Ένα από τα πλέον δημοφιλή shoujo manga στην Ιαπωνία, είναι το "Ao Haru Ride", έχοντας φτάσει πωλήσεις που αγγίζουν τα 6 εκατομμύρια αντίτυπα. Ως εκ τούτου, θα ήταν σχεδόν αδύνατον μια τέτοια χρυσή ευκαιρία να πάει χαμένη, και να μην υπάρξει μια τηλεοπτική σειρά βασισμένη στο manga. Άλλωστε, κάθε season χρειάζεται το shoujo του και η επιλογή αυτή, μόνο κακή δεν ήταν, παρά που σε προσωπικό επίπεδο έχω κάποιες ενστάσεις, τις οποίες όμως θα αναλύσω παρακάτω.

ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ:
Το "Ao Haru Ride", γνωστό και με τον αγγλικό τίτλο "Blue Spring Ride", είναι shoujo manga -αισθηματικού περιεχομένου- σε σχέδιο και σενάριο της Io Sakisaka. Το πρώτο κεφάλαιο έκανε την εμφάνισή του τον Φεβρουάριο του 2011 στο περιοδικό "Shueisha Bessatsu Margaret" των εκδόσεων Shueisha, με το πρώτο ολοκληρωμένο τεύχος να κυκλοφορεί στην αγορά στις 13 Απριλίου της ίδιας χρονιάς. Μέχρι σήμερα, έχουν κυκλοφορήσει 11 τεύχη, με το τελευταίο να βγαίνει στις 25 Αυγούστου του 2014, ενώ η ιστορία βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη και δεν έχει ολοκληρωθεί.







ΤΟ ΑΝΙΜΕ:
Το studio Production I.G. απέκτησε τα δικαιώματα για την τηλεοπτική μεταφορά του manga, προσλαμβάνοντας την Ai Yoshimura για την σκηνοθεσία. Η σειρά έκανε πρεμιέρα στην Ιαπωνία στις 08 Ιουλίου 2014 και για να είμαστε πιο ακριβείς, τα μεσάνυχτα της 7ης Ιουλίου, κάτι που προσωπικά δεν κατανοώ, αλλά τέλος πάντων. Η σειρά συνέχισε να προβάλλεται σ' εβδομαδιαία βάση τα μεσάνυχτα, από το Tokyo Metropolitan Television (Tokyo MX), ενώ αργότερα άρχισε να προβάλλεται και μέσω των MBS, BS11, TUT. Η σειρά ολοκλήρωσε τον κύκλο της στις 23 Σεπτεμβρίου 2014, έπειτα από την προβολή 12 επεισοδίων. Τα δικαιώματα του anime για την αγγλική γλώσσα, απέκτησε η Sentai Filmworks.

ΤΟ STORY:
Η Futaba Yoshioka θέλει να κάνει ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή της. Στο Γυμνάσιο, όλα τα κορίτσια την είχαν εξοστρακίσει από τις παρέες τους, εξαιτίας του πόσο δημοφιλής ήταν ανάμεσα στ' αγόρια, άσχετα από το ότι εκείνη είχε μάτια μόνο για έναν. Το αγόρι αυτό, ήταν ο Kou Tanaka, με τον οποίο όμως τα πράγματα δεν εξελίχτηκαν έτσι όπως θα ήθελε, με μια παρεξήγηση να τους απομακρύνει και τελικά, να μην καταφέρνει ποτέ να του απολογηθεί και να του δώσει εξηγήσεις, αφού εκείνος μετακόμοισε. Στο Λύκειο τώρα πια, η Yoshioka έχει υιοθετήσει μια εντελώς διαφορετική στάση, έτσι ώστε να μην είναι αρεστή στ' αγόρια και
να μην κινδυνεύει να προκαλέσει για ακόμα μία φορά την ζήλια των κοριτσιών τα οποία και αποκαλεί φίλες. Εκεί, όμως, που νομίζει πως όλα κυλάνε αρμονικά, ο Kou εμφανίζεται και πάλι στη ζωή της, έχοντας αλλάξει το επίθετό του, έχοντας μεγαλώσει και ωριμάσει και επιπλέον, έχοντας υιοθετήσει μια πολύ ψυχρή κι απόμακρη συμπεριφορά. Κι ενώ της ομολογεί πως στο Γυμνάσιο ήταν ερωτευμένος μαζί της, τα πράγματα έχουν πια αλλάξει. Κι ενώ η Yoshioka θα ήθελε να κάνει πίσω, ξέρει πως δεν μπορεί, όχι μόνο γιατί δεν τον ξέχασε ποτέ, αλλά γιατί πίσω από το νέο προσωπείο του Kou ξέρει πως υπάρχει ακόμα το αγόρι που ερωτεύτηκε.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ANIME:
- Αν θέλουμε να το εξετάσουμε ως προς τα τεχνικά του χαρακτηριστικά, το "Ao Haru Ride" είναι ένα καλοδουλεμένο και καλοσχεδιασμένο anime σύγχρονης αισθητικής. Η απόδοση των χαρακτήρων σε σχέση με το πρωτογενές υλικό στο οποίο βασίστηκε η ιδέα, είναι πάρα πολύ καλή και γενικότερα, το σχέδιο έχει καταφέρει να αποτυπωθεί με ρεαλισμό, όχι μόνο οπτικά, αλλά και κινησιολογικά. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορούμε να το αρνηθούμε. Κι αν κάτι χαρακτηρίζει το σκίτσο του manga, είναι το πως η δημιουργός δουλεύει με τα μάτια των χαρακτήρων της, κάτι που συμβαίνει και στο anime.
- Σε συναισθηματικό επίπεδο, τώρα, προσωπικά, νομίζω πως το anime πετυχαίνει τον στόχο του, ως εκεί
τουλάχιστον που του επιτρέπει η ίδια του η ιστορία να πάει. Υπάρχουν ορισμένες πολύ τρυφερές και συγκινητικές στιγμές, κάποιες άλλες πολύ δυνατές συναισθηματικά και όλες τους είναι αποτυπωμένες άψογα και δεν γίνεται να μην σε συγκινήσουν, ακόμα κι αν είσαι αναίσθητος. Βέβαια, σε αυτό συμβάλλουν πολλοί παράγοντες, από το σχέδιο και την μουσική, μέχρι την σεναριακή αποτύπωση, αλλά αυτό δεν μειώνει το αποτέλεσμα, αντίθετα το ενισχύει.
- Αυτό που μου αρέσει, κυρίως, στο ρομαντικό σκέλος της υπόθεσης, είναι πως ο Kou και η Yoshioka γνωρίστηκαν κι ερωτεύτηκαν σε μια άλλη εποχή. Από τότε, τα χρόνια πέρασαν κι εκείνοι άλλαξαν. Άρα, θα μπορούσαν πολύ εύκολα να έχουν συναισθήματα για μια ανάμνηση. Κι ενώ σ' έναν βαθμό αυτό ισχύει, βλέπουμε πως δεν μένουν εκεί, αλλά τείνουν να ερωτευτούν από την αρχή το νέο αυτό άτομο που έχουν μπροστά τους, με τα πάθη, τα λάθη και τις αδυναμίες που το συντροφεύουν. Πλέον, συνειδητοποιούν πως κανείς δεν είναι τέλειος, αλλά κάποιος μπορεί να είναι για σένα. 
- Σίγουρα υπάρχει ένα πρωταγωνιστικό ζευγάρι. Σίγουρα αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο και πάνω απ' όλα είναι το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα μεταξύ τους. Αυτό, όμως, δεν αναιρεί το ότι υπάρχουν και άλλοι χαρακτήρες στην ιστορία αυτή, όπου ο καθένας παίζει τον δικό του ρόλο αλλά παράλληλα, έχει και την δικιά του, προσωπική ιστορία, ακόμα κι αν δεν δίνεται μεγάλη βαρύτητα σε αυτήν. Εξακολουθεί να είναι εκεί, να υπάρχει, να υποβόσκει και εν μέρη, να επηρεάζει γεγονότα, καταστάσεις και χαρακτήρες. Ουσιαστικά, έχουμε δευτερεύοντες χαρακτήρες με ποιότητα και αυτό είναι πάντα ένα θετικό στοιχείο.
- Πέραν της ερωτικής ιστορίας, που ξεκινάει από το παρελθόν για να φτάσει στο παρόν, ακολουθώντας μια εξελικτική πορεία που αρμόζει στο ηλικιακό -και όχι μόνο- πλάνο της αφήγησης, θίγονται και άλλα ζητήματα, όπως η φιλία και η οικογένεια και το πως μπορούν οι εμπλεκόμενοι σ' αυτές, ν' αντιμετωπίσουν δύσκολα προβλήματα και καταστάσεις που ίσως μερικές φορές να είναι και πάνω από αυτούς. Και η απάντηση σ' αυτό, είναι απλή. Με θάρρος, ειλικρίνεια και πάνω απ' όλα, αγάπη. Αν μπορείς να καταλάβεις αυτό, τότε μπορείς και να επικοινωνήσεις με τους γύρω σου. Κι αν μπορείς να επικοινωνήσεις, μπορείς να συγχωρέσεις, τόσο τους άλλους, όσο κι εσένα και να προχωρήσεις.
- Ενώ η ιστορία στο σύνολο της -παρά τα όποια κλισέ του shoujo- είναι πάρα πολύ καλή, μιλώντας μας
ουσιαστικά για τη ζωή και το πως πρέπει να την βιώνουμε, όντας ειλικρινείς απέναντι στον εαυτό μας και στα θέλω του, αποδεχόμενοι την πράγματική μας ύπαρξη, τελειώνει άδοξα. Δεδομένου ότι δεν ξέρουμε αν θα υπάρξει δεύτερη season, αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο. Αν αναλογιστεί κανείς πως το manga έχει φτάσει στο 46ο κεφάλαιο, καταλαβαίνετε πως το να έχουμε δει τα γεγονότα μέχρι το 14o, μάλλον μας αφήνει με τραγικά κενά και τελικά, με καμία ουσιαστική εξέλιξη στο θέμα της ερωτικής σχέσης των δύο βασικών πρωταγωνιστών.

ΤΟ OST ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ:
Το opening theme της σειράς είναι το "Sekai wa Koi ni Ochiteiru" σε συνεργασία των CHiCO και HoneyWorks και συμπεριλαμβάνεται σε ένα single που έχουν κυκλοφορήσει, αποτελούμενο από 4 τραγούδια. Το ending theme είναι το "Blue", από την ροκ μπάντα Fujifabric, το οποίο επίσης έχουν συμπεριλάβει σ' ένα δικό τους single, αποτελούμενο από 4 τραγούδια. Κυκλοφορεί ένα ακόμα single, το επίσημο της σειράς, όπου εκτός από τα δύο αυτά θέματα, συμπεριλαμβάνεται και το τραγούδι "I will" του κοριτσίστικου συγκροτήματος Chelsy, το οποίο παίζει στις πιο σημαντικές στιγμές της σειράς και είναι πραγματικά υπέροχο. Να αναφέρουμε πως οι Chelsy έχουν συμπεριλάβει το τραγούδι αυτό σε ένα δικό τους single, επίσης 4 κομματιών.

Ao Haru Ride - Opening



Ao Haru Ride - Opening Full Song



Ao Haru Ride - Ending



Ao Haru Ride - Ending Full Song



Ao Haru Ride - "I will"



ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ:
Γενικά, το "Ao Haru Ride" είναι ένα καλό anime, στα επί μέρους στοιχεία του, φαντάζει όμως ανολοκλήρωτο. Δεν ξέρω αν υπάρχουν άμεσα σχέδια για 2η season, αλλά δεν έχει ακουστεί κάτι σχετικό. Παρ' όλα ταύτα, δεν πιστεύω απλά πως θα ήταν καλό να υπάρξει, αλλά πως είναι απαραίτητο, δεδομένου ότι φτάσαμε στην πηγή αλλά νερό δεν ήπιαμε. Η Yoshioka και ο Kou σίγουρα έχουν διανύσει αρκετά μεγάλο δρόμο, αλλά έχουν ακόμα μεγαλύτερο μπροστά τους, κι επειδή έχω διαβάσει το manga, ξέρω
πολύ καλά τι λέω και δεν είναι απλά λόγια του αέρα. Καταλαβαίνω την ανάγκη των εταιρειών να προωθήσουν τα manga αλλά θα πρέπει να έχουν στα υπόψιν τους πως όταν αποφασίζουν να προβούν σε μια τηλεοπτική μεταφορά, καλό θα ήταν να υπάρχει αρχή, μέση και τέλος, ακόμα κι αν δεν ακολουθούν την ιστορία του manga κατά γράμμα. Αυτή τους η τακτική, έχει αρχίσει να γίνεται εκνευριστική και αυτού τους είδους το marketing δεν είναι παραγωγικό. Αναμένουμε, λοιπόν, μπας και υπάρξουν εξελίξεις, όπως επίσης αναμένουμε την ταινία βασισμένη στο manga, αυτή τη φορά με κανονικούς ηθοποιούς, που ίσως μας δώσει κάτι περισσότερο.