Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ο Σαμ και η Κλέμενταϊν έχουν μια υπέροχη αν και πολυάσχολη ζωή. Έχουν δύο κοριτσάκια, ο Σαμ μόλις ξεκίνησε τη δουλειά των ονείρων του και η Κλέμενταϊν, η οποία είναι τσελίστα, προετοιμάζεται για τη σημαντικότερη ακρόαση της ζωής της. Αν υπάρχει κάτι στο οποίο μπορούν να βασίζονται, αυτό είναι ο ένας στον άλλον.
Η Κλέμενταϊν και η Έρικα είναι φίλες από παιδιά. Μόνο μία ματιά είναι αρκετή για να συνεννοηθούν απόλυτα. Η σχέση τους, όμως, είναι σύνθετη. Έτσι, όταν η Έρικα τους προσκαλεί την τελευταία στιγμή σε μπάρμπεκιου με τους γείτονές της Τίφανι και Βιντ, η Κλέμενταϊν και ο Σαμ δέχονται αμέσως. Οι φανταχτερές προσωπικότητες της Τίφανι και του Βιντ θα είναι, αν μη τι άλλο, διασκεδαστικές.
Δύο μήνες αργότερα, η βροχή δε λέει να σταματήσει και η Κλέμενταϊν και ο Σαμ δεν παύουν να αναρωτιούνται: «Πώς θα ήταν τα πράγματα αν δεν είχαμε πάει»; 

Προσωπική άποψη:
Οι εκδόσεις Ψυχογιός επαναφέρουν, για μία ακόμη χρονιά, την Liane Moriarty στο προσκήνιο, με το τελευταίο της βιβλίο που στο εξωτερικό κυκλοφόρησε το 2016, προκαλώντας ανάμεικτα συναισθήματα στους αναγνώστες της. Η αλήθεια είναι πως, όσο μπορώ και δύναμαι, προσπαθώ ν' αποφεύγω να διαβάζω κριτικές άλλων στο διαδίκτυο, έτσι ώστε να είμαι, όχι τόσο ανυποψίαστη για το τι θα συναντήσω, αλλά ανεπηρέαστη ως προς την άποψη που θα θέλω να εκφράσω μετά το πέρας της ανάγνωσης. Στην προκειμένη περίπτωση, ωστόσο, δεν το απέφυγα, αλλά νομίζω πως η τελική μου κρίση είναι αρκετά ειλικρινής και ξεκάθαρη, και ταυτίζεται με την πλειοψηφία της μάζας των αναγνωστών, όπου το βιβλίο τούς προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα που δεν τους επιτρέπουν να το απορρίψουν ολοσχερώς, αλλά και σε καμία περίπτωση να πουν πως είναι το καλύτερο έργο της συγγραφέως -που για μένα υπάρχει, αλλά δεν έχει μεταφραστεί ακόμα και δεν ξέρω αν θα συμβεί και ποτέ, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Η Κλέμενταϊν και η Έρικα γνωρίζονται από τα παιδικά τους χρόνια. Έχουν μεγαλώσει μαζί και είναι οι καλύτερες φίλες. Η πρώτη είναι παντρεμένη με τον Σαμ, που μόλις ξεκίνησε την δουλειά που πάντα ονειρευόταν να κάνει, την ίδια ώρα που η Κλέμενταϊν ετοιμάζεται να δώσει μια ακρόαση με το τσέλο της που θα παίξει σημαντικό ρόλο στην καριέρα της, έχουν δύο αξιολάτρευτες κόρες και η ζωή τους κυλά αρμονικά κι ευτυχισμένα. Τουλάχιστον, αυτή είναι η εικόνα που έχουν οι γύρω τους για εκείνους. Όμως όλα θ' αλλάξουν όταν η Έρικα τούς καλέσει για μπάρμπεκιου στο σπίτι της, στο οποίο είναι, επίσης, καλεσμένοι οι γείτονές της, Τίφανι και Βιντ. Κι ενώ φαίνεται πως υπάρχουν όλες οι προδιαγραφές για να περάσουν μια όμορφη ημέρα, όλα ανατρέπονται και θα οδηγήσουν σ' ένα αποτέλεσμα που κανείς δεν είχε φανταστεί, και ένα τεράστιο «αν» θα στοιχειώσει τους Κλέμενταϊν και Έρικα.

Το βιβλίο περιστρέφεται, όπως και κάθε βιβλίο της Moriarty, γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις και το πως αυτές λειτουργούν σε διαφορετικά επίπεδα και υπό διάφορες συνθήκες. Οι αξίες του γάμου, της οικογένειας, της φιλίας, δοκιμάζονται και αναγκάζουν τους εμπλεκόμενους, στις διάφορες καταστάσεις που λαμβάνουν χώρα, να δείξουν ένα καλά κρυμμένο πρόσωπό τους, μια πτυχή του εαυτού τους που ίσως και οι ίδιοι να μην γνώριζαν πως υπήρχε βαθιά μέσα τους, επειδή ποτέ δεν είχε χρειαστεί ως τώρα να έρθουν αντιμέτωποι μαζί της. Ως προς την διαχείριση, λοιπόν, της ψυχοσύνθεσης του κάθε χαρακτήρα, η συγγραφέας έχει κάνει αρκετά καλή δουλειά και μια ενδοσκοπική ανάλυση που παρουσιάζει ενδιαφέρον, κάτι που τονώνει το γεγονός πως έχουμε τη δυνατότητα, μέσω της αφήγησης, να δούμε την οπτική γωνιά του καθενός απ' αυτούς χωριστά, μα και σε αλληλεπίδραση με τους υπόλοιπους.

Όσον αφορά την πλοκή, τώρα, τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Η Moriarty χτίζει το σασπένς και την αγωνία που περιβάλει την όλη υπόθεση κομμάτι-κομμάτι, όχι τόσο μέσω της δράσης των εξελίξεων, αλλά μέσω των χαρακτήρων της, καθώς αυτοί προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο που αποτελεί τον πυρήνα αυτής. Αυτό οδηγεί σε μια αρκετά αργή ροή, που ναι μεν μας δίνει χρόνο να επεξεργαστούμε τα δεδομένα και να καταλήξουμε στα δικά μας συμπεράσματα, δεν  καταφέρνει, όμως, να μας καθηλώσει και να εκτοξεύσει το ενδιαφέρον μας στα ύψη. Αντίθετα, υπάρχουν κάποιες στιγμές που πιάνουμε τον εαυτό μας να χάνεται σε μια ατονία, θα λέγαμε, αφού, όσο οδεύουμε προς το πολυπόθητο κρεσέντο της ιστορίας αυτής, αυτό τελικά δεν έρχεται και δεν μπορούμε παρά να νιώσουμε μια κάποια απογοήτευση γι' αυτό.

Το "Αλήθειες κι ενοχές" δεν είναι ένα κακό βιβλίο. Είναι μια ιστορία χαρακτήρων και συνειδήσεων, μια ιστορία που η κατάληξή της καθορίζεται σε σημαντικό βαθμό από τον ανθρώπινο παράγοντα, αφού οι αποφάσεις των εμπλεκομένων σ' αυτήν είναι κάτι παραπάνω από σημαντική, διαθέτει έναν ενδιαφέρον άξονα που προσφέρεται για πολλά, όμως, δεδομένου ότι η Moriarty μάς έχει δείξει καλύτερα δείγματα στο παρελθόν, θα περιμέναμε ένα φινάλε, αν όχι διαφορετικό, πιο έντονο. Η τεχνική της αμφίδρομης αφήγησης, που μοιράζεται ανάμεσα στους ήρωες -που μόνο συμπαθείς δεν είναι-, μεταφέροντάς μας πότε στα γεγονότα πριν το μπάρμπεκιου και πότε στα γεγονότα μετά απ' αυτό, λειτουργεί αρκετά καλά, αφού η συγγραφέας έχει καταφέρει να βρει τις απαραίτητες αφηγηματικές ισορροπίες, υπάρχει συναισθηματικός ρεαλισμός στην διαχείριση της όλης κατάστασης, αλλά καμιά φορά, αυτά τα μεγάλα «αν» της ζωής και της συνείδησης, πρέπει να κάνουν μεγαλύτερο κρότο στο ξέσπασμά τους.
Βαθμολογία 7,5/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Liane Moriarty
Μεταφραστής: Τζανακάρη Βάσια
Εκδόσεις: Ψυχογιός
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2017
Αρ. σελίδων: 488
ISBN: 978-618-01-2138-4