Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ένα μυθιστόρημα για την αλήθεια, το ψέμα και το ρίσκο του απόλυτου έρωτα.
Λίγο πριν τα είκοσι ένα της, η Όμπορν Ριντ έχει χάσει ήδη τα πάντα. Προσπαθώντας να φτιάξει από την αρχή τη ζωή της, ξέρει καλά πως δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη.
Όταν όμως περνά την πόρτα ενός ασυνήθιστου ατελιέ στο Ντάλας αναζητώντας δουλειά, δεν περιμένει πως ένας άγνωστος –ο γοητευτικός και αινιγματικός καλλιτέχνης Όουεν Τζέντρι– θα ανατρέψει όσα με κόπο προσπαθεί να κρατήσει υπό έλεγχο.
Για πρώτη φορά, η Όμπορν αποφασίζει να ρισκάρει και να ακολουθήσει την καρδιά της, αλλά το παρελθόν του Όουεν απειλεί να καταστρέψει όλα όσα εκείνη αγαπά. Όλα δείχνουν πως το μόνο που πρέπει να κάνει για να πάρει τη ζωή της πίσω στα χέρια της, είναι να τον βγάλει οριστικά από αυτή.
Τα πιο καλά κρυμμένα μυστικά έρχονται στην επιφάνεια, και η εξομολόγησή τους αποδεικνύεται πιο καταστροφική από τις αμαρτίες που κρύβουν.

Προσωπική άποψη:
Είναι τόσα πολλά τα βιβλία της Colleen Hoover και τόσες πολλές οι εισαγωγές που έχει χρειαστεί να κάνω, προκειμένου να σας μιλήσω για τα βιβλία της, που πλέον νιώθω πως δεν υπάρχουν αρκετά δημιουργικοί ή πρωτότυποι τρόποι για να το κάνω αυτό, οπότε θα επαναλάβω το μοτίβο που χαρακτηρίζει την ίδια, τα βιβλία της και τη σχέση μου μαζί τους: Αγαπώ την Hoover, αγαπώ τα βιβλία της, αγαπώ τους ήρωές της, μα πάνω απ’ όλα αγαπώ το πώς με κάνει να αισθάνομαι όταν διαβάζω τις ιστορίες τους, που με έναν μαγικό τρόπο, κάθε μα κάθε φορά, με κάνουν να ταυτίζομαι σε κάποιον βαθμό μαζί τους και κυρίως με το συναίσθημά τους.

Η Όμπορν είναι μόλις είκοσι ενός ετών και δεν της έχει απομείνει τίποτα, ωστόσο, ξέρει πως πρέπει να βάλει ξανά τη ζωή της σε μια τάξη και ν’ αρχίσει από την αρχή. Το να κάνει λάθη δεν αποτελεί επιλογή και τα επόμενα βήματά της πρέπει να είναι πολύ προσεκτικά, καθώς τα περιθώριά της είναι περιορισμένα. Ενώ ψάχνει για μια δεύτερη δουλειά, θα βρεθεί σ’ ένα στούντιο τέχνης, όπου ο Όουεν, ο ιδιοκτήτης αυτού, δημιουργεί πίνακες για τη σειρά του «Εξομολογήσεις», εμπνευσμένες από τους ανθρώπους που περνάνε από εκεί.

Η χημεία και η έλξη ανάμεσά τους είναι κάτι που αντιλαμβάνεται κανείς από την πρώτη στιγμή και που δεν μπορεί να την αμφισβητήσει, και η Όμπορν αποφασίζει να ρισκάρει και να ν’ ακολουθήσει το πρόσταγμα της καρδιάς της, αν και ξέρει πολύ καλά πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή, ενώ παράλληλα υπάρχει κάποιος για τον οποίο νοιάζεται πολύ. Όταν, όμως, συνειδητοποιεί πως αυτός ο κάποιος μπορεί να καταστραφεί εξαιτίας του παρελθόντος του Όουεν, ξέρει πως έχει φτάσει στο σημείο χωρίς επιστροφή, και το να τον κρατήσει στη ζωή της, όχι μόνο δεν θα την βοηθήσει να την ξαναχτίσει, αλλά θα την διαλύσει ολοκληρωτικά κι αμετάκλητα.

Για μια ακόμα φορά, η Hoover μας προσφέρει μια ιστορία που είναι ξεχωριστή και ιδιαίτερη, και ιδιαίτερα πρωτότυπη για το είδος της, θα τολμούσα να πω, όχι τόσο ως προς την κεντρική της ιδέα, αλλά ως προς το πώς αξιοποιεί την ιδέα αυτή. Γενικά, η συγγραφέας χρησιμοποιεί τον παράγοντα μοίρα και πεπρωμένο στις ιστορίες της, οδηγώντας μέσω συμπτώσεων, και όχι μόνο, τους ήρωές της σε διασταυρώσεις, που θα τους φέρουν ξανά αντιμέτωπους –και όχι μόνο αναμεταξύ τους, αλλά με την ίδια τη ζωή τους και τις επιλογές τους-, καλώντας τους να πάρουν αποφάσεις που σαφέστατα δεν είναι εύκολες, αλλά που είναι απαραίτητο να παρθούν.

Όσον αφορά τα ψυχογραφήματα των ηρώων της, όπως κάθε φορά, είναι καλοδουλεμένα, με βάθος γραφής και ανάλυση χαρακτήρων, σε όλες τις προεκτάσεις αυτών, επιτρέποντάς μας να διεισδύσουμε στα άδυτα της ψυχής, της καρδιάς και του μυαλού τους, και να γίνουμε ένα μαζί τους. Φυσικά, υπάρχουν στιγμές που απελπιζόμαστε μαζί τους, και άλλες τόσες που θυμώνουμε με τις αποφάσεις τους, όμως, στο τέλος της ημέρας, μπορούμε να κατανοήσουμε τα κίνητρά τους, ακόμα κι αν πιστεύουμε πως εμείς θ’ ακολουθούσαμε ένα διαφορετικό μονοπάτι, κι αυτό από μόνο του είναι εξαιρετικά σπουδαίο.

Υπάρχουν, όμως, κι άλλοι χαρακτήρες που πλαισιώνουν τους πρωταγωνιστές μας, τόσο νοητικά όσο και στον πραγματικό κόσμο, με τον καθέναν από αυτούς να παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον από τη δική του θέση, είτε αυτή έχει θετικό είτε αρνητικό αντίκτυπο τελικά, ενώ παράλληλα, μέσω της αφήγησης, εξελίσσονται όσο το δράμα κορυφώνεται, με όλες τις σχέσεις να μπαίνουν στο μικροσκόπιο, τόσο τις ερωτικές, όσο και τις οικογενειακές, επιτρέποντάς μας ν’ αντιληφθούμε πλήρως πως ενώνονται τα νήματα των ζωών τους και πως αυτοί συνδέονται μεταξύ τους.

Η ιστορία της Όμπορν και του Όουεν είναι από εκείνες που στην πραγματική ζωή δεν θα ήταν εύκολο ν’ ανθίσουν, γιατί θα ήταν σχεδόν απίθανο να υπάρξουν όλες οι απαραίτητες συνθήκες για να πραγματοποιηθεί αυτό, ωστόσο, η Hoover την έχει χειριστεί με τέτοιο τρόπο, που όχι μόνο η δραματουργία της αφήγησης μας συγκινεί και μας πείθει για την αλήθεια της, αλλά μας κάνει να ευχόμαστε βαθιά μέσα μας να μπορούσε ο καθένας να ζήσει μια αγάπη που θα μπορούσε να ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες στο διάβα της, αλλά και όλα όσα ειπώθηκαν, είτε σε πραγματικό είτε σε μεταγενέστερο χρόνο. Μια ιστορία για τις σωστές και τις λάθος επιλογές, το πώς αυτές μας καθορίζουν, το πώς μπορεί να μας μετατρέψουν σε θύματα άλλων, μα πάνω απ’ όλα, μια ιστορία για τη δύναμη των ανομολόγητων εκείνων λέξεων, που όταν καταφέρεις να εξομολογηθείς, δεν αποκτούν απλά υπόσταση, αλλά γίνονται η αφορμή που ψάχναμε για να πάμε παρακάτω.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Colleen Hoover
Μεταφραστής: Γιατράκου Νέλλα
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2025
Αρ. σελίδων: 336
ISBN: 978-618-10-0008-4