«Την άφησες να πεθάνει…»
Η Κριστίν Στάινμεγιερ πίστευε πως το γράμμα που βρήκε την παραμονή των Χριστουγέννων στο γραμματοκιβώτιό της δεν απευθυνόταν στην ίδια. Ο άντρας, όμως, που της τηλεφωνεί στο ραδιόφωνο, στον αέρα της εκπομπής της, δείχνει πεπεισμένος για το αντίθετο. Πολύ σύντομα τα διάφορα συμβάντα πολλαπλασιάζονται, λες και κάποιος έχει πάρει τον έλεγχο της ζωής της. Όλα όσα κρατούσαν την Κριστίν όρθια καταρρέουν. Και στη συνέχεια παίρνει το πάνω χέρι η απόλυτη φρίκη.
Ο Μαρτέν Σερβάζ, από την πλευρά του, λαμβάνει ταχυδρομικώς το κλειδί ενός δωματίου ξενοδοχείου όπου είχε αυτοκτονήσει πριν από κάμποσο καιρό μια εικαστική καλλιτέχνιδα. Κάποιος θέλει να τον δει να επιστρέφει στην ενεργό δράση… Κάτι που θα κάνει εν αγνοία των ανωτέρων και των συναδέλφων του.
Κι αν οι δικοί μας άνθρωποι δεν είναι αυτό που νομίζουμε;
Κι αν μέσα στο σκοτάδι ορισμένα μυστικά αρνούνται να χαθούν;
Όχι, μη σβήσετε το φως, ειδάλλως προετοιμαστείτε για τα χειρότερα…
Προσωπική άποψη:
Μετά τα «Παγωμένος» και «Ο κύκλος», οι εκδόσεις Μίνωας έφεραν το τρίτο βιβλίο της σειράς των περιπετειών του επιθεωρητή Μαρτέν Σερβάζ, με την υπογραφή του Bernard Minier και τίτλο «Μη σβήνεις το φως», μια έκφραση που ακροβατεί ανάμεσα στην προσταγή και στην παράκληση, και που μας δίνει μόνο μία μικρή γεύση για όσα πρόκειται ν’ ακολουθήσουν, παίζοντας με το μυαλό μας –και όχι μόνο.
Η Κριστίν βρίσκει ένα γράμμα την παραμονή των Χριστουγέννων, το οποίο, όμως, πιστεύει πως δεν απευθύνεται στην ίδια. Ωστόσο, ένας μυστηριώδης άντρας που την καλεί στη ραδιοφωνική της εκπομπή, φαίνεται να έχει αντίθετη άποψη. Και όπως αποδεικνύεται στη συνέχεια, μάλλον είχε δίκιο, αφού το ένα παράδοξο περιστατικό μετά το άλλο συμβαίνουν, με την Κριστίν να νιώθει να χάνει τον έλεγχο της ζωής της, που καταρρέει σταδιακά, οδεύοντας σε μια φρίκη πέραν της φαντασίας της. Την ίδια ώρα, ο Μαρτέν Σερβάζ, που έχει απομακρυνθεί από την ενεργό δράση, επιστρέφει σε αυτήν, χωρίς να αποκαλύψει σε κανέναν τις προθέσεις του, όταν λαμβάνει με το ταχυδρομείο το κλειδί του δωματίου ενός ξενοδοχείου, όπου μια γυναίκα είχε αυτοκτονήσει. Άραγε, τα πράγματα είναι έτσι όπως δείχνουν, και πάνω απ' όλα, είναι οι άνθρωποι γύρω μας αυτό που δείχνουν;
Ο συγγραφέας μοιάζει να έχει ακολουθήσει μια κάπως διαφορετική προσέγγιση αυτή τη φορά, κάνοντας το νέο του αυτό βιβλίο να έχει μία ευρύτερη διάθεση κι αισθητική, που παραπέμπει περισσότερο σε ψυχολογικό παρά σε αστυνομικό θρίλερ, όπως οι προκάτοχοί του. Η αλλαγή αυτή θα μπορούσε να ξενίσει κάπως τους αναγνώστες που είχαν συνηθίσει σε ένα διαφορετικό αφηγηματικό ύφος, όμως θα τολμούσα να πω πως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, όχι μόνο λόγω του ότι μας προσφέρει μία ακόμα δυνατή ιστορία, αλλά γιατί, για μια ακόμα φορά, και παρά τον όγκο της, καταφέρνει να μας κρατήσει σε εγρήγορση καθ’ όλη τη διάρκειά της.
Όπως έχω αναφέρει και στο παρελθόν, η αισθητική της γαλλικής λογοτεχνίας, του τρόπου αφήγησης αυτής και ο ευρύτερος χειρισμός της, χαρακτηρίζεται από μια πολύ συγκεκριμένη αισθητική, που διαφέρει κατά πολύ από τα σκανδιναβικά και βρετανικά πρότυπα και μοτίβα –πόσο μάλλον τ’ αμερικάνικα-, και τα μυθιστορήματα του Minier δεν αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα αυτό. Και ο κανόνας αυτός, σε ό,τι αφορά τα θρίλερ, είναι ακόμα πιο έντονος, ακολουθώντας περίεργα σκοτεινές κατευθύνσεις, που τελικά δεν ξέρεις που μπορεί αυτές να οδηγήσουν –κάτι που ισχύει και στην προκειμένη περίπτωση.
Σαφέστατα, ένας πολύ έμπειρος αναγνώστης του είδους μπορεί να εντοπίσει τα μικρά εκείνα στοιχεία που αν τα συνθέσεις δίνουν μια πλήρη εικόνα του παζλ του μυστηρίου, όμως αυτό δεν στέκει αρκετό για να στερήσει την αναγνωστική απόλαυση. Άλλωστε, περισσότερο από κάθε τι άλλο, ο συγγραφέας έχει επιλέξει να εστιάσει στον Σερβάζ και στο προσωπικό του δράμα, που συνδέεται άρρηκτα με το τραγικό παρελθόν του, που στο τώρα έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο από ποτέ, παρά το γεγονός πως προσπαθεί να κρατήσει απασχολημένο το μυαλό του περισσότερο από ποτέ άλλοτε, όχι απλά για να κρατήσει το παρελθόν μακριά, αλλά τον ίδιο σε απόσταση από σκοτεινά μονοπάτια.
Ως αναγνώστες, όσο περισσότερο προχωρά η αφήγηση, τόσο περισσότερο βυθιζόμαστε στην έρευνα του Σερβάζ, η οποία σύντομα συνειδητοποιούμε πως μπορεί να έχει ακόμα περισσότερες προεκτάσεις απ’ όσες αρχικά υποψιαζόμασταν, αλλά σίγουρα εξίσου σκοτεινές κι επικίνδυνες. Τον κεντρικό μας ήρωες πλαισιώνουν πολλοί ακόμα χαρακτήρες, με τον καθέναν απ’ αυτούς να συμβάλει στην προώθηση της πλοκής, που μπορεί να μην είναι ταχείας καύσης μεν, αυτό δεν το εμποδίζει απ’ το να είναι απολαυστικό δε, και σίγουρα μας κάνει να αναρωτιόμαστε, με θετικό πρόσημο, για το ποια θα είναι τόσο η εξέλιξη της σειράς, όσο και του ήρωα.
Βαθμολογία 8,5/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Bernard Minier
Μεταφραστής: Μάνια Χριστίνα
Εκδόσεις: Μίνωας
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2025
Αρ. σελίδων: 680
ISBN: 978-618-02-5526-3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου