Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Όταν ανοίγει τα μάτια του, ο Βίλεμ δεν έχει ιδέα πού βρίσκεται – στην Πράγα, στο Κάιρο ή στο σπίτι του στο Άμστερνταμ. Το μόνο που ξέρει είναι ότι για άλλη μια φορά είναι μόνος του και πρέπει οπωσδήποτε να βρει ένα κορίτσι με το όνομα Λούλου. Μοιράστηκαν μια μαγική νύχτα στο Παρίσι και η θύμηση αυτή τον κάνει να αναρωτιέται μήπως η μοίρα τους είναι να ζήσουν για πάντα μαζί.
Ταξιδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο, από το Μεξικό μέχρι την Ινδία, ελπίζοντας να επανασυνδεθεί μαζί της. Αλλά καθώς περνούν οι μήνες και η Λούλου παραμένει άφαντη, ο Βίλεμ αρχίζει να αναρωτιέται μήπως τελικά το μέλλον τους δεν είναι κοινό...
Ένας χρόνος θα μπορέσει, άραγε, να σβήσει τον έρωτά τους; Ή η απουσία του ενός από τη ζωή του άλλου θα δυναμώσει τα συναισθήματά τους;

Προσωπική άποψη:
Δεν πάει πολύς καιρός που σχολιάσαμε το "Μια Μέρα Μόνο", ένα ρομαντικό μυθιστόρημα με την υπογραφή της Gayle Forman, το οποίο και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Ένα βιβλίο που παρά τα όποια ελαττώματα κι αδυναμίες του, αποτελεί ένα ευχάριστο και τρυφερό ανάγνωσμα, παρά που στα σημεία γίνεται λίγο περισσότερο φλύαρο απ' όσο θα έπρεπε. Βέβαια, το συγκεκριμένο μυθιστόρημα, έχει ένα δεύτερο να το ακολουθεί που δεν είναι η συνέχεια των γεγονότων του πρώτου, αλλά η ίδια ιστορία, ειπωμένη αυτή τη φορά από τη μεριά του Βίλεμ. Γιατί, ναι, μπορεί να μάθαμε πως αντιμετώπισε η Άλισον τη μέρα που άλλαξε τη ζωή της και όλο το διάστημα που μεσολάβησε μέχρι να φτάσει στον τελικό της προορισμό, όμως η ιστορία αυτή, δεν είναι μόνο δικιά της και ο Βίλεμ, πέρασε έναν ολόκληρο χρόνο να την αναζητά και να την σκέφτεται. Και όπως ήταν αναμενόμενο, η φωνή του, ήταν ακόμα πιο ενδιαφέρουσα από εκείνη της Άλισον.

Ο Βίλεμ ξυπνάει και προσπαθώντας να ανακτήσει τις αισθήσεις του, συνειδητοποιεί πως βρίσκεται σε κάποιο νοσοκομείο, χωρίς ωστόσο να μπορεί να θυμηθεί που ή πως βρέθηκε εκεί. Σταδιακά, τα κομμάτια του παζλ, αρχίζουν να μπαίνουν στη θέση τους και θυμάται πως πρέπει να βρει την Λούλου, την οποία και άφησε να τον περιμένει πριν να πέσει θύμα ξυλοδαρμού και όλα γίνουν άνω κάτω. Όμως, όταν καταφέρνει να επιστρέψει εκεί που υποτίθεται πως θα την έβρισκε, δεν υπάρχει κανένα ίχνος της, όσο κι αν προσπαθεί να την εντοπίσει. Επιστρέφει στο Άμστερνταμ όμως η ανάμνησή της τον στοιχειώνει, μην επιτρέποντάς του να προχωρήσει παρακάτω κι εκείνος ξεκινάει ένα μεγάλο ταξίδι ανά τον κόσμο, προσπαθώντας να βρει έναν τρόπο να επανασυνδεθεί μαζί της. Και μέσα από το ταξίδι αυτό, ανακαλύπτει ξανά τον εαυτό του ενώ το μεγάλο ερώτημα του αν θα ξανασυναντηθούν παραμένει.

Αν θυμάστε, είχα αναφέρει πως το "Μια Μέρα Μόνο", μου θύμισε πολύ αισθητικά αλλά και ως προς την φιλοσοφία της δομής του, το "Eat, Pray, Love", σε μια πιο νεανική, ωστόσο, εκδοχή, κάτι που αυτόματα το καθιστά πιο ευχάριστο και ευκολοδιάβαστο, από το προαναφερόμενο δημοφιλές best seller. Στο "Ένας Χρόνος Μόνος", η αίσθηση αυτή είναι πιο δυνατή και κατ' επέκτασιν, γίνεται πεποίθηση. Ο Βίλεμ, ψάνοντας να βρει έναν τρόπο να επανασυνδεθεί με τη Λούλου που έχασε στο Παρίσι, ταξιδεύει σε κάθε γωνιά του πλανήτη, από το Άμστερνταμ στο Μεξικό, από το Μεξικό στην Ινδία, για να γυρίσει και πάλι πίσω εκεί που ξεκίνησε όντας πλέον, όχι ένας διαφορετικός, αλλά ένας πιο συνειδητοποιημένος και κατασταλαγμένος άνθρωπος. Και ο τρόπος με τον οποίο αφηγείται η συγγραφέας τα ταξίδια και τις περιπέτειές του, αλλά και το πως παρουσιάζει και περιγράφει τις πόλεις όπου αυτός βρίσκεται κατά περιόδους, είναι τόσο ζωντανός και ρεαλιστικός που είναι δύσκολο να μην μαγευτείς.

Βέβαια, το πιο σημαντικό στοιχείο της ιστορίας, δεν έχει να κάνει με τα φυσικά ταξίδια του Βίλεμ, αλλά με τα πνευματικά, νοητικά και ψυχολογικά. Η ανάγκη του να βρει την Λούλου, τον οδηγεί σε ένα ταξίδι που τον βοηθά να ανακαλύψει τον εαυτό του. Τον εξαναγκάζει ουσιαστικά να βουτήξει στο παρελθόν του, να επαναφέρει στην επιφάνεια όλα εκείνα τα μικρά και μεγάλα πράγματα που τον έφεραν στο σήμερα και τον έκαναν τον άνθρωπο που είναι. Μα πάνω απ' όλα, τον προκαλούν να παραδεχτεί τα βαθύτερα θέλω του, να παραδοθεί στη μοίρα και το πεπρωμένο του όμως, την ίδια στιγμή, να κυνηγήσει τα όνειρά του και να χτίσει την ζωή που πραγματικά επιθυμεί, ακολουθώντας το σημάδια που μέχρι τώρα μπορεί να άφηνε ανερμήνευτα ή ακόμα χειρότερα, να παρερμήνευε επειδή αρνιόταν να δει την ξεκάθαρη αλήθεια πίσω από αυτά.

Ουσιαστικά, το "Μια Μέρα Μόνο" και το "Ένας Χρόνος Μόνο", περιστρέφονται γύρω από έναν κοινό άξονα, ακολουθώντας ωστόσο αντίθετη πορεία το ένα από το άλλο. Εκεί που η Άλισον ξεκινάει το δικό της ταξίδι, ο Βίλεμ, έχει σταματήσει το δικό του. Και τελικά, το θέμα δεν είναι αν θα συναντηθούν ξανά, αλλά το πότε είναι σωστό να συμβεί αυτό. Είναι σαν η συνάντησή τους να έκρυβε πίσω της κάτι περισσότερο, κάτι βαθύτερο. Σαν να ήταν μια πρόκληση για να ανακαλύψουν ποιοι πραγματικά είναι, τι είναι αυτό που πραγματικά λαχταράνε, αλλά και το ποιοι μπορούν να γίνουν, ο καθένας μόνος του, αλλά και οι δύο μαζί ως ζευγάρι. Ονειροπόλο, ταξιδιάρικο και βαθιά συναισθηματικό, με πολλές και ποικίλες προεκτάσεις, το "Ένας Χρόνος Μόνο" είναι ένα βιβλίο που σε παρασύρει σε ένα μαγευτικό οδοιπορικό με τη φωνή του Βίλεμ να μιλάει βαθιά μες την καρδιά μας, θυμίζοντάς μας πως για όλους μας υπάρχει ένα πεπρωμένο και πως η μοίρα κινεί τα νήματα, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως οι δικές μας αποφάσεις δεν την καθορίζουν.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Gayle Forman
Μεταφραστής: Μακρόπουλος Μιχάλης
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2014
Αρ. σελίδων: 344
ISBN: 978-618-01-0559-9