Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Irving Rosenfeld είναι ένας ευφυής απατεώνας και μαζί με την βρετανίδα φίλη του, Sydney Prosser, αναγκάζονται να συνεργαστούν με τον «άγριο» πράκτορα του FBI, Richie DiMaso.
Ο DiMaso τους ωθεί στον υπόκοσμο του Νιου Τζέρσεϊ, που όσο είναι λαμπερός, τόσο είναι κι επικίνδυνος. Στον κόσμο αυτόν κατοικούν μαφιόζοι, χρηματιστές, αλλά και πολιτικοί, μέχρι κι ο ίδιος ο δήμαρχος της πόλης.

Προσωπική άποψη:
Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν φταίω εγώ ή αν φταίνε οι άλλοι. Αν είναι στραβός ο γυαλός ή αν στραβά αρμενίζουμε. Αν μας αρέσει κάτι επειδή όντως είναι καλό ή αν παρασυρόμαστε από το πλήθος και ακολουθούμε σαν πρόβατα. Αν εκθιάζουμε το μέτριο επειδή έχουμε πρόβλημα ή αν το κάνουμε επειδή αδυνατούμε να πούμε την αλήθεια. Σε προβληματισμούς αυτής της φύσης με οδήγησε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της χρονιάς που μας πέρασε, το "American Hustle", το οποίο και περίμενα να παρακολουθήσω πως και πως, κοντεύοντας μάλιστα να σκάσω από την στεναχώρια μου που δεν μπόρεσα να το δω στο σινεμά και θα έπρεπε να αρκεστώ στο dvd. Βέβαια, εκ των υστέρων, αισθάνομαι πάρα πολύ τυχερή που δεν χαράμισα λεφτά σε κάτι που αποδείχθηκε πολύ κατώτερο των προσδοκιών μου.

Παράνομο ζευγάρι απατεώνων, και στην προσωπική και στην επαγγελματική ζωή, που κάνει μεγάλη ζωή στις πλάτες των κορόιδων από τα οποία καταφέρνουν να τ' αρπάζουν, ικανοποιώντας έτσι κάθε τους καπρίτσιο, πέφτει στην παγίδα ενός πράκτορα του FBI, ο οποίος τους ζητάει να συνεργαστούν μαζί του, αν δεν θέλουν να τους μπουζουριάσουν. Εκείνοι, μην έχοντας άλλη επιλογή, συμφωνούν να τον βοηθήσουν, αφού ο μεγαλομανής πράκτορας δεν θέλει να αρκεστεί στα μικρά ψαράκια, αλλά να πιάσει τα μεγάλα, εκείνα που θα του φέρουν την αναγνώριση που τόσο απελπισμένα έχει ανάγκη κι επιζητάει. Έτσι, στήνεται μια ολόκληρη πλεκτάνη, με σκοπό να πιαστούν στα δίχτυα της αστυνομίας πολιτικοί, χρηματιστές, μαφιόζοι, ακόμα και ο υπεράνω πάσης υποψίας δήμαρχος μιας πόλης, με αποτελέσματα τα οποία κανείς δεν περιμένει.

Πραγματικά, πολύ κακό για το τίποτα! Είχα ακούσει τόσα και τόσα γι' αυτή την παραγωγή όπου σε συνδυασμό με τον "Οδηγό Αισιοδοξίας", πάλι του David O. Russel, και δεδομένου του cast της ταινίας, περίμενα κάτι εξωπραγματικά καλό. Καλά να πάθω, όμως, για να έχω τόσο υψηλές προσδοκίες, με αποτέλεσμα να προσγειώνομαι απότομα. Επειδή ένας σκηνοθέτης δημιόυργησε μια ταινία που αγάπησες, δεν σημαίνει πως θα συνεχίσει να το κάνει με επιτυχία. Η συγκεκριμένη, είναι κλασσικό παράδειγμα και τρανή απόδειξη αυτού. Θυμίζοντας κάτι από μαρη κωμωδία και σάτιρα κακής ποιότητας, "Ο οδηγός διαπλοκής" είναι μια ταινία που για μένα, δεν ξέρει που θέλει να το πάει. Όχι, τουλάχιστον, μέχρι τα μισά της, όπου αρχίζει να βρίσκει κάπως τον ρυθμό της, με τους ίδιους τους χαρακτήρες να έχουν επιλέξει μια πιο ξεκάθαρη προσέγγιση, βοηθώντας την ιστορία να τσουλίσει. Γιατί μέχρι τη μέση, μα το Θεό, όχι απλά βαριέσαι, αλλά δεν είσαι σίγουρος για το τι παρακολουθείς.

