Ο ΚΗΠΟΣ ΤΩΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΩΝ (Β΄ ΜΕΡΟΣ) της Lauren DeStefano - Book review

Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:

Η Ρίνα και ο Γκάμπριελ δραπέτευσαν από το αρχοντικό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ξέφυγαν και από τον κίνδυνο. Ο κίνδυνος, παραμονεύει ακόμα.

Πέφτουν αμέσως σε μια νέα παγίδα με τη μορφή ενός διεστραμμένου λούνα παρκ όπου εκδίδονται κοπέλες υπό τις εντολές της μαντάμ. Τη στιγμή που τα δυσοίωνα σχέδια της μαντάμ για το μέλλον της Ρίνα αποκαλύπτονται, η μοίρα των δύο νέων αλλάζει και πάλι ρότα. Με τον Γκάμπριελ στο πλευρό της, η Ρίνα ταξιδεύει σ' ένα τοπίο εξίσου σκοτεινό με αυτό που άφησε πίσω της πριν από ένα χρόνο - ένα περιβάλλον που αντικατοπτρίζει το φόβο και την απελπισία που κατατρύχουν την ηρωίδα μας.

Οι δύο νέοι είναι αποφασισμένοι να φτάσουν στο Μανχάταν, όπου η Ρίνα πιστεύει ότι θα είναι σχετικά ασφαλής δίπλα στον δίδυμο αδερφό της, τον Ρόουαν. Όμως ο δρόμος είναι μακρύς και γεμάτος κινδύνους - και σ' έναν κόσμο όπου τα κορίτσια ζουν μόλις μέχρι τα είκοσί τους χρόνια και τα αγόρια πεθαίνουν στα εικοσιπέντε τους, ο χρόνος είναι πολύτιμος. Το χειρότεροι είναι ότι οι δύο νέοι δεν μπορούν να ξεφύγουν από τον πεθερό της Ρίνα, τον Βον, ο οποίος είναι αποφασισμένος να τη γυρίσει πίσω στο αρχοντικό... με όποιον τρόπο χρειαστεί.

Προσωπική άποψη:

Η σειρά βιβλίων της Lauren DeStefano, "Ο Κήπος Των Πειραμάτων", όσον αφορά την κυκλοφορία της στη χώρας μας, πέρασε από σαράντα κύματα. Η αλήθεια είναι πως το πρώτο βιβλίο της σειράς, δεν είχε την αναμενόμενη ανταπόκριση από το κοινό και έτσι, αρχικά, οι εκδόσεις Διόπτρα είχαν αποφασίσει να μην προχωρήσουν στην έκδοση των δύο επόμενων βιβλίων της σειράς. Ωστόσο, οι αντιδράσεις όσων το είχαν διαβάσει, δεν ήταν οι πλέον καλύτερες και έτσι, οι εκδόσεις, αναθεώρησαν την αρχική τους απόφαση με αποτέλεσμα, σήμερα, έστω και με καθυστέρηση πολλών, πάρα πολλών μηνών -δεν θα πω 2 χρόνια και γίνω κακιά και υπερβολική-, να έχουμε στα χέρια μας το δεύτερο βιβλίο της σειράς, στην οποία δεν καταλαβαίνω γιατί δεν δόθηκαν οι υπότιτλοι της original έκδοσης και αρκέστηκαν στο να κρατήσουν τον γενικό τίτλο, χωρίζοντάς τον σε parts. Τέλος πάντων... 

Για όσους δεν θυμούνται, στο πρώτο βιβλίο της σειράς, η Ρίνα μαζί με τον Γκάμπριελ, υπηρέτη στο αρχοντικό του συζύγου της, με τον οποίο ήταν κρυφά ερωτευμένη όσο καιρό διέμενε εκεί, έχουν καταφέρει να δραπετεύσουν από την έγκλειστη ζωή τους και να βρεθούν στον έξω κόσμο και την θεωρητική ελευθερία που αυτός προσφέρει. Η Ρίνα, είναι αποφασισμένη να γυρίσει στο σπίτι της και να βρει τον δίδυμο αδερφό της, ο οποίος και αγνοεί την τύχη της και δεν έχει ιδέα για το τι συνέβη κι εκείνη εξαφανίστηκε τόσους μήνες πριν. Όμως τα πράγματα δεν αποδεικνύονται εύκολα για εκείνη και τον Γκάμπριελ αφού ο δρόμος τους, μόνο στρωμένος με ροδοπέταλα δεν είναι και οι κίνδυνοι οι οποίοι θα συναντήσουν και θα έρθουν αντιμέτωποι απειλούν όχι μόνο τη μη εκπλήρωση των στόχων τους, αλλά το να χάσουν την ίδια τους τη ζωή.

