Pages - Menu

Δευτέρα, Αυγούστου 25, 2025

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΕΡΓΕΝΗΔΕΣ της Felicia Kingsley - Book review

Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
To Μπελβεντέρε του Κιάντι, το μικρό χωριό στους λόφους της Τοσκάνης όπου οι ελιές και τα αμπέλια αφθονούν αλλά οι εργένηδες είναι σε έλλειψη, βρίσκεται σε αναβρασμό: ο Τσαρλς Μπίνγκλεϊ, ανιψιός του αείμνηστου κόμη Ρικάζολι, επιστρέφει από την Αγγλία για να αναλάβει την κυριότητα της κληρονομιάς του. Η είδηση έχει κινητοποιήσει τις δυνητικές πεθερές, που είναι έτοιμες για όλα προκειμένου να αποκαταστήσουν τις κόρες τους με τον Τσαρλς ή τον εξίσου γοητευτικό, πλούσιο και ανύπαντρο φίλο του Μάικλ Ντάρσι.
Το κυνήγι συζύγου, από την άλλη, αφήνει παγερά αδιάφορη την Ελίζα, παιδική φίλη των δύο νέων. Εκείνη προσπαθεί να καταλάβει τι θα γίνει με το κτήμα, καθότι το μεγάλο της πάθος είναι ο αμπελώνας και η παραγωγή κρασιού. Ωστόσο, οι προθέσεις των νεοφερμένων κάθε άλλο παρά ξεκάθαρες είναι.
Πέρασαν πια αρκετά χρόνια από τότε που έπαιζαν με τον Μάικλ. Η ζωή τους έχει πάρει διαφορετικές πορείες, αν και με εξίσου καλά κρυμμένα μυστικά. Μπορούν δύο άνθρωποι που ήταν τόσο κοντά να καταλήξουν εχθροί; Κι αν ξαφνικά ανακαλύψουν συναισθήματα που ποτέ δεν φαντάστηκαν, συναισθήματα τόσο έντονα που δεν θα μπορούν πια να αγνοήσουν; Στο Μπελβεντέρε, την πόλη όπου όλοι έχουν κάτι να πουν, τίποτα δεν μένει κρυφό για πολύ…

Προσωπική άποψη:
Η Felicia Kingsley φαίνεται πως εδραιώνει όλο και πιο πολύ τη θέση της στη ρομαντική λογοτεχνία, με τις εκδόσεις Μίνωας να φέρνουν στη χώρα μας ένα ακόμα βιβλίο με την υπογραφή της, επιβεβαιώνοντάς μας και πάλι πως όχι μόνο διαθέτει μια πολύ χαρακτηριστική πένα που φέρει την προσωπική της σφραγίδα, αλλά πως έχει, πάνω απ’ όλα, την ικανότητα να αφηγείται ιστορίες που είναι εξίσου ρομαντικές όσο και αστείες, κάνοντάς μας να ξεφεύγουμε έστω και για λίγο από τη μίζερη πραγματικότητά μας, ζώντας κι εμείς λίγο από αυτό που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως σύγχρονο παραμύθι.

Η Ελίζα ζει με την οικογένειά της στο Μπελβεντέρε του Κιάντι, ένα όμορφο και γραφικό χωριό της Τοσκάνης, και πιο συγκεκριμένα στο κτήμα «Le Giuggiole». Η ήρεμη ζωή, τόσο η δική της όσο και ολάκερου του χωριού, θα διαταραχθεί όταν καταφτάσει σε αυτό ο Τσαρλς Μπίνγκλεϊ, ανιψιός του αείμνηστου κόμη Ρικάζολι, που εκτός από περιζήτητος εργένης και κληρονόμος του κτήματος, φέρνει μαζί του και τον φίλο του Μάικλ Ντάρσι, έναν εξίσου ενδιαφέρον και περιζήτητο γαμπρό, πόσο μάλλον σε έναν τόπο που οι άντρες σε ηλικία γάμου είναι είδος προς εξαφάνιση.

Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες γυναίκες τους χωριού, η Ελίζα ενδιαφέρεται για ένα και μόνο πράγμα: τι θα απογίνει το κτήμα, αφού το μοναδικό της πάθος σχετίζεται με τους αμπελώνες και την παραγωγή κρασιού. Κι ενώ θα περίμενε κανείς πως η φιλία χρόνων που έχει με τους δύο άντρες, από τότε που ήταν παιδιά ακόμα, θα έκανε την όλη συνθήκη πιο εύκολη για εκείνη, οι προθέσεις των δύο αντρών μόνο ξεκάθαρες δεν είναι. Παράλληλα, η σχέση της με τον Μάικλ, από αχώριστοι φίλοι που ήταν κάποτε, έπειτα από χρόνια που έχουν να συναντηθούν, φαίνεται να παίρνει την κάτω βόλτα και ως ενήλικες αρχίζουν να μισούν ο ένας τον άλλον, ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται με μια πρώτη ματιά.

Αν έπρεπε να κατατάξω το βιβλίο αυτό σε μία συγκεκριμένη κατηγορία του romance, μάλλον αυτή θα ήταν το enemies to lovers, χωρίς, ωστόσο, η ταμπέλα αυτή να το χαρακτηρίζει απόλυτα, δεδομένου ότι οι κεντρικοί μας χαρακτήρες, πριν γίνουν «εχθροί» ήταν φίλοι και μάλιστα στενοί. Οπότε, η μεταξύ τους συνθήκη είναι πολύ πιο περίπλοκη από αυτό και κατ’ επέκταση πολύ πιο ενδιαφέρουσα, αφού από νωρίς αντιλαμβανόμαστε πως υπάρχουν μυστικά τα οποία έχουν δημιουργήσει το όποιο χάσμα ανάμεσά τους, που με τη σειρά του γεννά συγκρούσεις κι αντιπαραθέσεις.

Τόσο η Ελίζα όσο και ο Μάικλ –αν και από το επίθετό του και μόνο θα έπρεπε ήδη να το έχετε υποψιαστεί-, είναι δύο εξαιρετικά περήφανοι, πεισματάρηδες κι ανταγωνιστικοί άνθρωποι, και όπως έχει αποδείξει η ιστορία, η λογοτεχνική και όχι μόνο, το να βρεθεί κοινό έδαφος ανάμεσα σε δύο τόσο όμοιους ανθρώπους δεν είναι εύκολη υπόθεση, πόσο μάλλον όταν τα αντιφατικά τους συναισθήματα συνεχώς εναλλάσσονται και συγκρούονται σε έναν κύκλο αγάπης μίσους που δεν ξέρεις που ξεκινά και που τελειώνει, έστω κι αν με βεβαιότητα ξέρεις το που θα καταλήξει.

Η χημεία ανάμεσα στους πρωταγωνιστές είναι αδιαμφισβήτητη κι εξαιρετικά απολαυστική, με την αλληλεπίδρασή τους να οδηγεί σε πολλές απολαυστικές στιγμές, άλλες αστείρευτα αστείες και διασκεδαστικές και άλλες «καυτά» ερωτικές, σε ένα γαϊτανάκι εξελίξεων και συναισθηματικών συγκρούσεων που οδηγεί τους πάντες στο να δοκιμάσουν τα όριά τους. Κι εμείς παραμένουμε θεατές, όχι απλά επειδή δεν έχουμε άλλη επιλογή, αλλά γιατί απολαμβάνουμε κάθε στιγμή και κάθε πτυχή των «μαχών» που εξελίσσονται –και που συνοδεύονται και από πολύ έξυπνους, παιχνιδιάρικους και ατακαδόρικους διαλόγους, που φέρνουν πολλάκις το χαμόγελο στα χείλη μας.

Η Kingsley, για μια ακόμα φορά, μας προσφέρει μια ρομαντική ιστορία που έχει απ’ όλα: έρωτα, ρομαντισμό, συγκρούσεις, καλά κρυμμένα μυστικά, ερωτισμό, πάθος, χιούμορ, και δύο πρωταγωνιστές που είναι σχεδόν αδύνατον να μην τους αγαπήσεις, παρά την ξεροκεφαλιά και την επιμονή που τους διακρίνει και που ίσως να τους οδηγεί σε οριακά ακραία μονοπάτια ορισμένες στιγμές. Εξαιρετική αποτύπωση της εξοχικής επαρχιακής Τοσκάνης, που μας «ταξιδεύει» με τρόπο μοναδικό σε μέρη όπου όλα φαντάζουν δυνατά, συστήνοντάς μας μέρη, ανθρώπους, μυρωδιές και γεύσεις που συμπορεύονται με τα συναισθήματα που μας γεννά η αφήγηση, καλώντας μας να περπατήσουμε σε μονοπάτια που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Felicia Kingsley
Μεταφραστής: Οικονομίδου Μαρία
Εκδόσεις: Μίνωας
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2025
Αρ. σελίδων: 586
ISBN: 978-618-02-5728-1

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου