Συνοπτική περίληψη του έργου:
Από τον πλανήτη Άσγκαρντ ετοιμαστείτε για μια κατακόρυφη βουτιά στον πλανήτη Γη. Ο Thor, ο βροντερά δυνατός, αλλά αλαζόνας Βίκινγκ με το χαρακτηριστικά ογκώδες σφυρί, εξορίζεται από τον πατέρα του Odin στη Γη όπου, χωρίς μνήμη του μεγαλείου του, αναγκάζεται να μάθει να ζει με τους ανθρώπους.
Εκεί γνωρίζεται με μια όμορφη επιστήμονα, την οποία και ερωτεύεται παράφορα, ενώ παράλληλα, μαθαίνει να χρησιμοποιεί τις δυνάμεις του για το καλό των θνητών, ώσπου έρχεται αντιμέτωπος με τους πλέον επικίνδυνους εχθρούς που επιστρατεύουν τις σκοτεινές δυνάμεις του Άσγκαρντ για να κυριαρχήσουν στη Γη κι όχι μόνο.

Προσωπική άποψη:
Δεν ξέρω αν φταίει ότι μεγάλωσα, και κατά συνέπεια γέρασα, και δεν μπορώ να εκτιμήσω ένα καλό blockbuster, και συγνώμη αν θίξω όλους εκείνους τους fans του Thor και των περιπετειών του, αλλά ως άνθρωπος που αποφάσισα να καλύψω τα κενά μου, στον τομέα των κινηματογραφικών μεταφορών της Marvel, αυτές τις γιορτές, μπορώ να σκεφτώ τουλάχιστον δέκα καλύτερα πράγμα που θα μπορούσα να κάνω, αντί να παρακολουθήσω την ταινία αυτή. Όχι πως βαρέθηκα κιόλας, όχι μέχρι ναρκοληψίας τουλάχιστον, αλλά κακά τα ψέματα, οι προσδοκίες μου ήταν πολύ πιο υψηλές σε σχέση με αυτό που μου προσέφερε το αποτέλεσμα το οποίο, κατά την ταπεινή μου άποψη πάντα, ήταν μέτριο. Αλλά ας πάρουμε καλύτερα τα πράγματα από την αρχή.

Το story, πολύ απλό. Ο Thor, χαρισματικός διάδοχος του θρόνου του Άσγκαρντ, αλλά εξαιρετικά αλλαζόνας και παρορμητικός, πέφτει στη δυσμένεια του πατέρα του, Odin, ο οποίος, τελικά, αντί να του προσφέρει τον θρόνο, του δίνει πόδι από τον πλανήτη του, εξορίζοντάς τον στη Γη, αδύναμο, ή περίπου αδύναμο, στερώντας του το χαρισματικό σφυρί που μέχρι πρότινος του έδινε ξεχωριστές δυνάμεις. Στη Γη, ο Thor, θα πρέπει να μάθει να συμβιώνει με τους ανθρώπους, την ίδια ώρα που ο αδερφός του, Loki, πίσω στο Άσγκαρντ, εποφθαλμιά του θρόνο και την εξουσία που μπορεί να του προσφέρει. Δε μπορώ να πω... η ιδέα, είναι εξαιρετική, η σύλληψή της όμως, και πολύ περισσότερο η κινηματογραφική της εκτέλεση, όχι και τόσο. Γιατί ναι, πρόκειται για εκτέλεση, όχι καλλιτεχνική, αλλά από εκείνες στα πέντε βήματα.

Από που να το πιάσω... Από το αφελέστατο και παιδιάστικο σενάριο που δεν μπορώ καν να προσδιορίσω σε ποιες ηλικίες μπορεί να απευθύνεται, από την διεκπεραιωτική σκηνοθεσία του  Branagh που σε ουκ ολίγες στιγμές της ταινίας, με οδήγησε στο συμπέρασμα πως μάλλον βαριόταν τη ζωή του και το μόνο που σκεφτόταν ήταν πως θα τσιμπήσει κανέναν εκατομμυριάκι για να το προσθέσει στον τραπεζικό του λογαριασμό... Γιατί ενώ θα περίμενε κανείς το "Thor", να είναι μια επική ταινία φαντασίας και δράσης, μόνο επική δεν είναι. Δεν λέω, από φαντασία, έχει μπόλικη, αλλά από δράση... ας πούμε ότι βιώνω μεγαλύτερες στιγμές αγωνίας παίζοντας Trivial. Εντάξει, αντιλαμβάνομαι την ανάγκη μιας παραγωγής που στοχεύει σε sequel, ή και sequels, να κάνει μια κάποια εισαγωγή, αλλά στην προκειμένη περίπτωση, πιο εισαγωγή... ας πούμε ότι απλά πεθαίνεις. Επίσης, αντιλαμβάνομαι την ανάγκη για ρομάντζο, αλλά και πάλι, ακόμα και ως γυναίκα, στην προκειμένη, δεν την το εκτίμησα πολύ τόσο σορόπιασμα.