Δεν ξέρω πόσοι θυμάστε την άποψή μου για το πρώτο βιβλίο της σειράς, αλλά είχα δηλώσει ξεκάθαρα πως αν και η ιδέα ήταν ιδιαίτερα έξυπνη και πρωτότυπη και συνολικά, το βιβλίο, μου άρεσε αρκετά, είχε κάποια θέματα, ειδικά στο πρώτο μέρος του και μέχρι λίγο πριν να φτάσει στη μέση. Αυτό είχε να κάνει με το γεγονός πως η συγγραφέας, μας τράβηξε βίαια μέσα στην ιστορία της, από την πρώτη κιόλας σελίδα, χωρίς καμία απολύτως πληροφορία και καθυστερώντας πολύ να μας εξηγήσει ορισμένα πράγματα, καθιστώντας με αυτό τον τρόπο τις εξελίξεις, ιδιαίτερα αργές, ίσως και βαρετές, τουλάχιστον στην αρχή, και χωρίς ξεκάθαρο νόημα ή σκοπό. Όλα αυτά, είναι στοιχεία τα οποία, στο δεύτερο βιβλίο της σειράς δεν υπάρχουν με αποτέλεσμα, η ανάγνωση, να είναι απολαυστική από τις πρώτες κιόλας σελίδες. Μπορεί να έχουμε και πάλι μια βίαιη εισαγωγή, αυτή τη φορά όμως, όχι μόνο δεν ενοχλεί, αλλά είναι άκρως λειτουργική, αφού συνδέει τα δύο βιβλία με τέτοιο τρόπο που φαντάζουν σαν ένα μέσα στο μυαλό μας.

Το βιβλίο, στο σύνολό του, έχει πολλές ανατροπές κι εκπλήξεις, όχι τόσο σπουδαίες που θα σου κόψουν την ανάσα καθώς, διέπεται από μια προβλεψιμότητα, ωστόσο, το κείμενο, είναι άρτιο και έχει ροή, χωρίς να κάνει επί της ουσίας κοιλιά, από την αρχή μέχρι το τέλος. Υπάρχει δράση και μια ισορροπημένη αγωνία, τα προβλήματα και οι αντιξοότητες με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι οι Ρίνα και Γκάμπριελ, χαρακτηρίζονται από μια διαφορετικότητα μεταξύ τους, παρουσιάζοντάς μας με αυτό τον τρόπο το ψηφιδωτό μιας κοινωνίας που καταρρέει κάτω από το βάρος του θανάτου και της καταστροφής της ανθρωπότητας που απειλείται, είτε με αφανισμό είτε με συνεχείς πολέμους. Και τελικά έχω την αίσθηση πως αυτή είναι η πρόθεση της συγγραφέως. Να μας παρουσιάσει ένα κοινωνικοπολιτικό σύστημα που σαπίζει, απ' όποια οπτική κι αν το δεις. Και το γεγονός ότι καταφέρνει να μας κάνει να ταυτιστούμε με δύο αντίπαλα στρατόπεδα, την ίδια στιγμή που δεν θέλουμε να έχουμε καμία σχέση με κανένα από αυτά, είναι μεγάλη επιτυχία.

Το δεύτερο μέρος του "Κήπου Των Πειραμάτων", είναι ένα απολαυστικό βιβλίο με ρυθμό και ένταση το οποίο, δεν σε αφήνει να βαρεθείς ούτε για ένα λεπτό. Το μοναδικό ίσως πραγματικό και ουσιαστικό του πρόβλημα, για μένα, είναι ότι στερείται συναισθήματος. Ίσως να αναρωτιέστε τι εννοώ με αυτό. Θα σας εξηγήσω αμέσως! Καλώς ή κακώς, το συγκεκριμένο βιβλίο, κατατάσσεται στα δυστοπικά μυθιστορήματα. Ως εκ τούτου, περιμένω από τον πρωταγωνιστή μιας τέτοιας ιστορίας να είναι πραγματικά παθιασμένος με τον στόχο του και όχι να προσπαθεί να τον πετύχει σαν να είναι στον αυτόματα πιλότο. Τόσο οι στόχοι της Ρίνας, όσο και τα συναισθήματά της απέναντι στους άντρες της ζωής της, μου μοιάζουν κάπως θολά, σαν να μην είναι ξεκάθαρα, σαν να πιέζει τον εαυτό της να αισθανθεί πράγματα επειδή χρειάζεται ένα κίνητρο και σαν να πρέπει να κάνει πράγματα επειδή στη συνείδησή της, αυτό είναι ηθικά σωστό. Περιμένω στο τρίτο βιβλίο να εξελιχθεί σε μια πιο δυναμική πρωταγωνίστρια και να μου δώσει αυτό το κάτι που μου έλειψε.

Βαθμολογία 8,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:

Συγγραφέας: Lauren DeStefano

Μεταφραστής: Αυγουστίνου Παρασκευή

Εκδόσεις: Διόπτρα

Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία

Έτος Έκδοσης: 2014

Αρ. σελίδων: 352

ISBN: 978-960-364-703-4