Σε αυτήν τη συναρπαστική συλλογή από υπερφυσικές ιστορίες, οι συγγραφείς μπεστ-σέλερ Stephenie Meyer (Λυκόφως), Kim Harrison (Once Dead, Twice Shy), Meg Cabot (How To Become Popular), Lauren Myracle (TTYL) και Michele Jaffe (Bad Kitty) ανάγουν τις ατυχίες που μπορεί να συμβούν σε ένα χορό αποφοίτησης σε ένα εντελώς νέο επίπεδο –ένα πραγματικά σατανικό επίπεδο.
Γιατί οι δικοί τους ήρωες έχουν περισσότερους λόγους να ανησυχούν για τη βραδιά χορού, από τα ενδυματολογικά προβλήματα και την έλλειψη χορευτικού ταλέντου. Έχουν να αντιμετωπίσουν δαίμονες, βρικόλακες και ζωντανούς νεκρούς.
Η Μαίρη και ο Άνταμ προσπαθούν να σώσουν τη φίλη τους από τον Σεμπάστιαν, ένα γοητευτικό νεαρό που τυχαίνει να είναι ο γιος του Δράκουλα.
Το μαγικό κορσάζ της Φράνκι πραγματοποιεί ευχές. Όταν η τραγωδία χτυπάει, η ευχή της, που γίνεται σε κατάσταση βιαστικής απόγνωσης, αποδεικνύει πως πρέπει κανείς να προσέχει πολύ τι εύχεται.
Ένας μαύρος Θεριστής σκοτώνει τη Μάντισον Έιβερι, αλλά της δίνεται ένας ακόμη χρόνος με τους ζωντανούς.
Η Μιράντα, ένα κορίτσι με υπερδυνάμεις πρέπει να συνεργαστεί με έναν προφήτη για να ανατρέψει μια σειρά εγκλημάτων.
Τέλος η Σίμπα, που είναι δαίμονας, κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει ότι όλοι θα περάσουν φρικτά στο χορό.
Προσωπική άποψη:
Υπάρχουν ορισμένα βιβλία τα οποία από τον τίτλο τους και μόνο, πόσο μάλλον διαβάζοντας την περίληψή τους, θα έπρεπε να αποφεύγονται από άτομα που έχουν προ πολλού περάσει την ηλικία των 16 χρόνων. Ίσως κάποιοι να αναρωτηθείτε, "τα βιβλία που κατά καιρούς διαβάζεις, δεν απευθύνονται σε εφηβικό κοινό;". Η απάντηση είναι και ναι και όχι. Η ένδειξη που έχουν από τους εκδοτικούς μπορεί να τα εντάσσει στην κατηγορία βιβλίων για εφήβους ωστόσο, δεν απευθύνονται αποκλειστικά σε αυτούς καθώς, τόσο το περιεχόμενο όσο και η γραφή τους, είναι πιο ώριμη και συγκροτημένη, ικανή να διατηρήσει το ενδιαφέρον ακόμα και του πιο απαιτητικού αναγνώστη. Καλώς ή κακώς λοιπόν, και λαμβάνοντας πάντα υπ' όψιν τα παραπάνω, το "Βραδιές Χορού Στην Κόλαση" είναι ένα αμιγώς εφηβικό βιβλίο γι' αυτό και οι ενήλικες, θα πρέπει να είναι συνειδητοποιημένου πριν το αγοράσουν ώστε να μην κλαίνε τα λεφτά που έδωσαν.
Σε αυτό το σημείο οφείλω να ξεκαθαρίσω πως το βιβλίο, για το κοινό στο οποίο απευθύνεται, δεν είναι κακό. Πρόκειται για πέντε διαφορετικές ιστορίες, γραμμένες από πέντε διαφορετικές συγγραφείς, οι οποίες ένωσαν τις δυνάμεις τους προκειμένου να δημιουργήσουν ένα γρήγορο, εύπεπτο και διασκεδαστικό, μεταφυσικό μυθιστόρημα, όπου κάθε λογής σκοτεινό πλάσμα της άλλης διάστασης έχει θέση στην δικιά μας. Και οι πέντε αυτές ιστορίες διαδραματίζονται την βραδιά του σχολικού χορού, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό στα αμερικάνικα σχολεία, όπου ο κάθε έφηβος περιμένει με ανυπομονησία καθώς σηματοδοτεί την μετάβαση σε μια νέα εποχή αλλά και την πιθανότητα να κατακτήσει αιώνια το ταίρι που επιθυμεί. Ως προς τα παραπάνω, το αποτέλεσμα είναι το επιθυμητό και το στοίχημα μάλλον κερδίζεται.
Πάμε τώρα στους αναγνώστες της δικιάς μου κατηγορίας οι οποίοι μάλλον θα βρουν το συγκεκριμένο βιβλίο αφελές και άνευ ουσίας. Δεν φταίει μόνο το γεγονός ότι δεν είμαστε πια έφηβοι ή ότι ο σχολικός χορός δεν ταιριάζει σε τίποτα με την δικιά μας κουλτούρα αλλά, στο ότι οι πέντε αυτές ιστορίες δεν έχουν να μας πουν τίποτα σε σχέση με άλλες, ολοκληρωμένες του είδους που κατά καιρούς διαβάζουμε. Πρώτα απ' όλα, οι πέντε αυτές ιστορίες είναι εντελώς άνισες μεταξύ τους. Τι εννοώ με αυτό; Ότι υπάρχουν εκείνες που καταφέρνουν να κεντρίσουν κάπως παραπάνω το ενδιαφέρον μας, και αυτές είναι οι μεγαλύτερες σε έκταση, και εκείνες που μας κάνουν να πλήττουμε. Όταν μάλιστα οι χειρότερες είναι εκείνες της έναρξης και του τέλους του βιβλίου, τα πράγματα αρχίζουν να δυσκολεύουν.
Οι ιστορίες αυτές καθέ αυτές δεν θα ήταν άσχημες αν αναπτύσσονταν σε μια άλλη, διαφορετική βάση. Δεν έχουν τον χρόνο που χρειάζονται για να εξελιχθούν, πόσο μάλλον για να μας κρατήσουν σε εγρήγορση και να μας δημιουργήσουν το όποιο συναίσθημα αγωνίας. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν κατανοούμε τους χαρακτήρες και τα κίνητρά τους, ούτε προσπαθούμε να μπούμε στη θέση τους, κάτι που φαντάζει μάλλον άδικος κόπος. Λίγο-πολύ, έχουμε ξαναδεί παρόμοιους χαρακτήρες σε δράση, οι οποίοι στα πλαίσια μιας ολοκληρωμένης περιπέτειας, κερδίζουν έναντι ενός αφελούς διηγήματος που στερείται ποιότητας και ουσίας. Όχι, φανταστική λογοτεχνία δεν συνάδει κάτι το εύπεπτο και ανούσιο και θα έπρεπε οι ίδιοι οι συγγραφείς που έχουν προσφέρει πολύ καλύτερα έργα, να προσέχουν τι επιλογές κάνουν γιατί το κοινό τους μπορεί να πάψει να τους λαμβάνει σοβαρά υπ' όψιν του.
Γενικότερα δίνεται μια αίσθημα προχειρότητας στον αναγνώστη, την οποία στην Ελλάδα χαρακτηρίζουμε ως 'αρπαχτή', η οποία προφανώς έχει και σκοπό να παραπλανήσει τους φίλους της φανταστικής λογοτεχνίας που με περισσή ευκολία θα παρασυρθούν ώστε να αγοράσουν ένα βιβλίο ανάλογης θεματολογίας. Αν είσαστε μέχρι 16 ετών, πιθανότατα να σας αρέσει καθώς, μέσα στην όλη του προχειρότητα, είναι ευκολοδιάβαστο, με μόλις μερικές ώρες να χρειάζονται για να το τελειώσεις. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα ευχάριστο διάλειμμα ή ως μια διασκεδαστική εμπειρία η οποία όμως είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχει να προσφέρει κάτι περισσότερο, πόσο μάλλον κάτι το καινούργιο στο είδος αυτό της λογοτεχνίας. Το ενήλικο κοινό, έχει σίγουρα πολύ καλύτερες επιλογές να κάνει.
Βαθμολογία 5/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφείς: Stephenie Meyer, Kim Harrison, Meg Cabot, Lauren Myracle & Michele Jaffe
Μεταφραστής: Αναστασοπούλου Καλλιόπη
Εκδόσεις: Πλατύπους
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2011
Αρ. σελίδων: 288
ISBN: 978-960-6665-67-7
πω πω...τόσο χάλια ε?
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ το ξεκίνησα αλλά το άφησα στη μέση για να το συνεχίσω αργότερα ακριβώς για το λόγο που αναφέρεις..είχα καλύτερα πράγματα να διαβάσω! αλλά με την όλη ανάλυση που έχεις κάνει...δεν ξέρω αν και ποτε θα το συνεχίσω!
πωπω είχες καιρό να ρίξεις 5αράκι!!!!
@ Δεν θυμάμαι καν Αλεξία μου αν έχω βάλει ποτέ 5 σε βιβλίο! :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ήσουν 15-16, μπορεί και να σου άρεσε!
Εμένα πάλι μου άρεσε, μάλλον γιατί από την αρχή ήξερα τι να περιμένω και ήταν αυτό που περίμενα. Πέντε αυτοτελής-ο θέος να τις κάνει μόνο το κορσαζ ήταν αυτοτελές αντε και η ιστορια της Μευερ- ιστορίες πολύ ελαφρίες γραμμένες από πέντε εκπληκτικές συγγραφείς. Παρότι από τα όνοματα στο έξωφυλλο το βιβλίο έπρεπε να είναι τρομάκτικα υπόσχομενο δεν περίμενα τίποτα το τρομέρο γιατί στο κάτω κάτω πέντε μικρες ιστορίες είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βιβλίο νόμιζω δεν ήταν κακό απλά όπως λες Γιώτα είναι για την ηλικία μου :Ρ -μην με κατηγορείσετε ότι δεν χανω ευκαιρία να δείχνω ότι είμαι μικρότερος σας έστω και ελάχιστο-. Βασικά για να περάσει την ώρα σου είναι μια χάρα. Αν θες να διαβάσει κάτι ελαφρυ είναι κάτι παραπάνω από καλό. Οι ιστορίες κίολας δεν ηταν άσχημες σε γενικές βάσεις απλα δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο.
Η πιο καλές ήταν το κορσαζ-γιατί παρότι ήταν υπερβολικά πολύ creepy και δεν ήταν και του γούστου μου ήταν μια αυτοτελής ιστορία με αρχη μέση ΚΑΙ τέλος- η ιστορία επίσης της Μεγκ Αμποτ γιατί πολύ απλα ήταν της Μεγκ Αμποτ και η ιστορία τηε Στέφενι επίσης είχε ενα ενδιαφέρον κυριως γιατί ήταν πολύ διαφορετικό από οτιδηποτε έχει γράψει. Α και το αποκαλύψεις παρότι προφανώς ήταν η μοναδική απο τις ιστορίες που ήταν ξεκάθαρα και μόνο για εφήβους είχε κάποια καλά στοιχεία...
Αλεξία μην περιμένει παρα πολλά, αλλα για να περάσεις την ώρα σου τρώγετε ;)
@ Ακριβώς Γεράσιμε, παραλείποντας το γεγονός ότι μας θυμίζεις ξανά ότι είσαι ο μικρός της παρέας, είναι ένα πολύ ανάλαφρο και εύπεπτο βιβλίο, από αυτά που προσωπικά χαρακτηρίζω της τουαλέτας. :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτιμώ να μιλήσω για τον "Κουρδιστό" μιας και τώρα ετοιμάζω ανάρτηση! Χα, χα, χα...
Eτοιμάζεις ανάρτηση!!!! Μετά φταίμε που σε κατηγορουμε;;;Αφου μας βασανίζεις... Εγώ επειδη είχαμε κάτι απρόοπτα από Παρασκευη απόγευμα και μετά δεν αξιώθηκα ακόμη να πάω στο βιβλιοπωλέιο...το απόγευμα θα πάω επιτέλους!!! Κάνω υπομονή...Παλι κάλα που μας προειδοποίησες να έχω έτοιμα τα υπογλώσσια :Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα δεν σε ρωτάω τι σκοπέυεις να αρχίσεις γιατί ελπίζω η απάντηση να είναι αυτονόητη :Ρ Χα,χα,χα!!!
@ Τα υπογλώσσια Γεράσιμε άσ'τα καλύτερα για όταν ξεκινήσεις να διαβάζεις! :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε κανένα 15' υπολογίζω να την έχω βάλει!
Μετά σειρά έχουν τα "Κύματα Νεκρών". Τόσο καιρό το περίμενα... να μην προηγηθεί; :P
Κατάλαβα!!! Είχες δεν είχες με συγχισες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντε να προηγηθούν τα κύματα νεκρών...Για να δεις πόσο ελαστικοί είμαστε!!! :Ρ Πλακίζω!!
ΥΓ.Το δάσος με τα χέρια και τα δόντια είναι μια άλλη πονεμένη υπόθεση...Γιατί η μέρα να έχει μόνο 24 ώρες;;;
@ Ευχαριστώ Γεράσιμε για την κατανόηση! :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελείωσα και με την ανάρτηση!
Ναι... θα έπρεπε να ήταν περισσότερες οι ώρες αλλά τι να κάνουμε; :(
Xα,χα,χα!!! :D
ΑπάντησηΔιαγραφήαμαν πια και αυτοί οι αμερικανοί, ψύχωση τους έχει γινει ο σχολικός χορός. ας το πάρουν χαμπάρι, ενα φαντεζί πάρτι ειναι! να φανταστείς, περσι ή φέτος η disney εβγαλε και ταινία με τίτλο "prom".
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως μ'αρέσει η έκφραση σου "της τουαλέτας", χαχα!
Α, με την ευκαιρία, να σου προτείνω την ταινία "Νερό για τους ελέφαντες", είναι με τον Πάττινσον.
@ Μ μακάρι να ήταν το μοναδικό πράγμα που οι Αμερικάνοι έχουν εμμονή! :/
ΑπάντησηΔιαγραφήΧα, χα, χα... ναι... είδες πώς εκφράζομαι; :P
Μου είπαν ότι ήταν καλή αλλά η Odeon φρόντισε με την μαλακισμένη της διανομή να μην το δω!
Γιώτα αυτό το τελευταίο ξαναπες το...Τα θυμάμαι και συγχίζομαι..Είναι όντως καλή..Καλύτερη από το βιβλίο βασικα, το όποιο και αυτό καλούλι είναι...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Το βιβλίο Γεράσιμε δεν βλέπω να το διαβάζω σύντομα αλλά την ταινία θα την δω οπωσδήποτε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να είμαι 15 μα δεν είναι ο λόγος αυτός που με κάνη να θέλω να το διαβάσω, αλλά οτι μου αρέσουν διαβάσω, αλλά οτι μου αρέσουν οι ιστορίες φαντασίας .Ακομα και 30 να ήμουν και παλι θα το διάβαζα!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Φίλε ανώνυμε το ότι σε είσαι 15, δεν είναι ο λόγος που θες να το διαβάσεις αλλά, ο λόγος που ίσως σου αρέσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλουμε δεν θέλουμε, είναι ένα μέτριο, για να μην πω κακό, βιβλίο και δεν αξίζει ούτε τα λεφτά, ούτε τον χρόνο κάποιου.
Κι αν έχεις διαβάσει το blog μου, θα έχεις διαπιστώσει πως είμαι τρελή fan των βιβλίων φανταστικού!