Και μπορεί ο Chris Hemsworth να έχει όλα τα απαραίτητα προσόντα για να υποδυθεί τον Thor καθώς, κακά τα ψέματα, η εξωτερική του εμφάνιση βοηθάει, όμως το να περιφέρει την ξανθομαλλούσα χαίτη του και να μιλάει με βαριά και ασήκωτη φωνή, περιφέροντας το ματσό, υπεροπτικό και γοητευτικό του εγώ, εδώ κι εκεί, δεν εξυπηρετεί ιδιαίτερα την κατάσταση. Ακόμα και η Natalie Portman της οποία η ερμηνεία, ουσιαστικά, δεν έχει κάτι το ιδιαίτερα κακό, δεν κατάφερε να με πείσει και να με κερδίσει, αν και οφείλω να ομολογήσω ότι έδειχνε ιδιαίτερα όμορφη, πράγμα μάλλον στο οποίο και αποσκοπούσε ολόκληρη η ταινία. Οι μοναδικές απολαυστικές παρουσίες, ήταν αυτές του Anthony Hopkins, που δίνει ένα κάποιο κύρος στο όλο εγχείρημα, ακόμα κι αν είναι μετριότατο, και του Tom Hiddleston ως Loki, τον οποίο δικαιολογώ απόλυτα που ήταν τσαντισμένος με την κατάστασή του. Δεν φτάνει που δεν είναι γνήσιο παιδί του Άσγκαρντ, δεν φτάνει που ποτέ δεν είχε δικαίωμα στον θρόνο και που είναι πιο άσχημος από τον αδερφό του, έχει κι εκείνη την απαίσια περικεφαλαία να περιφέρει δεξιά κι αριστερά. Φρίκη!

Ψηφιακά και οπτικά, η ταινία, έχει κάτι να προσφέρει, αλλά κάπου εκεί τελειώνουν τα θετικά της. Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα χαριτωμένο παραμυθάκι, αλλά από μια ταινία που βασίζεται σε comic της Marvel και που έχει για πρωταγωνιστή έναν θεό, περιμέναμε κάτι περισσότερο, το οποίο ίσως να έχει η δεύτερη ταινία η οποία, ωστόσο, μετά την πρώτη αυτή παραγωγή, δεν με έπεισε και τόσο ώστε να την παρακολουθήσω στις κινηματογραφικές αίθουσες. Οπότε για να επανέλθω στο θέμα, θα πρέπει να κάνετε υπομονή μέχρι να κυκλοφορήσει σε dvd όπου τότε, και μόνο τότε, λέω να την τιμήσω. Επίσης, κλείνοντας την κριτική μου αυτή, θέλω να εκφράσω την ακυρότητα της συμμετοχής του Thor, ως χαρακτήρα, στο "The Avengers", πριν να κυκλοφορήσει η συνέχεια του "Thor". Όσοι έχετε δει και τις δύο ταινίες, μάλλον καταλαβαίνετε για ποιο πράγμα μιλάω και το οποίο, εν δημιουργεί μια λογική συνέχεια ανάμεσα στα δύο concepts, κάτι που προσωπικά, με ξενίζει.
Βαθμολογία 5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Thor
Είδος: Φαντασίας
Σκηνοθέτης: Kenneth Branagh
Πρωταγωνιστές: Chris Hemsworth, Natalie Portman, Tom Hiddleston, Anthony Hopkins, Clark Gregg, Idris Elba, Ray Stevenson, Stellan Skarsgard, Rene Russo, Jaimie Alexander, Joshua Cox, Tadanobu Asano, Joseph Gatt
Παραγωγή: 2011
Διάρκεια: 114'

Επίσημο site: