Το να ερωτευτείς τον καθηγητή σου είναι οπωσδήποτε κλισέ, αλλά και πώς μπορείς να το αποφύγεις όταν το βλέμμα του είναι τόσο σοφό και διαπεραστικό;
Η Δάφνη Δημητριάδη, δευτεροετής φοιτήτρια στην Αμερική, θα ερωτευτεί με την πρώτη ματιά τον εντυπωσιακό καθηγητή Φοίβο Κρίστιαν.
Αγνοώντας τα σημάδια της λογικής και ακολουθώντας το ένστικτό της, θα δέσει τη ζωή της με το επικίνδυνο πεπρωμένο του. Το πεπρωμένο και τη βαριά ευθύνη να ανήκεις στον μυστηριώδη κύκλο των Δώδεκα.
Προσωπική άποψη:
Αγαπώ την λογοτεχνία του φανταστικού, κάτι που για όσους είστε τακτικοί αναγνώστες, δεν είναι μυστικό. Μπορεί ορισμένοι να θεωρούν τα βιβλία αυτού του είδους εύπεπτα, ίσως και ανυπόστατα ωστόσο, δεν συμφωνώ. Με το να απορρίπτει κανείς πράγματα απλά και μόνο επειδή δεν μπορεί να τα δει, θεωρώ ότι περιορίζει τον ίδιο του τον νου και κατά συνέπεια, θα έπρεπε να απορρίψει και έννοιες με τις οποίες γαλουχούμαστε από κούνια, όπως είναι για παράδειγμα η ίδια μας η θρησκεία. Από την στιγμή που έχουμε πίστη σε έναν θεό που δεν συναντήσαμε ποτέ, πως μπορούμε να μην πιστεύουμε σε άλλες δυνάμεις που όχι μόνο μπορεί να υπάρχουν αλλά, να μας ξεπερνούν; Μήπως τελικά αυτό που μας τρομάζει, είναι η ίδια μας η άγνοια και η αδυναμία μας να την κατανοήσουμε, πόσο μάλλον, να την καταπολεμήσουμε ψάχνοντας και διεκδικώντας απαντήσεις; Και η αλήθεια είναι πως παρά που αρκετοί Έλληνες συγγραφείς έχουν έρθει τα τελευταία χρόνια σε επαφή με την φανταστική λογοτεχνία στη χώρα μας, πάντα δίσταζα να διαβάσω τις δουλειές τους, θεωρώντας ότι παρασύρονται από ένα ελληνιστικό στοιχείο που δεν ταιριάζει με αυτά που επιχειρούν να αφηγηθούν. Όμως ο "Μύθος" της πρωτοεμφανιζόμενης Βίβιαν Φόρτη, σε προκαλεί απλά και μόνο βλέποντας το μαγευτικό του εξώφυλλο.
Η Δάφνη είναι μια 19χρονη ελληνοπούλα, με καταγωγή από το πανέμορφο και πλούσιο σε ιστορία Ναύπλιο, που σπουδάζει Κοινωνικές Επιστήμες στην Αμερική. Έχει ανατραφεί με τις παραδοσιακές αρχές των οικογενειών της χώρας μας, έχοντας παράλληλα γαλουχηθεί με τους μύθους της αρχαίας μας ιστορίας που συντροφεύουν την εξέλιξή μας μέσα στο πέρασμα των αιώνων. Αυτός είναι και ο λόγος που επιλέγει το μάθημα της Μυθολογίας, όχι μόνο γιατί έχει πλεονέκτημα λόγω της καταγωγής της αλλά, γιατί βαθιά μέσα της υπάρχει ριζωμένη η αγάπη για όλα αυτά που η ίδια αντιπροσωπεύει καθώς και για τα μυστικά που κρύβει τα οποία στην πραγματικότητα, είναι περισσότερα απ' όσα μπορεί να φανταστεί και ακόμα πιο πολλά, απ' όσα μπορεί να χωρέσει ο κοινός νους. Τα μυστικά όμως αυτά δεν πρόκειται να μείνουν για πολύ ακόμα κρυφά, όχι από την ίδια τουλάχιστον και όχι από την στιγμή που θα ερωτευτεί κεραυνοβόλα τον Φοίβο, τον καθηγητή της στο προαναφερόμενο μάθημα για τον οποίο, από την πρώτη στιγμή που τον αντικρίζει δεν αισθάνεται απλά μια ακαταμάχητη έλξη αλλά, μια μυστηριακή δύναμη που τους ενώνει και που όσο κι αν θέλει να παλέψει, δεν μπορεί να κρατηθεί μακριά του.
Εκεί ακριβώς είναι που ξεκινάνε τα προβλήματα για τους δύο πρωταγωνιστές του "Μύθου". Ο Φοίβος, κάθε άλλο παρά ένας κοινός θνητός είναι, κάτι που η Δάφνη δεν αργεί να αισθανθεί και πολύ σύντομα, να διαπιστώσει με πάσα βεβαιότητα. Ο καλός είναι ένας από εκείνους που εμείς αποκαλούμε, 12 Θεούς του Ολύμπου όμως τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά απ' όσο μάθαμε πίσω από τα σχολικά θρανία ή από τις αφηγήσεις των γονιών μας. Η καταγωγή της οικογένειάς του και η πορεία τους πάνω στη γη είναι πολύ πιο περίπλοκη απ' όσο αναλογιστήκαμε ποτέ όμως η Δάφνη δεν ανήκει στον μέσο όρο. Χαρακτηρίζεται από μια ευφυΐα και μια οξυδέρκεια, στοιχεία που της επιτρέπουν όχι μόνο να κατανοήσει τις πληροφορίες που λαμβάνει από τον ίδιο τον Φοίβο αλλά, να τις επεξεργαστεί συνδυαστικά και με τέτοιον τρόπο που την βοηθούν να καταλήγει στα σωστά συμπεράσματα, ακόμα και όταν εκείνος προσπαθεί να της κρύψει την αλήθεια, όχι γιατί δεν την εμπιστεύεται αλλά, γιατί η συγκεκριμένη γνώση κρύβει κινδύνους για την ίδια τους τη ζωή και την ύπαρξη, κινδύνους που ξεπερνάνε τους όρους της αξιοπρέπειας και της τιμής της οικογένειας.
Οφείλω πριν συνεχίσω, να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κυρία Φόρτη που με το μυθιστόρημά της αυτό όχι μόνο με ταξίδεψε αλλά, με καθήλωσε σε σημείο που να μην μπορώ να αφήσω το βιβλίο από τα χέρια μου, έχοντας μόνιμα ένα χαμόγελο κολλημένο στα χείλη μου και καρδιοχτυπώντας για το τι θα συμβεί σε κάθε επόμενη σελίδα. Πραγματικά, θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό προσόν για κάθε συγγραφέα να μπορεί να μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του αναγνώστη, πράγμα που στην προκειμένη περίπτωση συμβαίνει με περισσή ευκολία. Η συγγραφέας παντρεύει τους μύθους που γαλούχησαν τον λαό μας και τις αρχέγονες δοξασίες μας με την δικιά της πραγματικότητα, η οποία μπορεί να εξελίσσεται σε ένα φανταστικό παροντικό σύμπαν ωστόσο, μοιάζει τόσο ρεαλιστικό, τόσο σωστό και ισορροπημένο. Όχι μόνο σου συστήνει γοητευτικούς μύθους που ίσως να μην είχες ακούσει ποτέ, προκαλώντας σε να ψάξεις να μάθεις ακόμα περισσότερα γύρω από αυτούς αλλά, ψάχνει να βρει την αλήθεια που κρύβεται πίσω από την αρχική τους πλάση. Για κάθε έναν σαν εμένα που πιστεύει ότι κάθε μύθος, κάθε παραμύθι, κάθε μη αποδεδειγμένη ιστορικά αφήγηση έγινε ποτέ στα χρονικά, κρύβει μέσα της έστω και μικρά ψήγματα μιας συγκαλυμμένης αλήθειας που περιμένει όσους έχουν εκλεκτό, ανοιχτό και αγνό πνεύμα να τους ανακαλύψει, ο "Μύθος" δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο παρά ένα γοητευτικό μυστήριο.
Θα ήθελα στο σημείο αυτό να σταθώ στους δύο βασικούς πρωταγωνιστές της οι οποίοι είναι γοητευτικοί από κάθε άποψη. Ακόμα και η απολλώνια ομορφιά του Φοίβου, ωχριά μπροστά στην ομορφιά και το μεγαλείο της βασανισμένης του ψυχής, που είναι γεμάτη όμορφα συναισθήματα και παθιασμένη αγάπη που περίμενε το κατάλληλο πρόσωπο ώστε να μπορέσει να βγει προς τα έξω και να εκφραστεί. Ακόμα και ο θυμός του κατευθύνεται από τα καλοκάγαθα αυτά συναισθήματα με αποτέλεσμα, να μην μπορούμε να νιώσουμε στιγμή θυμό απέναντί του παρά ένα αίσθημα προστατευτικότητας και απέραντης αγάπης. Η Δάφνη από την άλλη, είναι το προσωπικό μου alter ego. Ευαίσθητη και εύθραυστη αλλά παράλληλα, με έναν ιδιαίτερο δυναμισμό και ένα πάθος που την καθοδηγεί τυφλά να υπερασπιστεί όσα αγαπά, ακόμα και όταν η μάχη μοιάζει μάταιη και είναι άνιση. Μα πάνω απ' όλα, είναι ένα πλάσμα αγνό και γεμάτο αγάπη, ένα πλάσμα ανιδιοτελές, με ήθος, που είναι έτοιμο να προσφέρει τα πάντα και το μόνο που η ίδια επιζητεί διακαώς, είναι η γνώση και η αξιοποίησή της, όχι για κάποιο υλικό όφελος αλλά, για την εξύψωση της ψυχής και του πνεύματός της, για όλα εκείνα που μπορούν να της δώσουν μια ευκαιρία να ζήσει έναν άπιαστο έρωτα.
Η ελληνική μυθολογία συναντά μια εκδοχή της πραγματικής ιστορίας πίσω από τον μύθο, σε ένα παρόν σύγχρονο και ωστόσο, διαποτισμένο από τον σκοτεινό μυστικισμό και την καλά κρυμμένη, αρχαία γνώση ενός παρελθόντος που δεν μπορούμε καν να αγγίξουμε. Ναι, ο "Μύθος" είναι μια δυνατή ιστορία αγάπης όμως, δεν είναι μόνο αυτό και αυτός είναι ο λόγος που το εν λόγω βιβλίο είναι τόσο σημαντικό, τόσο ξεχωριστό. Είναι αυτό που είναι και δεν χρειάζεται ούτε να προσποιηθεί, ούτε να αποδείξει κάτι. Με καυστικό και έξυπνο χιούμορ, με μια τρυφερότητα που σπανίζει και αισθήματα που μοιάζουν στις μέρες μας πιο θολά από ποτέ, ο "Μύθος" είναι ένα μυθιστόρημα που οι ήρωές του δεν ψάχνουν απλώς την αγάπη αλλά, μια πιο βαθιά κι επικίνδυνη γνώση που μπορεί να τους επιτρέψει να είναι μαζί. Δεν υπάρχει εγωισμός, μόνο ανιδιοτέλεια και ειλικρίνεια. Δεν υπάρχουν ανούσια πάθη αλλά, μια ακαταμάχητη ανάγκη που μπορεί να παλέψει ενάντια σε Θεούς και Τιτάνες, ενάντια σε νόμους που οδηγούν στο θάνατο και τελικά, ενάντια σε μια ολόκληρη ιστορία αιώνων που θέλει να καταδικάσει το μέλλον το ίδιο αδυσώπυτα όπως το παρελθόν. Κι εμείς καρδιοχτυπάμε και αγωνιούμε κάθε λεπτό, συγκινούμαστε και φοβόμαστε γι' αυτά που θα έρθουν ωστόσο, φτάνουμε σε ένα ανατρεπτικό τέλος που το μόνο που καταφέρνει είναι να μας κάνει να διψάμε για λίγο ακόμα.
Βαθμολογία 10/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Φόρτη Βίβιαν
Εκδόσεις: Διόπτρα
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2012
Αρ. σελίδων: 552
ISBN: 978-960-364-500-9
88 Σχόλια:
Πότε πρόλαβες βρε θηρίο να το τελειώσεις κ'αυτό?Φαίνεσαι πολύ ενθουσιασμένη.Με βλέπω να το βάζω άμεσα στο πρόγραμμα.
@ Άσε Βίκυ μου... σε μια μέρα! Δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου! Θέλω να πάω να κοιμηθώ και δεν μπορώ! Απλά υπέροχο και οι χαρακτήρες... δεν έχω λόγια!
Καλά, τι κανεις παιδί μου? τα τρώς τα βιβλία?
@ Αχ... Μ μου αν το πιάσεις στα χέρια σου, θα το 'φας' κι εσύ! Trust me!!!
Οκ, θα το'χω στα υποψη κι αυτο!
Αχ,με κάνεις να ζηλεύω!Θέλω να το διαβάσω οπωσδήποτε.
@ Μ ποια υπ' όψιν;;; Απλά τρέχα!!! :P
@ Vicky μου θα το πω... άσε το διάβασμα και τα μεταπτυχιακά και τρέχα αύριο πρωί να το πάρεις! :P
Το έχω πει ότι είσαι κακή επιρροή,μας καταστρέφεις!Όχι ότι χρειάζεται και πολύ προσπάθεια. :D
@ Vicky συνήθως δεν το παραδέχομαι αλλά ναι, αυτή τη φορά ομολογώ! Είμαι κακή επιρροή και άσε αμέσως ότι κάνεις! Καλά... όχι αμέσως, μαύρα μεσάνυχτα είναι. Αλλά όταν ξυπνήσεις, μπορείς να την στήσεις στο βιβλιοπωλείο! :P
Εγώ λέω να πάω τώρα.Γιατί τι έχει η ώρα?Λογικότατη μου φαίνεται.Χαχαχα!
Λοιπόν Γιώτα επικοινωνούν τα μυαλά μας!Χθές μόλις το πήρα το βιβλίο και σήμερα μπαίνοντας εδώ πέφτω πάνω στη κριτική σου!χαχαχα!
και βλέποντας το πόσο ενθουσιασμένη είσαι μάλλον πρέπει να το πάτω σύντομα!
@ Ναι βρε Βίκυ... αλίμονο! Τι είχε η ώρα; LOL!!!
@ Mary μου θα το λατρέψεις πιστεύω, όπως το λάτρεψα κι εγώ! :)
Ακούγεται φανταστικό!!! Τώρα κιόλας θα το πω στην Αλεξία,να το προσθέσει στη λίστα!!!
@ Ναι Ελενάκι, χωρίς κανέναν ενδοιασμό! :)
Αντε βρε Γιωτάκι ανέβα κι εσύ προς τα πάνω!! Γιατί πιο εύκολο μου φαίνεται να βρεθούμε εκει παρά εδώ!!!
Αχ...........τι ωραίο που φαίνεται!Θα το αγοράσω άμεσα γιατί με γοήτευσες με όσα είπες.Δεν μπορεί παρά να είναι τέλειο για να έχεις ενθουσιαστεί έτσι.
@ Αχ Ελενάκι μου... μακάρι να μπορούσα! :(
Μα κι εσύ βρε παιδί μου, έχεις πάει και μένεις στην άλλη άκρη... :P
@ Χρύσα, με ξέρεις! Όπως επίσης ξέρεις πως ό,τι σου έχω προτείνει, είναι εγγύηση! ;)
Φιλενάδα το παρήγγειλα ήδη!Δευτέρα θα το έχω!
@ Ααα... τι καλά!
Χρύσα, την Τρίτη περιμένω εντυπώσεις γιατί είμαι σίγουρη ότι δεν θα κάνεις πάνω από μια μέρα να το τελειώσεις! ;)
Με ξεσήκωσες πάλι! Ένα πράγμα έχω να πω μόνο, την Παρασκευή πληρώνομαι και αυτό είναι το πρώτο βιβλίο που θα αγοράσω! ;)
Θεοι του ολυμπου ε? Ενδιαφερον.. Αλλη να σου πω τη αμαρτια μου το παραγγελνω για την απολλωνια ομορφια!!!! Χα, χα, χα!! :)
Μαράκι, έχε μου εμπιστοσύνη! Είμαι βέβαιη ότι θα σου αρέσει! Εσύ που είσαι και υπέρμετρα ρομαντική, δεν γίνεται να μην το ερωτευτείς! ;)
@ LOL!!!
Αλεξάκι ήμουν σίγουρη... χα, χα, χα!
Trust me... σε ξέρω και είμαι βέβαιη ότι θα σου αρέσει! ;)
Γειά σας, πρώτη φορά μπαίνω στο blog σας,είναι πολύ ωραίο.