Το cast, όπως ανέφερα και παραπάνω, όχι απλά δημιουργεί μεγάλες προσδοκίες, αλλά είναι τόσο λαμπερό που δεν μπορεί παρά ν' αγαλλιάσει η ψυχή σου, βλέποντας τα ονόματά τους και μόνο στους τίτλους. Και παρά που οι χαρακτήρες που υποδύονται, σχεδόν όλοι, δεν έχουν ξεκάθαρη ταυτότητα και προσανατολισμό μιας ατόφιας προσωπικότητας, παρά αποτελούν κράμα πολλών στοιχείων με όχι πάντα θετικό αποτέλεσμα, όλοι οι ηθοποιοί είναι εξαιρετικοί και αυτό είναι τελικά που σώζει την ταινία από τον βούρκο. Λένε πως ένας καλός ηθοποιός, δεν μπορεί να σώσει μια κακή ταινία. Συμφωνώ, αλλά αυτό δεν ισχύει πάντα. Υπάρχουν περιπτώσεις, όπως η συγκεκριμένη, που ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Και ναι, μπορεί να μην είναι μόνο ένας ηθοποιός που παίζει καλά και βοηθάει το καράβι να μην βουλιάξει τελείως, αλλά η συνδυαστική προσπάθεια και δυναμική του cast, ίσως και να 'ναι αυτό που λειτουργεί ως αντίβαρο της καταστροφής.

Από φωτογραφία, μουσική, κοστούμια, μακιγιάζ και γενικότερα, στα τεχνικά της μέρη, η ταινία είναι καλή. Ίσως και παραπάνω από καλή! Οι ερμηνείες είναι αξιοπρεπέστατες και ο κάθε ηθοποιός δίνει τον καλύτερό του εαυτό, όπως θα περιμέναμε να κάνει κάθε όνομα του μεγέθους των συμμετεχόντων που έχουν αποδείξει την αξία και τις δυνατότητές τους. Όμως όλα αυτά τα θετικά, δεν είναι αρκετά για να υπερνικήσουν τα αρνητικά. Πρώτα απ' όλα, το σενάριο είναι αδύναμο. Υπάρχουν πάρα πολλά κενά, το πρώτο μισό της ταινίας κυλάει πιο αργά και από τον θάνατο και πιάνεις τον εαυτό σου να ανρωτιέται τι βλέπεις και πότε επιτέλους θα ξεκινήσει η δράση, πότε θα γίνει κάτι που θα ταράξει τα νερά. Ναι, έρχεται η ώρα που πέφτει ένα βοτσαλάκι στη λίμνη, αλλά θα προτιμούσα μια τρικυμία στη θάλασσα. Το να μπορώ να παρακολουθήσω το 1/3 μιας ταινία χωρίς να κινδυνεύω να πέσω σε ναρκοληψία, δεν το λες επιτυχία. Συγνώμη Russel αλλά αυτή τη φορά, το καυστικό χιουμοράκι, δεν σου πήγε και πολύ.
Βαθμολογία 4/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Οδηγός Διαπλοκής
Είδος: Αστυνομική
Σκηνοθέτης: David O. Russel
Πρωταγωνιστές:
Παραγωγή: 2013
Διάρκεια: 138'

Επίσημο site: