Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ο κόσμος μας κινδυνεύει. Μόνο ένας άνθρωπος μπορεί ν' αλλάξει την πορεία των πραγμάτων: η Λάουρα, ένα συνηθισμένο κορίτσι αλλά και ολότελα διαφορετικό από τ' άλλα.
Την ημέρα που κλείνει τα δεκατρία της χρόνια κάνει μια φοβερή ανακάλυψη: είναι προορισμένη για μια σπουδαία αποστολή. Να βρει το Δισκοπότηρο της Φώτισης που έχουν κλέψει οι Δυνάμεις του Σκότους από τη μυθική Αβεντέρα. Η Λάουρα κρατάει στα χέρια της τις τύψες της Γης και όλης της ανθρωπότητας...

Προσωπική άποψη:
Δεν γνώριζα την ύπαρξη της "Λάουρα", όχι τουλάχιστον μέχρι την στιγμή όπου μου μίλησε γι' αυτήν η φίλη μου Ιφιγένεια. Ο ενθουσιασμός της ήταν τόσο μεγάλος και η παρότρυνσή της να διαβάσω την εν λόγω σειρά τόσο έντονη που είχα αποφασίσει πως θα το κάνω. Με τούτα και με εκείνα όμως, όλα και κάτι μεσολαβούσε και η βαρύτητά τους υπερτερούσε. Είδε κι απόειδε λοιπόν η φιλενάδα μου και για μια ακόμα φορά, αποφάσισε να μου χαρίσει ένα βιβλίο που ναι μεν είχα πει ότι θα διάβαζα, δεν είχα αξιωθεί να το κάνω δε. Κάπως έτσι έφτασε το πρώτο βιβλίο της "Λάουρα" στα χέρια μου, με το ταχυδρομείο, με αρκετό άγχος μην χαθεί και με διάθεση να το διαβάσω αμέσως, όχι μόνο για να ικανοποιήσω την φίλη μου δίνοντάς της την ευχαρίστηση ότι το διάβασα αλλά, για να ανακαλύψω τον λόγο που ενθουσιάστηκε τόσο πολύ η ίδια.

Ο Γερμανός Peter Freund, φαίνεται να 'ζήλεψε' λίγη από την δόξα της Rowling και παράλληλα, να θεώρησε εξαιρετικά άδικο το να πρωταγωνιστούν μονίμως αγόρια και άντρες στις ιστορίες φανταστικού, είτε απευθύνονται σε μικρούς, είτε σε μεγάλους. Έτσι αποφάσισε να αφηγηθεί και εκείνος την δικιά του ιστορία, η οποία είναι σαφέστατα επηρεασμένη από άλλες, παρόμοιας θεματολογίας, με πρωταγωνίστρια ένα 13χρονο κορίτσι που αν και δεν του φαίνεται με μια πρώτη ματιά, έχει να προσφέρει περισσότερα απ' όσα αρχικά υποθέτουμε. Και αυτό γιατί, η Λάουρα, ανήκει στις Τάξεις των Υπερασπιστών του Φωτός πράγμα που τις προσφέρει ξεχωριστές ικανότητες αλλά, την ίδια στιγμή, την επιφορτίζει με ένα μεγάλο και ιερό καθήκον που πρέπει πάση θυσία να φέρει εις πέρας προκειμένου να διατηρηθεί η τάξη και η αρμονία και το Σκοτάδι να υποχωρήσει μπροστά στο Φως για μια ακόμα φορά. Άλλωστε, πέραν όλων αυτών, το να πετύχει στην αποστολή της αυτή, είναι η μοναδική της ελπίδα να σώσει τον πατέρα της, που έχει πέσει στα χέρια του εχθρού, και να μπορέσει και πάλι να τον έχει κοντά της.