Εγώ το βιβλίο το αγόρασα κυρίως επειδή επηρεάζεται έντονα από την ελληνική μυθολογία που πάντα με γοήτευε αλλά ταυτόχρονα έχοντας διαβάσει τα τελευταία χρόνια πολλά βιβλία του είδους(στα αγγλικά γιατί οι περισσότερες ελληνικές μεταφράσεις του είδους,ίσως γιατί ακριβώς πιστεύουν ότι ςίναι πιο εύπεπτο, είναι από μέτριες ως απαράδεκτες) ήμουνα και επιφυλακτική γιατί η φανταστική λογοτεχνία ως είδος δεν είναι πολύ ανεπτυγμένη στην Ελλάδα. Ο "Μύθος" λοιπόν ήταν μία ευχάριστη έκπληξη.Πρόκειται για μία ιστορία ρομαντική, έξυπνη και ανθρώπινη. Η τρυφερότητα, ο δυναμισμός και γενικότερα τα συναισθήματα των ηρώων παρουσιάζεται με ένα τρόπο που σε συνεπαίρνει. Ίσως το κύριο προταίρημα του βιβλίου να είναι η τόσο αρμονική συνύπαρξη του φανταστικού στοιχείου και του τόσο ρεαλιστικού τρόπου παρουσίασης της ψυχοσύνθεσης των ηρώων που σε κάνει να ταυτίζεσαι μαζί τους και να γεύεσαιτα αισθήματά τους. Επίσης ο τρόπος γραφής είναι αναζωογονητικά όμορφος, ακέραιος και απλός, χωρίς όμως να είναι υπεραπλουστευμένος. Τέλος ίσως στην επίδραση που είχε σε εμένα το βιβλίο να παίζει ρόλο και το ότι από το σεπτέμβριο θα είμαι δευτεροετής και μένω πλέον σε άλλη πόλη οπότε έχω ένα παραπάνω σημείο να ταυτιστώ. Γενικότερα όπως καταλάβατε το συστήνω ανεπιφίλακτα σε όλους τους λάτρες και μη του είδους.
@ Despoina San καλώς ήρθες στην παρέα μας λοιπόν! :D
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια κι ελπίζω να τα λέμε συχνά!
Χαίρομαι πραγματικά που σου άρεσε γιατί προσωπικά το λάτρεψα! Δεν το βρήκα μόνο αξιόλογο αλλά, όμορφα δοσμένο, γεμάτο συναισθήματα και άρωμα αρχαίας Ελλάδας! Απλά υπέροχο!!!
Γιώτα μου,πραγματικά είναι πολύ καλό!! Είμαι στο 6ο κεφάλαιο και μ΄έχει ήδη κερδίσει!!! Μπράβο Γιωτάκι, έτσι, να μας προτείνεις πάντα τόσο όμορφα,΄΄ταξιδιάρικα΄΄ βιβλία...
Συγχαρητήρια στην Κα Φόρτη!! επιτέλους και μια Ελληνίδα με ταλέντο και στη λογοτεχνία του φανταστικού!!!!!
@ Αχ, Ελενάκι μου, χαίρομαι πάρα πολύ που σου αρέσει. Περιμένω κι άλλες εντυπώσεις όσο προχωράς!
Πραγματικά η Βίβιαν είναι εξαιρετική και ως προς την συγγραφή αλλά και ως άνθρωπος! :)
Το διαπίστωσα αυτό στη συνέντευξή της!!! Μπράβο Γιωτάκι, μπράβο!!
@ Ελενάκι μου σ' ευχαριστώ!
Όταν με το καλό κάνει παρουσίαση η Βίβιαν, να κανονίσουμε να πάμε μαζί! :D
@ Καλώς μας ήρθες Λιτσάκι! Μεγάλη μας χαρά που είσαι πλέον μέλος της παρέας μας και θα χαρούμε να σε βλέπουμε πιο συχνά! :)
Αχ... ξέρεις πως σε νιώθω; Εμένα ο γιος μου είναι 3 οπότε κι εγώ τις ίδιες ώρες έχω στη διάθεσή μου! Να σου ζήσει το κοριτσάκι σου, γερό και δυνατό και να το δεις όπως ποθείς!
Σ΄ευχαριστώ πολύ, πολύ για τα καλά σου λόγια και πραγματικά χαίρομαι που σου άρεσε τόσο πολύ ένα βιβλίο που πραγματικά αγάπησα! :)
Φιλάκια πολλά!!!
Κα Φορτη,
Πρόσφατα διαβάσαμε το βιβλίο σας ' Μύθος ' και έχουμε να επισημάνουμε πως μας φάνηκε σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό να δανείζεται στοιχεία από το ' Λυκόφως 'της Stephanie Meyer. Από το χαρακτήρα της κοπέλας ,τον απαγορευμένο έρωτα με τον καθηγητή της, τον ανεπιθύμητο γάμο που τελικά συνέβη έως τελικά την μύηση της κοπέλας στην αθανασία και αρκετά άλλα ..Γι'αυτο το λογο μας απογοητευσε το βιβλιο σας παρ'ολο που μπορει να ηταν καλογραμμενο.
@ Αγαπητέ ανώνυμε,
Σε προσωπικό επίπεδο θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω. Δεν βρήκα ομοιότητες και μπορώ να σου αναλύσω τους λόγους:
1ον το ότι ο Φοίβος μπορεί να διαβάζει την σκέψη δεν είναι παράλογο. Είναι ο Θεός της Μαντικής και από σχολείο κι όλας μας δίδαξαν πως αυτή ήταν μια ικανότητά του. Από την άλλη πάλι, δεν μπορώ να δώσω λογική εξήγηση στο να έχει ο Έντουαρτ αυτή την ικανότητα, άσχετα από το αν τον αγαπώ ή όχι.
2ον η Δάφνη δεν είναι αρνητική στο να παντρευτεί κάποια στιγμή. Είναι θεωρητικά αρνητική στην αρχή και αυτό μόνο για να μην ταράξει τους γονείς της. Η Μπέλα βγάζει αφρούς και ο μόνος λόγος που το κάνει τελικά είναι για να την κουτουπώσει ο Έντουαρτ, πράγμα που ευτυχώς ο Φοίβος το κάνει πριν διαβάσουμε 3,5 βιβλία.
3ον η γραμμή πάνω στην οποία χτίζεται η ιστορία έχει να κάνει με την δικιά μας, καθαρόαιμη κι ελληνική μυθολογία. Θεωρώ λίγο άκυρο να ακυρώνουμε κάτι καθόλα ελληνικό, δοσμένο στα δικά μας πλαίσια και να εξυψώνουμε κάτι άλλο που δεν βασίζεται στην τελική και πουθενά, δεν έχει λογική. Και το λέω εγώ που είμαι fan του "Twilight".
4ον η Δάφνη μπαίνει σε μια διαφορετική μορφή αθανασίας, δεν είναι μόνιμη, συντηρείται. Και δεν την αποκτά από σπόντα αλλά, αποδεικνύοντας ότι έχει λόγους να την κερδίσει και στο τέλος, είναι κληρονομιά της και δικαίωμά της.
5ον η Δάφνη στέλνει τον Φοίβο στον πόλεμο και εκείνος πάει. Δεν κλαψουρίζει σαν την Μπέλα και τον κρατά κοντά της για να μην πάθει τίποτα, όσο κι αν ανησυχεί. Αντιλαμβάνεται καλύτερα τις έννοιες τιμή και καθήκον που τις βάζει πάνω από το προσωπικό της συμφέρον.
6ον απαγορευμένος έρωτας... μα σε κάθε ιστορία φανταστικής λογοτεχνίας που έχω διαβάσει εγώ, υπάρχει και ένας τέτοιος. Άρα πρέπει να απορρίψω τα πάντα, πλην του πρώτου που κυκλοφόρησε στην αγορά.
Αν ψάξεις να βρεις ομοιότητες, μπορείς πολύ εύκολα να το κάνεις σε λογής-λογής βιβλία. Όπως και το "Twilight", σε πολλά στοιχεία, μπορείς να το βρεις σε πολύ προγενέστερες παρόμοιου τύπου ιστορίες.
Όπως και να 'χει, ο καθένας έχει δικαίωμα στην ελευθερία λόγου και στο να εκφράζει την άποψή του, συμφωνούμε ή διαφωνούμε. Εγώ αγάπησα τον "Μύθο" και περιμένω με αγωνία το επόμενο.
Αγαπητέ φίλε που δεν δηλώνεις το όνομα σου.
Καταρχάς είναι σωστό οποιοσδήποτε δηλώνει δημόσια τη γνώμη ή την κριτική του να το κάνει επώνυμα ακριβώς όπως εγώ σαν συγγραφέας χρησιμοποιώ το πραγματικό μου όνομα και αναλαμβάνω την ευθύνη για το κείμενο μου.
Όπως γνωρίζουν όλοι όσοι έχουν παιδεία και είναι σταθεροί αναγνώστες λογοτεχνίας όλα τα μυθιστορήματα έχουν ένα κοινό πυρήνα που βασίζεται στα έργα της κλασσικής λογοτεχνίας όπως κι εκείνα με τη σειρά τους στηριχθήκαν στον Σαίξπηρ κι εκείνος με τη σειρά του στο αρχαίο ελληνικό δράμα. Για να σας βγάλω, όμως από το κόπο να ψάχνετε με πιο βιβλίο μοιάζει το δικό μου, σας παραθέτω τον εξής κατάλογο:
Μοιάζει με το «Όλοι οι άνθρωποι είναι θνητοί» της Σιμόν ντε Μπωβουαρ γιατί πραγματεύεται για την κατάρα της Αθανασίας.
Μοιάζει με τον «Ρωμαίο και την Ιουλιέτα» γιατί οι οικογένειες εκατέρωθεν αντιδρούν στην ένωση του ζευγαριού
Μοιάζει με το «Επικίνδυνες Σχέσεις» του Λακλός γιατί η Δάφνη αποκτάει δύναμη παρατηρώντας τον κόσμο γύρω της όπως ακριβώς η Μαρκησία ντε Μερτέγι.
Μοιάζει με τη «Ζήνα» διότι η Άρτεμις ρίχνει βέλη.
Η δε Κυρά – Λένη, ως χαρακτήρας είναι αντιγραφή από τον χαρακτήρα «μπακαλόγατο – Κ. Χατζηχρήστο» στην ελληνική κωμωδία «Της κακομοίρας».
Επίσης… αλλά καλύτερα από το συνεχίσω αυτήν την παράθεση σας προτρέπω να διαβάσετε το «Έπος της Γαιοθάλασσας» της Usrula le Guin και κατόπιν να στείλετε ένα αντίστοιχο ανώνυμο σχόλιο στην Joan Rowling, αποδεικνύοντας της έτσι ότι εμείς οι Έλληνες διαθέτουμε τους παρατηρητικότερους αναγνώστες!!
Με εκτιμήση
Βίβιαν Φόρτη
Αγαπητη κ. Φορτη,
Σχετικα με την ανωνυμια μας, δεν πιστευαμε οτι μια τετοια λεπτομερεια θα αποτελουσε σημαντικο προβλημα για εσας. Τα ονοματα μας ειναι Μαρια και Ελενη Παπαδοπουλου. Ειμαστε φανατικες αναγνωστριες λογοτεχνιας απο την νηπιακη μας ηλικια ακομα. Συμφωνουμε στο οτι ολα τα μυθιστορηματα εχουν ενα κοινο πυρηνα. Αυτο που θελουμε να πουμε ομως ειναι οτι ολη η ροη του δικου σας βιβλιου εχει ομοιοτητες με τη σειρα που προαναφεραμε. Οι ομοιοτητες που επισημανατε εσεις ειναι στο πλαισιο του γενικου. Απο την καταρα της Αθανασιας μεχρι και το οτι η Αρτεμις ριχνει βελη ειναι στοιχεια που προϋπάρχουν στη μυθολογία η οποια ειναι και η βαση του βιβλιου. Στοιχεια οπως η παρατηρηση του κοσμου η ο δυναμικος χαρακτηρας ειναι κατι που επιλεγει ο ιδιος ο συγγραφεας για τους χαρακτηρες του.. Υπαρχουν αμετρητα βιβλια και διαφοροι χαρακτηρες ανθρωπων. Η Δαφνη θα μπορουσε να ειναι ντροπαλη, μοιρολατρικη, εγωιστρια, ευγενικη και παει λεγοντας. Αυτο δεν σημαινει ομως οτι ο χαρακτηρας της θα ηταν αντιγραφη απο καποιο αλλο προσωπο σε καποιο συγκεκριμενο βιβλιο που τυχαινει να εχει τα ιδια χαρακτηριστικα. Η συνολικη μορφη του βιβλιου και συγκεκριμενες καταστασεις μοιαζουν σε μεγαλο βαθμο με τη σειρα. Δεν απορριπτουμε την ελληνικη λογοτεχνια αντιθετως την στηριζουμε οταν αυτη το αξιζει. Και τελος το "Επος της Γαιοθαλασσας" κατα τη γνωμη μας μπορει ως γενικη ιδεα να εχει καποιες ομοιοτητες με τα βιβλια της J.K.Rowling ομως εμεις μιλαμε για τη γενικη δομη ενος βιβλιου. Επισης κατα τη γνωμη μας το Επος της Γαιοθαλασσας κρυβει διαφορετικα μηνυματα ενω οι ιστοριες της J.K.Rowling απευθυνεται σε διαφορετικο κοινο.
Με εκτιμηση
Μαρια και Ελενη Π.
@ Μαρία κι Ελένη σας χαιρετώ και ονομαστικά αυτή τη φορά.
Πρώτα απ' όλα επιτρέψτε μου να παρατηρήσω ότι είναι ελαφρώς άκυρο να απευθύνεστε στην κα Φόρτη μέσω του δικού μου blog.
Το blog μου έχει σκοπό να λέω την άποψή μου και να την ανταλλάσσω με των αναγνωστών, είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε. Κατά συνέπεια πρέπει να απευθύνεται σε μένα...
Όποιος θέλει να βρει την κα Φόρτη, μπορεί πολύ εύκολα να το κάνει μέσω του mail, του blog ή και της fb σελίδας της.
Από 'κει κι έπειτα... σε τι ακριβώς μοιάζει η Δάφνη με την Μπέλα, αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω.
1.) Όταν ο Έντουαρτ έπρεπε στην "Έκλειψη" να φύγει να πολεμήσει, εκείνη από εγωισμό και ανασφάλεια τον κράτησε κοντά της. Η Δάφνη δεν το έκανε όταν ο Φοίβος έπρεπε να φύγει να προστατέψει την οικογένειά του και την ιστορία τους και δεν θα το έκανε και ποτέ.
2.) Η Δάφνη επιζητεί να είναι με τον Φοίβο, όχι την αθανασία!!! Αναγκάζεται να την δεχτεί, όταν δεν έχει πια άλλη επιλογή. Ο Μπέλα από την άλλη, κάνει σαν τρελή να γίνει αθάνατη, σε τέτοιο σημείο που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν το κάνει μόνο για να είναι με τον Έντουαρτ. Άλλωστε η ίδια δηλώνει πως με την μεταμόρφωσή της, πρώτη φορά αισθάνεται ζωντανή μετά από 18 χρόνια!
3.) Η Δάφνη είναι πραγματικά αγωνίστρια. Η Μπέλα θυμάται να 'ξυπνήσει' μόνο όταν κινδυνεύει η κόρη της. Πιο πριν για μένα, μόνο σε μπελάδες έμπλεκε τον κόσμο γύρω της και εκείνη, δεν μπορούσε να κάνει και τίποτα ουσιαστικό να τους ξεμπλέξει.
4.) Θα το ξαναπώ κι ας γίνω γραφική... η Δάφνη δεν αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει τον γάμο ως μέσο που θα την οδηγούσε στην κρεβατοκάμαρα, πόσο μάλλον με τον ξενέρωτο ερωτικό τρόπο της "Χαραυγής". Ήθελε τον Φοίβο και ήξερε πως να τον πάρει. Και για τον γάμο... δεν βγάζει σπυριά σαν την Μπέλα απλά θέλει αρχικά να το κάνει κάποια χρόνια μετά για να μην ταράξει τους γονείς της. Δεν το αποκλείει, το παρατείνει και δεν το κάνει αναγκαστικά αλλά, από βαθιά αγάπη.
Προσωπικά, δεν θα συγκρίνω καν σε θέμα δυναμισμού της δύο ηρωίδες γιατί η Δάφνη είναι χιλιόμετρα μπροστά...
Αλλά αυτό που έχω να παρατηρήσω είναι πως θα έπρεπε με τον συλλογισμό αυτό, με την διάκριση κοινών χαρακτηριστικών σε ήρωες, να ακυρώσουμε τα 4/5 της παγκόσμιας λογοτεχνίας γιατί ο καθένας μας, και ειδικά ο Έλληνας, όλο και κάτι θα έχει να παρατηρήσει ως προς αυτό.
Και προσωπικά, προτιμώ να διακρίνω σε οποιαδήποτε ιστορία κοινά στοιχεία στους χαρακτήρες, παρά στην ίδια την πλοκή, τη δομή και το στήσιμο. Αν η Rowling δεν έχει εμπνευστεί, κατά κάποιους αντιγράψει, το "Έπος της Γαιοθάλασσας" τότε δεν ξέρω ποιο είναι πιο τρανό παράδειγμα...
