Συνοπτική περίληψη βιβλίου:
Στα έντεκά του χρόνια, ο Απελλής, αναστατωμένος απ' όσα μαθαίνει ξαφνικά και απογοητευμένος από κείνους που πίστευε ότι τον αγαπούν, βρίσκεται ολομόναχος μέσα στην απέραντη, πολύβουη και πολύμορφη Αθήνα. Μοναδική συντροφιά στην περιπλάνησή του θα έχει ένα "χάρτινο" παππού.
Οι περιπέτειες που θα ζήσει θα πλουτίσουν τις εμπειρίες του, θα θέσουν όμως σε κίνδυνο ακόμα και την ίδια του τη ζωή. Θα καταφέρει να επιζήσει και ν' αντιμετωπίσει σωστά τα προβλήματά του; Θα τον βοηθήσει ο παράξενος "χάρτινος" παππούς να βρει την αλήθεια και την αγάπη;

Προσωπική άποψη:
Σήμερα, είμαι άρρωστη! Πραγματικά, έχω το χάλι μου το μαύρο. Όποτε είμαι έτσι, λοιπόν, και μην μπορώντας να συγκεντρωθώ ώστε να διαβάσω κάποιο νέο βιβλίο, επιλέγω να ξεφυλλίσω κάποιο από τα πολύ αγαπημένα μου. Πηγαίνοντας στο πιο κοντινό ράφι στον καναπέ, όπου και είχα καταρρεύσει, το βλέμμα μου έπεσε σε ένα βιβλίο που είχα να διαβάσω χρόνια... πολλά χρόνια, από τότε που πήγαινα σχολείο. Ένα βιβλίο που είχα αγαπήσει από τις πρώτες σελίδες και που το κράτησα στο μυαλό και στην καρδιά μου με μεγάλη αγάπη και τρυφερότητα. Το βιβλίο αυτό, είναι το "Καναρίνι Και Μέντα" της Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, το πρώτο βιβλίο μιας διλογίας που πρέπει να διαβάσετε, έχετε δεν έχετε παιδιά, και να αποκτήσει μια θέση στη βιβλιοθήκη σας.

Ο Απελλής είναι ένα εντεκάχρονο αγόρι που μετά από τέσσερα χρόνια παραμονής στο Λήδειο Ίδρυμα, πηγαίνει να ζήσει μόνιμα μαζί με τη θεία του, Κλειώ, την οποία υπεραγαπάει ενώ παράλληλα, είναι η μοναδική εν ζωή συγγενής του. Εκτός αυτού, η Κλειώ και ο Απελλής, έχουν μια μεγάλη κοινή αγάπη. Εκείνη, είναι ζωγράφος ενώ αυτός με τη σειρά του, αγαπά το να ζωγραφίζει και ονειρεύεται τη μέρα που θα μπορέσει να γίνει μεγάλος καλλιτέχνης. Η όποια ευτυχία του, όμως, καταρρέει όταν ακούει τυχαία μια συζήτηση ανάμεσα στη θεία του και σε έναν φίλο της, βγάζοντας βιαστικά συμπεράσματα που τον οδηγούν στην απόφαση να φύγει από το σπίτι της για να επιστρέψει στο ίδρυμα. Για ένα αγόρι της ηλικίας του, ωστόσο, το να παρεπλανιέται μόνο του στους δρόμους, μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι και η εμπειρία αυτή έχει να του διδάξει πολύ περισσότερα απ' όσα πίστευε.

Αν το βιβλίο αυτό ήταν σύγχρονο όταν το πρωτοδιάβασα 15 χρόνια πριν, κάτι τέτοιο σήμερα ισχύει ακόμα περισσότερο. Η κυρία Ανδριτσοπούλου είναι μια υπέροχη συγγραφέας η οποία έχει αποδείξει τόσα χρόνια με την πένα της πως μπορεί να πάρει την πιο απλή ιστορία και να την μετατρέψει με τρόπο μαγικό σε κάτι το ξεχωριστό και ιδιαίτερο. Ουσιαστικά, μέσα από το βιβλίο της αυτό, δεν βλέπουμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του Απελλή, αλλά κάθε 11χρονου που τυγχάνει να αντιπροσωπεύει ο ίδιος στην προκειμένη περίπτωση. Είναι η αποτύπωση του τρόπου με τον οποίο τα παιδιά βλέπουν, επεξεργάζονται και αξιολογούν όσα συμβαίνουν γύρω τους, άσχετα από το τελικό αποτέλεσμα που μπορεί να εκφραστεί με ποικίλους τρόπους, είτε μιλάμε για φόβο, είτε για επιθετικότητα, είτε και για αισιοδοξία και ελπίδα που είναι και το πιο σημαντικό, το πιο σπουδαίο όλων. Γιατί τα παιδιά, σε αντίθεση με τους μεγάλους, έχουν περιθώριο να μάθουν, να καταλάβουν, να επιλέξουν, όχι το σωστό, αλλά το καλό, αυτό που πραγματικά πρέπει.

Ο Απελλής περιφέρεται στο κέντρο της Αθήνας, σε μια υπέροχη συνοικία η οποία ωστόσο, κρύβει πολλούς κινδύνους. Μοναδική του συντροφιά, ο "χάρτινος παππούς" του, το βιβλίο με τα κείμενα του Παπαδιαμάντη που τόσο αγαπά και που στο ταξίδι του αυτό, τόσο πολύ θα τον βοηθήσουν να καταλάβει τι συμβαίνει γύρω του, τι υπάρχει στις καρδιές των ανθρώπων, μα πάνω απ' όλα, τι υπάρχει στη δική του την καρδιά, ποιος είναι, ποιος μπορεί να γίνει. Η γνωριμία του με έναν ναρκομανή, μόνο τυχαία επιλογή δεν είναι από μεριά της συγγραφέως, αποδεικνύοντας τόσο στον ίδιο το νεαρό πρωταγωνιστή της όσο και σε εμάς τους αναγνώστες, πως ποτέ και για κανέναν λόγο δεν πρέπει να οδηγούμαστε σε βιαστικά συμπεράσματα. Τα πράγματα, αλλά και οι ίδιοι οι άνθρωποι, ίσως να μην είναι πάντα όπως δείχνουν στην επιφάνειά τους αλλά κάτω από αυτήν, μπορεί να κρύβεται κάτι βαθύτερο, κάτι αληθινό που δεν θα τολμούσαμε ποτέ μας να σκεφτούμε, αλλά που μπορούμε να αφήσουμε τελικά την καρδιά μας να αισθανθεί.

Ο Απελλής θα ζήσει μια σύντομη και όμως γεμάτη εκπλήξεις και ανατροπές περιπέτεια. Μια περιπέτεια που θα απειλήσει ακόμα και την ίδια του τη ζωή, ωστόσο, την ίδια στιγμή, θα καταφέρει να του δώσει μαθήματα που στους τέσσερις τοίχους και την ασφάλεια του σπιτιού του, μπορεί να μην είχε καταφέρει ποτέ να πάρει. Μέσα από το μικρό του αυτό οδοιπορικό θα δει διαφορετικά τη ζωή, τους ανθρώπους, τον κίνδυνο, την αλήθεια του ποιος είναι, την αλήθεια όλων αυτών που κρύβονται στο παρελθόν του, στο παρόν του, αλλά και όλων εκείνων που τον περιμένουν στο μέλλον του. Αισθήματα και σκέψεις βαθιά θαμμένες που βγαίνουν σταδιακά στην επιφάνεια με τη βοήθεια της γνώσης αλλά και της αποδοχής. Μια υπέροχη, δυνατή ιστορία γεμάτη νοήματα, μηνύματα, αλήθειες. Μια ιστορία που πάντα θα αγαπώ και που πάντα θα με συγκινεί όπως τότε που ήμουν παιδί και που θα περιμένω να μεγαλώσει και το δικό μου παιδιά προκειμένου να την διαβάσει. Μια περιπέτεια και μια αναζήτηση που θα οδηγήσει τον μικρό Απελλή πιο μακριά απ' όσο πίστευε και σε έναν προορισμό πολύ πιο συγκλονιστικό απ' όσο θα περίμενε.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου
Εκδόσεις: Πατάκης
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 1996
Αρ. σελίδων: 208
ISBN: 960-360-883-1