Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Phil, ο Stu και ο Doug ζουν ευτυχισμένες και ήσυχες οικογενειακές ζωές. Τα τατουάζ έχουν αφαιρεθεί με λέιζερ, τα φωτογραφικά τους αρχεία έχουν εκκαθαριστεί. Το τελευταίο πράγμα που άκουσαν για τον μαγνήτη καταστροφής με τ’ όνομα Chow, είναι ότι κατέληξε σε μια ταϊλανδέζικη φυλακή. Με τον Chow έξω από την καθημερινότητα τους, η παρέα έχει σχεδόν ανακάμψει από τις νύχτες που περιφέρονταν στις κακόφημες περιοχές του Λας Βέγκας, μέσα σε μια θολούρα από ρούφις, απαγωγές, πυροβολισμούς… κυνηγημένοι από τους μαφιόζους εμπόρους ναρκωτικών της Μπανγκόκ.
Το μόνο μέλος της αγέλης που δεν είναι ικανοποιημένο είναι ο Alan. Του λείπει ακόμη μια αίσθηση σκοπού. Το μαύρο πρόβατο της παρέας έχει σταματήσει να παίρνει φάρμακα κι έχει ενδώσει στις φυσικές του παρορμήσεις -κάτι που για τον Alan σημαίνει κανένα φιλτράρισμα και έλλειψη ορίων και κρίσης- μέχρι που ένα προσωπικό θέμα θα τον αναγκάζει να αναζητήσει την βοήθεια που χρειάζεται.Και ποιος καλύτερος για κάτι τέτοιο από τους τρεις κολλητούς του που θα τον βοηθήσουν να κάνει το πρώτο βήμα.
Αυτή τη φορά δεν υπάρχει γάμος. Ούτε μπάτσελορ πάρτι. Άρα, όλα θα πάνε καλά, σωστά; Νομίζετε! Όταν η «αγέλη» θα βγει στο δρόμο, όλα είναι πιθανά και όλα ανατρέπονται.

Προσωπική άποψη:
Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να περάσεις το βράδυ της Κυριακής σου, ειδικά αν δεν έχει "Your Face Sounds Familiar"; Μα φυσικά, το να πας σινεμά μαζί με καλή παρέα. Και μιας και ο καιρός είναι εξαιρετικά ζεστός και η βαριά κουλτούρα δεν ενδείκνυται, τι καλύτερο από το να επιλέξεις μια χαζοκωμωδιούλα με την οποία, δεν θα ψυχανεμιστείς μεν, αλλά ακόμα και χάλια να είναι, θα το διασκεδάσεις με τους φίλους σου δε; Έτσι λοιπόν κι εγώ, μαζί με τον άντρα μου και τις συνήθεις ύποπτες, Νικολέτα και Μαρία, επιλέξαμε να δούμε το 3ο και τελευταίο -λέμε τώρα- μέρος της σειράς "The Hangover". Ξέρω τι σκέφτεστε... "αφού έχεις πει πως δεν δίνεις λεφτά για να δεις στο σινεμά τέτοιες ταινίες" και θα έχετε δίκιο. Καμιά φορά όμως, έχεις ανάγκη και από λίγη χιουμοριστική καφρίλα και το συγκεκριμένο project έχει αποδείξει στο παρελθόν πως έχει μπόλικη.

Η "wolfpack" επιστρέφει και πάλι δυναμικά λοιπόν και ως συνήθως, μπλέκονται σε μια ακόμα τρελή περιπέτεια. Αυτή τη φορά, το concept αλλάζει και αντίθετα με τις προηγούμενες δύο ταινίες, δεν ξυπνάνε έπειτα από μια τρελή βραδιά κραιπάλης αλλά άθελά τους, βρίσκονται μπλεγμένοι με έναν μαφιόζο ο οποίος, θέλει να βάλει στο χέρι τον Chow ο οποίος, πριν τον μπουζουριάσουν την Μπανγκόκ, του είχε κλέψει ράβδους χρυσού αξίας, άνω των 20 εκατομμυρίων. Κλασσικά, ο Doug κρατείται όμηρος και απουσιάζει σχεδόν από ολόκληρη την ταινία, ο Phil κάνει το 99% της δουλειάς, ο Stu πανικοβάλλεται και γκρινιάζει για την κακή του τύχη ενώ ο Alan, όντας ο καλύτερος του χωριού, είναι στην κοσμάρα του, δοκιμάζοντας τα όρια αντοχής των άλλων δύο και προσφέροντας σε μας τους θεατές, απολαυστικές -ή και αηδιαστικές- στιγμές ενώ παράλληλα, βοηθάει ώστε η πλοκή να γίνει όλο και πιο ξέφρενη.