Ακόμα και για την Meyer, μπορώ πολλά παραδείγματα να φέρω... επειδή κάποια βιβλία κυκλοφόρησαν σε μας εκ των υστέρων, σε σημαίνει ότι δεν προηγήθηκαν της Meyer.
Φιλικά...
Νίκος
Να σας φουντώσω μια φωτιά ακόμα;... μιας και λέτε για ομοιότητες.... Κρίστιαν... ο πιο διαβόητος Κρίστιαν αυτή την εποχή είναι του "Γκρι", τυχαία η ομοιότητα; δεν νομίζω.
Αν και βέβαια αιτιολογείται πλήρως το όνομά του στο βιβλίο.
Εμένα πάντως ο Μύθος μου άρεσε, αλλά εντάξει, μη βρίζουμε και το Λυκόφως που σίγουρα το έχει κάτω από το μαξιλάρι της και η ίδια η συγγραφέας! Μην τρελαθούμε τώρα ότι είναι χάλια αυτό!
@ Νίκο, ναι, είναι σύμπτωση το Κρίστιαν αλλά, του ενός είναι το επίθετο, του άλλου το μικρό και, ο "Μύθος" κυκλοφόρησε πριν το "Fifty".
Μα δεν έβρισε κανένας το "Λυκόφως". Το να παραθέτεις στοιχεία ή την άποψή σου με ωραίο τρόπο, δεν σημαίνει ότι κάτι δεν σου αρέσει, πόσο μάλλον ότι το βρίζεις. Προσωπικά μου άρεσε, όπως μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι η Βίβιαν δεν το έχει κάτω από το μαξιλάρι της και δεν της άρεσε ιδιαίτερα. Εδώ δεν το έχω εγώ που μου άρεσε κι όλας.
Νίκος
Μιλάω όχι για την ελληνική έκδοση του Γκρι. Άρα προϋπήρχε του Μύθου. Το λέω απλώς για την ακρίβεια της πληροφορίας.
Όσο για το ότι δεν άρεσε το Λυκόφως στη Βίβιαν που λες, να το δεχτώ. Πάντως είναι εντυπωσιακό τι έχει κάνει η Βιβ. και θυμίζει τόσο πολύ Λυκόφως χωρίς να το αντιγράφει ακριβώς! Γιατί σίγουρα Meier θυμίζει, Σαίξπηρ δεν θυμίζει. Μια καλή απάντηση εδώ είναι ότι ο Σαίξπηρ δεν έγραψε για νέους ενώ η Μ. και η Β. ναι. Αυτή μάλλον είναι η διαφορά τους.
@ Νίκο, δεν θέλω να μπω στην διαδικασία να φλυαρίσω λέγοντας γιατί δεν βρίσκω ομοιότητες. Το έχω κάνει παραπάνω! ;)
Και αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, το Κρίστιαν, δεν ήταν καν το αρχικό όνομα του Γκρέυ. Ήταν Έντουαρτ, από το fan-fic της συγγραφέως.
Και προσωπικά, δεν το γνώριζα το όνομα πριν την ελληνική έκδοση. Βασικά πιστεύω ότι αν δεν ήταν κάποιος στον χώρο τον σχετικών forums και στα fan fiction nets, δεν θα το γνώριζε.
@ Ααα... και Νίκο, επειδή τώρα το θυμήθηκα!
Ο "Μύθος" έχει καταχωρηθεί σε συμβολαιογράφο από το 2009, δηλαδή, πολύ πριν κυκλοφορήσει το "Fifty" στη νέα του μορφή και τα νέα του ονόματα.
Ως εκ τούτου, ακόμα κι αν το είχε διαβάσει η κα Φόρτη, δεν θα μπορούσε να το έχει κάνει πριν το 2011 που κυκλοφόρησε το βιβλίο της James επίσημα, οπότε και μαθεύτηκαν τα καινούργια ονόματα, ώστε να εμπνευστεί από αυτήν.
@ Συν ότι ο Σαίξπηρ δεν έγραφε ούτε για νέους, ούτε για γέρους. Έγραφε για όσους μπορούσαν να τον νιώσουν! ;)
Γιώτα καλημέρα ,
Συγχαρητήρια για το υπέροχο blog και τις ακριβέστατες κριτικές σου. Είναι πραγματικό εργαλείο!
Αγόρασα τον «Μύθο» κυρίως για την 13χρονη κόρη μου, αλλά τον διαβάσαμε όλοι , ακόμη και ο 16χρονος γιος μου που για 2 ημέρες έκλεισε υπολογιστή και τηλεόραση (απίστευτο!!!). Έχουμε ενθουσιαστεί τόσο πολύ με τον «Μύθο» που θεωρούμε αναμενόμενη την παγκόσμια κυκλοφορία και επιτυχία του…
Πόσος καιρός έχει περάσει από τότε που διάβασα για μία τόσο αγνή, ανιδιοτελή , φυσιολογική ερωτική σχέση που να ταιριάζει στην εμπειρία μου !
Και η οικογένεια της Δάφνης … τόσο αγαπημένοι , ενωμένοι ,, φυσιολογικοί, προστατευτικοί , χωρίς διαστροφές και ενδοοικογενειακά μίση… έτσι δεν είναι οι ελληνικές οικογένειες ;
Και το ελληνικό κλασσικό πνεύμα που υπάρχει παντού , χωρίς να είναι υπερβολικό και να ενοχλεί , μοιάζει σαν το φώς που έρχεται να διώξει το σκοτάδι των μάγων, των βαμπίρ, των λυκανθρώπων και όλων αυτών των πλασμάτων του σκότους που επεβλήθησαν τα τελευταία χρόνια , από την παγκόσμια λογοτεχνία , στα παιδιά μας….
Αυτά ως απάντηση στα σχόλια κάποιων ( ή μήπως είναι ένας και μοναδικός ;) που προσπαθούν να μας πείσουν για τις ομοιότητες του «Μύθου» με το «Λυκόφως» !!! Αλήθεια, έχουν κάποιο ειδικό λόγο που επιμένουν σε ατυχείς συγκρίσεις και παριστάνουν ότι δεν αντιλαμβάνονται την εμπεριστατωμένη απάντησή σου; Μήπως απλά ζηλεύουν γιατί δεν έχουν το ταλέντο και την γνώση για να γράψουν κάτι αντίστοιχο ;
Όπως και να έχει το πράγμα , το μόνο που καταφέρνουν είναι να εξοργίζομαι , να θλίβομαι ενθυμούμενος το ανέκδοτο του μακαριστού Χριστόδουλου για τον Έλληνα και τον γάιδαρο του γείτονα , και να αναγκάζομαι να γράφω στα 50 μου σε BLOG για να προτρέψω όσους διαβάζουν αυτές τις γραμμές , να βάλουν τον φθόνο στην άκρη , για αν μπορέσει η «δημιουργική» Ελλάδα να προχωρήσει !!!
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Στέφανος Σ.
Πολιτικός Μηχανικός
@ Αγαπητέ Στέφανε, να σε ευχαριστήσω πρώτα απ' όλα για τα καλά σου λόγια αλλά και που πέρασες από το blog μας και μοιράστηκες μαζί μας την άποψή σου.
Προσωπικά αγάπησα τον "Μύθο" και νομίζω ότι οι λόγοι είναι ξεκάθαροι, τόσο μέσα από το ίδιο μου το κείμενο, όσο και από τις απαντήσεις μου που συνοδεύουν ορισμένα από τα σχόλια.
Εγώ πάλι, δεν μπορώ να καταλάβω την εμμονή ορισμένων (και δεν αναφέρομαι σε άτομα από δω μέσα), να κάνουν επίθεση σε έναν δημιουργό και το έργο του όταν ειλικρινά, δεν έχουν κανένα όφελος.
Ο καθένας έχει δικαίωμα στο να του αρέσει κάτι ή όχι αλλά, πρέπει να το κάνει με όμορφο τρόπο, όχι να γίνεται αγενής και πάνω απ' όλα, να σέβεται την προσωπική, πνευματική εργασία του καθενός (πόσο μάλλον κάποιοι που ανήκουν στον.. 'συγγραφικό' χώρο).
Για μένα ο "Μύθος" είναι η απόλυτη εκπροσώπηση της αγάπης, τόσο για την πατρίδα, τους μύθους και τις ίδιες μας τις καταβολές, όσο και ως προς την καλλιέργεια του πνεύματος μέσα από τις σελίδες του.
Να 'σαι καλά και σ' ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να αφήσεις 2 γραμμές.
Άργησα λίγο φιλενάδα αλλά μην με παρεξηγείς..διακοπές βλέπεις και είμαι συνέχεια στο πάνω-κάτω!
