Συνοπτική περίληψη του έργου:
Στην έρευνά του για το μπλέ διαμάντι ο Brock Lovett ανακαλύπτει σε ένα χρηματοκιβώτιο την ζωγραφιά μιας κοπέλας που φοράει το μπλέ διαμάντι στο λαιμό της. Όταν το σκίτσο αυτό βγεί στη δημοσιότητα μέσω της τηλεόρασης, εμφανίζεται μια γριά γυναίκα, η Rose, εμφανίζεται λέγοντας ότι αυτή είναι η κοπέλα της φωτογραφίας.
Η Rose μεταφέρεται στο ερευνητικό πλοίο ώστε να βοηθήσει τον Brock στην ανεύρεση του διαμαντιού αλλά αντί αυτού λέει την αληθηνή ιστορία του Τιτανικού. Όταν απέπλευσε ο Τιτανικός αυτή ήταν 17 χρονών και ο λόγος που πήγε στην Αμερική ήταν για να παντρευτεί τον Cal Hockley υπό την πίεση της μητέρας της πράγμα που την έκανε να νιώθει παγιδευμένη στην ίδια της την ύπαρξη.
Κατά την διάρκεια του ταξιδιού και μετά απο μια απόπειρα αυτοκτονίας γνωρίζει τον Jack Dawson, έναν επιβάτη της 3ης θέσης, ο οποίος και την έσωσε. Από εκείνη τη στιγμή αρχίζει μια σειρά συναντήσεων μεταξύ τους όπου γνωρίζουν ο ένας τον άλλο καλύτερα και ερωτεύονται.
Η μητέρα της και ο αρραβωνιαστικός της προσπαθούν μάταια να τους χωρίσουν. Όμως πάνω στο αποκορύφωμα της ερωτικής τους ιστορίας ο Τιτανικός προσκρούεται σε ένα παγόβουνο και αρχίζει να βυθίζεται.

Προσωπική άποψη:
Μου είναι πραγματικά δύσκολο να μιλήσω γι’ αυτή την ταινία. Δεν ξέρω από που και πως να ξεκινήσω. Θα πρέπει να γυρίσω πίσω 12 χρόνια, τότε που ένα κοριτσάκι 13, περίμενε το έναυσμα για να αρχίσει να ασχολείται με τον κινηματογράφο. Το κοριτσάκι αυτό ήμουν εγώ και ο “Τιτανικός” υπήρξε το έναυσμά μου. Ποιο μπορεί να είναι ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα για έναν δημιουργό; Το να κάνει επιτυχία μια ταινία που όλοι θα πήγαιναν να την δουν ξέροντας πιο θα είναι το τέλος της. Ο Τιτανικός θα βούλιαζε και αυτό δεν άλλαζε άρα, έπρεπε να υπάρχει αυτό το κάτι και η ταινία του Cameron το είχε γι’ αυτό άλλωστε κατέκτησε και 11 Oscars.

Πριν πω κάτι περισσότερο, θέλω να ξεκαθαρίσω την άποψή μου όσον αφορά το κεφάλαιο της ερωτικής ιστορίας και κατά πόσο ήταν σχετική. Πιστεύει κανείς ότι θα πήγαινε κάποιος να δει την ταινία μόνο και μόνο για να δει το πλοίο να βυθίζεται; Αυτό το ήξερε και χωρίς να πληρώσει εισιτήριο! Και γιατί να νιώσει θλίψη στον υπέρτατο βαθμό για τις ψυχές που χάθηκαν αν δεν έχει έρθει σε επαφή με καμία από αυτές; Αυτός λοιπόν είναι ο σκοπός της ερωτικής ιστορίας καθώς, δεν είναι μόνο οι δύο ερωτευμένοι νέοι που γνωρίζουμε και συμπάσχουμε με το δράμα τους αλλά και όσοι κινούνται μέσα στον κόσμο που ανήκει ο καθένας. Τι κι αν η ιστορία τους είναι ένα κλασσικό μελό... εγώ προσωπικά δεν μπόρεσα να μην συγκινηθώ γιατί ας μην ξεχνάμε και το σκηνικό του δράματος που εξελίσσεται όλο αυτό.

