Από τον συγγραφέα των best sellers Δύναμη: Οι 48 νόμοι της και Οι νόμοι της ανθρώπινης φύσης, ένα σημαντικό έργο που αποκαλύπτει ότι το μυστικό της γνώσης βρίσκεται ήδη μέσα μας.
Όλοι μπορούμε να ωθήσουμε τον εαυτό μας και τις δεξιότητές μας στο υψηλότερο δυνατό σημείο, φτάνει να έχουμε πάθος και αγάπη για όσα κάνουμε και να ακολουθήσουμε το μονοπάτι της σοφίας που ήδη υπάρχει.
Αυθεντίες από το παρελθόν και το παρόν δίνουν με το παράδειγμά τους σαφείς οδηγίες και το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνουμε πράξη τη θεωρία.
Ο συγγραφέας αναλύει τα βήματα προς την υπεροχή μέσα από προσωπικότητες που έγραψαν ιστορία, όπως οι αδελφοί Ράιτ, ο Αϊνστάιν, ο Γκαίτε κ.ά., και φέρνει τα διδάγματά τους στον 21ο αιώνα, βάζοντάς τα σε πρακτική εφαρμογή.
Ο Robert Greene έχει μελετήσει σε βάθος τους νόμους της δύναμης. Τώρα μοιράζεται μαζί μας τη μυστική διαδρομή για να επιτύχουμε την υπεροχή.
Ένα ανεμοδαρμένο νησί στα παράλια της Μασαχουσέτης.
Ένας αδηφάγος, απειλητικός ωκεανός.
Μια φλογερή, εθισμένη κληρονόμος.
Ένας ακαταμάχητος, απρόβλεπτος νεαρός άντρας.
Ένα καλοκαίρι ασυγχώρητης προδοσίας.
Είκοσι επτά χρόνια πριν από τα γεγονότα του Ήμασταν Ψεύτες, ακόμα ένα καλοκαίρι, μια άλλη γενιά, και οι ενοχές που θα τους κατατρύχουν για δεκαετίες.
Μια ιστορία σκανδαλώδης, τραγική και θαμμένη κάτω από την κόκκινη άμμο.
Καλώς ήρθατε και πάλι στην οικογένεια Σινκλέρ.
Όλοι ήταν ψεύτες.
«Αυτή είναι η ιστορία μου. Δηλαδή, εγώ είμαι η Σταχτοπούτα. Είμαι η καλή αδελφή, η παράταιρη, αυτή που πενθεί. Όπως εγώ, η Σταχτοπούτα μεταβαίνει από την παραμόρφωση στην ομορφιά και την κοινωνική καταξίωση. Η καινούρια της εμφάνιση είναι η δική μου καινούρια εμφάνιση. Αλλά είμαι επίσης η θετή αδελφή. Είμαι ματαιόδοξη και απορροφημένη στη δική μου εσωτερική ζωή, μεθυσμένη από το αψύ ποτό της λαχτάρας για γονική επιδοκιμασία, απελπισμένη για αγάπη και επιβεβαίωση, αυτοακρωτηριασμένη, βλέπω τις αδελφές μου σαν ανταγωνίστριες. Αιματοβαμμένη».
Όταν νομίζεις ότι είσαι ασφαλής…
Όταν νομίζεις ότι είσαι ολομόναχος…
Τότε θα επιτεθεί…
Ένας ύπουλος δολοφόνος καραδοκεί στην πόλη.
Βάζει στο στόχαστρο όσους είναι μόνοι στο σπίτι το βράδυ, παίζοντας με τα θύματα το θανάσιμο παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι.
Πανικός κυριεύει τους κατοίκους και η επιθεωρήτρια Έλεν Γκρέις αναλαμβάνει να εξιχνιάσει την υπόθεση.
Μόνο που παράλληλα είναι και η ίδια στόχος, καθώς ένας αδίστακτος ψυχοπαθής αποφασισμένος να πάρει εκδίκηση παραμονεύει σε κάθε της βήμα.