Οι ιστορίες της Λάουρα, γιατί υποθέτω ότι το ίδιο μοτίβο ακολουθούν και τα επόμενα 5 βιβλία που ολοκληρώνουν τη σειρά, κινούνται ανάμεσα σε δύο κόσμους, τον Ανθρώπινο έτσι όπως όλοι μας τον γνωρίζουμε, και τον κόσμο της Αβεντέρας. Και στα δύο αυτά επίπεδα, παρά την διαφορετικότητα ως προς την αισθητική της εποχής και τον τρόπο ζωής ως προς τα ήθη, τα έθιμα και τις συνήθειες, μια διαφορά ξεκάθαρη και έξυπνα τοποθετημένη ανάμεσα στα πλαίσια, το Καλό και το Κακό είναι έννοιες υπαρκτές και προσωποποιημένες. Τόσο στο ένα επίπεδο όσο και στο άλλο, υπάρχουν οι Υπερασπιστές του Φωτός και οι Μαχητές του Σκότους και η κάθε πλευρά, προς δικό της όφελος, προσπαθεί να κερδίσει πόντους σε μια μάχη που κρατάει εδώ κι αιώνες, με την ελπίδα πως θα έρθει η ώρα να κερδηθεί ο αγώνας εκείνος που θα σηματοδοτήσει το τέλος των εχθρών του, η τουλάχιστον των σχεδίων του, όσον αφορά την περίπτωση των Φωτεινών που αποδέχονται και γνωρίζουν πως το Καλό δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το Κακό και πως οι μοίρες τους είναι αλληλένδετες, άσχετα από το αν πρέπει πάντα να παλεύουν ώστε να προπορεύονται αυτών.

Επειδή ακριβώς λοιπόν η ιστορία μας μεταφέρει από τον έναν κόσμο στον άλλο, εστιάζοντας περισσότερο παρ' όλα ταύτα στον Ανθρώπινο, οι επιμελητές του βιβλίου χωρίζουν τα όρια των δύο κόσμων ξεχωρίζοντάς τα και αποτυπώνοντάς τα με διαφορετικό χρώμα μελάνη πάνω στο χαρτί, με τα κομμάτια της Αβεντέρα να έχουν ένα πορφυρό κόκκινο, τεχνική που προσωπικά δεν έχω ξαναδεί και αν μη τι άλλο, κλέβει τις εντυπώσεις. Αφήνοντας τώρα το αισθητικό κομμάτι και μπαίνοντας στην ουσία, οι περιπέτειες της μικρής μας φίλης βασίζονται σε μεγάλο κομμάτι σε μύθους και θρύλους που συνδέουν μεταξύ τους την καταγωγή της με το σχολείο της, τους δύο κόσμους και την άρρηκτα δεμένη μοίρα τους αλλά, και τους μύθους και τους θρύλους που συντροφεύουν όλα τα παραπάνω. Το κλίμα όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα είναι ιδιαίτερα σκοτεινό κι επικίνδυνο, η δράση κλιμακώνεται σταθερά, αποπνέοντας τον αέρα επικινδυνότητας που προφανώς ο συγγραφέας θέλει να προσδώσει στην όλη ιστορία και όλα αυτά, εμποτισμένα με ισχυρές δόσεις φαντασίας και παραφυσικού στοιχείου.

Οφείλω να ομολογήσω πως η "Λάουρα" ήταν μια ευχάριστη έκπληξη η οποία όμως, ίσως να με είχε συγκινήσει περισσότερο αν δεν είχα διαβάσει τις ιστορίες του "Harry Potter", χωρίς να εννοώ πως αυτά τα δύο μοιάζουν. Απλά θεωρώ πως ο Freund, ως παραγωγός και σεναριογράφος, παρασύρεται σε ορισμένα σημεία από την κινηματογραφική του εμπειρία με αποτέλεσμα, να δημιουργούνται ορισμένες ανακολουθίες που μπορεί σε μια ταινία να περνάνε απαρατήρητες ή να μην τους δίνουμε τόσο μεγάλη σημασία, πράγμα όμως που δεν συμβαίνει και σε ένα μυθιστόρημα. Κατά τ' άλλα, στο σύνολό του, το βιβλίο είναι ενδιαφέρον, ευχάριστο και διαβάζεται με περισσή ευκολία, τόσο από τους μικρούς φίλους στους οποίους κατ' εξοχήν απευθύνεται, όσο και από τους ενήλικες που θα βρουν σίγουρα ενδιαφέρον τον κόσμο που του συστήνεται μέσα από τις σελίδες του, δημιουργώντας τους παράλληλα την επιθυμία να ανακαλύψουν τι θα συμβεί παρακάτω, περιμένοντας ακόμα πιο σκοτεινές κι επικίνδυνες περιπέτειες.
Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Peter Freund
Μεταφραστής: Αγγελίδου Μαρία
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2004
Αρ. σελίδων: 528
ISBN: 978-960-274-841-1