Το βιβλίο είναι εξαιρετικό!!!!!!!!!! Το λάτρεψα και Χριστέ μου, ο Φοίβος...τι να πω!!!!Αλλά και η Δάφνη είναι καταπληκτικός χαρακτήρας,η ιστορία τόσο ωραία δοσμένη και...και...δεν ξέρω τι να πω!Δεν το περίμενα ότι θα μου αρέσει τόσο πολύ αλλά τελικά δεν γίνεται μια ιστορία να εμπεριέχει το ελληνικό φως και να μην σε αγγίξει.
@ Αφού σε ξέρω Χρύσα μου! Θα σου πρότεινα κάτι που δεν θα ερωτευόσουν; ;)
Αγαπημένη μου Γιώτα,
Απευθύνομαι σε εσένα και στο κοινό του blog σου, ετεροχρονισμένα λόγω μίας προσωπικής, φυσικής συστολής που με ωθεί συχνά να μην συμμετέχω σε συζητήσεις που με αφορούν… χμ… εκτός από όταν θυμώνω!! Όμως εδώ και μέρες με πιέζει η ανάγκη να εκφράσω δημοσίως κάποιες σκέψεις και συναισθήματα. Ήθελα λοιπόν, να σου πω ότι την πρώτη φορά που είδα την κριτική σου – δεν σε γνώριζα τότε- συγκινήθηκα μέχρι δακρύων, όχι για τα υπέροχα, πραγματικά λόγια που έγραψες, αλλά γιατί ήσουν η πρώτη που κατανόησε τόσο καλά τους δύο βασικούς μου χαρακτήρες. Ειλικρινά, δεν θα μπορούσα να περιγράψω αρτιότερα τον Φοίβο και τη Δάφνη, εγώ που τους δημιούργησα. Θα ήθελα, επίσης, να σταθώ και σε ένα άλλο σημείο. Αντιγράφω από την παρουσίαση σου:
«Δεν υπάρχει εγωισμός, μόνο ανιδιοτέλεια και ειλικρίνεια. Δεν υπάρχουν ανούσια πάθη αλλά, μια ακαταμάχητη ανάγκη που μπορεί να παλέψει ενάντια σε Θεούς και Τιτάνες, ενάντια σε νόμους που οδηγούν στο θάνατο και τελικά, ενάντια σε μια ολόκληρη ιστορία αιώνων που θέλει να καταδικάσει το μέλλον το ίδιο αδυσώπητα όπως το παρελθόν…».
Εδώ δεν έχω λόγια – και αυτό δεν μού συμβαίνει συχνά. Απλά υποκλίνομαι!
Είμαι παιδαγωγός. Το πιο σημαντικό κομμάτι αυτής μου της ιδιότητάς είναι να βοηθώ τα παιδιά να ανακαλύπτουν τα ταλέντα τους και να τα καλλιεργούν. Κοριτσάκι μου, αυτό που έχεις μέσα σου λέγεται ταλέντο και οφείλεις να το καλλιεργήσεις, ακόμα περισσότερο. Το οφείλεις στο Θεό που σου το χάρισε και στον εαυτό σου.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω κάθε έναν από τους ανθρώπους που μου έκαναν την τιμή να διαβάσουν το βιβλίο μου και κατόπιν, απευθυνόμενοι σε εσένα και μέσω του blog σου, να δημοσιεύσουν ένα σχόλιο.
Σας ευχαριστώ θερμά όλους!
Με αγάπη
Βίβιαν
Απλά υπέροχο!Από τα καλύτερα που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό.Τόσο η ιστορία όσο και οι ήρωες παρουσιάζονται τόσο ωραία,που δεν μπορείς να μην παρασυρθείς κι εσύ στον "Μύθο".
Τα θερμά μου συγχαρητήρια στην κ.α Φόρτη,για το βιβλίο που μας χάρισε,κι ελπίζω να συνεχίσει έτσι και στο μέλλον.Ανυπομονώ για την συνέχεια,κι ελπίζω να μην αργήσει.
Όσο για τα κακεντρεχή σχόλια που θέλουν να παρομοιάζουν την Δάφνη με την Μπέλλα,ή τον Φοίβο με τον Κρίστιαν Γκρέι,δεν θα μπω καν στον κόπο να τα σχολιάσω περαιτέρω γιατί πολύ απλά δεν έχουν καμία λογική βάση.
@ Αγαπημένη μου Βίβιαν,
Ειλικρινά, για μια ακόμα φορά, δεν ξέρω τι να πω! Τα λόγια σου με χαροποιούν και με συγκινούν όσο δεν μπορείς να φανταστείς. Πραγματικά, πιστεύω πως όσες φορές και να το συζητήσουμε, δεν θα είναι αρκετές ούτε τα λόγια αρκετά ικανοποιητικά για να στα εκφράσω όλα αυτά.
Νομίζω πως όλοι μας χαιρόμαστε που μπήκες στον κόπο να αφιερώσεις λίγο από τον χρόνο σου, που ξέρω πόσο πολύτιμος είναι, για να μας πεις δυο λόγια, πόσο μάλλον ένα ευχαριστώ.
Εμείς σε ευχαριστούμε γιατί μέσω της μοναδικής σου πένας καταφέραμε να διαβάσουμε μια τόσο υπέροχη ιστορία, γεμάτη αγάπη και φως, πράγμα σπάνιο στις μέρες μας.
Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο και είμαι σίγουρη πως το μέλλον θα είναι ακόμα πιο φωτεινό και ελπιδοφόρο και αυτό δεν το λέω γιατί πλέον γνωριζόμαστε και έχω την χαρά και την τιμή να σε αποκαλώ φίλη μου αλλά, γιατί πραγματικά το αξίζεις!
Να 'σαι πάντα καλά, γερή και δημιουργική και εμείς θα είμαστε εδώ, να σε στηρίζουμε, να σε αγαπάμε και να περιμένουμε ακόμα περισσότερα!
Σ' ευχαριστώ για την "τιμή να ανήκω στον κύκλο των 12".
Με όλη μου την αγάπη... <3
@ Vicky μου δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι που σου άρεσε! Είναι πραγματικά μια υπέροχη ιστορία και όπως κι εσύ, ανυπομονώ για την συνέχεια!
Νομίζω ότι το θέμα ομοιοτήτων, ειδικά χαρακτήρων, το αναλύσαμε εκτενώς μέσω mail. Απλά είναι άκυρα και ανυπόστατα και πραγματικά δεν αξίζει να ασχοληθείς περισσότερο.
Διαβάζεται μονορούφι! Αν ήταν στο εξωτερικό η συγγραφέας θα είχε πουλήσει φοβερά και τώρα θα συζητιόταν και για ταινία!!! Δυστυχώς τα πάντα είναι θέμα μάρκετινγκ δεν πα' να χεις γράψει αριστούργημα. Μακάρι να πουλήσει φοβερά στην Ελλάδα. Στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς που πήγα δεν το ήξεραν και το πήρα από μεγάλο στο κέντρο. Οι Αμερικανίδες κι οι Αγγλίδες δηλαδή τι παραπάνω είχαν που έγιναν πασίγνωστες; Ταλέντο; Μάλλον πολύ χρήμα από πίσω τους να τις προμοτάρει!!
@ Φίλε Ανώνυμε θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Με κάλυψες σε περισσότερα επίπεδα απ' όσα μπορείς να φανταστείς! Όντως, είναι ένα από τα βιβλία εκείνα που έξω θα γινόταν ανάρπαστο και έχει όλες τις προδιαγραφές να σταθεί στην οθόνη.
Γεια σας.... Με λένε Μαρίνα και μόλις προχθές διάβασα το βιβλίο... Πραγματικά υπέροχο.... Καλογραμμένο με ωραία αφήγηση και διαλόγους... Καθόλου βαρετό... Μ'αρέσει που " παντρεύει" την σύγχρονη εποχή με τη μυθολογία... Πιο πολύ μου τράβηξε το ενδιαφέρον που αναφέρει την μυθολογία γιατί είναι η αρχή της ιστορίας μας... Από το δημοτικό η πρώτη ιστορία είναι η μυθολογία... Για μένα περιμένω την συνέχεια... Πιστεύω ότι θα είναι το ίδιο συγκλονιστική όπως το πρώτο βιβλίο... Όσο για τις ομοιότητες που γράφουν ορισμένοι θα συνιστούσα να ξαναδιαβασουν τα βιβλια... ευχαριστώ πολύ.... Με εκτίμηση Μαρίνα....
@ Μαρίνα εγώ προσωπικά δεν βρίσκω ομοιτότητες αλλά οκ, δεν μπορώ να πείσω προφανώς όσους έχουν αντίθετη άποψη, παρά τα επιχειρήματά μου. Αυτό βέβαια είναι θέμα και προσωπικής άποψης. Εγώ χαίρομαι που σου άρεσε και είμαι σίγουρη ότι όταν με το καλό έρθει η συνέχεια, θα σου αρέσει κι αυτή. :)
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!! Το διάβασα σχεδόν μονορούφι. Δεν ήθελα να τελειώσει...
Αυτο που με "ιντριγκάρισε" ήταν οι θεοί του Ολύμπου στην σημερινή εποχή.... Πάντα όταν πέρναγα από τον Ολυμπο ένιωθα ένα δέος, τώρα θα μου έρχεται στον νου και ο Φοίβος με την Δάφνη...Καλό σας βράδυ
Τζένη
@ Καλησπέρα Τζένη!
Πραγματικά το αγαπώ αυτό το βιβλίο. Είναι τόσο... "δικό μας" που δεν μπορώ να κάνω αλλιώς! :)
agaphth giwta
einai h prwth fora poy pairnw to tharos na grapsw sto blog soy
pisteyw oti einai fovero
kai egw eimai trelh fun twn bibliwn fantasias kai exw na pw to ekshs
kathe istoria exei polles omoiotites me alles alla o ka8e syggrafeas pla8ei ton diko toy kosmo sta biblia toy
aytos einai o logos poy otan kykloforei kapoio kainoyrio biblio fantasias to agorazw amesws!!!
8a h8ela loipon na soy prothnw afoy ap oti fainetai exoyme paromio goysto sta vivlia na ksekiniseis thn seira ο οικος της νυχτας poy kukloforei apo tis ekdoseis metexmio
exw latrepsei kai ta 6 biblia poy exoyn vgei kai perimenw ta epomena
to story moiazei kai me alla biblia alla apws eipa einai enas neos kosmos kai aksizei na to diavasei kaneis
Υ.Γ. TO TWILIGHT einai fovero alla o oikos ths nyxtas nomizw oti mporei na to sinagonistei
empistefsoume den 8a xaseis
filakia !!
o skexasa na pw ayto
xaxa
an to exeis eidh diavasei poy den apokleietai ... den einai teleio !!!
@ Αγαπητέ ανώνυμε καλώς μας ήρθες!
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και νομίζω ότι πρέπει να παίξεις Τζόκερ! :P
Μόλις τώρα ετοιμάζω ανάρτηση για το 6ο βιβλίο της σειράς του "Οίκου της Νύχτας". Αν ψάξεις στα βιβλία, θα μπορέσεις να βρεις αναρτήσεις για τα 5 προηγούμενα. Η ανάρτηση για το 6ο, θα ανέβει αύριο! :)
Είναι πραγματικά πολύ ωραία σειρά και ιδιαίτερη θα έλεγα.
Σ' ευχαριστώ και πάλι κι ελπίζω να τα λέμε πιο συχνά! ;)
Φιλιά!
Γιώτα ,
Καταρχάς συγχαρητήρια για το πανεμορφο blog σου , απλά υπέροχο!!Φυσικά ερωτεύτηκα αυτό το υπέροχο βιβλίο και θα ήθελα να μάθω αν είναι αυτοτελές ή έχει και συνέχεια!!
Ευχαριστώ, Ελευθερία
@ Καλησπέρα Ελευθερία!
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Είναι σειρά και τα βιβλία στο σύνολο, 3. Το 2ο βιβλίο, με τίτλο "Έρεβος", αναμένεται κατά τον Απρίλιο.
Το αγόρασα χθές το βράδυ και δεν μπορούσα να το αφήσω απο τα χέρια μου!!Φανταστικό!! Διάβαζα ως τις 2:30π.μ και με μεγάλη δυσκολία κατάφερα να πάω για ύπνο...Σήμερα κουτουλάω στη δουλεία και το μόνο που σκέφτομαι έιναι πότε θα επιστρέψω στο σπίτi για να συνεχίσω.Τι να πω έχω φάει μεγάλο κόλλημα!!!Ευχαριστώ Γιώτα και για αυτό το βιβλίο!!Εύχομαι τα καλύτερα και για το δικό σου βιβλίο ;)
@ Γιώτα μου, σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου! :)
Χαίρομαι που σου αρέσει γιατί είναι ένα από τα βιβλία που πραγματικά λάτρεψα! :D <3
Γιωτα μου τελειωσα το μυθο επιτελους.Δεν εχω λογια. Οι Θεοι του Ολυμπου ηταν οι αγαπημενοι μου απο τα παιδικα μου χρονια κ το ταξιδι στο Μυθο ηταν για μενα σαν ταξιδι στο χρονο. Παρα πολυ καλη δουλεια της Κας Φορτη.
@ Καλησπέρα Τόνια μου! Χαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσε. Είναι ένα βιβλίο που αγαπώ και την συνέχεια του οποίου περιμένω πως και πως! :)
Ναι ναι και γω πλεον.μηπως εχεις καμμια πληροφορια "εκ των εσω" τι να περιμενουμε?
@ Τόνια μου, δεν θέλω να σε κάνω να ζηλέψεις αλλά εγώ, το έχω διαβάσει το 2ο από το καλοκαίρι! Είμαι από τους τυχερούς... :P
Δεν μπορώ όμως να πω τίποτα πέραν από το ότι θα δούμε ένα άλλο πρόσωπο του Απόλλωνα, θα έχουμε καταιγιστική δράση και μεγάλες εκπλήξεις... ;)
Αναμένουμε λοιπόν με αγωνία...
Πλακα κανεις!!!Και που να ηθελες να με κανεις να ζηλεψω δηλαδη.χιχιχι
Τουλαχιστον ποτε θα κυκλοφορισει και για 'μας τους κοινους θνητους?? (-:
@ Χα, χα, χα... τι να κάνω βρε Τόνια; Εσύ ήθελες να μάθεις! :P
Υπομονή και δεν θα αργήσει... θα κυκλοφορήσει πολύ σύντομα! Όταν θα ξέρεις κάτι πιο ακριβές, θα σε ενημερώσω! ;)
Καλησπέρα Γιώτα, συγχαρητήρια για το blog σου, συχνά ανατρέχω σε αυτό για να διαβάσω την γνώμη σου για κάποιο βιβλίο που διάβασα, ή θα ήθελα να διαβάσω. Το καλοκαίρι βρέθηκα στο βιβλιοπωλείο αποφασισμένη να αγοράσω ένα βιβλίο, και βρέθηκε στα χέρια μου ο Μύθος. Διάβασα την περίληψη και μου κίνησε το ενδιαφέρον. Ενθουσιάστηκα που πραγματεύεται τους Ολύμπιους θεούς! Αν η συγγραφέας ήταν ξένη δε θα το έπαιρνα, δε θα άντεχα να δω κατακρεουργημένους τους μήθους μας από κάποιον αμερικάνο που το αίζει ανθουσιασμένος με αυτούς. Και έτσι λοιπόν πήρα το βιβλίο και το διάβασα μέσα σε 2 μέρες. Και τώρα η απόψη μου! Σαν εξεληξη το βιβλίο ίσως σε πολύ γενικές γραμμές μου θύμησε λίγο το λυκόφως και εμένα, όμως αυτό δεν με πείραξε καθόλου!!!! Γιατί, διάβασα ένα αρτιο βιβλίο! Η συγγραφέας είναι πολύ μορφωμένη γυναίκα και αυτό φαίνεται σε κάθε κομμάτι του βιβλίου! Ο λόγος ρέει φυσικά χωρίς να μας κουράζει με μακροσκελείς λέξεις προσπαθώντας να μας ενθουσιάσει αλλά χωρίς αργκό, και κακογραμμένο κείμενο. Οι χαρακτήρες είναι φυσικοί όπως προείπατε, έχουν λογικές αναστολές αλλά δεν το παρατραβάνε όπως στα βιβλία της meyer! Μου αρέσει που βλέπω τους πραγματικούς μύθους μας μέσα σε ένα φανταστικό βιβλίο γραμμένο στη συχρονη εποχή! Μέσα από τις σελίδες ένιωσα την αγάπη της συγγραφέος για αυτο που γράφει! Χαίρομαι που θα υπάρξη και συνέχεια! Το ευχαριστήθηκα, το απόλαυσα!
Με εκτίμηση, Έλλη Ν.
