Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
'Ενας νεαρός Ισπανός βοσκός, ο Σαντιάγο, αποφασίζει ν' αναζητήσει τη μοίρα του. Η αναζήτησή του θα τον οδηγήσει στη Σαχάρα και τις πυραμίδες της Αιγύπτου. Στο ταξίδι του θα γνωρίσει σοφούς βασιλιάδες και αλχημιστές.
Ακολουθώντας τα σημάδια της μοίρας, θα συναντήσει μυστηριώδεις ανθρώπους και θα 'ρθει αντιμέτωπος με παράξενες καταστάσεις. 'Ετσι θα του τεθούν τα θεμελιώδη ερωτήματα της ύπαρξης, που θα τον αλλάξουν για πάντα. Θ' ανακαλύψει όμως ότι, όταν μπορεί κανείς να συγκεντρώνεται στο παρόν, τότε είναι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος. 'Οπως είπε και ο ίδιος ο συγγραφέας μιλώντας για τον Αλχημιστή, "το σύμπαν συνωμοτεί για να μας βοηθήσει, όταν προσπαθούμε να ζήσουμε το προσωπικό μας όνειρο".
Μέσα απ' αυτό το συγκλονιστικό βιβλίο, όπου συναντιέται ο μυστικισμός του Μεσαίωνα με το τραγούδι της ερήμου, ο Coelho μάς ανοίγει το παλιό μονοπάτι για τη γνώση του κόσμου: αυτό που περνά από την καρδιά.

Προσωπική άποψη:
Αν ρωτηθεί κάποιος, αν γνωρίζει τον Paulo Coelho, είμαι σχεδόν βέβαιη πως θα δηλώσει, ναι, είναι ο συγγραφέας του "Αλχημιστή" και αυτό, όχι γιατί ο ίδιος δεν φέρει μια πολύ μεγάλη βιβλιογραφία πίσω του, αλλά επειδή, κακά τα ψέματα, κάθε δημιουργός ξεχωρίζει για κάποιο έργο του, αυτό που έχει συζητηθεί περισσότερο, αυτό το οποίο οι μισοί αναγνώστες λάτρεψαν και οι άλλοι μισοί, το μίσησαν. Προσωπικά, διάβασα τον "Αλχημιστή" πρώτη φορά όταν πήγαινα στο Γυμνάσιο και ήταν ένα βιβλίο που με επηρέασε βαθύτατα, με προβλημάτισε και με έκανε να σκεφτώ πάρα πολλά πράγματα που ως τότε, δεν είχαν περάσει από το μυαλό μου. Διαβάζοντάς το και πάλι, τόσα χρόνια μετά, δεν θα έλεγα πως με συγκλόνισε όπως στη διάρκεια της πρώτης ανάγνωσης, άλλωστε, μεγάλωσα από τότε, αλλά δεν παύει να είναι ένα βιβλίο που κατάφερε ακόμα και στο σήμερα, να με αγγίξει.

Ο Σαντιάγο, είναι ένας νεαρός βοσκός από την Ισπανία, ο οποίος και αποφασίζει να ξεκινήσει ένα μεγάλο ταξίδι προκειμένου να κυνηγήσει τη μοίρα του και να αλλάξει τη ζωή του προς το καλύτερο. Τα βήματά του θα τον οδηγήσουν στην Αίγυπτο και στο ταξίδι του αυτό, θα γνωρίσει βασιλιάδες και αλχημιστές, θα βιώσει παράξενες καταστάσεις, θα έρθει αντιμέτωπος με τα μυστήρια της ίδιας της ζωής και τελικά, θα αναζητήσει τον πραγματικό του εαυτό αλλά και τα θέλω του, ενώ θα κληθεί να απαντήσει σε ερωτήματα που αφορούν την ίδια του την ύπαρξη, ερωτήματα που θα φέρουν απαντήσεις που θα τον αλλάξουν για πάντα και θα καθορίσουν, τόσο το παρόν, όσο και το μέλλον του, που θα τον φέρουν αντιμέτωπο με την μοίρα, το πεπρωμένο, το σύμπαν, με τη δύναμη της ανθρώπινης επιθυμίας στην πράξη.