Επιπλέον, η προαναφερόμενη σχέση, είναι ένα καλός τρόπος να καταλάβουμε πόσο κοστολογήθηκε η ζωή της πρώτης και της τρίτης θέσης. Παράλληλα, μέσω της διαδικασίας αυτής καλούμαστε να γνωρίσουμε κάθε γωνιά, κάθε συνήθεια, κάθε χαρακτηριστικό του πλοίου, της ζωής και της κουλτούρας πάνω σε αυτό. Υλιστικά, χαρακτηριστικά και εθνικά πρόκειται για ένα στοιχείο μείζον σημασίας ως προς την εξέλιξη αλλά και την κατανόηση, όχι μόνο της ταινίας αλλά, και της ιστορίας πάνω στην οποία βασίστηκε. Της ιστορίας που γράφτηκε αλλά και της κρυφής ιστορίας, εκείνης, όχι τόσο όσων επέζησαν αλλά όσων χάθηκαν στην θάλασσα.

Δεν νομίζω κανείς να μπορεί να κρίνει αρνητικά την μεγαλειότητα που επέδειξε ο Cameron δίνοντας ζωή ξανά στον Τιτανικό. Ανέστησε ένα πλοίο από τον πάτο της θάλασσας και το εναπόθεσε μπροστά στα μάτια μας κι εμείς, δεν μπορούσαμε παρά να θαυμάσουμε την προσοχή στην λεπτομέρεια, την αναβίωση ενός βύθου μέχρι και την τελευταία, την πιο μικρή πινελιά. Ναι, ο Cameron δεν θέλησε απλά να γυρίσει μια ταινία αλλά κάτι περισσότερο. Να κάνει μια ρεαλιστική αναπαράσταση, κάτι που πέτυχε σε ανατριχιαστικό βαθμό. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για την τελειότητα κοστουμιών και μακιγιάζ που ήταν εξίσου εξαιρετικά. Τα ειδικά εφέ που χρησιμοποιήθηκαν, τόσο οπτικά όσο και ηχητικά, είναι από τα πιο άρτια και καλοδουλεμένα στην ιστορία του κινηματογράφου. Αν λάβουμε δε υπ’ όψιν μας την δυσκολία του όλου εγχειρήματος αφού, μία φορά και μόνο υπήρχε η δυνατότητα για να καταστραφεί ολόκληρο το πλοίο, μπορούμε να αντιληφθούμε τον βαθμό δυσκολίας. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για την τελειότητα κοστουμιών και μακιγιάζ.

Ο Cameron είναι ένας ικανότατος σκηνοθέτης. Και ο λόγος που το λέω αυτό, δεν σχετίζεται μόνο με την ικανότητά του να δημιουργεί μεγαλειώδεις, ίσως και πομπώδεις σκηνές δράσης αλλά, με την ικανότητα του να δημιουργεί ευαίσθητα, αισθησιακά και καλλιτεχνικά πλάνα που προκαλούν τα πιο ευαίσθητα σημεία μας. Χαρακτηριστική και μνημειώδης άλλωστε είναι η σκηνή με τους ερωτευμένους νέους στην κουπαστή του πλοίου, η σκηνή που κάνουν έρωτα στο αμάξι που βρίσκεται στο αμπάρι, η εγκατάλειψη της βάρκας από Rose στον Jack αλλά και η υπόσχεσή της, η ίσως λιγότερο παρατηρημένη, που κοιτώντας ένα κορίτσι της τάξης της συνειδητοποιεί με απελπισία ποιο θα είναι το μέλλον της αλλά, και το μοναδικό φινάλε, εξαιρετικό δείγμα καλλιτεχνικής αξίας του σύγχρονου και όχι μόνο κινηματογράφου.

Κάποιοι πίστευαν πως αυτός ήταν ο πρώτος ρόλος του DiCaprio ή τουλάχιστον, ο πρώτος του σοβαρός ρόλος. Έκαναν λάθος γιατί, αν κοιτάξουμε το βιογραφικό του πριν από τον “Τιτανικό” θα διαπιστώσουμε πως είναι πολλές οι ταινίες στις οποίες έχει συμμετάσχει και μάλιστα, με εξαιρετική παρουσία, με ερμηνείες που ορισμένες εξ’ αυτών σου έκοβαν την ανάσα. Μπορεί η παρουσία του σε αυτή την ταινία να ήταν τυπική λόγω του εμπορικού της ως έναν βαθμό χαρακτήρα όμως, δεν μπορείς να την θεωρήσεις κακή σε καμία περίπτωση.

