Συνοπτική περίληψη του βιβλίου: 
Το τσίρκο φθάνει χωρίς προειδοποίηση.
Δεν έχουν προηγηθεί αναγγελίες, ούτε αφισέτες στους στύλους και τους πίνακες ανακοινώσεων στο κέντρο της πόλης, ούτε αναφορές ή διαφημίσεις στις τοπικές εφημερίδες. Είναι απλά εκεί, ενώ χθες δεν ήταν.
Μέσα σε αυτές τις ασπρόμαυρες ριγέ σκηνές που ζωντανεύουν τη νύχτα, περιμένει μια μοναδική εμπειρία, μια γιορτή των αισθήσεων, όπου μπορεί κανείς να χαθεί σε ένα λαβύρινθο από σύννεφα, να περιπλανηθεί σε ένα χλοερό κήπο από πάγο, να δει μαγεμένος μια ακροβάτισσα όλο τατουάζ να τρυπώνει σε ένα γυάλινο κουτί, να νιώσει μια υπέροχη ζαλάδα από τις μυρωδιές της κανέλας και της καραμέλας που γεμίζουν τον αέρα.
Καλώς ήρθατε στο Le Cirque des Rêves. 
Μα πίσω από τους καπνούς και τους καθρέφτες εκτυλίσσεται μια δυναμική σύγκρουση –ένας διαγωνισμός ανάμεσα σε δύο νεαρούς ιλουζιονιστές, τη Σίλια και τον Μάρκο, που από παιδιά εκπαιδεύονται σε ένα “παιχνίδι” στο οποίο τους έχουν παγιδεύσει χωρίς διαφυγή οι ιδιόρρυθμοι αφέντες τους. Οι παίκτες δεν ξέρουν ότι απ’ αυτό το παιχνίδι μόνο ένας θα βγει ζωντανός, και ότι το τσίρκο είναι απλώς η σκηνή για μια εκπληκτική μάχη θέλησης και φαντασίας.
Καθώς το τσίρκο ταξιδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο, τα μαγικά κατορθώματα γίνονται ολοένα και πιο ευφάνταστα σε κάθε σταθμό του. Το παιχνίδι συνεχίζεται και οι ζωές όσων έχουν αναμιχθεί –μεταξύ άλλων, ο εκκεντρικός ιδιοκτήτης του τσίρκου, η αινιγματική κοντορσιονίστρια, η μυστηριακή χαρτομάντισσα, τα κοκκινομάλλικα δίδυμα που γεννήθηκαν στα παρασκήνια– παρασύρονται σε μια πλημμύρα από μαγικά και ξόρκια.
Όταν όμως η Σίλια ανακαλύπτει ότι αντίπαλός της είναι ο Μάρκο, αρχίζουν να βλέπουν το παιχνίδι όχι σαν μια αναμέτρηση αλλά σαν μια υπέροχη συνεργασία. Δίχως να γνωρίζουν το προκαθορισμένο τέλος, ερωτεύονται. Είναι ένας βαθύς, παθιασμένος και μαγικός έρωτας που κάνει τα φώτα να τρεμοπαίζουν και τα δωμάτια να θερμαίνονται κάθε φορά που μόλις αγγίζουν τα χέρια τους.
Αλλά οι δάσκαλοί τους εξακολουθούν να κινούν τα νήματα, και αυτή η απρόβλεπτη εξέλιξη τούς αναγκάζει να παρέμβουν με επικίνδυνες συνέπειες που θέτουν σε κίνδυνο τις ζωές όλων, από καλλιτέχνες μέχρι θεατές.

Προσωπική άποψη:
Όταν ακούς για μια ταινία ή ένα βιβλίο διθυραμβικές κριτικές, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για το πρώτο ολοκληρωμένο και εκτεθειμένο στο κοινό, έργο ενός καλλιτέχνη, τότε μια επιφυλακτικότητα γεννιέται μέσα σου. Από τη μία θες να παρασυρθείς από την θετικότητα που περιβάλλει το δημιούργημα, από την άλλη δεν είσαι σίγουρος κατά πόσο πρέπει να αφήσεις τις προσδοκίες σου να κορυφωθούν, φοβούμενος ότι η πτώση μπορεί να είναι επίπονη. "Το Τσίρκο Της Νύχτας" είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις. Το πήρα στα χέρια μου μην γνωρίζοντας ή για να το θέσω καλύτερα, μην μπορώντας να καταλάβω ακριβώς περί τίνος πρόκειται. Το μόνο που γνώριζα ήταν ότι οι κριτικοί το λάτρεψαν και το αποθέωσαν, πράγμα που δεν είναι πάντα καλό καθώς στο παρελθόν έχουμε δει μέτρια έργα να γίνονται best-sellers εξαιτίας μη αντικειμενικών επί της αξίας του κριτικών και άλλα, μικρά ή μεγάλα αριστουργήματα να δέχονται βολές και να θάβονται στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Ευτυχώς και προς μεγάλη μου ικανοποίηση το βιβλίο δεν ήταν όλα αυτά που περίμενα, αφού στην πραγματικότητα δεν ήταν κάτι συγκεκριμένο αλλά, όλα όσα θα μπορούσα να ονειρευτώ.

Μία κόρη που εμφανίζεται από το πουθενά μετά τον θάνατο της μητέρας της προκειμένου να την αναλάβει ο πατέρας της. Ένα χάρισμα που κληρονομήθηκε και που αποφασίζεται να καλλιεργηθεί ώστε μια μέρα να φτάσει στην κορύφωσή του. Δύο άντρες μιας κάποιας ηλικίας, με μια ιδιόμορφη φιλία και μια άτυπη διαμάχη παράλληλα, να τους συνδέει τόσα χρόνια όσα ίσως δεν φανταζόμαστε. Μια πρόκληση... η αποδοχή της και ένα μικρό αγόρι που απομακρύνεται από το ορφανοτροφείο στο οποίο ζει προκειμένου να εκπαιδευτεί σ' αυτά που κάποιοι άλλοι γεννιούνται και τα φέρουν μαζί τους από τη μήτρα της μάνας τους, προκειμένου να γίνει άξιος αντίπαλος. Ένα παιχνίδι που ξεκινάει με αρένα ένα Νυχτερινό Τσίρκο. Ένα παιχνίδι που κανείς από τους παίκτες δεν κατανοεί απόλυτα τους κανόνες ωστόσο παίζει. Ένα παιχνίδι που μόνος ένας μπορεί να είναι ο νικητής με τον χαμένο, όσο κι αν δεν το γνωρίζουν, να μην μπορεί να βγει ζωντανός από τη δοκιμασία αυτή. Ένα παιχνίδι που θα αλλάξει για πάντα όχι μόνο τις ζωές των ίδιων των παικτών αλλά, όλων όσων αλληλεπιδρούν με το περιβάλλον τους.

Στην πρώτη της συγγραφική δουλειά η Morgenstern, καταφέρνει με πολύ απλά λόγια, να μας εντυπωσιάσει. Ο τρόπος συγγραφής της δεν είναι απλά μοναδικός και καλοδουλεμένος αλλά, χαρακτηρίζεται από μια τόσο έντονη και ιδιαίτερη παραστατικότητα πράγμα το οποίο φανερώνει, όχι μόνο το ότι διαθέτει πλούσια, ζωηρή και όμορφη φαντασία αλλά, ότι έχει και την εκπληκτική ικανότητα να τοποθετεί σε μια σειρά τις περίπλοκες σκέψεις της, να της κάνει μέσα από την πολυπλοκότητά τους μια κατανοητή και γοητευτική ιστορία, αναπαριστώντας κάθε μικρή ή μεγάλη λεπτομέρεια της αφήγησής της με ρεαλισμό, παραστατικότητα και λεπτομέρεια που σχεδόν σε κάνει να αμφιβάλλεις για το ότι όλα όσα περιγράφει είναι απλά και μόνο αποκυήματα της φαντασίας της και τίποτα περισσότερο. Το να πει κανείς ότι το Τσίρκο της απλά ζωντανεύει είναι λίγο... Είναι σα να μπορείς να ακούσεις τις ενθουσιώδεις συζητήσεις του κόσμου που περιπλανιέται ανάμεσα στις σκηνές εξερευνώντας τα θεάματα που κρύβουν. Είναι σα να μπορείς να μυρίσεις στον αέρα γύρω σου τον καπνό, την καραμέλα, την κανέλα, σα να μπορείς να γευτείς όλες τις γεύσεις και τα αρώματα που περιβάλλον αυτόν τον ονειρικό χώρο που θέλεις να χαθείς μέσα του.

Ναι... αυτό ακριβώς είναι! Ένα όνειρο! Μόνο έτσι θα μπορούσα να χαρακτηρίσω με μια λέξη το Τσίρκο της Morgenstern και οτιδήποτε λιγότερο θα το έκανε να φαντάζει πολύ φτηνό. Η ιδέα το Τσίρκου όπως το γνωρίζουμε είναι μόνο μια γενικότητα πάνω στην οποία βασίστηκε για να χτίσει ένα δικό της φανταστικό σύμπαν. Μας παρουσιάζει θεάματα που δεν γνωρίζουμε αλλά ακόμα κι εκείνα που είναι οικεία, έχουν την δική τους πινελιά που τα κάνει μοναδικά και ξεχωριστά. Χανόμαστε σε έναν ομιχλώδη κόσμο μαύρου και άσπρου που ακόμα και το γκρίζο φαντάζει πολύ σπάνιο. Η αίσθηση που γεννάται καθώς περιπλανόμαστε νοερά ανάμεσα στις σκηνές είναι χαοτική, σχεδόν υπνωτική. Θέλουμε να μείνουμε εκεί και να χαθούμε στη μαγεία του, να γίνουμε τμήμα ενός μέρους που αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι απλά ένα σκηνικό. Είναι ένας ζωντανός χώρος και στην πραγματικότητα, ακόμα και ανάμεσα στους δύο μονομάχους, το Τσίρκο είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής και όχι απλά μια σκακιέρα για να κάνουν οι άλλοι τις κινήσεις τους. Το Τσίρκο ζει και αναπνέει και με την ιδιότητα αυτή, μπορεί και να αρχίσει να καταρρέει, χάνοντας τα κομμάτια που μπορούν να το διατηρήσουν ενωμένο και μοναδικό.

Η όλη ιστορία και το πως αυτή εξελίσσεται μου θύμισε κάτι από την γοητεία που ασκεί πάνω μου σχεδόν κάθε μυθιστόρημα του Oscar Wilde. Είναι σα να χάνεσαι σε ένα μαγικό, ονειρικό, απόκοσμο και όμορφο παραμύθι, το οποίο ωστόσο, κάτω από την επιφάνειά του κρύβει σκοτεινά μυστικά, ανομολόγητα πάθη και αποφάσεις που όταν παρθούν μπορούν είτε να διατηρήσουν τις ισορροπίες, είτε να επιτρέψουν στα πάντα γύρω τους να καταρρεύσουν. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχει μια αναμέτρηση σε εξέλιξη, ακόμα και όταν όλα μοιάζουν ήρεμα. Πάντα ο κάθε παίκτης κάνει την κίνησή του στη σωστή ώρα περιμένοντας τον άλλο να απαντήσει. Τι συμβαίνει όμως όταν ο έρωτας εμφανίζεται πιο ισχυρός από κάθε υποχρέωση που ανέλαβες χωρίς να γνωρίζεις τις συνέπειες και τις επιπτώσεις; Τι γίνεται όταν η μαγεία δεν είναι χάρισμα αλλά μια κατάρα που σε κατέδεσε με ένα πεπρωμένο που περιμένει με βίαιο τρόπο να σε συνθλίψει, είτε βγεις νικητής είτε χαμένος από το παιχνίδι αυτό; Τι συμβαίνει όταν οι αποφάσεις σου επηρεάζουν κάθε τι γύρω σου, ζωντανό ή μη, όταν τα θέλω και τα πρέπει που εξαναγκάστηκες εν αγνοία σου να δεθείς συγκρούονται; Ακριβώς εκεί βρίσκεται το κλειδί της ιστορίας! Εκεί βρίσκεται η καταστροφή και συνάμα η λύτρωση.

Το γεγονός ότι η συγγραφέας χρησιμοποιεί την τεχνική της αμφίδρομης αφήγησης δεν είναι καθόλου τυχαίο. Μπορεί να υπάρχουν οι στιγμές που χάνεσαι και που αισθάνεσαι ότι δυσκολεύεσαι να μείνεις συγκεντρωμένος στην παρακολούθηση του χώρου και του χρόνου, με τα γεγονότα πολλές φορές να μοιάζουν ασύνδετα μεταξύ τους όμως, εκεί εντοπίζεται και το πιο έξυπνο τρικ της δημιουργού. Δεν αφηγείται διαφορετικές ιστορίες που δεν συνδέονται μεταξύ τους αλλά, ιστορίες που μπορείς να μην εξελίσσονται σε παράλληλα διαστήματα, τόσο όσον αφορά το χώρο, όσον αφορά και το χρόνο ωστόσο, είναι άρρητα συνδεδεμένες μεταξύ τους καθώς επηρεάζουν με τον τρόπο τους την πορεία της αναμέτρησης, των ανθρώπων που ζουν και αναπνέουν για το Τσίρκο αλλά, και το ίδιο το Τσίρκο που δεν παύει μέσα στο σύνολο να είναι η μονάδα με την σημαντικότερη ίσως θέση. Το παρελθόν καθορίζει κάθε στιγμή το παρόν και μικρές ή μεγάλες αποφάσεις από αμφότερους τους εμπλεκόμενους είναι και αυτές που θα καθορίσουν το αβέβαιο μέλλον που στην πραγματικότητα οδηγεί εν μέρη στη λύτρωση κάποιων βασανισμένων ψυχών που δεν θα μπορούσαν να βρουν διαφορετική έξοδο αλλά και στην συνειδητοποίηση πως υπάρχει ένας κύκλος που πάντα θα ανακυκλώνεται, δεν θα κλείσει ποτέ.

Πριν κλείσω το κείμενο αυτό νιώθω πραγματικά την ανάγκη να εκφράσω μερικές σκέψεις ακόμα, που ακόμα κι αν τις κάνω και άλλες φορές, σπάνια αφιερώνω ιδιαίτερο χώρο και χρόνο. Ο Πλατύπους μας έχει συνηθίσει σε εξαιρετικές εκδόσεις αλλά η συγκεκριμένη, ίσως να είναι η καλύτερη. Από το μαγευτικό εξώφυλλο μέχρι την ιδιαιτερότητα που ξεχωρίζει τις θεματικές ενότητες του βιβλίου, βιώνεις τη μαγεία αποπνέει η ίδια η ιστορία επί του ίδιου του χαρτιού και αυτό είναι μοναδικό καθώς σε αφήνει με μια αίσθηση σα να έχεις στη διάθεσή σου ένα ενθύμιο από την περιπλάνησή σου ανάμεσα στις σκηνές του Τσίρκου, που στην πραγματικότητα δεν επισκέφτηκες ποτέ παρά μόνο νοερά. Σε συνδυασμό με την εξαιρετική πραγματικά μετάφραση του Χριστόδουλου Λιθαρή, μπορούμε να λέμε με περηφάνια ότι έχουμε στην κατοχή μας ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, ένα δραματικό παραμύθι, μια ιστορία απέλπιδης αγάπης, μια αγωνιώδη αφήγηση ενός αγώνα που δεν φαντάζεσαι καν που, πότε και πως θα τελειώσει, ένα ονειρικό κομμάτι μαγείας παραστατικά δοσμένο, με λέξεις που δημιουργούν εικόνες την ομορφιά των οποίων δεν μπορώ καν να μεταφέρω χωρίς να τις βεβηλώσω.
Βαθμολογία 10/10 

Ταυτότητα βιβλίου: 
Συγγραφέας: Erin Morgenstern 
Μεταφραστής: Λιθαρής Χριστόδουλος 
Εκδόσεις: Πλατύπους 
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία 
Έτος Έκδοσης: 2011 
Αρ. σελίδων: 528 
ISBN: 978-960-6665-76-9