Συνοπτική περίληψη του έργου:
Μετά το θάνατο του πατέρα της, η Sam έχει ν’ αντιμετωπίσει την αυταρχική μητριά της, τις ζηλιάρες θετές αδερφές της και τη σκληρή εργασία στο τοπικό εστιατόριο. Όλα αυτά μόνο παραμυθένια δεν κάνουν τη ζωή της.
Η τύχη όμως φαίνεται να της χαμογελάει όταν γνωρίζει μέσω του διαδικτύου έναν ανώνυμο “πρίγκιπα” τον οποίο και κανονίζει να συναντήσει από κοντά στο χορό του σχολείου.

Προσωπική άποψη:
Το γνωστό παραμύθι της Σταχτοπούτας έρχεται για να ζωντανέψει σε μια πιο σύγχρονη εκδοχή. Το γυάλινο γοβάκι έχει αντικατασταθεί από ένα κινητό τηλέφωνο, η άμαξα από ένα αυτοκίνητο κι η Σταχτοπούτα δεν είναι βουτηγμένη στις στάχτες, αλλά στο αλεύρι και τη χλωρίνη. Κι ο πρίγκιπας... δεν είναι άλλος παρά ο γόης του σχολείου όπου όλα τα κορίτσια θα έδιναν και το ένα τους νεφρό για να είναι μαζί του. Και ποιος είπε ότι το διαδίκτυο αποξενώνει τους ανθρώπους; Μπορεί μέσα απ’ αυτό να γνωρίσεις τον έρωτα της ζωής σου...

Αυτή η ταινία ούτε καν που είχα πάρει ποτέ πρέφα ότι είχε βγει κάποια στιγμή στους κινηματογράφους. Κι έτσι, 3 χρόνια μετά έτυχε να την δω στην τηλεόραση. Και ναι, μπορεί να μην είναι “Το Πράσινο Μίλι”, αλλά μου άρεσε. Ναι, ναι... Μην γελάτε! Μου άρεσε! Γιατί βασισμένο σ’ ένα σ’ όλους μας γνωστό παραμύθι, αυτή η ταινία μου θύμισε κάτι απ’ τα δικά μας χρόνια στα θρανία και τους τότε πλατωνικούς μας έρωτες. Ποιος από μας δεν είχε ερωτευτεί κάποιον ή κάποια από τις φίρμες του σχολείου; Ποιος από μας δεν έλιωνε στα παιδικά πάρτι με τη σκέψη “Θα μου ζητήσει ή να του/της ζητήσω να χορέψουμε”; Ποιος από μας δεν έστελνε κρυφά ραβασάκια και σκεφτόταν “Να πω ότι ήμουν εγώ ή θα φάω χυλόπιτα”; Κάπως έτσι είναι κι η σχέση της Sam με τον παίδαρο Austin Ames.

Μπορεί να μην είναι καμιά υπερπαραγωγή, αλλά σίγουρα γι’ αυτό που δεσπόζει σεναριακά και σκηνοθετικά είναι πολύ καλή. Στο κάτω-κάτω από τέτοιες παραγωγές είναι παράλογο να περιμένουμε κινηματογραφικούς άθλους. Πρέπει να τις βλέπουμε απλά περιμένοντας να περάσουμε όμορφα κι ευχάριστα την ώρα μας. Κάτι ιδιαίτερα ευχάριστο σ’ αυτή την ταινία είναι η μουσική επένδυση. Γενικά η pop δεν είναι μια μουσική που με συγκινεί εύκολα, όμως εδώ έχει γίνει πολύ έξυπνη χρήση της, με όμορφες και ταιριαστές σε κάθε περίπτωση μελωδίες. Υπέροχη είναι ειδικά η σκηνή όπου το νεαρό ζευγάρι τη βραδιά του χορού χορεύει σ’ ένα ανθοστολισμένο κιόσκι υπό τους ήχους μιας φανταστικής ορχηστικής pop μπαλάντας που θυμίζει κάτι απ’ τα παλιά.

Η αιώνια έφηβη Hilary Duff στο ρόλο της μοντέρνας Σταχτοπούτας για μια ακόμα φορά δείχνει ότι τέτοιοι ρόλοι της πάνε γάντι. Όμορφη και νεανική, γεμάτη ζωντάνια και παιχνιδιάρικη διάθεση, δίνει μια άλλη διάσταση στη γνωστή Σταχτοπούτα, πιο σύγχρονη και πιο προσιτή σε κορίτσια της γενιάς μας. Άλλωστε όλες μας έχουμε ονειρευτεί τον πρίγκιπα του παραμυθιού. Τώρα πόσες τον βρίσκουν... αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Τώρα στο ρόλο του γοητευτικού πρίγκιπα, ο Chad Michael Murray (όσοι βλέπουν μεσημεριανά σίριαλ το Σάββατο στο Star θα τον ξέρουν –ναι, τα βλέπω, μην γελάτε και δεν ντρέπομαι-) ως νέο κι όμορφο αγόρι, φαντάζει ως ιδανική επιλογή βασισμένη στα αμερικάνικα πρότυπα της φίρμας του σχολείου. Και γενικά είναι καλός και με ωραία έκφραση συναισθημάτων κι ας μην είναι ο De Niro. Οι δευτερεύοντες ρόλοι μοιάζουν κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα αυτών που τους υποστηρίζουν και καταφέρνουν εύκολα και με αμεσότητα να γίνουν συμπαθείς ή αντιπαθείς ανάλογα μ’ αυτό που υποστηρίζουν.

Γενικά, ένα χαριτωμένο κι ευχάριστο εργάκι. Μπορεί να μην διαθέτει κάποια ιδιαίτερη πρωτοτυπία, αλλά χωρίς αμφιβολία είναι μια ταινία που σε κάνει να νιώσεις όμορφα. Προσωπικά άλλωστε, δεν θέλω να βλέπω αποκλειστικά και μόνο ταινίες που να με προβληματίζουν. Κι ίσως καταφέρει να σε κάνει να δεις πόσο σοβαρά τα παίρνουμε όλα στη ζωή. Η ζωή δεν θέλει μόνο λογική, θέλει και παρόρμηση! Γιατί μερικές φορές ίσως με το να σκέφτεσαι πολύ, κουράζεις τις καταστάσεις κι εμποδίζεις το επιθυμητό αποτέλεσμα να έρθει. Κι εκτός αυτού... αν είναι κάποιος να σε δεχτεί, θα σε δεχτεί έτσι όπως είσαι! Διαφορετικά σημαίνει ότι απλά δεν αξίζει τον κόπο...
Βαθμολογία 7,5/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Μια Σύγχρονη Σταχτοπούτα
Είδος: Αισθηματική Κομεντί
Σκηνοθέτης: Mark Rosman
Πρωταγωνιστές: Hilary Duff, Chad Michael Murray, Dan Byrd, Jennifer Coolidge, Regina King
Παραγωγή: 2004
Διάρκεια: 95’

Επίσημο site:
http://www2.warnerbros.com/acinderellastory/index.html