισσότερες από αυτές που μπορεί να αντιληφθεί κανείς με γυμνό μάτι. Στην πραγματικότητα, δεν γνωρίζει ούτε ποια είναι, ούτε από που προέρχεται. Τα τρομακτικά και γοητευτικά συνάμα σχέδιά της που απεικονίζουν πλάσματα, με ανάμεικτα ζωώδη και ανθρώπινα χαρακτηριστικά, δεν είναι αποκυήματα της φαντασίας της. Αυτά τα πλάσματα, οι χίμαιρες, είναι η μοναδική οικογένεια που γνώρισε ποτέ, εκείνοι που την μεγάλωσαν και την βοήθησαν να γίνει αυτό που είναι σήμερα. Και μπορεί ποτέ να μην της έδωσαν σαφείς απαντήσεις στα ερωτήματά της, μπορεί ο κόσμος της να μοιράζεται ανάμεσα σε μια ανθρώπινη μοναχική ζωή και το δωματιάκι του Μπρίμστοουν όμως, στον μικρό αυτό χώρο όπου είναι ξέχειλος από δόντια και μαγεία, η Καρού αισθάνεται ασφαλής κι ευτυχισμένη.

Το μοναδικό πράγμα που δυσαρεστεί την Καρού είναι ότι το να εκπαιδεύεται πλάι στον Μπρίμστοουν, σημαίνει ότι πρέπει να του κάνει και μια σειρά από θελήματα για τη χάρη των οποίων αναγκάζεται συχνά να ταξιδεύει σε κάθε γωνιά του πλανήτη, μέσω μαγικών πυλών, προκειμένου να συναντήσει τους συνεργάτες του ή να αποκτήσει κάτι που επιθυμεί δια καώς. Τα ταξίδια όμως αυτά δεν είναι πάντα ακίνδυνα και δεν είναι λίγες οι φορές που έχει κινδυνέψει ακόμα και η ζωή της, ένας κίνδυνος με τον οποίο θα βρεθεί ξανά αντιμέτωπη στο Μαρόκο, όταν στον δρόμο της συναντήσει έναν άγγελο ο οποίος φαίνεται να έχει ορκιστεί να τερματίσει τη ζωή της. Κάτι όμως τον εμποδίζει και τελικά την αφήνει να ξεφύγει. Αυτό το κορίτσι του θυμίζει κάτι από το παρελθόν του που νόμιζε πως είχε στραγγίξει κάθε συναίσθημα από μέσα του. Όταν θα συναντηθούν ξανά, δεν θα πάψουν να είναι εχθροί όμως, θα δώσουν μια ευκαιρία ο ένας στον άλλον να εξηγηθούν, να καταλάβουν ποιοι είναι, πολύ περισσότερο η Καρού που το μόνο που ξέρει είναι ότι πίσω από την κλειστή πόρτα του Μπρίμστοουν υπάρχει ένας άγνωστος κόσμος γεμάτος χίμαιρες, στον οποίο δεν έχει καμία πρόσβαση απ' όταν οι άγγελοι έκαψαν τις μαγικές πύλες του προαναφερόμενου, αποκόβωντάς την από τη μόνη οικογένεια που  γνώρισε ποτέ, φέρνοντάς την ωστόσο όλο και κοντά σε μια αλήθεια που δεν θα φανταζόταν ποτέ.

Λίγο-πολύ, όλοι μας γνωρίζουμε τι και ποιος ήταν ο σκοπός της Χίμαιρας κατά την αρχαία μυθολογία. Αυτόν ακριβώς τον μύθο υιοθετεί και η συγγραφέας μας, διαφοροποιώντας όμως στον βαθμό που χρειάζεται προκειμένου να ικανοποιηθεί η ανάγκη δημιουργίας ενός αποκλειστικά δικού της σύμπαντος. Θέλει να ασχοληθεί με το καλό και το κακό, με τους αγγέλους και τους δαίμονες όμως, δεν θέλει να το κάνει ακολουθώντας την πεπατημένη. Έτσι οι άγγελοι είναι πλάσματα που χαρακτηρίζονται από μια ομορφιά δύσκολο να την περιγράψει κανείς με λόγια ωστόσο, απίστευτα επικίνδυνα, σφυρηλατημένα στη μάχη πολεμώντας στους αιώνες με τους εχθρούς τους, μέχρι να ανακτήσουν και πάλι τον πλήρη έλεγχο. Οι Χίμαιρες από την άλλη είναι πλάσματα τα οποία διαθέτουν τόσο ανθρώπινα, όσο και ζωώδη χαρακτηριστικά. Αυτό όμως το γεγονός κάθε άλλο παρά απεχθή τα κάνει στα μάτια μας καθώς, όχι μόνο περιγράφονται από την ίδια την συγγραφέα με τέτοιο τρόπο που μας επιτρέπει να δούμε την ομορφιά και τη μεγαλοπρέπειά τους αλλά, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι είναι πλάσματα που συνδυάζουν με έναν παράδοξο τρόπο το θεϊκό και το απόκοσμο με έναν τρόπο γοητευτικό και αν μη τι άλλο, με μια μυστική μαγεία να τους περιβάλει και να τους χαρίζει μια ιδιαίτερη γοητεία.