Όταν εντοπίζει τα ίχνη του φονιά, η Γκρέις αρχίζει να υποψιάζεται ότι ο κοινός παρονομαστής των άγριων αυτών δολοφονιών είναι αληθινά συνταρακτικός, μια οδυνηρή, πικρή αποκάλυψη.
Όμως αυτό που θα ανακαλύψει εντέλει είναι πολύ πιο διεστραμμένο απ’ όσο θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί…
Κλειδώστε πόρτες και παράθυρα!
Το ανατρεπτικό, καθηλωτικό αυτό θρίλερ θα ξυπνήσει τους πιο ανατριχιαστικούς φόβους σας!
Απόκριες 1933: Ο Γκέρεον Ρατ ξεφαντώνει στο καρναβάλι της Κολονίας.
Το άλλο πρωί ξυπνάει μ’ ένα κεφάλι καζάνι, τη λάθος γυναίκα στο πλάι του και μ’ ένα τηλεφώνημα από το Βερολίνο: Το Ράιχσταγκ καίγεται! Άμεση ανάκληση αδειών!
Ο Ρατ «κληρονομεί» την επόμενη υπόθεσή του από τον προϊστάμενό του, τον Βίλχελμ Μπεμ, ο οποίος πέφτει σε δυσμένεια και ωθείται στο περιθώριο από τον ναζιστή αρχηγό της αστυνομίας.
Η υπόθεση αφορά έναν άστεγο που βρέθηκε δολοφονημένος στη Νόλεντορφ Πλατς.
Η ιστορία αυτού του ανθρώπου οδηγεί πίσω στο παρελθόν, και συγκεκριμένα στον Μάρτιο του 1917, όταν οι Γερμανοί στρατιώτες άφηναν πίσω τους καμένη γη στη βόρεια Γαλλία κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Άλμπεριχ.
Ο Ρατ ερευνά την υπόθεση, μα όλο και κάτι παρεμβάλλεται στις έρευνές του. Όσο για τις προετοιμασίες του γάμου του με την Τσάρλι Ρίτερ, είναι το μικρότερο από τα προβλήματά του.
Είναι άνοιξη, όταν ο Τζ. Τ. Μαλόουν, φαρμακοποιός σε μια μικρή πόλη του Νότου, μαθαίνει ότι σύντομα θα πεθάνει.
Ενώ προσπαθεί να αποδεχτεί την ασθένειά του, ο φίλος του, ο δικαστής Κλέιν, προσπαθεί να αποτρέψει την κατάργηση του φυλετικού διαχωρισμού στα σχολεία – κατά τη γνώμη του, ένα σκάνδαλο που απειλεί τις αξίες του Νότου!
Ο εγγονός του δικαστή, ο Τζέστερ, δεν συμμερίζεται τις απόψεις του.
Παλεύει να βρει τη δική του θέση στον κόσμο και αποζητά την αγάπη του Σέρμαν, του μαύρου βοηθού του παππού του.
Αλλά ο Σέρμαν νιώθει να τον πνίγει η οργή για τις διακρίσεις που υφίσταται η φυλή του…
Τέσσερις ήρωες, τέσσερις ζωές που συγκλίνουν σ’ ένα σημείο χωρίς επιστροφή, μια δραματική σύγκρουση που θα αλλάξει τα πάντα…
Οι φυλετικές διακρίσεις, το χάσμα των γενεών, η ασίγαστη ανάγκη μας για αγάπη και αποδοχή, και η στιγμή της ηθικής επιλογής, που έρχεται πάντα για όλους, σε ένα μυθιστόρημα με τη διεισδυτικότητα, τη λεπτή ειρωνεία και τη βαθιά συμπόνια της Carson McCullers.
