Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η Ίνγκριντ ζει μια ήρεμη ζωή δίπλα στον Ρόσι, τον αξιαγάπητο σκύλο της ράτσας γκόλντεν ριτρίβερ. Ενώ έχει πολλά χρόνια να φύγει από την πόλη της στο Κολοράντο, δέχεται μια πρόσκληση από τον αδελφό της να γιορτάσουν μαζί την 4η Ιουλίου στη Βιρτζίνια. Τα πυροτεχνήματα των εορτασμών τρομάζουν τον Ρόσι και μια αγέλη σκύλων τον καταδιώκει, με αποτέλεσμα να χαθεί. Καταρρακωμένη, η Ίνγκριντ νιώθει ότι πρέπει να επιστρέψει στο Κολοράντο.
Ο Ρόσι, όμως, δεν τα παρατά και ξεκινά μια οδύσσεια μέσα από διάφορες πολιτείες για να ξαναβρεί την Ίνγκριντ. Κατά τη διάρκεια του μεγάλου ταξιδιού του, ο Ρόσι θα τιμήσει το όνομά του –το οποίο αναφέρεται στον ηγούμενο ενός μοναστηριού– αναλαμβάνοντας τον ρόλο του δασκάλου στα διαφορετικά σπίτια που περνά. Και καθώς ψάχνει τον δρόμο για το σπίτι του, υιοθετείται από διάφορες οικογένειες και μοναχικές ψυχές, των οποίων η ζωή αλλάζει από την εκπληκτική του νοημοσύνη και καλοσύνη.
Πού θα καταλήξει η πορεία του Ρόσι;
Μια συγκινητική ιστορία για τη δύναμη της αγάπης, την αφοσίωση και τη μαγεία της συντροφικότητας, που αποδεικνύει ότι καμία απόσταση δεν είναι αδύνατη για την αληθινή φιλία.
Προσωπική άποψη:
Όσοι με ακολουθούν στα προσωπικά μου social media, θα γνωρίζουν πολύ καλά το ότι είμαι φιλόζωη και δη γατόφιλη, αλλά αυτό δε σημαίνει πως κάνω διακρίσεις ανάμεσα στα διάφορα ζωάκια εκεί έξω (όχι, οι κατσαρίδες δεν είναι ζωάκια, είναι τερατουργήματα του Σατανά, πάμε παρακάτω). Άλλωστε, ως παιδί, μεγάλωσα με σκυλιά, τα οποία αγαπώ για την τρυφερότητα, την πίστη και την αφοσίωσή τους στους ανθρώπους του, και πάντοτε με συγκινούν ιστορίες που τα αφορούν, βλ. π.χ. «Χάτσικο» κι άλλες παρόμοιες ιστορίες, που μπορεί να με άφησαν συναισθηματικά κουρέλι, να κλαίω για μέρες.
Μια εξίσου συγκινητική ιστορία είναι και αυτή της Ίνγκριντ και του σκύλου της Ρόσι, ένα αξιαγάπητο γκόλντεν ριτρίβερ, όπου ζουν στο Κολοράντο των Η.Π.Α., απ’ το οποίο η Ίνγκριντ δεν έχει φύγει εδώ και χρόνια. Μέχρι που ο αδερφός της την προσκαλεί στη Βιρτζίνια, προκειμένου να γιορτάσουν μαζί την 4η Ιουλίου, μια πρόταση που βρίσκει καλή ιδέα, οπότε και την αποδέχεται. Αυτό που δεν ήξερε, όμως, είναι πως τα εορταστικά πυροτεχνήματα θα τρομοκρατούσαν τον Ρόσι, τρέποντάς τον σε φυγή, με μια αγέλη σκύλων να τον καταδιώκει, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να χαθεί.
Η Ίνγκριντ είναι καταρρακωμένη από την εξαφάνιση του Ρόσι, που για εκείνη δεν είναι απλά ένα κατοικίδιο, αλλά μέλος της οικογένειάς της, αλλά μην έχοντας άλλη επιλογή, επιστρέφει στο σπίτι της, πιστεύοντας πως πρέπει ν’ αποδεχθεί την απώλεια του φίλου της. Όμως ο Ρόσι δεν είναι διατεθειμένος να το βάλει κάτω τόσο εύκολα και είναι αποφασισμένος να κάνει ό,τι χρειαστεί και να διασχίσει όσες πολιτείες χρειάζεται, ώστε να επιστρέψει στο σπίτι του και στην Ίνγκριντ. Ωστόσο, μέχρι να το πετύχει αυτό, ο Ρόσι θα περάσει από πολλά διαφορετικά σπίτια, αφήνοντας στο καθένα απ’ αυτά το στίγμα, αλλάζοντας τις ζωές των ανθρώπων που ζουν σε αυτά.
Το ταξίδι του Ρόσι είναι πραγματικά πολύ συγκινητικό, γεμάτο τρυφερότητα και αγάπη, μα περισσότερο από κάθε τι άλλο, είναι ένα «ταξίδι» ενδοσκόπησης, συνειδητοποίησης, κατανόησης του εγώ μας και της ψυχής που κρύβεται μέσα σε αυτό, τα συναισθήματα της οποίας μπορούν να πυροδοτηθούν πολύ πιο εύκολα απ’ όσο ίσως να φαντάζεται κανείς, αφού τα πιο μικρά και θεωρητικά ασήμαντα πράγματα, είναι αυτά που πολλές φορές καταλήγουν να καθορίζουν την ταυτότητά μας, τη ζωή μας, την ύπαρξή μας ολόκληρη, αλλά και του τι είδους κομμάτι αυτού του κόσμου αποτελούμε.
Όσο ο Ρόσι ψάχνει τον δρόμο για το σπίτι του, υιοθετείται από διάφορες οικογένειες, ή και από ανθρώπους μοναχικούς που δεν έχουν κανέναν να μοιραστούν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, αλλάζοντας τη ζωή τους χάρη στην εξυπνάδα και την καλοσύνη του. Αποτελεί τη σπίθα εκείνη που έλειπε από την καθημερινότητά τους, δίνοντάς τους κίνητρο κι έμπνευση για να κάνουν κάτι το διαφορετικό, κάτι το καλύτερο για εκείνους, για τους γύρω τους, για την ίδια τη ζωή τους, που δεν είναι τόσο μεγάλη όσο θα θέλαμε, και που πρέπει να εκτιμούμε, ν’ απολαμβάνουμε και ν’ αγαπάμε κάθε μέρα της, ακόμα κι εκείνες που μπορεί να μην είναι τόσο λαμπερές.
Το μυθιστόρημα αυτό πραγματεύεται πολλά και ποικίλα ζητήματα, όπως είναι η θλίψη, η μοναξιά, οι εθισμοί, η κατάθλιψη και οι αυτοκτονικές τάσεις, η απώλεια, σε κάθε πιθανή μορφή αυτής, ζητήματα που σε καμία περίπτωση δεν είναι εύκολα, αλλά που είναι καλό ν’ ακούγονται, πόσο μάλλον όταν προσεγγίζονται με τέτοιον τρόπο που μας θυμίζει αν εμείς οι ίδιοι αγαπήσουμε τον εαυτό μας και θελήσουμε να τον βοηθήσουμε, τότε θα έχουμε κερδίσει την ίδια τη ζωή. Μια ιστορία που θίγει τους δεσμούς, την αγάπη, την αφοσίωση και τη δύναμη που τα συνοδεύει, τη μαγεία της αφοσίωσης και της πίστης, που μπορεί να οδηγήσει σε θαύματα, αλλά και το ότι η φιλία δεν γνωρίζει σύνορα, όχι όταν είναι βαθιά και αληθινή.
Βαθμολογία 10/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Anna Sólyom
Μεταφραστής: Τσαχουρίδου Μαρία
Εκδόσεις: Μίνωας
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2025
Αρ. σελίδων: 328
ISBN: 978-618-02-5638-3
%20s.jpg)
%20s.jpg)
Αναρτήσεις