Όλα τα παραπάνω, είναι τα υλικά που χρησιμοποιεί η Tayler για να δημιουργήσει το προσχέδιο μιας ιστορίας στην οποία σταδιακά προσθέτει πιο χοντρές γραμμές, σκιές και λεπτομέρειες που μας οδηγούν στην ουσία, αποκαλύπτοντάς μας τα απαραίτητα στοιχεία προκειμένου να καταλάβουμε, έτσι ώστε να αποκτήσουμε τη γνώση με έναν ρυθμό που θα μας επιτρέψει να την επεξεργαστούμε και για την κατανοήσουμε. Η ιστορία της είναι ένα μυστήριο και δεν έχει καμία αξία να μας οδηγήσει στη λύση του μέσα από εύκολα μονοπάτια καθώς τότε, θα έχουμε χάσει τη μαγεία του ίδιου του ταξιδιού που είναι απλά υπέροχο. Περπατώντας στα ομιχλώδη και σκοτεινά στενά της Πράγας που ο χρόνος φαίνεται να μην έχει περάσει από πάνω της, περνώντας από μαγικές πύλες σε άλλους τόπους όπου οι θρύλοι είναι κάτι περισσότερο και κρύβουν αλήθειες που δεν θα φανταζόμασταν, ταξιδεύοντας σε αναμνήσεις ενός παρελθόντος που ενώ θεωρητικά πέρασε και χάθηκε στον χρόνο, έχει αφήσει σημάδια πολύ πιο βαθιά απ' όσο θέλουν κάποιοι να παραδεχτούν και έχουν θάψει σε σκοτεινές γωνιές αλήθειες πολύ πιο επικίνδυνες από εκείνες που ίσως μπορούν να διαχειριστούν και να αντέξουν.

Πέραν όμως όλων αυτών η Tayler έχει έναν ακόμα άσσο στο μανίκι της προκειμένου να κάνει την ιστορία της ακόμα πιο ακαταμάχητη. Δύο εξαιρετικούς κεντρικούς ήρωες που συνδέονται με έναν ιδιαίτερο τρόπο που μόνο όσο πλησιάζουμε προς το τέλος μπορούμε να καταλάβουμε. Η Καρού δεν είναι απλά ένα δεκαεξάχρονο, όμορφο κορίτσι με παράξενα χαρακτηριστικά. Είναι ένα πλάσμα που συνδυάζει την λεπτεπίλεπτη γυναικεία φύση με τα φονικά ένστικτα μιας πολεμίστριας που ωστόσο, βασανίζεται από την άγνοια του παρελθόντος που δεν γνωρίζει. Ο Ακίβα είναι το πρόσωπο εκείνο που θα χαρακτηρίζαμε αγγελικά πλασμένο. Εξαιρετικά όμορφος και δυνατός, είναι η επιτομή της ουράνιας χάρης και του πολεμιστή συνάμα που έχει πετρώσει βαθιά μέσα του, που δεν μπορεί να αισθανθεί τίποτα. Κατά έναν περίεργο τρόπο όμως, παρά το γεγονός ότι ανήκουν σε αντίπαλα στρατόπεδα, αυτοί οι δύο εκ δια μέτρου αντίθετοι χαρακτήρες συνδέονται από την πρώτη στιγμή με κάτι βαθύτερο, με ένα αίσθημα που μια κραυγή βαθιά μέσα τους φωνάζει ότι είναι λάθος και την ίδια στιγμή, μια άλλη κραυγή, υπερασπίζεται με το ίδιο πάθος ότι είναι σωστό, ότι ο ένας ταιριάζει με τον άλλον, ότι εκεί είναι που ανήκουν και ότι μαζί, πρέπει να ανακαλύψουν την αλήθεια.

Εξαιρετικά καλογραμμένο, ειδικά για μυθιστόρημα του είδους του, δομημένο με φαντασία και έμφαση στη λεπτομέρεια χωρίς να γίνεται κουραστικά γλαφυρό, ούτε για μια στιγμή, το πρώτο μέρος της ιστορίας της Tayler μας καθηλώνει από την πρώτη μέχρι και την τελευταία σελίδα που είναι γεμάτες ανατροπές, εκπλήξεις και μυστικά που δεν αποκαλύπτονται αμέσως αλλά, σε μικρές δόσεις, σαν στοιχεία σε ένα παιχνίδι μυστηρίου όπου οδηγούν σε γρίφους και ο κάθε γρίφος σε ένα μέρος μιας απάντησης που μπορεί να οδηγήσει με τη σειρά του σε μια αρχή από που και να ξεκινάει ολόκληρο το νήμα μιας ιστορίας κρυμμένης πίσω από αυτήν που εμείς και οι πρωταγωνιστές μας γνωρίζουμε. Και κάπου εκεί ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αιώνια σύγκρουση καλού-κακού και αναρωτιόμαστε... μπορεί να υπάρξει το ένα χωρίς το άλλο ή ακόμα πιο σημαντικό, υπάρχει καλό χωρίς κακό μέσα του και αντίστροφα; Και αν υπάρχει, τότε πως μπορούν αυτά τα δύο να είναι απόλυτα όταν εμπεριέχουν στοιχεία του άλλου; Ποιες αλήθειες είναι πραγματικές; Αυτές που τρέφουν και δικαιολογούν το δικό μας μίσος ή εκείνο των εχθρών μας; Ο δρόμος προς την ειρήνη είναι η εκδίκηση που οδηγεί στον πόλεμο ή η αγάπη και η συγχώρεση; Και αν η αγάπη είναι αρκετή να αλλάξει ένα κακό τέλος, είναι ικανή να ξεπεράσει τα όποια λάθη και να μας οδηγήσει στη λύτρωση; Φαντάζομαι πως αυτά και άλλα πολλά θα πρέπει να περιμένουμε την συνέχεια του γοητευτικού αυτού ταξιδιού για να τα ανακαλύψουμε.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Laini Taylor
Μεταφραστής: Βλαχιώτη Ελένη
Εκδόσεις: Πατάκης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2012
Αρ. σελίδων: 504
ISBN: 978-960-16-4231-4