"Μαύρο πάτωμα" του Γιώργου Κοζανίτα

Ο Σίμος αναλαμβάνει να παραδώσει ένα παράνομο δέμα στο Ναύπλιο. Η επιλογή του να πει «ναι» στην πρόταση του αφεντικού του θα τον φέρει αντιμέτωπο με όσα πίστευε πως άφησε πίσω του εδώ και καιρό: τις καταχρήσεις, το μοναδικό φίλο που είχε ποτέ, τον αξέχαστο πρώτο του έρωτα. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο θάνατος του φίλου του και μια σκοτεινή απειλή απ’ το παρελθόν θα θέσουν σε δοκιμασία τη σχέση του με την τωρινή του σύντροφο και θα φέρουν στην επιφάνεια τον παλιό του εαυτό που χρόνια τώρα προσπαθεί να θάψει.
Σ’ ένα μυθιστόρημα με πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις, με φόντο ένα συνεργείο αυτοκίνητων στα δυτικά προάστια, ο ήρωας βουτά στο μαύρο πάτωμα και γίνεται ένα με τη βρομιά και το ξεραμένο γράσο. Δεν αναζητά τη λύτρωση, αλλά την εύκολη λύση.



"Τα ανάλεκτα της Παλιάς Αθήνας" του Θωμά Σιταρά

Ελάτε μαζί μου σ’ ένα ταξίδι στα παλιά, τότε που «δένανε τα σκυλιά με τα λουκάνικα». Το δικό μας τρενάκι των αναμνήσεων θα πραγματοποιήσει συνολικά εκατόν ογδόντα στάσεις! Μια διαδρομή γεμάτη εικόνες από την καθημερινή ζωή της πόλης: άνθρωποι, σοκάκια, μπαλκόνια, αρώματα, χρώματα, ήχοι. Θα συναντήσουμε χίλιους δυο τύπους της αθηναϊκής κοινωνίας, και φυσικά δεν θα λησμονήσουμε την Αθηναία με τα σκέρτσα και τα παραστρατήματά της. Θα κατέβουμε και στην Παραλιακή, από το Νέο Φάληρο μέχρι τη Βουλιαγμένη, «φωτογραφίζοντας» το καθετί. Θ’ αφεθούμε στους μαγευτικούς τόπους κοινωνικής συνάθροισης –καφενεία, ζαχαροπλαστεία, ταβέρνες, εστιατόρια στην Πλάκα, στου Ψυρρή, στο Σύνταγμα και στην Ομόνοια–, για να καταλήξουμε σε μια επεισοδιακή περιήγηση στη νυχτερινή Αθήνα, όπου και θα σας αφήσουμε. Ας πάρουμε τώρα και μια γεύση πώς θα παρουσιαζόταν διαφημιστικά το βιβλίο που κρατάμε στα χέρια μας κάπου το 1900:
«Εκείνο το οποίον δεν πρέπει να λείψη εκ της οικίας σας είνε Τα Ανάλεκτα της Παληάς Αθήνας. Πρόκειται περί βιβλίου γεμάτου πνεύμα, γούστο, καλλιτεχνικόν αίσθημα. Εις τας κομψάς και εικονογραφημένας του σελίδας εκτυλίσσεται αληθής θησαυρός, αληθής απόλαυσις, εντρύφημα λεπτότατον. Κάθε σελίς και μία έκπληξις! Είμεθα βέβαιοι ότι όσοι το λάβουν ανά χείρας θα το ροφήσουν λαιμάργως και απνευστί…»