Ναι, θα το ομολογήσω χωρίς φόβο, αλλά με πολύ πάθος. Όταν αρχές του 2013 ανακοινώθηκε από το τηλεοπτικό δίκτυο NBC πως θα προχωρήσουν σε μια παραγωγή μέσω της οποίας και θα αναβίωνε ο μύθος του θρυλικού Dracula, ενθουσιάστηκα. Ο ενθουσιασμός αυτός έγινε ακόμα μεγαλύτερος όταν άκουσα το όνομα του πρωταγωνιστή και κορυφώθηκε όταν είδα τα πρώτα trailers τα οποία και υπόσχονταν κάτι πάρα πολύ καλό. Ο καιρός πέρασε, τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν, η σειρά ξεκίνησε να προβάλλεται και τώρα που ολολήρωσε πλέον τον πρώτο της κύκλο, μπορούμε να μιλήσουμε γι' αυτήν.


Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΟ CAST:
Τα γυρίσματα της σειράς ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο του 2013 στην Βουδαπέστη. Ο Steve Shill, τον οποίο και γνωρίζουμε μέσα από τις σειρές "Dexter", "Law & Order: Criminal Intent" και "The Tudors", σκηνοθέτησε το πιλοτικό επεισόδιο ενώ άλλοι σκηνοθέτες, όπως οι Andy Goddard, Brian Kelly, Nick Murphy και Tim Fywell ανέλαβαν τα ηνία στα επεισόδια που ακολούθησαν. Πολλοί ήταν και οι σεναριογράφοι οι οποίοι επιστρατεύτηκαν για τις ανάγκες της σειράς, ανάμεσα στους οποίους οι Tom Grieves και Rebecca Kirsch. Η σειρά ξεκίνησε να προβάλεται στις 25 Οκτωβρίου 2013 και ολοκληρώθηκε έπειτα από 10 επεισόδια στις 10 Φεβρουαρίου 2014, με πάνω από 5 εκατομμύρια θεατές να παρακολουθούν το πρώτο επεισόδιο, για να μειωθούν στην πορεία τόσο ώστε να κυμαίνονται ανάμεσα στους 2,5 και 3,5 εκατομύρια θεατές ανά επεισόδιο, νούμερα που δεν θα τα χαρακτηρίζαμε καθόλου άσχημα.
Ο πρωταγωνιστικός ρόλος, αυτός του Alexander Grayson, του Dracula με άλλα λόγια, γνωστού
και ως Vlad Tepes, πήγε στον Jonathan Rhys Meyers γεγονός που όχι απλά μας χαροποίησε, αλλά μας προκάλεσε ρίγη ενθουσιασμού και όχι μόνο γιατί είναι ένας πολύ ωραίος άντρας, αλλά ένας εξαιρετικά ταλαντούχος ηθοποιός που προσωπικά, δεν αμφέβαλλα ούτε για μια στιγμή πως θα μπορούσε να υποστηρίξει τον συγκεκριμένο ρόλο. Η Jessica De Gouw αποδείχτηκε επίσης μια εξαιρετική επιλογή ως Mina Murray και το ίδιο ισχύει για τον απίστευτο Thomas Kretschmann τον οποίο είδαμε στο ρόλο του Abraham Van Helsing, ο οποίος αξίζει να αναφέρουμε πως έχει υποδυθεί τον Dracula στην ιταλική ταινία τρόμου του 2012, "Dracula 3D". Οι Victoria Smurfit ως Lady Jayne Wetherby, Oliver Jackson-Cohen ως Jonathan Harker, Nonso Anozie ως R.M. Renfield και Katie McGrath ως Lucy Westenra, συμπληρώνουν το υπόλοιπο cast της παραγωγής, στους πιο κεντρικούς τουλάχιστον ρόλος και οφείλω να ομολογήσω πως συνολικά, αποδείχτηκαν κάτι περισσότερο από εύστοχες επιλογές.

ΤΟ STORY ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ:
Βικτοριανό Λονδίνο και ο Alexander Grayson, επιτυχημένος και πλούσιος αμερικάνος επιχειρηματίας, φτάνει στην πόλη, φέροντας μαζί του μια νέα επαναστατική μέθοδο παραγωγής ενέργειας, βασισμένη στην μοντέραν επιστήμη, μια τεχνολογία που απειλεί τις πετρελαιοπαραγωγικές εταιρείες. Στην πραγματικότητα, όμως, ο Alexander δεν είναι άλλος από τον γνωστό σε όλους, Dracula, που σκοπό έχει, τώρα που ξύπνησε από τον λήθαργό του, να εκδικηθεί τους ανθρώπους εκείνους που κατέστρεψαν τη ζωή του και που σκότωσαν τη γυναίκα του. Συμμαχός του, ο καθηγητής Abraham Van Helsing, ο οποίος είναι και εκείνος που τον έβγαλε από τη μιζέρια
που τον είχαν καταδικάσει οι εχθροί του, έχοντας τα δικά του, προσωπικά κίνητρα και αποζητώντας την δικιά του εκδίκηση για τον σφαγιασμό της οικογένειάς του από το Τάγμα του Δράκου. Στο Λονδίνο, ο Alexander, θα γνωρίσει τη Mina η οποία και φαίνεται να είναι η μετεμψύχωση της νεκρής του γυναίκας και θα την ερωτευτεί παράφορα, μοιράζοντας τα συναισθήματά του ανάμεσα στον πόθο και την εκδίκηση. Το Τάγμα του Δράκου, ωστόσο, δεν φαίνεται έτοιμο να πέσει χωρίς μάχη, αφού στο πρόσωπο του Alexander Grayson βλέπει έναν εχθρό που απειλεί τα οικονομικά και πολιτικά του συμφέροντα, την ίδια στιγμή που έχουν αρχίσει να υποψιάζονται πως μια δύναμη μεγαλύτερη απ' όσο πραγματικά φαντάζονται, έχει κάνει την εμφάνισή της στην πόλη απειλώντας τους πάντες.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΣΕΙΡΑ:
Το "Dracula" είναι κλασσική περίπτωση σειράς η οποία και χτίζει σταδιακά την ιστορία που θέλει να παρουσιάσει, χωρίς να βιάζεται και χωρίς να επιθυμεί να μας τα δώσει όλα ευθύς εξαρχής, στο πιάτο. Αρκετοί είναι εκείνοι που παραπονέθηκαν πως περίμεναν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα και αντί αυτού, πήραν τελικά κάτι κατώτερο των προσδοκιών τους. Σε έναν βαθμό, μπορώ να το καταλάβω, όπως και να αιτιολογήσω τους λόγους που τους οδήγησαν σε αυτό το συμπέρασμα. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι μπορώ και να συμφωνήσω μαζί τους. Ουσιαστικά, η σειρά, θέλει να δώσει μια νέα διάσταση στο μύθο του Κόμη Δράκουλα και να παρουσιάσει μια ιστορία η οποία ναι μεν διατηρεί την βασική γραμμή του story που όλοι γνωρίζουμε και αγαπάμε, αλλά την ίδια στιγμή, προσφέροντάς μας κάτι το διαφορετικό, το καινούργιο και γιατί όχι, το πρωτότυπο. Και ναι, δεν μπορώ να διαφωνήσω ως προς το ότι υπήρχε μια σχετική... ηρεμία κατά την εξέλιξη των γεγονότων σε αυτά τα δέκα επεισόδια, από την άλλη όμως, δεν ένιωσα και να μου λείπει κάτι. Με πολύ απλά λόγια, μου έδωσε αυτό που έπρεπε, προκειμένου να εξυπηρετήσει τους σκοπούς της, χωρίς να καταφύγει σε περιττές υπερβολές, αλλά και χωρίς στερήσεις. Κατά τόπους, υπάρχει η απαραίτητη κορύφωση, τόσο στο δραματικό, όσο και στο ρομαντικό σκέλος της υπόθεσης, βασισμένη πάντα στην καθαρά συναισθηματική προσέγγιση και απόδοση, κάτι που σε προσωπικό πάντα επίπεδο, με ικανοποίησε απόλυτα.
