Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ένας πρώην ροκ σταρ, βρίσκεται άγρια δολοφονημένος στο σπίτι του. Το φονικό όπλο είναι ένας παγοκόφτης και οι αρχές πιστεύουν ότι πρόκειται για έγκλημα πάθους.
Ο ντετέκτιβ Nick Curran που αναλαμβάνει την υπόθεση, πιστεύει ότι η δολοφόνος είναι η Catherine Tramell, η όμορφη και αισθησιακή ερωμένη του ροκ σταρ η οποία στο τελευταίο της βιβλίο είχε περιγράψει τον φόνο ακριβώς όπως έγινε.
Ένα περίεργο ερωτικό παιχνίδι ξεκινάει ανάμεσα στον ντετέκτιβ και στη συγγραφέα και οι ισορροπίες παύουν να υπάρχουν.

Προσωπική άποψη:
Όποιος πει ότι δεν έχει έστω μια φορά στη ζωή του αυτή την ταινία θα είναι πολύ μεγάλος ψεύτης. Ιδιαίτερα αν το πει κάποιος άντρας! Ποιος δεν ξέρει την κλασσική πλέον σκηνή όπου το, έπειτα απ’ αυτή την ταινία, sex symbol, Sharon Stone, επιδόθηκε σε επιδέξια παιχνίδια με τα πόδια της, χαρίζοντας πολλά βράδια φαντασιώσεων και ονειρώξεων στον αντρικό πληθυσμό ολόκληρου του πλανήτη; Και που να φανταζόταν ο Douglas, πως όταν αρνιόταν να παίξει με την Sharon καθώς την θεωρούσε υποδεέστερη, ότι το όνομά του θα έμενε στην ιστορία του σινεμά χάριν στο δικό της.

Στην ουσία δεν πρόκειται για ένα αστυνομικό δράμα το οποίο επικεντρώνεται στην εγκληματική ή μη δράση της υπόπτου, αλλά στην σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ αυτής και του αστυνομικού, που αρχικά τουλάχιστον, έχει βάλει σκοπό της ζωής του να αποδείξει την ενοχή της. Όμως το πάθος μερικές φορές είναι μοιραίο και μπορεί να σε σπρώξει προς την ίδια σου την καταστροφή, ακόμα κι αν ξέρεις ότι πλησιάζεις προς αυτήν. Τουλάχιστον το κάνεις εν γνώσει σου και έστω και μαζοχιστικά το ευχαριστιέσαι.

Ο Paul Verhoeven δημιουργεί τον απόλυτο χαρακτήρα, που θα καθοδηγήσει τα νήματα της ιστορίας του. Έχει αγγελικό πρόσωπο, είναι sexy και ταυτόχρονα ιδιοφυής, διακατέχεται από άγρια και βίαια ένστικτα, ανεπτυγμένη σεξουαλικότητα που δεν διστάζει να δοκιμάσει τα όριά της και να αγγίξει ακόμα και εκείνα της ομοφυλοφιλίας. Και κάτω απ’ όλα αυτά να υποβόσκουν τα φονικά ένστικτα, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά προς ικανοποίηση κι έμπνευση. Όσο ανώμαλο κι αν ακούγεται, το όλο σενάριο τροφοδοτεί τις σκέψεις και την φαντασία και εκεί ακριβώς έπαιξε και κέρδισε ο σκηνοθέτης.

Η ταινία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί θρίλερ, καθώς δεν στερείται φαντασίας και παρά της προβλεψιμότητάς σε έναν βαθμό, σου αφήνει ανοιχτό ένα μικρό παραθυράκι που σε κάνει να σκέφτεσαι ότι τα φαινόμενα ίσως απατούν. Έχει πάθος και δυναμική που όμως, αφήνουν από ένα σημείο και μετά σε δεύτερη μοίρα τον φόνο και επικεντρώνονται σε αυτό που πουλάει περισσότερο. Στο sex, στην πολυσχιδή προσωπικότητα της Sharon και στο που θέλει τελικά να οδηγήσει τον Michael. Κι εδώ είναι που ζωντανεύει η γνωστή παροιμία για κάτι που σέρνει κάτι άλλο, αλλά δεν θα επεκταθώ.

Η Sharon Stone, όσο περίεργο κι αν σας φανεί ίσως αυτό που θα πω, είναι από τις ηθοποιούς εκείνες, που πιστεύω πως έχουν αδικηθεί, από τις κακές στην πλειοψηφία τους ταινίες που έχουν λάβει μέρος. Είναι μια γοητευτική, sexy και πανέξυπνη γυναίκα που έχει αποδείξει κατά το παρελθόν, πως αν θέλει να ερμηνεύσει, μπορεί να το κάνει. Και κατά την προσωπική μου άποψη, εδώ δεν εκμεταλλεύεται απλά την ομορφιά της, αλλά δίνει άλλη διάσταση σε έναν απ’ τους ευφυείς, αρρωστημένους και ενδιαφέροντες χαρακτήρες του σινεμά.

Ο Douglas στέκει δίπλα της ως το απόλυτο, σκληροτράχηλο αρσενικό. Τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή, που πέφτει ολοκληρωτικά θύμα της γοητείας της. Βέβαια, ο συγκεκριμένος άνθρωπος, έχει πάνω του κάτι που μου τη δίνει στα νεύρα, αλλά δεν μπορώ να προσδιορίσω τις ακριβώς είναι αυτό. Ωστόσο, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ ότι έχει μια αρκετά στιβαρή και καλοδουλεμένη παρουσία, χωρίς όμως ιδιαίτερες απαιτήσεις.

Ιδιαίτερα ατμοσφαιρική αστυνομική ταινία δια χειρός ενός σκηνοθέτη που αν θέλει, μπορεί να μας χαρίσει αξιομνημόνευτες στιγμές. Αδιαμφισβήτητα μια ταινία, που αν όχι για την ποιότητά της, κατάφερε να μείνει στην ιστορία λόγω της απροκάλυπτης και σεξουαλικής προκλητικότητάς της. Ένα παιχνίδι ενστίκτου, που όσο κι αν παλέψεις για να κερδίσεις, τελικά θα είσαι χαμένος. Μια ταινία που έκανε τη Stone σύμβολο του sex μια ολόκληρη δεκαετία, στο πλευρό ενός Douglas, που ναι μεν πείθει για βαρύ αρσενικό, όμως και πάλι κάτι μας χαλάει.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Βασικό Ένστικτο
Είδος: Αστυνομική
Σκηνοθέτης: Paul Verhoeven
Πρωταγωνιστές: Michael Douglas, Sharon Stone, George Dzundza, Jeanne Tripplehorn, Denis Arndt, Leilani Sarelle, Chelcie Ross, Wayne Knight, Stephen Tobolowsky
Παραγωγή: 1992
Διάρκεια: 123’

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://www.imdb.com/title/tt0103772/
http://en.wikipedia.org/wiki/Basic_Instinct