Η τελετουργία είναι ίσως το αρχαιότερο, και σίγουρα το πιο αινιγματικό, γνώρισμα της ανθρώπινης κουλτούρας.
Τελετές που μοιάζουν να μην έχουν κανένα απολύτως νόημα υπάρχουν σε όλες τις γνωστές κοινωνίες από τις χειραψίες και τις κατάρες μέχρι τα καψόνια και τις παρελάσεις.
Παρότι όμως οι τελετουργίες είναι πανανθρώπινες και παραμείνουν σχεδόν αναλλοίωτες ανά τους αιώνες, η λογική τους παραμείνει μυστήριο μέχρι σήμερα. Από τις ελληνικές τελετές πυροβασίας μέχρι τις τρομακτικές τελετουργίες της Αμαζονίας, ο ανθρωπολόγος και ψυχολόγος Dimitris Xygalatas καθοδηγεί τους αναγνώστες σε ένα συναρπαστικό ταξίδι στη νέα επιστήμη της τελετουργίας, εξερευνώντας και εξηγώντας την τάση όλων των ανθρώπινων κοινωνιών να τηρούν φαινομενικά παράλογα και δυσνόητα έθιμα που ενσωματώνουν τον ρυθμό, τον χορό, τη μουσική, τον πόνο και τη θυσία.
Το βιβλίο αυτό, πλούσιο σε εθνογραφικές λεπτομέρειες, προσωπικές αφηγήσεις και ψυχολογικά πειράματα, περιγράφει πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη νέα επιστήμη, σε συνδυασμό με τη σοφία που περικλείεται στις αρχαίες παραδόσεις, ώστε να πορευτούμε με νέες προοπτικές στη ζωή μας, να βελτιώσουμε την υγεία μας και να ενδυναμώσουμε τις κοινότητές μας.
«Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, είμαι λεύτερος».
Η Ασκητική είναι ένα φιλοσοφικό μανιφέστο που διέπεται από έναν οραματικό-προφητικό τόνο, εμποτισμένο με τη λυρικότητα του δημιουργού της. Το νόημα της ζωής και της ύπαρξης συμπυκνώνεται σε έναν συνεχή αγώνα κατά το «ανηφόρισμα του ανθρώπου», όπου το ηθικό «χρέος» συμβαδίζει με την υπαρξιακή «κραυγή», δίνοντας φωνή στην «ελευθερία», στην πλήρη αποδέσμευση της ανθρώπινης οντότητας από κάθε φόβο αλλά και κάθε ελπίδα. Ο Καζαντζάκης επεξεργάστηκε την Ασκητική του ξανά και ξανά, είναι ο σπόρος από όπου βλάστησε όλο του το έργο, όπως εξομολογήθηκε κάποια στιγμή στον Πρεβελάκη.
Με άλλα λόγια, πρόκειται για την πεμπτουσία της σκέψης του.
Αυτό το γενναιόδωρο βιβλίο, με την οδυνηρή ειλικρίνεια και την ποιητικότητά του, είναι ο διακαής πόθος της ελευθερίας, ο αγώνας προς την ολοκλήρωση, που τελικά καταλήγει σε μια δυνατή κραυγή για να μας οδηγήσει στο ανώτατο σκαλοπάτι της ωριμότητας: τη σιωπή.
«Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.
Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή· ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός, κάθε στιγμή πεθαίνουμε.
Γι’ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος.
Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή, κάθε στιγμή γεννιούμαστε.
Γι’ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία».
Η Αναφορά στον Γκρέκο αποτελεί το βιβλίο-κλειδί για τη ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη.
Πρόκειται για μια ιδιότυπη αυτοβιογραφία, που περιέχει παραλλαγμένα ή και αυτούσια τμήματα από επιστολές, ημερολόγια, σημειωματάρια, καθώς και αποσπάσματα από άλλα έργα του, με μυθιστορηματικό χαρακτήρα, τα οποία συνθέτουν μια σπουδή πάνω στα έσχατα προβλήματα, μια ιστορία ενός εσωτερικού οδοιπορικού, την προσωποποίηση της πνευματικής του περιπλάνησης.
Επιπλέον, το έργο αυτό, το οποίο ο Καζαντζάκης σχεδίαζε στην ακμή του, πραγματώνεται τελικά στην καμπή του βίου του και αποκτά τον χαρακτήρα μιας μελέτης θανάτου, ως «απολογισμού» μιας ζωής γεμάτης ένταση και στοχασμό, καθώς εκείνο που ενδιαφέρει τον συγγραφέα εδώ αλλά και εκείνο που θεωρεί ηθική υποχρέωση κάθε ανθρώπου και δικό του ύψιστο χρέος είναι να δώσει λόγο «για την κόκκινη γραμμή που σημαδεύει την πορεία του ανάμεσα στους ανθρώπους, στα πάθη και στις ιδέες».
Έτσι, τα προσωπικά βιώματα και οι αναμνήσεις του Καζαντζάκη αναπόφευκτα γίνονται μέρος της συλλογικής συνείδησης, κοινός τόπος συνάντησης των ανθρώπων που τους συνέχει η ίδια μοίρα.
Ο Καζαντζάκης, στο βασίλεμα της ζωής του, ως άλλος Οδυσσέας επιστρέφει στα πάτρια εδάφη του και κάνει την αναφορά στον στρατηγό του: την Αναφορά στον Γκρέκο.
«Θα βρεις λοιπόν, αναγνώστη, στις σελίδες ετούτες την κόκκινη γραμμή, καμωμένη από στάλες αίμα μου, που σημαδεύει την πορεία μου ανάμεσα στους ανθρώπους, στα πάθη και στις ιδέες.
Κάθε άνθρωπος άξιος να λέγεται γιος του ανθρώπου σηκώνει το σταυρό του κι ανεβαίνει το Γολγοθά του, πολλοί, οι πιο πολλοί, φτάνουν στο πρώτο, στο δεύτερο σκαλοπάτι, λαχανιάζουν, σωριάζουνται στη μέση της πορείας και δε φτάνουν στην κορφή του Γολγοθά –θέλω να πω στην κορφή του χρέους τους– να σταυρωθούν, ν’ αναστηθούν, και να σώσουν την ψυχή τους.
Λιποψυχούν, φοβούνται να σταυρωθούν, και δεν ξέρουν πως η σταύρωση είναι ο μόνος δρόμος της ανάστασης, άλλον δεν έχει».
Μια καινούρια μέρα ανατέλλει στην άκρη της Μυστικής Ζούγκλας.
Δύο καμηλοπαρδάλεις τρώνε τα φύλλα μιας ακακίας, μια ελεφαντίνα και το μικρό της δροσίζονται στο ποτάμι, ενώ τρία τιγράκια παίζουν με τη μαμά τους.
Βρείτε όλα τα κρυμμένα ζωάκια και μάθετε πώς μεγαλώνουν...
ΨΑΞΤΕ ΣΤΗ ΜΥΣΤΙΚΗ ΖΟΥΓΚΛΑ ΚΑΙ ΒΡΕΙΤΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΡΥΜΜΕΝΟΥΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ!
Η Ψιψίνα νιώθει τόσο τέλεια μονοκερίνα!
Στο χνουδωτό κεφάλι της έχει ένα κέρατο που δείχνει ψηλά, ψηλά, ψηλά στον ουρανό.
Όταν όμως ένας Μονόκερος εμφανίζεται κουνώντας την εκπληκτική ουρά του και χλιμιντρίζοντας δυνατά, εκείνη νιώθει τόσο μικρή όσο ένα χνούδι.
Ώσπου τελικά η Ψιψίνα καταλαβαίνει ότι τόσο καιρό ήταν μια… Ψιψινοκερίνα!
.jpg)
Αναρτήσεις
