Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Jack Skellington είναι ο Βασιλιάς του Halloween, όπου αυτός και οι υπόλοιποι κάτοικοι, όλο το χρόνο προετοιμάζονται για την ετήσια γιορτή του Halloween. Η δουλειά του επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο και κοντεύει να γίνει ρουτίνα, γι`αυτό ο Jack νιώθει μια έντονη ανάγκη για ανανέωση.
Όταν θα βρεθεί ξαφνικά στο χωριό του Αϊ Βασίλη, θα έρθει για πρώτη φορά με το κλίμα των Χριστουγέννων το οποίο θα προσπαθήσει να μεταφέρει στη γιορτή του Halloween. Οι συμπολίτες του όμως δεν θα ενθουσιαστούν με αυτή την ιδέα.

Προσωπική άποψη:
Μπορεί να περάσανε σχεδόν 20 χρόνια από την παραγωγή του "Χριστουγεννιάτικο Εφιάλτη" για να καταλήξω να το παρακολουθήσω και η ίδια, γεγονός που πολλοί από εσάς θα θεωρήσετε απαράδεκτο, και ίσως και να είναι αλλά, από την άλλη, ποτέ δεν είναι πραγματικά αργά για να αφιερώσεις τον χρόνο σου σε κάτι που αξίζει. Πιστεύετε λοιπόν ότι τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή χαράς, γεμάτη από αγάπη και όμορφα συναισθήματα όπου ανταλλάσσουμε δώρο προσεκτικά τυλιγμένα με γυαλιστερό, πολύχρωμο χαρτί, τρώμε πλούσια εδέσματα και γλυκά και τραγουδάμε τα κάλαντα κάτω από το καταφώτιστο δέντρο περιμένοντας τον Άγιο Βασίλη που θα έρθει στη διάρκεια της νύχτας; Φαντάζομαι πως ναι, αυτή πρέπει να είναι η γενική εικόνα που έχετε για τα Χριστούγεννα.Τότε λοιπόν πως θα μπορούσαν να μεταμορφωθούν σε εφιάλτη; Με περισσή ευκολία, αν ένας τρομακτικός κόσμος αποφάσιζε να κάνει τα Χριστούγεννα δικιά του γιορτή, αξιοποιώντας τα προσόντα της εκ φύσεως δικιάς του γιορτής, του Halloween.

Ο Jack είναι ο βασιλιάς της κολοκύθας και της πόλης του Halloween. Μοναδική του ευθύνη είναι να οργανώνει και να καθοδηγεί τους πολίτες της πόλης έτσι ώστε να ετοιμάζουν με τη λήξη κάθε Halloween, εκείνο του επόμενου χρόνου, κάνοντάς το πιο εντυπωσιακό και πιο τρομακτικό. Όλος ο κόσμος του ζει γι' αυτή και μόνο τη στιγμή, για μια και μοναδική μέρα όμως έρχεται η στιγμή που ο Jack συνειδητοποιεί ότι κάτι του λείπει, ότι έχει ανάγκη κάτι διαφορετικό. Τότε είναι που θα βρει την πόρτα που θα τον οδηγήσει στην πόλη των Χριστουγέννων, όπου γοητευμένος από την μαγική και χαρούμενη ατμόσφαιρα της γιορτής, αποφασίζει να είναι εκείνος και οι φίλοι του αυτοί που θα ετοιμάσουν τα επόμενα Χριστούγεννα. Και μπορεί αυτό να φαντάζει εγωιστικό όμως ο Jack δεν το κάνει ούτε από κακία, ούτε από εγωκεντρισμό στην πραγματικότητα. Θέλει να κάνει δικά του τα Χριστούγεννα από αγάπη προς αυτά και από μια υποθάλπτουσα ζήλια για την ομορφιά που αυτά προσφέρουν, τόσο στους συμμετέχοντες στη διαδικασία, όσο και στον κόσμο και ιδίως στα μικρά παιδιά που τα περιμένουν ανυπόμονα.