Τηρουμένων των αναλογιών, και ξέροντας πάρα πολύ καλά τι είναι στην πραγματικότητα το "The Hangover" ως concept, μπορώ να πω πως απόλαυσα αρκετά τις προηγούμενες ταινίες, έστω κι αν δεν καίγομαι να της ξαναδώ. Προς μεγάλη μου έκπληξη, και ενώ περίμενα πως το 3ο μέρος θα είναι και το χειρότερο, αποδείχτηκε εξαιρετικά ευχάριστο και σίγουρα, καλύτερο και πιο ενδιαφέρον από το 2ο. Βέβαια, η κοινή γνώμη δεν συμφωνεί μαζί μου, έπειτα από μια γρήγορη έως βιαστική θα έλεγα, έρευνα που έκανα στο διαδίκτυο όμως τι να κάνουμε... η αίσθηση του χιούμορ μου είναι αρκετά κάφρικη, της περισσότερες φορές, επιτρέποντάς μου να ταυτιστώ με την αισθητική της ταινίας και τελικά, με την συμβολή των αστείων της δικιάς μου παρέας κατά την διάρκεια της προβολής, να την απολαύσω, παρά τις όποιες επαναλήψεις και παρά τα όποια χονδροειδή αστεία που τελικά, δεν είναι τόσο χονδροειδή αν αναλογιστούμε τι έχουμε δει σε άλλες σειρές, βλέπε "American Pie", επεισόδιο 1824 που για έναν μυστήριο λόγο, κόβει ακόμα εισιτήρια.

Προσωπικά, θεωρώ πως η ταινία, σεναριακά πάντα, έχει ορισμένες ευχάριστες εκπλήξεις, αποφεύγοντας με αρκετά έξυπνο τρόπο την παγίδα της επανάληψης, κάτι που δυστυχώς, δεν είχαμε αποφύγει στην δεύτερη ταινία. Όσο για τους πρωταγωνιστές... ήταν λίγο-πολύ, αυτό που περιμέναμε. Ο Galifianakis είναι πλέον μια κλασσική, κωμική φιγούρα και ουσιαστικά, οι περισσότερες κωμικές στιγμές της ταινίας είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του, ο Cooper πέραν από ένας ωραίος άντρας και ένα από τα επόμενα, μεγάλα ονόματα του σύγχρονου Hollywood, είναι μια ιδιαίτερα δυναμική παρουσία σε ένα κωμικό σύνολο, χωρίς να είναι ιδιαίτερα κωμικός ο ίδιος ως Phil, και ο πιο ρηγμένος θεωρητικά όλων, Ed Helms, θα έλεγα πως έχει περισσότερες καλές στιγμές σε σχέση με τις προηγούμενες ταινίες, χωρίς και πάλι να κάνει πολλά ωστόσο, είναι πιο απολαυστικά απ' όσα έχουμε δει μέχρι σήμερα. Όσο για τον Ken Jeong... ok... δεν πάει για oscar αλλά η αλήθεια είναι, και οφείλω να το ομολογήσω, πως κάθε φορά που εμφανιζόταν, που έδινε και ένα νέο λόγο να ξεραθώ στα γέλια.

Όχι... το "The Hangover Part III", δεν είναι η κωμωδία της δεκαετίας, ούτε καν της χρονιάς. Είναι όμως μια απολαυστική παραγωγή, κάφρικου χιούμορ που όσοι το εκτιμάνε, θα απολαύσουν δεόντως, έστω κι αν θα συνεχίσουν να προτιμούν την πρώτη ταινία της σειράς για λόγους, πολύ ξεκάθαρους και προφανείς. Μην το πολυψάχνετε και μην υπεραναλύετε σκηνοθετικές τεχνικές και σεναριακές αδυναμίες... ορισμένες φορές, είναι άσκοπο να μπαίνουμε σε αυτήν την διαδικασία, ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με μια παραγωγή, πολύ ξεκάθαρη, με τη δικιά της ταυτότητα από την οποία, ξέρουμε τι να περιμένουμε και δεν ερχόμαστε αντιμέτωποι με εκπλήξεις, δυσάρεστες ή ευχάριστες. Επιλέξτε λοιπόν τους πιο φασαριόζικους φίλους σας, αγοράστε ένα παγωμένο αναψυκτικό και έναν κουβά ποπ-κορν, θρονιαστείτε σε μια κλιματιζόμενη αίθουσα και περάστε καλά... καλοκαίρι είναι, δεν χρειαζόμαστε κάτι περισσότερο.
Βαθμολογία 6,5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: The Hangover Part III
Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθέτης: Todd Phillips
Πρωταγωνιστές: Bradley Cooper, Zach Galifianakis, Justin Bartha, Ed Helms, Heather Graham, Ken Jeong, Jeffrey Tambor, Gillian Vigman, Sasha Barrese, John Goodman, Melissa McCarthy
Παραγωγή: 2013
Διάρκεια: 100'

Επίσημο site: