Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Όλα ξεκινούν σε μία έπαυλη με μία τελετουργία.
Εκείνος δεν περίμενε ποτέ πως ένα απλό πιόνι θα στοίχειωνε από εδώ και πέρα τη ζωή του.
Η επιθυμία της αντιμέτωπη με τα σκοτάδια του.
Οι ζωές τους προχωρούν παράλληλα κι εκείνος κάνει τα πάντα για να μην ενωθούν ποτέ.
Άλλωστε, ποιος θα μπορούσε να γκρεμίσει τα τείχη που ύψωσαν οι τόσες ενοχές του παρελθόντος του; Κανείς. Εκτός από τη δική του ανάγκη για λύτρωση. Τι περίεργο που κι αυτή ακόμη συμβάδιζε παράλληλα με τη δική της ανάγκη να τον τραβήξει στο φως…
Εκείνη, μία γυναίκα παραδομένη στο φυλακισμένο πόθο της.

Προσωπική άποψη:
Στο ακριβώς προηγούμενο post, αναφερθήκαμε στο ένα από τα δύο βιβλία της "Παράλληλης Λογοτεχνίας", το "Χωρίς Εσένα" της Μαρίας Κωνσταντούρου. Έτσι, σήμερα, δεν θα γινόταν να μην συνεχίσουμε με το δεύτερο βιβλίο αυτής της ιδιότυπης διλογίας, το "Δεν Υπήρξα Ποτέ" με την υπογραφή της Θάλειας Κουνούνη, που σε αντίθεση με το "Χωρίς Εσένα", επικεντρώθηκε στο να αφηγηθεί την ιστορία μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή και του κρυφού αντικειμένου της γυναίκας στη ζωή της οποίας έφερε τα πάνω κάτω. Όμως, δεν είναι μόνο η δική της ζωή που αναστατώθηκε και έχασε τις όποιες ισορροπίες διατηρούσε μέχρι εκείνη τη μοιραία νύχτα σε μια έπαυλη στο Σούνιο. Το ίδιο συνέβη και στη δική του ζωή και σύμφωνα με τις συγγραφείς, για να ανακαλύψουμε την αλήθεια, πρέπει να δούμε και τις δύο πλευρές του νομίσματος.

Ουσιαστικά, στο post αυτό, δεν θέλω να αναλωθώ ιδιαίτερα στο να σας παρουσιάσω μια συνοπτική περίληψη του βιβλίου. Ουσιαστικά, πρόκειται για το ίδιο ακριβώς βιβλίο, μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή αυτή τη φορά, ο οποίος καλείται να αντιμετωπίσει τους προσωπικούς του δαίμονες, να ξορκίσει το παρελθόν του και να παραδεχθεί τι είναι αυτό που θέλει κι έχει ανάγκη στο παρόν, προκειμένου να μπορέσει να συνεχίσει τη ζωή του. Ωστόσο, ενώ ως βάση είναι πάρα πολύ καλή, η όλη ιδέα, δεν αποδίδει τα μέγιστα, όπως ακριβώς και στην περίπτωση του "Χωρίς Εσένα". Γιατί, πάνω και πέρα απ' όλα, περίμενα να ολοκληρώσω την ανάγνωση και των δύο βιβλίων έτσι ώστε να έχω βρει τις απαραίτητες απαντήσεις στα ερωτήματά μου, και να μπορώ παράλληλα να κρίνω όσο πιο αντικειμενικά μπορώ.

Οι προαναφερόμενες απαντήσεις ήρθαν... εν μέρη! Κάποιες δεν έφτασαν ποτέ σε μένα ενώ την ίδια στιγμή, δημιουργήθηκαν και νέες. Ουσιαστικά, έχω την αίσθηση πως υπήρχε μια πολύ συγκεκριμένη ιδέα στο μυαλό των συγγραφέων η οποία δεν μπόρεσε να λειτουργήσει και να αποδώσει. Ο συντηρητισμός που ανέφερα στο προηγούμενο post συνεχίζει να υπάρχει και ως εκ τούτου, το ίδιο το κείμενο, συνεχίζει να έχει αδυναμίες. Δεν υπάρχει, με άλλα λόγια, δυναμική στην αφήγηση. Δεν υπάρχουν ανατροπές, εντάσεις, εκπλήξεις. Αντίθετα, πολλά απ' όσα κάνουν οι πρωταγωνιστές, ψυχολογικά αν το δεις, δεν έχουν καμία βάση, ούτε λογική. Και ναι, θα συμφωνήσω με όσους θα πουν πως ο έρωτας τυφλώνει και θολώνει, αλλά ούτε το πάθος κατάφερα να εισπράξω απόλυτα, ούτε την παράδοση σε αυτό που μας κάνει να χάνουμε τον έλεγχο. Ακόμα και το παρελθόν του πρωταγωνιστή, θολό και αδιευκρίνιστο και τελικά, χωρίς να μου δίνεται η αίσθηση πως όλο αυτό είχε κάποια ουσία.
Βαθμολογία 6/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Κουνούνη Θάλεια
Εκδόσεις: Λιβάνης
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2014
Αρ. σελίδων: 352
ISBN: 978-960-14-2808-6