@ Καλησπέρα Έλλη και σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Είναι μεγάλη χαρά να ξέρω ότι καμιά φορά σας δίνω καλές ιδέες για αγορές! ;)
Προσωπικά αγάπησα τον "Μύθο" από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα. Όπως λες κι εσύ, είναι ένα άρτιο βιβλίο, καλογραμμένο, με εξαιρετικά δομημένους χαρακτήρες που δεν σε αφήνει στιγμή να βαρεθείς και στηρίζεται σε μελέτη και έρευνα, δεν λέει αερολογίες. Αναμένουμε το 2ο με αγωνία... :)
Άντε, πότε θα βγει το επόμενο??? Μπήκα να δω εδώ κανενα νεο, αλλά ακόμη να περιμένουμε;
@ Ανώνυμε η συγγραφέας ενημέρωσε πριν λίγες μέρες το κοινό πως, επειδή βρίσκεται εν μέσω κάποιων διαπραγματεύσεων, δεν μπορεί ακόμα να ανακοινώσει κάτι συγκεκριμένο. Πάντως, θεού θέλοντος, το καλοκαίρι θα το έχουμε στα χέρια μας...
Τον "Μύθο" τον έβλεπα στα ράφια του βιβλιοπωλείου εδώ και καιρό, αλλά παρόλο που μου είχε κεντρίσει την προσοχή το εξώφυλλό του, η περίληψη στο οπισθόφυλλο με απέτρεψε από το να το πάρω, θεωρώντας το ένα από τα ίδια που κυκλοφορούν τον τελευταίο καιρό. Ε λοιπόν δεν ήταν καθόλου. Μου άρεσε πολύ, θεωρώ ότι η συγγραφέας είχε μια έξυπνη ιδέα την οποία απέδωσε αρκετά καλά και με καθόλου αμηχανία μπορώ να ομολογήσω. Το σίγουρο είναι ότι η κα Φόρτη ξέρει να περιγράφει και το κάνει καλά κρατώντας τις ισορροπίες μεταξύ ανθρώπινου και θεϊκού κόσμου διατηρώντας ταυτόχρονα τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα του βιβλίου. Αυτό εξάλλου είναι και το κύριο θέμα που πραγματεύεται κατ΄ εμένα. Οι χαρακτήρες είναι πολύ συμπαθητικοί και αρκετά ολοκληρωμένοι (λάτρεψα τη Δάφνη), αν και η αντίρρησή μου βρίσκεται σε μια συστολή, την οποία παρατήρησα, στην έκφραση των συναισθημάτων τους. Η ιστορία ήταν υπέροχη αλλά της έλειπε αυτό που θα με έφτανε στην κορύφωση και που θα μπορούσε να με συνεπάρει ολοκληρωτικά. Και αναφέρομαι μόνο στο σημείο του πάθους των πρωταγωνιστών του ενός προς τον άλλο. Ακούμε πολλά να λέγονται από το στόμα τους, ορισμένα μας περιγράφονται αλλά εγώ προσωπικά δεν τα ένιωσα, δεν ένιωσα αυτό τον παθιασμένο έρωτα. Ίσως μια αφήγηση και από την πλευρά του Φοίβου να έλυνε κάπως αυτό το θέμα, γιατί κυρίως από την πλευρά του εστιάζω το πρόβλημα, από την αρχή της σχέσης τους.
Όσον αφορά τις συγκρίσεις με άλλα βιβλία που τέθηκαν πιο πάνω είναι εντελώς ανυπόστατες και δεν μπορώ να καταλάβω πώς κάποιος μπορεί να συγκρίνει τον Μύθο με το Λυκόφως και τις 50 αποχρώσεις. Τελοσπάντων. Ευχαριστώ Γιώτα γιατί χάρη σε σένα βρίσκομαι εδώ και ένα μεγάλο ευχαριστώ στην κα Φόρτη που μας ταξίδεψε στην ελληνική μυθολογία μέσα από έναν πρωτότυπο θα έλεγα τρόπο. Περιμένω το δεύτερο μέρος...
@ Άντρη, χαίρομαι πραγματικά που σου άρεσε! Αυτό το "κάτι" που σου έλειπε από τη μεριά του Φοίβου, νομίζω ότι δικαιολογείται δεδομένων των καταστάσεων, οι οποίες και δημιουργούν, δικαιολογημένα για μένα, κάποιες αναστολές από την μεριά του ήρωα. Επειδή είμαι από τους τυχερούς που έχουν διαβάσει το 2ο μέρος, ένα θα σου πω... Θα μείνεις έκπληκτη! Υπομονή και ο καιρός πλησιάζει! :)
Αχ Γιώτα μου άντε να βγει το δεύτερο γιατί ανυπομονούμε. Όσο για το ότι το έχεις διαβασει ήδη δεν μπορείς να φανταστείς τι ζήλεια με έπιασε χεχεχε και μου λες ότι θα μείνω και έκπληκτη από πάνω... έτσι συνέχισε να κτυπάς εμάς τους καημένους :)
Ειναι το πιο ωραιο βιβλιο που εχω διαβασει ειναι φανταστικο το διαβαζω και δευτερη φορα.Πρεπει να το παρετε με την πρωτη ευκαιρια.Περιμενουμε με αγωνια την συνεχεια!!!
@ Άντρη... σε καταλαβαίνω! Κι εγώ θα με ζήλευα... χα, χα, χα...
Πάντως, υπομονή λίγο ακόμα! Τέλος Οκτώβρη, το "Έρεβος", θα κυκλοφορήσει από εκδόσεις Momentum.
@ Νεφέλη, όπως θα διαβάσεις παραπάνω, η αγωνία σου, θα λάβει σύντομα τέλος! ;)
Τέλος Οκτώβρη; OMG OMG OMG Ξέρεις ότι έχω κάνει λίστα με τα βιβλία που περιμένω και είναι προς έκδοση; Εντάξει ψυχοπάθεια. Ευλογημένη η ώρα και η στιγμή, άντε να δούμε :)
@ Άντρη, ναι! Πρώτα ο Θεός, τέλος Οκτώβρη θα κυκλοφορήσει! :)
Ααα... εγώ δεν κάνω πια λίστα! Δεν τελειώνει και ποτέ και παθαίνω κρίση υστερίας όποτε την κοιτάω! Χα, χα, χα...
Καλησπέρα και από εμένα. Ευχαριστώ θερμά όλούς όσους μού έκαναν την τιμή να διαβάσουν το βιβλίο μου και να κάνουν κάποιο σχόλιο. Γιώτα μου, σε ευχαριστώ ιδιαιτέρως για όλα. Αν ήταν ποτε δυνατόνα να μην το είχες διαβάσει εσύ!! Λοιπόν, το δεύτερο μέρος κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες. Είναι χμ... επικό. Αυτή τη λέξη χρησιμοποιούν όσοι το έχουν διαβάσει. Σας ευχαριστώ όλους και πάλι!
@ Καλησπέρα Βίβιαν! Κάθε επιτυχία στο υπέροχο βιβλίο σου, αν και είμαι σίγουρη ότι θα την έχει! <3
Σ' ευχαριστώ που μου εμπιστεύτηκες το βιβλίο σου και ανυπομονώ να το πάρω και επίσημα στα χέρια μου!
Με αφορμή την έκδοση του δεύτερου βιβλίου με τίτλο "Έρεβος" έχω να κάνω κι εγώ την καταγγελία μου. Δεν υπάρχουν άντρες όπως ο Φοίβος ΜΟΥ!!!! Όσο και αν συμπαθώ τη Δάφνη, ο Φοίβος για εμένα ήταν έρωτας με την πρώτη "ματιά". Έχω μεγάλη χαρά και αγωνία για την επικείμενη "συνάντησή" μου μαζί του στο "Έρεβος"!!!!
@ Μαράκι, είμαι βέβαιη πως θα απογειωθείς. Άκου με που σου λέω! ;)
Σε γενικές γραμμές συμμερίζομαι την άποψή σου για τα πλάσματα και τις υποθέσεις βιβλίων του λογοτεχνικού κλάδου του φανταστικού. Επίσης, θεωρώ ότι αν και δεν υπάρχουν στην "πραγματικότητα" τα πλάσματα αυτά, από τη στιγμή που κάποιος τα σκέφτηκε υπάρχουν!Δεν είναι τυχαίο εξάλλου που τόσοι πολλοί μύθοι και παραμύθια διάφορων λαών περιλαμβάνουν νεράιδες, μάγισσες, βρικόλακες, λυκάνθρωπους και άλλα παρόμοια "χαριτωμένα";) πλάσματα!
@ Βάγια, ακόμα και η δική μας λαογραφία περιλαμβάνει πολλά από τα πλάσματα αυτά. Και τελικά, ποιος ξέρει τι υπάρχει και τι όχι... ;)
Δημοσίευση σχολίου