Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η αληθινή ιστορία του Sam Childers, ενός πρώην έμπορου ναρκωτικών της δεκαετία του 1990, ο οποίος αρχίζει να πιστεύει στο Θεό και πηγαίνει στην Ανατολική Αφρική όπου τελικά μετατρέπεται σε ακτιβιστή υπέρμαχο των ανήλικων παιδιών.
Συγκλονισμένος από την σφαγή στο Σουδάν, ο Childers καταφτάνει σε ένα ορφανοτροφείο, παίρνει υπό την αιγίδα του εκατοντάδες παιδιά και τα προστατεύει από την αιχμαλωσία του στρατού.
Αποκαταστώντας την ειρήνη στις παιδικές τους ψυχές εξιλεώνεται και ο ίδιος για τον πρότερο ανέντιμο βίο του βρίσκοντας σταδιακά την ηρεμία που πάντα έψαχνε.

Προσωπική άποψη:
Όταν αντάλλαξα απόψεις με τον άντρα μου για την ταινία αυτή, μπορεί να μην μου το είπε κατάμουτρα όμως, ήταν ξεκάθαρο πως με θεώρησε πέρα για πέρα αναίσθητη. Ειδικά εξαιτίας του ότι είμαι μητέρα και θα έπρεπε να συγκινηθώ βαθιά από το δράμα της ταινίας. Ναι... δεν θα διαφωνήσω! Υπάρχουν πολλές ταινίες, ακόμα και τους είδους που υπάγεται η συγκεκριμένη, που θα μπορούσαν να με κάνουν να συγκινηθώ όμως, καλώς ή κακώς, αυτή δεν συγκαταλέγεται στη λίστα. Μπορεί ο άντρας μου και κάποιοι άλλοι να πιστεύουν πως πρέπει να καώ στην πυρά γι' αυτό ωστόσο, δεν με νοιάζει. Ελευθερία έχουμε, ο καθένας έχει το δικαίωμα να διαφωνήσει, πόσο μάλλον να συμφωνήσει μαζί μου. Αλλά ας εξηγήσει γιατί θεωρώ την ταινία αυτή σχεδόν κακή γιατί, καλή και η πλάκα αλλά δεν σας δίνει το απαραίτητα στίγμα.

Κατ' αρχήν, η ταινία στερείται ρυθμού και με αυτό εννοώ ότι μας μεταφέρει από το ένα χρονικό σημείο στο άλλο, από μια κατάσταση σε μια νέα και από τον έναν τόπο σε έναν άλλο τόπο χωρίς να μας δίνονται οι απαραίτητες εξηγήσεις ή έστω, να υπάρχει μια κάποια λογική η οποία να μας επιτρέπει να μην μπερδευόμαστε και οδηγούμαστε σε σύγχυση. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει σεναριακή δομή κατά συνέπεια, η ταινία στερείται ταυτότητας, ακυρώνοντας κάθε λεπτό τα δήθεν μηνύματα και νοήματα που προσπαθούσε να περάσει στο προηγούμενο. Δέχομαι το γεγονός κάποιος να θέλει να αλλάξει ζωή, ακόμα και ένα ναρκομανές καθίκι που δέχεται η γυναίκα του να κάνει στριπτίζ για να μπορεί να αγοράζει εκείνος ηρωίνη αλλά, όταν βλέπω έναν τέτοιον άνθρωπο να μεταμορφώνεται σε πάστορα και σωτήρα αδύναμων και περιφρονημένων και την ίδια ώρα να παίρνει το όπλο στα χέρια, να γίνεται κομάντο και να σκοτώνει κόσμο, όχι μόνο όταν απειλείται άμεσα αλλά, όταν απειλούνται χωριά 40 χιλιόμετρα μακριά, ε τότε ενοχλούμε ως θεατής αλλά και ως πιστή.

Όλα τα προηγούμενα έχουν απόρροια μια κάκιστη σκηνοθετική διαχείριση. Δεν ξέρω αν ο Forster μπερδεύτηκε διαβάζοντας το σενάριο και δεν ήξερε τι ακριβώς έπρεπε να κάνει πάντως, το τελικό αποτέλεσμα της παραγωγής προς αυτό το συμπέρασμα μας σπρώχνει. Ξεκινάει ως πολεμικό δράμα, μετεξελίσσεται σε αμερικάνικη περιπέτεια του κιλού, κάνει στροφή στην θρησκεία και την πίστη, εμπλουτισμένα πάντα με μια δόση χιούμορ του οποίου της χρησιμότητα δεν αντιλαμβανόμαστε, για να πάρει τελικά την δραματική της μορφή που με την σειρά της εξελίσσεται σε πολεμική ταινία δράσης. Με πιο απλά λόγια... πιιασ' το αυγό και κούρευτο. Συνοχή, λογική, ενδιαφέρον, είναι μάλλον έννοιες άγνωστες και ακατανόητες για τον Forster, γεγονός που μας επιτρέπει να κράξουμε τα δηθενιστικά μηνύματα που προσπαθεί να περάσει η ταινία.

Στο ίδιο κλίμα ασυνεννοησίας και βλακείας, κυμαίνονται και οι ερμηνείες. Λυπάμαι που το λέω, ειδικά ως fan του Butler αλλά, είναι κακός. Όχι, δεν φταίει βασικά αυτός αλλά ο ίδιος ο ρόλος του που είναι κακός και δεν έχεις να προσφέρεις τίποτα πέραν της μανιέρας και της ηλιθιότητας. Ακόμα και ο Jack Nicholson να πρωταγωνιστούσε, πάλι η κατάσταση δεν θα σωζόταν. Μπορεί ο πραγματικός, εν ζωή πάστορας να έκανε και να συνεχίσει να κάνει κοινωνικό έργο, και καλά κάνει ο άνθρωπος, όμως η ταινία αυτή καθώς και η ερμηνεία του Butler κάθε άλλο παρά τον κολακεύουν. Για τους συμπληρωματικούς χαρακτήρες του cast δεν θα πω κουβέντα καθώς περνάνε τόσο απαρατήρητοι που ούτε για να τους κρίνεις δεν αξίζουν.

Προπαγάνδα του χειρίστου είδους και μια παντελώς επιφανειακή προσέγγιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι χώρες του Τρίτου Κόσμου και μια δήθεν κατηγορία απέναντι στις μάζες, δηλαδή σε εμάς, που αδιαφορούμε και δεν κάνουμε το παραμικρό για να βοηθήσουμε. Καλώς ή κακώς, η συναισθηματική αυτή και καλά κακοποίηση δεν πιάνει καθότι έχουμε δει πάμπολλες ταινίες για τα παιδάκια στο Σουδάν και λοιπές χώρες που μαστίζονται από πολέμους, φτώχεια, ορφάνια, πείνα και αρρώστιες και πιστέψτε με, κάποιες από αυτές μας έκαναν πραγματικά να συγκινηθούμε, ακόμα και να αισθανθούμε κεφαλαιοκρατικά και απάνθρωπα γουρούνια που θα τους άξιζε να καούν στην κόλαση. Ο "Φύλακας Αγγέλων" όμως, δεν ανήκει στις περιπτώσεις αυτές και το γεγονός ότι πρόκειται για πραγματική ιστορία, κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα.
Βαθμολογία 3/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Φύλακας Αγγέλων
Είδος: Δράσης
Σκηνοθέτης: Marc Forster
Πρωταγωνιστές: Gerard Butler, Michelle Monaghan, Michael Shannon, Madeline Carroll, Kathy Baker, Souleymane Sy Savane, Brett Wagner, Peter Carey (II), Joshua Drew, Grant R. Krause
Παραγωγή: 2011
Διάρκεια: 127'

Επίσημο site: