Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Η Στέλλα γνωρίζει τον Ιάσονα. Κάνουν σχέση. Χωρίζουν.
Νομίζει πως τελείωσε μαζί του.
Κάνει λάθος!
Ο Ιάσονας δεν αποδέχεται τον χωρισμό, απλώνει πάνω της τα φαρμακερά του δίχτυα. Για να την εγκλωβίσει. Ως πού μπορεί να φτάσει άραγε για να ικανοποιήσει τον πληγωμένο του εγωισμό;
Ένα παραμυθένιο νησάκι του Αιγαίου, η Μαρμαρωμένη Βασιλοπούλα του∙ κι ένας φόνος. Μια αγάπη-δηλητήριο. Ένα μωρό. Πάθος και ζήλια. Κι η Στέλλα αναζητάει μια καινούργια αρχή, μακριά από τον άντρα που προσπαθεί να στοιχειώσει τη ζωή της. Ταξιδεύει σε μια θάλασσα από μυστικά. Μυστικά που μπερδεύουν ζωές, συναισθήματα, αποφάσεις, σχέδια. Μόνο που το καραβάκι της είναι χάρτινο. Και τα καταγάλανα νερά του Αιγαίου είναι έτοιμα να το κλείσουν στην αγκαλιά τους…

Προσωπική άποψη:
Έχω εκφράσει πάρα πολλές φορές τη συμπάθεια και την εκτίμηση που τρέφω στο πρόσωπο της Ρένας Ρώσση-Ζαΐρη, όχι τόσο εξαιτίας της συγγραφικής της αξίας, αλλά του ήθους που την χαρακτηρίζει ως άνθρωπο. Όσον αφορά τα έργα της, ορισμένα απ' αυτά τα έχω αγαπήσει ιδιαίτερα, ενώ κάποια άλλα ανήκουν στην κατηγορία των "εύκολων αναγνωσμάτων", που μου έχουν χαρίσει απλά ένα ευχάριστο απόγευμα και τίποτα περισσότερα. Ένα από τα βιβλία αυτά είναι και το "Αγάπη δηλητήριο", επανέκδοση του προ οχταετίας πρώτης κυκλοφορίας βιβλίου της, "Νομίζεις ότι τελείωσε; Κάνεις λάθος", το οποίο είχε εκδοθεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα, οι οποίες σίγουρα σήμερα θα χτυπάνε το κεφάλι της που την άφησαν να τους φύγει, αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας τώρα.

Η ιστορία, λοιπόν, του "Αγάπη δηλητήριο, πραγματεύεται ακριβώς αυτό που μαρτυρά και ο τίτλος του. Μια αγάπη όξινη, δηλητηριώδη, μια αγάπη που ισοπεδώνει τα πάντα στο πέρασμά της και που τυφλωμένη από αρνητικά συναισθήματα, πάθη, ζήλιες, επιθυμία για εκδίκηση και τιμωρία, πληγώνει πολλούς ανθρώπους στο πέρασμά της και όχι μόνο τους εμπλεκόμενους με αυτήν. Η Στέλλα έχει μια θυελλώδη και έντονη σχέση με τον Ιάσονα, όσο πάθος όμως κι αν υπάρχει ανάμεσά τους, αυτοί οι δύο άνθρωποι δεν μπορούν να συνυπάρξουν, δεν γίνεται να είναι μαζί. Όμως ο Ιάσονας δεν έχει πει την τελευταία του λέξη, δεν είναι πρόθυμος ν' αφήσει τη Στέλλα να φύγει έτσι από τη ζωή, και με βαριά πληγωμένο τον εγωισμό του, φτάνει σε συμπεριφορές που η Στέλλα δεν μπορούσε ούτε να φανταστεί. Κι εκείνη, αποφασισμένη να δημιουργήσει μια νέα ζωή μακριά του, παλεύει γι' αυτήν, αντιμέτωπη με τα μυστικά που απειλούν να την πνίξουν αν φανερωθούν.

Το "Αγάπη δηλητήριο", χωρίς να είναι ένα κακό βιβλίο, διακρίνεται από τα ίδια μειονεκτήματα που είχε και το "Μην πιστεύεις την αλήθεια", και πάλι με την υπογραφή της συγγραφέως. Είναι κάπως παλαιικό, τόσο ως προς την προσέγγιση της αφήγησης, όσο και ως προς τον τρόπο γραφής του. Βέβαια, καθότι μυθιστόρημα σχεδόν μιας δεκαετίας, γραμμένο σε μια εποχή που αυτό που σήμερα αποκαλούμε σύγχρονη ελληνική πεζογραφία ρομαντικού περιεχομένου, ότι είχε αρχίσει να ανθίζει, μπορούμε να δώσουμε αρκετά ελαφρυντικά, συνδυαστικά πάντα με το γεγονός πως η ίδια η συγγραφέας, με το πέρασμα των χρόνων, εξελίχτηκε και στα δύο επίπεδα, προσφέροντας στο αναγνωστικό κοινό της μυθιστορήματα άρτια, ολοκληρωμένα και με πλήρη ανάπτυξη χαρακτήρων, στοιχείο που την κάνει να ξεχωρίζει ανάμεσα στις ομότεχνές της.

Και για να επανέλθω στα της υπόθεσης του βιβλίου, οφείλω να ομολογήσω πως η πλοκή έχει αρκετό ενδιαφέρον, αν και κάπως προβλέψιμη -σε αυτό βοηθάει αρκετά και η περίληψη που ίσως προδίδει λίγα περισσότερα στοιχεία απ' όσα θα έπρεπε-, καθώς χαρακτηρίζεται από ορισμένα δραματουργικά στοιχεία που ίσως με μια πρώτη ματιά να φαντάζουν κάπως υπερβολικά, αν όμως αναλογιστούμε σε ένα δεύτερο επίπεδο το τι συμβαίνει γύρω μας, αλλά και πόσες σχέσεις λειτουργούν κάτω από αρρωστημένα βάρη που οι ίδιες έχουν καλλιεργήσει και αναπτύξει, συνειδητοποιούμε πως ίσως ορισμένα δεδομένα να μην είναι και τόσο ακραία τελικά. Όσο για το ψυχογράφημα των ηρώων, είναι κι αυτό αρκετά καλά δουλεμένο, με την κυρία Ζαΐρη ν' αποδεικνύει από τα πρώτα της κιόλας βήματα, πως οι ήρωές της είναι το σημαντικότερο στοιχείο των αφηγήσεών της.

Συνοψίζοντας, το "Αγάπη δηλητήριο", είναι μια ιστορία που διαπραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις και τις αρρωστημένες πτυχές αυτών, αλλά και τις επιλογές που κάνει ο καθένας μας, οι οποίες μπορούν να καθορίσουν τη ζωή μας. Ακόμα και η πιο μικρή απόφαση, μπορεί να αλλάξει ν' αλλάξει τη ρώτα της για πάντα, βαραίνοντας τις πλάτες μας με φορτία που πρέπει να αγωνιστούμε για ν' απαλλαγούμε από αυτά. Και ακριβώς αυτό καλείται να κάνει και η Στέλλα. Να ξεφορτωθεί τα λάθη του παρελθόντος, τις δικές της λανθασμένες επιλογές αλλά κι εκείνες των άλλων που την ανάγκασαν σε ένα βαθμό να επωμιστεί, διεκδικώντας τη δικαίωση μα και τη λύτρωση που ο καθένας αξίζει σε τούτη τη ζωή.
Βαθμολογία 7,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Ρώσση-Ζαΐρη Ρένα
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2017
Αρ. σελίδων: 400
ISBN: 978-618-01-1927-5