Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Από την τρυφερή ηλικία η Ρόζι και ο Άλεξ βρίσκονται ο ένας στο πλευρό του άλλου. Όμως πάνω που αρχίζουν να ανακαλύπτουν μαζί τον έρωτα και τις χαρές της εφηβείας, η μοίρα έχει άλλα σχέδια γι' αυτούς...
Θα καταφέρει ο μαγικός δεσμός που έχουν μεταξύ τους να επιβιώσει στο χρόνο, να διατηρηθεί δυνατός και να μετατραπεί σε μια αληθινή αγάπη;
Είναι η μοίρα αυτή που κινεί μέχρι το τέλος τα νήματα ή μια δυνατή αγάπη βρίσκει πάντα διέξοδο;

Προσωπική άποψη:
Οι σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα, είναι εκ φύσεως περίπλοκες. Πολλοί δε, ασπάζονται την άποψη πως, δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική φιλία ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα, πως κάποια στιγμή της ζωής του, θα ξεπηδήσουν από μέσα τους βαθύτερα συναισθήματα, έστω κι αν δεν είναι αμοιβαία. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που συνειδητοποιήσουμε με το πέρασμα των χρόνων πως, αυτό που αισθανόμαστε για τον καλύτερό μας φίλο, είναι κάτι περισσότερο από μια απλή φιλία; Πως οι δεσμοί που μας δένουν, είναι πολύ πιο ισχυροί από αυτό που βγαίνει στην επιφάνεια; Κι ακόμα κι αν το καταλάβουμε εγκαίρως, είναι στο χέρι μας να εξελίξουμε τη σχέση αυτή σε κάτι περισσότερο, ή είναι στο χέρι της μοίρας να προκύψει κάτι περισσότερο; Αυτή την ιδέα αξιοποιεί η Cecelia Ahern στο μυθιστόρημά της, "Στην Άκρη Του Ουράνιου Τόξου", καταφέρνοντας να μας προβληματίσει και να μας συγκινήσει παράλληλα.

Η Ρόζι και ο Άλεξ γνωρίζονται όταν είναι μόλις 5 ετών. Από εκείνη την ημέρα κι έπειτα, είναι αχώριστοι, πράγμα που στα παιδικά κι εφηβικά τους χρόνια, τους προκαλεί ουκ ολίγους μπελάδες. Κάποια στιγμή, η μοίρα θέλει τους δρόμους τους να χωρίζονται, χωρίς ωστόσο να χάνουν την μεταξύ τους επαφή. Κι ενώ έχουν προγραμματίσει την ζωή τους με βάση τα θέλω τους, η πορεία της αλλάζει, οδηγώντας τους σε μονοπάτια που ούτε καν είχαν φανταστεί. Και τα χρόνια περνάνε και η απόσταση μεταξύ τους δεν μειώνεται ωστόσο, εκείνοι εξακολουθούν να είναι το ίδιο δεμένοι και να εξαρτώνται ο ένας από τον άλλον. Όταν η συνειδητοποίηση πως κάτι ισχυρότερο υπάρχει ανάμεσά τους, τους χτυπάει την πόρτα. Όμως, όσα και να αισθάνονται, ο χρόνος και οι καταστάσεις, δεν είναι σύμμαχοί τους, απομακρύνοντάς τους όλο και περισσότερο από το να μπορέσουν μαζί κι ευτυχισμένοι, να εκφράσουν ανοιχτά ο ένας στον άλλον τον έρωτά του. Και τα χρόνια περνάνε και οι ευκαιρίες, κάνουν κύκλους και χάνονται και εμείς αναρωτιόμαστε αν τελικά, θα καταφέρουν να νικήσουν τη μοίρα που συνεχώς του χωρίζει.