Ο Tim Burton, γνωστός όσο κανένας για την αγάπη του στο εξωπραγματικό, το αλλόκοτο, το γοτθικό και το τρομακτικό που καταφέρνει να συνδυάζεται με ισορροπημένες δόσεις χιούμορ, είχε την ιδέα του "Εφιάλτη" για 10 και πλέον χρόνια μέσα στο μυαλό του, μένοντας ωστόσο, όσον αφορά την υλοποίησή του, στην παραγωγή και την συγγραφή του σεναρίου. Και ο κόσμος αυτός που δημιούργησε, έμελλε να γίνει κλασσικός, φτάνοντας μέχρι και τις μέρες μας σαν να είναι σύγχρονος και πρωτότυπος, το ίδιο απολαυστικός και διασκεδαστικός. Βέβαια τα μεγάλα και πραγματικά εύσημα ανήκουν στον σκηνοθέτη της ταινίας, Henry Selick, που και πριν ακόμα το καθαρά δικό του "Coraline", είχε αποδείξει πως ξέρει πολύ καλά πως να χειρίζεται την stop-motion τεχνική, δίνοντας μια σουρεαλιστική και γοτθική συνάμα πνοή στους χαρακτήρες του αλλά και στους διαφορετικούς κόσμους που αυτοί εκπροσωπούν. Σε συνδυασμό με την μαγική μουσική και τα εμπνευσμένα τραγούδια δια χειρός Danny Elfman, η φαντασία του Burton και η σκηνοθετική διορατικότητα του Selick συνθέτουν ένα μοναδικό οπτικοακουστικό αποτέλεσμα, ένα αντι-παραμύθι, πιο παραμυθένιο και από τα κλασσικά.

Οι χαρακτήρες είναι πολλοί και διαφορετικοί, ο καθένας με την δικιά του προσωπικότητα και σημασία, τόσο creapy σχεδιασμένες και παρ' όλα ταύτα, τόσο συμπαθητικές. Αν αναλογιστούμε δε τη δυσκολία ενός καρέ-καρέ γυρίσματος που για πρωταγωνιστές έχει πάνινες κούκλες, είναι αξιοθαύμαστο το πόσο ζωντανές και ρεαλιστικές φαίνονται εκ του αποτελέσματος. Ο Chris Sarandon που δανείζει τη φωνή του στον κεντρικό χαρακτήρα της ιστορίας, Jack, όχι απλά του δίνει ζωή αλλά, τον κάνει ολότελα δικό του μεταφέροντάς μας με την ίδια ευκολία τόσο την απελπισία που προκαλεί η ρουτίνα της καθημερινότητας, όσο και τον ενθουσιασμό που τον κατακλύζει όταν αποφασίζει να κάνει για μια φορά κάτι το διαφορετικό. Στο σύνολο αυτό φυσικά βοηθάει και ο ίδιος ο Elfman ο οποίος και προσφέρει την φωνή του στις τραγουδιστές εμφανίσεις του Jack.

Ο Jack είναι το γνωστό alter ego του Tim Burton. Είναι ένας σκοτεινός θεωρητικά χαρακτήρας που ωστόσο, μέσα στην καρδιά του υπάρχουν βαθιά, αγνά και όμορφα συναισθήματα, έστω κι αν δυσκολεύεται να τα κατανοήσει, γεγονός που πιθανότατα να οφείλεται στο ότι δεν είναι άνθρωπος κατά συνέπεια, δεν μπορεί να αντιληφθεί πλήρως κάτι που δεν είναι στη φύση του. Και μπορεί να θέλει να κάνει τα Χριστούγεννα δικά του όμως, όχι για να τα κάνει χειρότερα, όπως πολλές φορές έχουμε δει και διαβάσει. Ωστόσο, όσο κι αν προσπαθεί να τα καλυτερεύσει και παρά το γεγονός ότι οι προθέσεις του είναι οι καλύτερες, τελικά τα καταστρέφει περνώντας μας το μήνυμα ότι καθείς εφό ετάχθη και ότι όσο κι αν μας αρέσει κάτι, δεν σημαίνει ότι μπορούμε να το καταλάβουμε ή να ασχοληθούμε μαζί του, πόσο μάλλον να το βελτιώσουμε. Σίγουρα μετράει η πρόθεση όμως καμιά φορά πρέπει να ψάξουμε αυτό που μας λείπει στους άλλους ανθρώπους γύρω μας και όχι σε πράγματα που δεν καταλαβαίνουμε και που τελικά δεν θα μας γεμίσουν γιατί όσο κι αν μας αρέσουν, είμαστε αυτοί που είμαστε και κάνουμε αυτό που μάθαμε. Μια ταινία που είτε είσαι μικρός, είτε μεγάλος, θα απολαύσεις και θα σε διασκεδάσει.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Χριστουγεννιάτικος Εφιάλτης
Είδος: Stop-Motion Animation
Σκηνοθέτης: Henry Selick
Πρωταγωνιστές: Chris Sarandon, Catherine O`Hara, William Hickey, Glenn Shadix, Paul Reubens, Ken Page, Danny Elfman, Greg Proops, Edward Ivory, John Morris (IV), Bobbi Page, David McCharen, Gary Schwartz
Παραγωγή: 1993
Διάρκεια: 77'

Επίσημο site: