tag:blogger.com,1999:blog-502554438877207095.post2327433241784401422..comments2024-03-09T13:40:06.060+02:00Comments on Το μεγαλείο των Τεχνών...: Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΑΜΠΙΝΑ 10 της Ruth Ware - Book reviewΓιώτα Παπαδημακοπούλουhttp://www.blogger.com/profile/04988865902457310194noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-502554438877207095.post-28396967362325286962017-07-22T17:04:56.423+03:002017-07-22T17:04:56.423+03:00@ Αγαπητέ Ανώνυμε, με όλο το σεβασμό απέναντι σε σ...@ Αγαπητέ Ανώνυμε, με όλο το σεβασμό απέναντι σε σένα και την άποψή σου, έχω την ελευθερία κρίσης και λόγου. Αυτό σημαίνει πως μπορώ ελεύθερα να κρίνω αν κάτι είναι καλό ή όχι, σύμφωνα πάντα με τα προσωπικά μου κριτήρια, όπως, επίσης, έχω την ελευθερία του να εκφράσω την όποια άποψή μου, εφόσον αυτή είναι στοιχειοθετημένη και βασισμένη σε πολύ συγκεκριμένη επιχειρήματα και όχι σε αερολογίες. Κι επειδή κι εγώ έχω διαβάσει άπειρα αστυνομικά βιβλία, όχι μόνο ως αναγνώστρια αλλά και στα πλαίσια αξιολόγησης για λογαριασμό εκδοτικών, αν αυτά τα δύο βιβλία είχαν περάσει από τα χέρια μου, δεν θα είχαν εγκριθεί -αναφέρομαι και στο προηγούμενο της συγγραφέως. Και γενικότερα, βλέποντας σχόλια για το εν λόγω βιβλίο σε βιβλιοφιλικές ομάδες τις τελευταίες ημέρες, συμβαίνει ακριβώς το ίδιο και με το "Βαθιά στο σκοτεινό δάσος". Δέχεται μέτριες έως κακές κριτικές, άρα δεν είμαι αυστηρή ούτε άδικη, σύμφωνα πάντα με το τι "λέει και ο λαός". Βέβαια, όπως άλλωστε προείπα, ο καθένας έχει δικαίωμα να έχει προσωπική κρίση, κατά συνέπεια, έχω δικαίωμα να θεωρώ κάτι μέτριο, όχι ιδιαίτερα καλογραμμένο, και να θεωρώ πως η συγγραφέας πρέπει ν' αποκτήσει προσωπική ταυτότητα και όχι να προσπαθεί να μιμηθεί ένα κλασσικό -και άπιστο, και λόγω εποχής- πρότυπο, να εκσυγχρονιστεί και να επιλέξει το ύφος που θέλει να έχει και να το εξελίξει, να το υπερασπιστεί. Και για την ιστορία, αν δεν είχα φανεί επιεικής στην βαθμολογία του προηγούμενου βιβλίου της, τότε το συγκεκριμένο θα είχε κατώτερη. Το 8 που του έχω δώσει είναι πολύ επιεικές. Γιώτα Παπαδημακοπούλουhttps://www.blogger.com/profile/04988865902457310194noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-502554438877207095.post-47400546075251417982017-07-17T17:21:50.229+03:002017-07-17T17:21:50.229+03:00Με όλο το σεβασμό στην άποψη μας, βρίσκω λίγο άδικ...Με όλο το σεβασμό στην άποψη μας, βρίσκω λίγο άδικη και σκληρή την κριτική που ασκείτε στην συγγραφέα. Δεν έχω διαβάσει ακόμα το Βαθιά στο σκοτεινό δάσος, αν και σκοπεύω να το κάνω σύντομα, και έτσι δεν μπορώ να κρίνω την εξέλιξη της συγγραφέως από το ένα βιβλίο στο άλλο. Κρίνοντας μόνο από τη Γυναίκα της καμπίνας 10 και έχοντας διαβάσει άπειρα αστυνομικά βιβλία από μικρό παιδί, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι η συγγραφέας, αν και δεν πρωτοτυπεί θεματολογικά, ξέρει αναμφισβήτητα να φτιάχνει συναρπαστική ατμόσφαιρα μυστηρίου και χτίζει το σασπένς δεξιοτεχνικά. Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ στο συγκεκριμένο βιβλίο ήταν ακριβώς αυτό, το πόσο μεθοδικά καλλιεργεί σταδιακά ένα αίσθημα άγχους και ανησυχίας στον αναγνώστη. Ο ρυθμός για μένα ήταν υποδειγματικός και το φινάλε αρκετά εντυπωσιακό. Δεν υπήρξε κάποιο στοιχείο, που να με πετάξει έξω από την αφήγηση. Το μείον του βιβλίου κατά τη γνώμη μου είναι η έλλειψη πρωτοτυπίας του. Υπάρχουν επιρροές τόσο από Αγκάθα Κρίστι όσο και από δύο συγκεκριμένες ταινίες του Χίτσκοκ και αν η συγγραφέας αναμασά έξυπνα τα κλισέ του είδους, η τελική αίσθηση που σου αφήνει είναι ότι όλα τα έχεις ξαναδεί ή ξαναδιαβάσει. Ωστόσο δημιουργεί τόσο έντονο σασπένς, που πραγματικά είχα καιρό να διαβάσω σε κάποιο αντίστοιχο βιβλίο. Σχετικά με αυτό που λέτε, ότι η συγγραφέας επαναπαύεται στις δάφνες της, προσωπικά αυτό το βιβλίο δεν μου έβγαλε αίσθημα τεμπελιάς ή επανάπαυσης. Αναμφισβήτητα ήταν ένα δουλεμένο βιβλίο, από την πρώτη μέχρι την τελευταία του σελίδα. Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι η συγγραφέας εκείνη που θα γράψει ιστορία στο είδος, όμως είναι αρκετά ικανή και μπορεί να γίνει ακόμα καλύτερη. Η Γυναίκα της καμπίνας 10 κατά τη γνώμη μου είναι ένα έξοχο ανάγνωσμα του είδους και θα την πρότεινα σε όσους αγαπάνε τις ιστορίες μυστηρίου και αγωνίας.Anonymousnoreply@blogger.com