Η Cecelia Ahern, για ακόμα μια φορά, αφηγείται μια αισθηματική ιστορία που κάθε άλλο παρά φανταστική είναι. Όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, αποτελεί μια αληθινή πτυχή της ίδιας μας της ζωής και θέλοντας ή μη, ταυτιζόμαστε πολλάκις με τους χαρακτήρες της, που έρχονται συνεχώς αντιμέτωποι με συναισθηματικά και ηθικά διλήμματα. Μπορεί έστω κι αργά, να αναγνωρίζουν και να παραδέχονται τα συναισθήματά τους όμως, το να τα εκφράσουν, δεν είναι εύκολη υπόθεση καθώς, στην ζωή τους εμπλέκονται και άλλα πρόσωπα τα οποία, αν επιλέξουν να κινηθούν με τρόπο που θα ικανοποιήσουν το εγώ τους, θα πληγώσουν πιθανότατα τους άλλους, με άγνωστες συνέπειες. Άλλωστε, τα μηνύματα που λαμβάνει ο ένας από τον άλλον δεν είναι ξεκάθαρα και το να πάρουν μια απόφαση, φαντάζει ακόμα πιο ριψοκίνδυνο απ' όσο ίσως είναι πραγματικά. Παραδίνονται στη μοίρα τους, αφήνοντάς την να τους οδηγήσει εκεί όπου αυτή θέλει, περιμένοντας ο ένας από τον άλλον, να έρθει προς το μέρος του με αποτέλεσμα, όλο και να ξεμακραίνουν.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά του βιβλίου είναι ότι, η αφήγηση δεν γίνεται από κάποιο  συγκεκριμένο πρόσωπο αλλά, ούτε από την ίδια την συγγραφέα. Το σύνολο της ιστορίας, είναι μια σειρά ηλεκτρονικών μηνυμάτων, γραμμάτων και σημειωμάτων, που η Ρόζι και ο Άλεξ ανταλλάσσουν  τόσο μεταξύ τους, όσο και με τους οικείους τους. Αυτό κάνει την διαδικασία της ανάγνωσης εξαιρετικά εύκολη κι ευχάριστη, με το χρόνο να τρέχει σαν νερό καθώς παρασύρεσαι στις προσωπικές τους εξομολογήσεις ενώ παράλληλα, μας επιτρέπεται να ρίξουμε μια ματιά στα βαθύτερα άδυτα της ψυχής και του νου τους. Μας επιτρέπει να κατανοήσουμε τα θέλω και τα όνειρά τους, τις ανασφάλειες και τους φόβους τους, τους πραγματικούς λόγους που κρύβονται πίσω από αποφάσεις που στην πραγματικότητα, τους πληγώνουν και τους στερούν την ευτυχία εκεί που μπορούν απλά να τεντώσουν το χέρι τους και να τη αρπάξουν.

Η ζωή δεν είναι παραμύθι όμως ορισμένες φορές, μπορεί να μοιάζει με ένα. Και ακριβώς αυτό είναι η ζωή της Ρόζι και του Άλεξ, ένα παραμύθι που μέσα του εσωκλείνει τόση αλήθεια και τόσο βαθιά συναισθήματα που πολλές φορές, βιώνουμε κι εμείς οι ίδιοι, μας παρασύρουν και μας κατευθύνουν. Δεν είναι λίγες οι φορές που διαβάζοντας το εν λόγω μυθιστόρημα, θα αγανακτήσετε με την αναποφασιστικότητα των ηρώων και με τις λάθος επιλογές τους. Αλλά τελικά, ποιος μπορεί να κρίνει πραγματικά και να πει ότι ήταν λάθος; Γιατί αυτά τα λάθη, είναι που τους διαμορφώνουν, αποτελούν κομμάτι του εαυτού τους, τους κάνουν αυτό που πραγματικά είναι οδηγώντας τους σε ένα μέλλον που εκτός από πίκρες, φέρνει αλησμόνητες χαρές και εμπειρίες. Όμως, όσες φορές κι αν αγανακτήσετε, άλλες τόσες θα συγκινηθείτε με την αλήθεια και την τρυφερότητα που κρύβεται μέσα του, θα συνεχίσετε να ελπίζετε μέχρι τέλους γιατί, αν η μοίρα μας παίζει καμιά φορά παράξενα παιχνίδια, έχει τους λόγους της και ποιος ξέρει, ίσως αν παλέψουμε εναντίον της ή αν απλά την αφήσουμε να μας οδηγήσει εκεί που αυτή θέλει, να βρούμε την άκρη του ουράνιου τόξου τελικά και να απολαύσουμε τον προορισμό, με ένα τεράστιο χαμόγελο.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Cecelia Ahern
Μεταφραστής: Αυγουστίνου Παρασκευή
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2006
Αρ. σελίδων: 512
ISBN: 978-960-364-316-6