Αν για κάτι έχει κατηγορηθεί πάμπολλες φορές ο Coelho, είναι για την απλοϊκότητα της γραφής του. Όσον αφορά δε τον "Αλχημιστή", δεν είναι λίγοι εκείνοι που το έχουν χαρακτηρίσει ως ένα σχεδόν παιδικό παραμύθι που προσπαθεί να πραγματευτεί ένα δήθεν φιλοσοφικό θέμα, με τρόπο που δεν καταφέρνει σε καμία περίπτωση να αποδώσει αυτό που πιθανότατα ήθελε. Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω, τουλάχιστον ως ένα βαθμό. Δεν θα διαφωνήσω ως προς την απλοϊκότητας της γραφής του Coelho. Άλλωστε, ακόμα και ο ίδιος, δεν δήλωσε ποτέ ότι τα κείμενά του είναι περίπλοκα ως προς την κατανόησή τους. Αυτό όμως που πιστεύω ακράδαντα είναι πως, μέσα από την απλότητα αυτή, αποσκοπεί στο να περάσει τα μηνύματα που θέλει στον αναγνώστη, με όσο το δυνατόν πιο κατανοητό τρόπο, χωρίς να του δίνει την αίσθηση πως προσπαθεί να του πλασάρει ένα ηθικοπλαστικό ή και δασκαλίστικο κείμενο.

Ο βασικός πυρήνας της ιστορίας, σαφέστατα δεν έχει κάτι το πρωτότυπο και έχει μάλιστα πολυχρησιμοποιηθεί, αλλά αλήθεια, έχει καμία σημασία; Και όχι γιατί στην τέχνη δεν υπάρχει παρθενογέννεση, αλλά γιατί μέσα από το ταξίδι του Σαντιάγο αναγκαζόμαστε να βιώσουμε τις ίδιες καταστάσεις με εκείνον, να ταυτιστούμε μαζί του και τελικά, να δεχτούμε την θρησκευτικότητα του κειμένου ενός βιβλίου που έχει ξεκάθαρες αναφορές στο Θεό και την πίστη, χωρίς ωστόσο να προσπαθεί να σε στρέψει προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση και κυρίως, χωρίς να κατονομάσει ή να υποδείξει τον θεό εκείνο που θα έπρεπε να πιστέψεις. Είναι μια ιστορία που επιτρέπει στον αναγνώστη  να παραμείνει ελεύθερος, δεν προσπαθεί να τον κατευθύνει και που τον αφήνει να επιλέξει μόνος του τι θα πιστέψει, αλλά και πιο μονοπάτι θα ακολουθήσει στη ζωή του.

Μπορεί ο Coelho, όσον αφορά το συνολικό έργο του, να είναι κάπως υπερεκτιμημένος, αλλά δεν μπορώ να μην πω τη μαύρη μου αλήθεια. "Ο Αλχημιστής", δεν είναι ένα συγκλονιστικό βιβλίο, ούτε ένα βιβλίο που θα σε κάνει να αλλάξεις τη ζωή σου και να τη δεις με άλλο μάτι. Είναι όμως, ένα βιβλίο που ξεχειλίζει από αγάπη για τη ζωή και αισιοδοξία. Με πολύ απλά λόγια, είναι ένα όμορφο, θετικό βιβλίο που μόνο ευχάριστα συναισθήματα μπορεί να σου προκαλέσει και, γιατί όχι, να σε κάνει να νιώσεις πως μπορείς να γίνεις καλύτερος, όχι για τους άλλους, αλλά για σένα τον ίδιο. Είναι ένα βιβλίο που μπορεί να σου θυμίσει πως είναι να πιστεύεις και να ελπίζεις και που μπορεί να σε κάνει να ταυτιστείς με πολλά από τα τσιτάτα που χρησιμοποιεί και που, παραδεχτείτε το, όλοι έχουμε χρησιμοποιήσει κάποιες φορές στη διάρκεια της ζωής μας, αντιγράφοντας τα λόγια του δημιουργού του.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Paulo Coelho
Μεταφραστής: Χιδίρογλου Μαρία - Φερρέιρα
Εκδόσεις: Λιβάνης
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2013
Αρ. σελίδων: 253
ISBN: 978-960-236-649-3