Εκτός όμως από τον Leonardo έχουμε και την Kate Winslet την οποία, πολλοί κακοπροαίρετοι τότε βιάστηκαν να την κρίνουν για να γλύφουν σήμερα εκεί που έφτυσαν. Η Kate είχε την στόφα της καλής ηθοποιού από τότε αλλά δυστυχώς, μέσα από τέτοιες ταινίες ακόμα και το ταλέντο σπάνια μπορεί να εκτιμηθεί. Γοητευτική και πληθωρική, ενσαρκώνει μοναδικά την Rose, τόσο όταν απελπίζεται από την μιζε΄ρις της ζωής που άλλο διάλεξαν για εκείνη αλλά, όσο και όταν εναντιώνεται και επιλέγει αυτό που προστάζουν τα θέλω της.

Όμως και ανάμεσα στο υπόλοιπο cast βρίσκει κανείς μοναδικές, ξεχωριστές παρουσίες που ακόμα και μέσα από τους μικρούς τους ρόλους, καταφέρνουν να κλέψουν την προσοχή μας. Μερικοί εξ’ αυτών, η Kathy Bates ως ισοπεδωτική Molly, η Gloria Stuart ως γηραιά Rose που προκάλεσαι ρίγη συγκίνησης, αλλά και οι Victor Garber και Bernard Hill, δύο από τις πιο συμπαθητικές παρουσίες της ταινίας. Ο Billy Zane για μια ακόμα φορά σε ρόλο κακού, δεν μπορώ να πω ότι σε κερδίζει ερμηνευτικά τουλάχιστον όμως, γίνεται απίστευτα αντιπαθής.

Και τι μπορεί να πει κανείς για την μοναδική μουσική του Horner. Από τα ωραιότερα, πιο μελωδικά και συγκινητικά soundtracks που έχω ακούσει ποτέ. Δεν χρειάζεται καν να έχεις δει την ταινία για να συγκινηθείς. Η μουσική και μόνο είναι αρκετή για να σου προκαλέσει δάκρυα, να σε ταξιδέψει και να σε παρασύρει σε ένα μαγευτικό ταξίδι. Όλη η τραγικότητα και η ελπίδα συνδυασμένα σε έναν ρυθμικό θρήνο έγχορδων και πνευστών υπό τις λυρικές, οπερετικές ιαχές μιας προσεγμένης χορωδίας. Το ίδιο όμςω ισχύει και για το μοναδικά ερμηνευμένο από την μοναδική Celine Dion, “My Heart Will Go On”. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως, ο Horner είναι ένας από τους σπουδαιότερους δημιουργούς όλων των εποχών, με ένα δικό του, χαρακτηριστικό και αναγνωρίσιμο ύφος που καταφέρνει πάντα να αγγίζει τα βάθυ της ψυχής μας.

Ο “Τιτανικός” έκανε τον Cameron βασιλιά του κόσμου εκείνη τη χρονιά και όχι άδικα. Τώρα το αν η ταινία θα μείνει στην ιστορία ως ένας διαχρονικός κινηματογραφικός μύθος, αυτό δεν το γνωρίζω. Θα μπορούσε όμως, μην σας πω ότι θα έπρεπε. Ο Cameron μέσω της ταινίας αυτής δημιούργησε μια νέα εποχή για τον κινηματογράφο, τον πέρασε σε μια άλλη, νέα διάσταση όπου τίποτα δεν ήταν αδύνατον. Μια ιστορία αγάπης που όμως, είχε κοινωνικές επεκτάσεις, ένα μήνυμα αισιοδοξίας για την ζωή που δεν τελειώνει όταν συναντάει τα δύσκολα και όλα αυτά, πλαισιωμένα από την τραγικότητα του θανάτου τόσων αθώων ανθρώπων, ανθρώπων που θυσιάστηκαν από την μεγαλομανεία κάποιων άλλων. Δεν μπορώ να ξεχάσω το συναίσθημα της πρώτης προβολής καθώς, κάθε φορά είναι το ίδιο δυνατό με τότε.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Τιτανικός
Είδος: Δραματική
Σκηνοθέτης: James Cameron
Πρωταγωνιστές: Kate Winslet, Leonardo DiCaprio, Gloria Stuart, Billy Zane, Kathy Bates, Frances Fisher, Bill Paxton, Bernard Hill, David Warner, Victor Garber, Jonathan Hyde, Suzy Amis
Μουσική: James Horner
Παραγωγή: 1997
Διάρκεια: 194’

Επίσημο site:
http://www.titanicmovie.com/

Σχετικά sites που αξίζουν τον κόπο:
http://www.imdb.com/title/tt0120338/
http://en.wikipedia.org/wiki/Titanic_(1997_film)