Συνοπτική περίληψη του έργου:
Η Cady Heron είναι ένα 15χρονο κορίτσι που μεγάλωσε στην Αφρική από τους ζωολόγους γονείς της.
Όταν μετακομίζει σε ένα αμερικανικο προάστιο, θα φοιτήσει για πρώτη φορά σε δημόσιο σχολείο, όπου θα αντιμετωπίσει τους άγραφους νόμους που επικρατούν σε ένα σχολείο.

Προσωπική άποψη:
Το συγκεκριμένο post, αποτελεί περισσότερο πραγματοποίηση μιας υπόσχεσης, παρά προσωπική ανάγκη, κάτι που αποδεικνύει το γεγονός ότι, ενώ πάμπολλες φορές είχα την ευκαιρία να θυμηθώ την ταινία και να της δώσω στην σελίδα μου τον χώρο που της αναλογεί, τελικά, πάντα μεσολαβούσε κάτι άλλο, μεγαλύτερης βαρύτητας και σημαντικότερης προτεραιότητας. Αλλά ως καλό και φιλάνθρωπο μέλος της κοινωνίας μας, θα εκτελέσω το καθήκον αυτό, μιας και μου ανατέθηκε επίσημα και τόσο οι προκλήσεις όσο και οι προσκλήσεις, είναι αγένεια να μένουν αναπάντητες. Το σημερινό μας θέμα λοιπόν είναι η ταινία "Mean Girls", μια από τις πολλές, εύπεπτες, σχολικές ταινίες που κυκλοφορούν με την σέσουλα στα video clubs, και βγήκε στις αίθουσες το 2004 με σκοπό, προφανώς, να κάνει την διαφορά και να ξεχωρίσει ανάμεσα στις υπόλοιπες, συγγενικές παραγωγές. Το αν τα κατάφερε ή όχι, αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Η Cady Heron είναι μια συνηθισμένη κοπέλα η οποία, μετά από χρόνια διαμονής στην Αφρική με τους ζωολόγους γονείς της, επιστρέφει στις Η.Π.Α. προκειμένου να εγκατασταθεί σε ένα αμερικανικό προάστιο, πηγαίνοντας ταυτόχρονα στο τοπικό σχολείο. Εκεί η Cady δεν θα αργήσει να ανακαλύψει πως όσα έμαθε στην Αφρική, ανάμεσα σε αυτά και ο νόμος της ζούγκλας, ισχύουν και στο μικρό αυτό τμήμα της σύγχρονης κοινωνίας στην οποία πρέπει να προσαρμοστεί. Όπως κάθε αμερικάνικο σχολείο που σέβεται τον εαυτό του, έτσι και αυτό, βρίσκεται υπό την κυριαρχία των plastics, μια ομάδα τριών κοριτσιών που έχουν την ομορφιά, την χάρη και την απαραίτητα κακία προκειμένου να είναι οι βασίλισσες του μικρόκοσμού τους. Η Cady και οι περιθωριακοί φίλοι της, μια αμφιβόλου σεξουαλικότητας κοπέλα και ένας gay πιτσιρίκος, θα την βοηθήσουν έτσι ώστε να εισχωρήσει στις plastic fantastic με μοναδικό σκοπό, να της καταστρέψει εκ των έσω. Έλα όμως που η Cady γλυκαίνεται από το γεγονός ότι βγαίνει από το περιθώριο, παύει να είναι παρείσακτη και αντιθέτως, είναι δημοφιλής με έναν τρόπο που της επιτρέπει να έχει όλα όσα θέλει. Φυσικά, τότε είναι που αρχίζουν τα προβλήματα.

