Συνοπτική περίληψη του έργου:
Τα σκληρά έτη δουλειάς του Dick Harper βρίσκουν αντίκρυσμα όταν προάγεται στη θέση του αντιπροέδρου της Globodyne, μιας μεγάλης εταιρείας. Δυστυχώς την επομένη, η εταιρεία κλείνει, και ο Dick χάνει την δουλειά του.
Ο Dick και η αγαπημένη του σύζυγος Jane βλέπουν την πολυτελή ζωή τους να καταρρέει καθώς οι λογαριασμοί τρέχουν και δεν έχουν τη δυνατότητα να τους πληρώσουν. Γι`αυτό αποφασίζουν να καταφύγουν στην παρανομία και καταλήγουν να γίνουν από τα πιο εκκεντρικά ζευγάρια ληστών στην ιστορία του εγκλήματος!

Προσωπική άποψη:
Ορισμένες φορές, θέλεις να παρακολουθήσεις μια ταινία, χωρίς συγκεκριμένο λόγο. Απλά για να πεις ότι θα κάνεις κάτι, ότι θα χαλαρώσεις στον καναπέ σου, ότι θα κάτσεις να ηρεμήσεις, χωρίς να προβληματιστείς με βαθύτερα νοήματα ή με κοινωνικές, προσωπικές, αισθηματικές ανησυχίες. Αν λοιπόν, βρίσκεστε σε μια από τις προαναφερόμενες καταστάσεις, το "Fun With Dick And Jane", remake της ομώνυμης ταινίας του 1977, είναι μια πολύ καλή επιλογή αφού, δεν θα σας κουράσει και θα σας ψυχαγωγήσει, χωρίς ωστόσο, να μείνει αλησμόνητη. Άλλωστε, νομίζω ότι είναι πολύ λίγες, μετρημένες ίσως στα δάχτυλα, οι κωμωδίες που μπορούν να επιτύχουν κάτι τέτοιο οπότε, θα ήταν ίσως άδικο να μπούμε σε μια διαδικασία σύγκρισης. Και εκτός από άδικο, θα ήταν πιθανότατα και ηλίθιο.

Πετυχημένο μεγαλοστέλεχος μιας από τις διασημότερες εταιρίες του κόσμου, που ζει την πραγμάτωση του αμερικανικού ονείρου, πιάνεται στον ύπνο όταν η εταιρεία αυτή, αποδεικνύεται μια φούσκα, την οποία έχει φορτωθεί στις πλάτες του με αποτέλεσμα, να τον παρασύρει στον πάτο, μαζί με τα χαλάσματά της, όταν αυτή καταρρέει. Η τέλεια, μέχρι πρότινος ζωή του, γίνεται θρύψαλα κάτω από το βάρος των καθημερινών αναγκών που πλέον, δεν είναι σε θέση να καλύψει. Και αρχίζει ένας μεγάλος αγώνας προκειμένου να βρει λύση και να μην αλλάξει τον βίο του όμως, όταν δεν βρίσκει διέξοδο, μαζί με τη γυναίκα του, στρέφονται στο έγκλημα. Και όταν δεν είσαι οι Μπόνι και Κλάιντ, το αποτέλεσμα, έστω κι αν είναι επιτυχημένο για την τσέπη σου, στο θεατή, περνάει ως κάτι το αστείο, ίσως και γελοίο.

Δεν περίμενα κανέναν άθλο από τον Dean Parisot. Κάτι τέτοιο, θα ήταν μάλλον παραλογισμός δεδομένου του σκηνοθετικού του παρελθόντος, πόσω μάλλον, δεδομένου του υλικού που είχε στη διάθεσή του. Παρ' όλα ταύτα, ως remake, είναι ιδιαίτερα καλό, αν και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν υπάρχει μια συνέχεια στην ένταση, ούτε της ροής, ούτε των αστείων στιγμών. Η ταινία ξεκινάει δυνατά, για να χάσει σύντομα την δυναμική της, για να την βρίσκει στην συνέχεια κατά στιγμές, με κάποια δυνατά και ομολογουμένως, αστεία gags που τελικά, πετυχαίνουν σε έναν βαθμό τον σκοπό τους δηλαδή, να μας διασκεδάσουν. Αφήστε στην άκρη τα δήθεν νοήματα κάτω από την επιφάνεια γιατί πολύ απλά, άσχετα από το αν θέλουν να μας πείσουν για το αντίθετο, πολύ απλά, δεν υπάρχουν.

Φαντάζομαι πως είναι περιττό να αναφέρω πως ο Jim Carrey, βρίσκεται στο στοιχείο του. Άλλωστε, ταινίες όπως αυτή τον ανέδειξαν και στο υποσυνείδητο του μέσου θεατή, έχει εντυπωθεί ως ο αστείος τύπος με το πρόσωπο λάστιχο, που μπορεί να κάνει κάθε λογής γκριμάτσα, που χτυπιέται, φωνάζει, ωρύεται με την παραμικρή αφορμή και αυτό, αντί να είναι ενοχλητικό, έχει το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, κάνοντάς μας να γελάσουμε, μέχρι υστερίας πολλές φορές. Η Tea Leoni από την άλλη, αν και είναι άκρως συμπαθητική και περνάει ως μητέρα και σύζυγος, μοιάζει αρκετά σφιγμένη δίπλα στον πρωταγωνιστή της, σαν να φοβάται να εξωτερικεύσει στον απόλυτο βαθμό, τα κωμικά στοιχεία της προσωπικότητάς της. Οπτικά, δένουν αρκετά, όμως ερμηνευτικά, σε αυτό που καλούνται πάντα να υποστηρίξουν, δεν υπάρχει η ίδια αρμονικότητα. Όσο για τον Baldwin, απλά τον ανεχόμαστε, σε έναν ακόμα ρόλο που δεν έχει, τίποτα απολύτως να προσφέρει.

Όχι, δεν είναι η κωμωδία εκείνη που θα κάνει την διαφορά, ούτε εκείνη που θα επέλεγα σε μια δεδομένη στιγμή να παρακολουθήσω εκ νέου. Με μια πρώτη σκέψη, μπορώ να θυμηθώ 3-4 άλλες που θα την υποσκέλιζαν στα σίγουρα. Ωστόσο, αν δεν την έχετε δει και θέλετε να παρακολουθήσετε κάτι ανάλαφρα χιουμοριστικό, ή ακόμα καλύτερα, αν τύχει να την συναντήσετε στο ζάπινγκ, όπως έγινε στην δικιά μου περίπτωση, δεν βρίσκω κανέναν λόγο να μην την παρακολουθήσετε. Άλλωστε, το ότι παίζει ο Jim σε αυτήν, είναι ένα μεγάλο συν καθώς, ακόμα και στις χειρότερές του ταινίες, ίσως και τις πιο σιχαμένες του, καταφέρνει να εκμαιεύσει το γέλιο μας, ειλικρινά και με τιμιότητα, χωρίς να το εκβιάζει.
Βαθμολογία 6/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Fun With Dick And Jane: Όλα Τα Λεφτά!
Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθέτης: Dean Parisot
Πρωταγωνιστές: Jim Carrey, Tea Leoni, Alec Baldwin, Richard Jenkins, Angie Harmon, John Michael Higgins, Richard Burgi, Carlos Jacott, Aaron Michael Drozin, Gloria Garayua
Παραγωγή: 2005
Διάρκεια: 90'

Επίσημο site: