Συνοπτική περίληψη της ταινίας:
Μακρινό μέλλον και η κοινωνία είναι χωρισμένη σε πέντε φατρίες. Η Tris Prior γνωρίζει πως αποτελεί μια ξεχωριστή, «αποκλίνουσα» περίπτωση, η οποία δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί σε καμία από τις γνωστές φατρίες, βάση της ήδη υπάρχουσας ταξινόμησης. Αποτελεί μια «Απόκλιση».
Ωστόσο, όταν η Τρις ανακαλύπτει μια καλά κρυμμένη συνωμοσία η οποία φέρνει στη φόρα ένα σχέδιο εξόντωσης όλων των «διαφορετικών», θα προσπαθήσει με όλη της τη δύναμη να ανακαλύψει οπωσδήποτε τι είναι αυτό που καθιστά τις «αποκλίσεις» τόσο επικίνδυνες, πριν να είναι πολύ αργά για το «είδος» της.

Προσωπική άποψη:
Το ότι είμαι μεγάλη fan της λογοτεχνικής τριλογίας της "Απόκλισης" είναι γνωστό και όσοι έχετε διαβάσει τις σχετικές αναρτήσεις θα το γνωρίζετε από πρώτο χέρι. Φυσικό επόμενο ήταν, λοιπόν, να αγωνιώ για την κινηματογραφική της μεταφορά την οποία όμως, δεν κατόρθωσα να δω στο σινεμά. Από τη μια μεριά, η Odeon, που δεν θέλει να σε αφήσει να παρακολουθήσεις ταινία μετά την δεύτερη εβδομάδα προβολής εκτός κι αν ξενιτευτείς για να πας σε δικό της multiplex, από την άλλη, ο Δίας, που έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του προκειμένου να μην παρακολουθήσω μια ταινία που περίμενα για μήνες και μήνες. Τα σχόλια που άκουσα, πάρα πολλά και κυρίως διθυραμβικά και μάλιστα, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που χαρακτήρισαν την "Απόκλιση" ως την "καλύτερη μεταφορά βιβλίου στο είδος της", πράγμα που με πονήρεψε αφού με τα ίδια άτομα είχα διαφωνήσει στο πρόσφατο παρελθόν για άλλες μεταφορές.

Θέλω να είμαι απόλυτα ξεκάθαρη, ειλικρινής και αντικειμενική, διαχωρίζοντας μέσα μου το fangirling συναίσθημα από αυτό του απλού θεατή-παρατηρητή. Το "Divergent" ήταν συνολικά μια πολύ καλή ταινία, αλλά μια όχι και τόσο καλή μεταφορά. Συνηθίζω να μην κάνω σύγκριση ανάμεσα στο βιβλίο και στη μεταφορά του, παρά μονάχα αναφορές στα βασικά σημεία που δεν μπορείς να παραβλέψεις και αυτό θα προσπαθήσω να κάνω για ακόμα μία φορά. Η συγκεκριμένη μεταφορά, λοιπόν, δεν είναι κακή, αλλά δεν είναι απόλυτα άρτια και αυτό έχει να κάνει με τον πυρήνα της ιστορίας. Αν αποκλείσω στο μυαλό μου τα στοιχεία που γνωρίζω επειδή έχω διαβάσει όλα τα βιβλία της σειράς, διαπιστώνω πως αν ήμουν απλός θεατής και όχι αναγνώστης συνάμα, θα είχα πολλά κενά παρακολουθώντας την εν λόγω ταινία καθώς υπήρχαν αρκετές τρύπες στην πλοκή που δεν ξέρω αν αποσκοπούν στο να παρατείνουν το σασπένς για τις επόμενες ταινίες, όπου θα μας τα σερβίρουν όλα στο πιάτο, αλλά ο κορμός της ιστορίας δεν είναι πλήρης.

Ένα ακόμα στοιχείο που μου είχαν τονίσει κάποιοι θεατές και που πίστευαν πως εμένα θα με "χαλάσει", ήταν το ότι είχε δοθεί μεγάλη έμφαση στο ρομαντικό στοιχείο της ταινίας. Άλλη μια παρατήρηση με την οποία διαφωνώ καθώς το ρομάντζο ήταν τόσο-όσο έπρεπε, τόσο-όσο ήταν και στο βιβλίο. Αυτό που ήταν υπερβολικό, ήταν το focus πάνω στην  Tris. Δεν αντιλέγω, προφανώς ως πρωταγωνίστρια και αφηγήτρια της ιστορίας της τραβάει περισσότερο τα φώτα της δημοσιότητας, αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρέπει να ακυρώνεις την σπουδαιότητα που έχουν -ή θα έχουν στο μέλλον- άλλοι χαρακτήρες, με ορισμένους μάλιστα να απουσιάζουν εντελώς. Δεν γίνεται άνθρωποι που στο μέλλον θα φέρουν τα πάνω-κάτω να παρουσιάζονται σαν κομπάρσοι, βλέπε Peter, ή να μην υπάρχει μια πιο σαφής αναφορά στις σχέσεις και στους ρόλους ανάμεσα στα μέλη της φατρίας των Ατρόμητων, βλέπε Will και Christina, πράγμα το οποίο αυτόματα θα δημιουργήσει σύγχυση στους μη μυημένους στον κόσμο της Roth, θεατές, που απλά θα πάνε να δούνε ένα δεύτερο μέρος που θα τους τρίψει στα μούτρα δέκα άσχετα πράγματα.

Επίσης, καταλαβαίνω επίσης την απελπιστική ανάγκη μιας κινηματογραφικής παραγωγής να πιάσει το όριο του PG 13 επειδή δεν θέλει να χάσει ούτε ένα εισιτήριο. Λογικό, ειδικά στις δύσκολες μέρες που διανύουμε, κινηματογραφικά και όχι μόνο. Δεν μπορείς όμως, ειδικά σε μια δυστοπική ιστορία, να αφαιρείς σημαντικά κομμάτια που παρουσιάζουν την φιλοσοφία του κοινωνικού συστήματος του κόσμου της Tris, τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι φατρίες συνδυαστικά αλλά κυρίως, το πως λειτουργούν αυτές οι ίδιες μέσα στον πυρήνα τους. Υπό άλλες συνθήκες, δεν θα με ενοχλούσε να απουσιάζει μια σκηνή, ή και περισσότερες, απλά και μόνο επειδή την αγαπούσα και με συντάραξε όταν την διάβασα, αλλά συγνώμη, φίλοι μου. Όταν μου κόβεις την σκηνή του Edward -οι fans ξέρουν για ποια σκηνή μιλάω- που είναι μία από τις πιο σκληρές και ρεαλιστικές σε ολόκληρο το βιβλίο και που αποτυπώνει μερικά από τα πιο βασικά χαρακτηριστικά των Ατρόμητων, ή όταν μου παρουσιάζεις την Molly με τον τρόπο που επέλεξες να το κάνεις, συγνώμη, αλλά ξενερώνω.

Όσον αφορά το cast, το ότι έγιναν πολύ καλές επιλογές από τα αρχικά κιόλας στάδια, είναι κάτι που δεν χωράει αμφισβήτηση. Βέβαια, οι καλές επιλογές, δεν σημαίνει πως αποδίδουν πάντα τα μέγιστα. Ναι μεν η Woodley είναι μια πάρα πολύ καλή επιλογή για τον ρόλο της Tris η ερμηνεία της ωστόσο ήταν... άνευρη. Και σ' αυτό δεν φταίει η ίδια, αλλά οι οδηγίες που της δόθηκαν και το πως επέλεξαν κάποιοι να αποδώσουν τον χαρακτήρα της στην μεγάλη οθόνη. Η Winslet κάνει ένα μικρό πέρασμα αλλά είναι εξαιρετική όπως πάντα, η παρουσία της Judd και του Goldwyn φυσικά και δεν περνάει απαρατήρητη, όπως και πολλών άλλων ηθοποιών σε δεύτερους ρόλους, ενώ ο Elgort χωρίς να έχει βασικό ρόλο -όχι ακόμα, τουλάχιστον-, επιβεβαιώνει πως είναι το next big thing του Hollywood. Βέβαια, όλη η ταινία είναι ο Theo James, φυσικά, και αυτό αφορά κατεξοχήν της fans του ως γκόμενο και όχι ως ηθοποιό. Όχι πως δεν είναι καλός στον ρόλο του Four, αλλά θα τον προτιμούσα πιο ψυχρό αρχικά και περισσότερο καυστικό και κάφρικο στο χιούμορ του, όπως τον αγάπησα.

Ναι, ο James είναι καλό κομμάτι και η φωνή του είναι εξαιρετική, αλλά δεν θα ισχυριστώ πως αυτή η μεταφορά είναι η καλύτερη που έχω δει, απλά και μόνο γιατί επιτέλους βρέθηκε ένας πρωταγωνιστής που να αρέσει στην πλειοψηφία. Ούτε θα πω πως η ταινία ήταν κακή ως σύνολο, επειδή είναι αποκλίσεις σε σχέση με το βιβλίο, παρά του πόσο μεγάλες και σημαντικές είναι αυτές στην πραγματικότητας. Θα πω πως πρόκειται για μια αρκετά αξιόλογη παραγωγή στο είδος της, με αρκετά καλή σκηνοθεσία από τον Burger -αν και κάποιες στιγμές θα ήθελα λίγο περισσότερο νεύρο κι ένταση, πράγμα που μοιάζει να αντιλαμβάνεται και ο ίδιος όσο η ταινία προχωράει προς το τέλος της-, ένα καλύτερο σενάριο με λιγότερες τρύπες και λιγότερη προσήλωση πάνω στην Tris, πράγμα στο οποίο αυτή τη φορά ελπίζω να επέμβει η Roth και να μην ζητάει απλά να κάνει cameo εμφανίσεις, παρά που το στυλάκι των Ατρόμητων της πήγαινε ιδιαίτερα.
Βαθμολογία 7/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Η τριλογία της Απόκλισης: Οι Διαφορετικοί
Είδος: Επιστημονικής φαντασίας
Σκηνοθέτης: Neil Burger
Πρωταγωνιστές:  Shailene Woodley, Theo James, Kate Winslet, Zoe Kravitz, Ansel Elgort, Ray Stevenson, Maggie Q, Jai Courtney, Ashley Judd, Miles Teller, Ben Lloyd-Hughes, Ben Lamb, Christian Madsen, Tony Goldwyn, Mekhi Phifer, Amy Newbold
Παραγωγή: 2014
Διάρκεια: 139'

Επίσημο site: