"Κόκκινο της αναχώρησης" της Έρης Παπαγαλάνη

Κάθε ρανίδα φόβου, εγκλεισμού, έρωτα, οργής, ελπίδας, κάθε ρανίδα πίστης κι αγάπης αποτυπώνεται στους στίχους των ποιημάτων της κι η θέση της καθήλωσης είναι η αφετηρία της κίνησης, μέσα από τη δημιουργία ως αντίσταση σε κάθε τι που προβάλλει ως απειλή διάσπασης. Σε κάθε τι που παρεμβάλλει το αδύνατο μπρος σε αυτό που η φύση ορίζει άρρηκτο δικαίωμα, την ελευθερία να υπάρχεις και να ονειρεύεσαι μέσα από κάθε δυσκολία, μέσα από κάθε ακούσιο περιορισμό.
Πρόκειται για μια απάντηση σε κάθε τι που δρα ως ματαίωση ένωσης κι ολοκλήρωσης.