Όσον αφορά το ερμηνευτικό κομμάτι, τόσο στους πρώτους, όσο και στους πιο δεύτερους ρόλους,
έχουν γίνει εξαιρετικές επιλογές από μέρους της παραγωγής και ο κάθε ηθοποιός, είναι ιδανικός για τον ρόλο που του έχει ανατεθεί, σε κάθε περίπτωση. Θεωρώ πως όσον αφορά το συγκεκριμένο σκέλος της παραγωγής, έχει δοθεί μεγάλη προσοχή ακόμα και στη παραμικρή λεπτομέρεια έτσι ώστε ο κάθε ηθοποιός, όχι μόνο να μπορεί να ερμηνεύσει ιδανικά το ρόλο του, αλλά και το ίδιο το παρουσιαστικό του να εξυπηρετεί τους σκοπούς του, τόσο όσον αφορά την προσωπικότητα του καθενός σε καθαρά προσωπικό επίπεδο, κάτι που έχει να κάνει και με την συναισθηματική τους προσέγγιση, όσο και με το πως αυτοί λειτουργούν και αποδίδουν μέσα στο κοινωνικό σύνολο στο οποίο και τοποθετούνται, προς χάρη των εκάστοτε εξελίξεων.
Η Βουδαπέστη, αποδείχηκε επίσης μια πολύ καλή επιλογή ως προς την τοποθεσία των γυρισμάτων αφού μπορεί να μην είναι Λονδίνο, παρ' όλα ταύτα, επιτρέπει ώστε να αποδοθεί το κλίμα και η αισθητική της εποχής στην οποία και τοποθετείται η ιστορία, δημιουργώντας την ιδανική ψευδαίσθηση στον θεατή, που δεν αμφισβητεί στιγμή το που βρίσκεται, κάτι στο οποίο βοηθάνε συνδυαστικά, σίγουρα, τόσο οι ενδυματικές επιλογές, όσο και η γενικότερη προσοχή κι έμφαση στις μικρές εκείνες λεπτομέρειες που καθορίζουν το σύνολο της εικόνας.

ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ:
Συνολικά, το "Dracula" είναι μια πολύ προσεγμένη και αξιοπρεπής παραγωγή και αναμφίβολα, από τις καλύτερες που είδαμε την φετινή χρονιά. Μπορεί να μην είναι η σειρά που μας άφηνε με κομμένη την ανάσα σε κάθε νέο επεισόδιο, είναι ωστόσο μια σειρά την οποία παρακολουθήσαμε, όχι μόνο ευχάριστα, αλλά κάτι περισσότερο από αυτό. Είναι μια σειρά που αναβίωσε μια εποχή και που έδωσε προσοχή ακόμα και στις παραμικρές λεπτομέρειες και που δημιούργησε ένα νέο μύθο γύρω από το όνομα του Dracula ο οποίος είναι γοητευτικός και παράλληλα, φαντάζει στα μάτια μας απόλυτα ρεαλιστικός, κάτι περισσότερο από μια απλή πιθανότητα, αφού στηρίζεται πάνω σε λογικές και στέρεες βάσεις που σίγουρα θα επιτρέψουν στην παραγωγή, στο προσεχές μέλλον, να μας προσφέρει μια αγωνιώδης συνέχεια με πολύ περισσότερες εκπλήξεις και ανατροπές. Όπως ήδη προανέφερα, είναι μια από τις σειρές εκείνες που δεν βιάζεται και δεν θέλει να δημιουργήσει ψεύτικες εντυπώσεις και που δεν διστάζει να θυσιάσει την προσπάθεια του να εντυπωσιάσει το
κοινό της, επιθυμώντας να κάνει κάτι περισσότερο και να χτίσει τελικά μια ιστορία που θα προσφέρει αυτό που πραγματικά της αξίζει. Το τελευταίο επεισόδιο, ήταν ένα εντυπωσιακό κλείσιμο αλλά και ένα πολλά υποσχόμενο φινάλε, και ανυπομονώ για την επίσημη ανακοίνωση του NBC σχετικά με τη δεύτερη season. Πολλοί είναι οι κακοπροαίρετοι που βιάστηκαν να δηλώσουν πως η σειρά δεν θα συνεχιστεί, εξαιτίας των εθισμών του Jonathan Rhys Meyers, αλλά αυτό δε νομίζω πως είναι κάτι που μπορεί πραγματικά να την επηρεάσει αρνητικά. Άλλωστε, ο Jonathan, αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα εδώ και πολλά χρόνια και έτσι, δεν πιστεύω πως αποτελεί πραγματική απειλή. Το φινάλε, νομίζω πως ήταν αρκετά ξεκάθαρο ως προς τις προθέσεις του καναλιού και ουσιαστικά, ήταν σαν να μας προειδοποιούσε να περιμένουμε γιατί τα καλύτερα, έρχονται. Και προσωπικά, τα περιμένω με μεγάλη αγωνία.