Λοιπόν... η αλήθεια είναι πως η ταινία έχει κάποια καλά στοιχεία ωστόσο, έχει και τα κακά της τα οποία οδηγούν το αποτέλεσμα τελικά στη μετριότητα. Το "Mean Girls", βασισμένο στο σχετικό βιβλίο της Rosalind Wiseman, σε αντίθεση με άλλες, αντίστοιχου περιεχομένου παραγωγές, δεν χαρακτηρίζεται από την κλασσική ελαφρότητα του είδους καθώς είναι πιο σκοτεινό και άγριο. Ωστόσο, δεν καταφέρνει να αποφύγει ολότελα από το να πέσει στην λούμπα των κλισέ του είδους και παρά τις έξυπνες και όντως χιουμοριστικές ατάκες που βγαίνουν από τα χείλη των plastics, παρασύρεται από τα φτηνά gags που συνοδεύουν κάθε κοριτσίστικη, χιουμοριστική, σχολική ταινία. Ενώ υπάρχει η πρόθεση το film να είναι μια κοινωνική κριτική απέναντι στις σχολικές ομάδες, τον τρόμο και τα προβλήματα που ενίοτε προκαλούν, τόσο στους γύρω τους, όσο και στις γενικότερες ισορροπίες, τελικά, τείνει περισσότερο στο να είναι μια teen movie γιατί σε διαφορετική περίπτωση, ίσως να μην μπορούσε να σταθεί και να δικαιολογήσει τον κωμικό της χαρακτηρισμό και κατά συνέπεια, να μην φέρει τα απαραίτητα έσοδα από το νεανικό κοινό που απλά θέλει να χαβαλεδιάσει και όχι να προβληματιστεί πραγματικά. Άλλωστε, ιδιαίτερα για τους Αμερικανούς, οι σχολικές κλίκες αποτελούν την σύγχρονη πραγματικότητά τους και παρά την λανθασμένη φύση τους, είναι αποδεκτές και αναπόσπαστο κομμάτι τους.

Η Lohan πρωταγωνιστεί στην ταινίας ως Cady, σε μια εποχή που ακόμα διαχειριζόταν, όσο αυτό θα ήταν ποτέ δυνατόν, τα διάφορα προβλήματα που οδήγησαν σταδιακά την καριέρα της στον πάτο, άσχετα από το αν προσπαθεί, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, να ανακάμψει, κάνοντας ένα δυνατό come back. Και δεν λέω, έχει το απαραίτητα συμπαθητικό μουτράκι που της επιτρέπει τόσο το να σταθεί μπροστά στην κάμερα ως ένα ordinary girl, όσο και ως blondie bitch και όχι απλά μια φτηνή απομίμηση. Προς θεού, δεν εκθειάζω τις υποκριτικές της ικανότητες, δεν απαιτούνται άλλωστε σε μεγάλο βαθμό σε ταινίες όπως αυτή ωστόσο, σε σύγκριση με κάποιες άλλες που υποστηρίζουν φανατικά το είδος, τότε τουλάχιστον, τα καταφέρνει καλύτερα. Η Rachel McAdams, αγνώριστη θα λέγαμε, υποδύεται ικανοποιητικά την κακιασμένη σκύλα της παρέας που ακούει στο όνομα Regina και η Amanda Seyfried την χαζοχαρούμενη και αφελή Karen, ρόλοι που σίγουρα δεν ανταποκρίνονται στις δυνατότητές τους και που για καλή μας τύχη, ήταν απλά μια φάση στην καριέρα τους αποδεικνύοντας στην πορεία πως είναι ικανές για πολλά περισσότερα.

Το "Mean Girls" δεν είναι ούτε κακό, ούτε αδιάφορο απλά, δεν είναι αυτό που θα μπορούσε. Προσωπικά, θα ήθελα να αναλωνόταν λιγότερο στα φτηνιάρικα και χιλιοειπωμένα αστεία και να επικεντρωθεί στην πραγματική ουσία πίσω από την εικόνα, την άσκηση κοινωνικής κριτικής για τις σχολικές συνήθειες των Αμερικάνων, κατ' εξοχήν αλλά όχι αποκλειστικά, μέσω ενός πηγαίου χιουμοριστικού πρίσματος, διατηρώντας έτσι καθ' όλη του την διάρκεια την αρχικά πρωτότυπη προσέγγιση του θέματος. Ίσως αν είχε αποφευχθεί το απόλυτα προβλέψιμο, γλυκανάλατο και κλισεδιάρικο φινάλε, η διάθεσή μου απέναντι στην ταινία να ήταν ελαφρώς καλύτερη. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν συνέβη! Βέβαια από ταινία με την χάρτινη σκηνοθεσία του Waters, ίσως αυτό να είναι μεγάλη απαίτηση ή έστω, προσδοκία. Παρ' όλα ταύτα, είναι μια ευχάριστη ταινία του είδους, ότι πρέπει αν την συναντήσετε σε κάποιο τηλεοπτικό ζάπινγκ και δεν έχετε τίποτα καλύτερο να κάνετε.
Βαθμολογία 6/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Τα Κακά Κορίτσια
Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθέτης: Mark Waters
Πρωταγωνιστές: Lindsay Lohan, Rachel McAdams, Lacey Chabert, Amanda Seyfried, Tina Fey, Lizzy Caplan, Amy Poehler, Daniel Franzese, Tim Meadows, Ana Gasteyer, Neil Flynn
Παραγωγή: 2004
Διάρκεια: 97'

Επίσημο site: