Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Σε µια προσπάθεια να ξεπεράσει το τραυµατικό της διαζύγιο µε τον Άρτσι Κρίστι, η Αγκάθα Κρίστι ταξιδεύει µε το Οριάν Εξπρές µε προορισµό τη Βαγδάτη. Σε αντίθεση, όµως, µε τον διάσηµο ήρωά της, τον Ηρακλή Πουαρό, δεν µπορεί να διευθετήσει µε τόση τάξη τα µυστήρια που συναντά σε αυτό το µοιραίο ταξίδι.
Η Αγκάθα δεν είναι η µόνη στο τρένο που έχει µυστικά. Οι δύο συνταξιδιώτισσές της έχουν κι εκείνες τα δικά τους βάρη. Ο γάµος της Κάθριν Κίλινγκ κατέληξε σε τραγωδία, σπρώχνοντάς τη σε µια δεύτερη σχέση βυθισµένη στο ψέµα. Η νιόπαντρη Νάνσι Νέλσον παραπαίει απεγνωσµένη καθώς προσπαθεί να κρύψει το γεγονός ότι είναι έγκυος από άλλο άντρα.
Οι τρεις γυναίκες δεν αποκαλύπτουν το παρελθόν τους η µία στην άλλη. Καθώς όµως το τρένο κατευθύνεται προς τη Μέση Ανατολή, οι παράλληλες τροχιές των ζωών τους θα διασταυρωθούν µε απρόβλεπτες συνέπειες…
Ατµοσφαιρικές εικόνες, σασπένς και βαθύ συναίσθηµα είναι τα χαρακτηριστικά αυτής της συγκινητικής ιστορίας για τη δύναµη των µυστικών και τον αδελφικό δεσµό που αναπτύσσεται ανάµεσα στους ανθρώπους όταν µοιράζονται τον πόνο τους.

Προσωπική άποψη:
Όλοι γνωρίζουμε την Agatha Christie. Σίγουρα, η πλειοψηφία, αν όχι περισσότερα, έχει διαβάσει τουλάχιστον ένα βιβλίο της στη διάρκεια της ζωής του, έχει γνωρίσει τους κλασσικούς πλέον ήρωές της, έχει την ικανότητα ν' αναγνωρίζει την ιδιαίτερη και χαρακτηριστική πένα της. Αυτά όσον αφορά το συγγραφικό της έργο, την ταυτότητά της ως λογοτέχνη. Για την προσωπική της ζωή, άραγε, ο κόσμος γνωρίζει αρκετά; Οι πολύ φανατικοί της, σίγουρα, δεν πιστεύω, όμως, πως ισχύει το ίδιο και για έναν μέσο αναγνώστη. Να σας πως εγώ, λοιπόν, πως η Christie, εκτός από μια ταλαντούχα συγγραφέας, υπήρξε και μια γυναίκα που αγάπησε με πάθος, μια γυναίκα που πίστεψε στα λόγια ενός άντρα που της έδινε μεγάλες υποσχέσεις που λίγα χρόνια αργότερα πήρε πίσω, επειδή ήταν ανίκανος να κρατήσει τον λόγο του, γεγονός που την τραυμάτισε συναισθηματικά.

Πιο συγκεκριμένα, το 1914, η Agatha Christie παντρεύτηκε με τον Άρτσιμπαλ Κρίστι, με τον οποίο πήρε διαζύγιο το 1928. Ένα διαζύγιο δύσκολο, σκληρό, επίπονο, το οποίο την οδήγησε στην απόφαση να πραγματοποιήσει, μόνη της, ένα μεγάλο ταξίδι, προκειμένου να μπορέσει να βρει και πάλι τις ισορροπίες στη ζωή της, μα και τον εαυτό της που ένιωθε να τον έχει χάσει. Στο ταξίδι αυτό, μάλιστα, γνώρισε πράγματι μία Κάθριν, όπως και στο βιβλίο της Ashford, έστω κι αν η γυναίκα αυτή, στην πραγματικότητα, πέραν του ονόματός της, δεν έχει τίποτα κοινό με τη βασανισμένη -και φανταστική- Κάθριν Κίλινγκ. Εκτός, όμως, απ' αυτήν, γνώρισε και τον μελλοντικό της, δεύτερο σύζυγο, τον Μαξ Μάλοουαν, καθηγητή αρχαιολογίας. 

Βασισμένη, λοιπόν, σε αυτή την περίοδο της ζωής της και στα συγκεκριμένα στα προαναφερόμενα περιστατικά, η συγγραφέας έγραψε μία ιστορία που αν και καθόλα φανταστική στη δομή της, με ελάχιστα ψήγματα αλήθειας να βρίσκονται ως ρίζες τον άξονά της, σε κάνει να αισθάνεσαι πως θα μπορούσε να είναι πραγματική, στον απόλυτο βαθμό, χάρη στον ρεαλισμό και στην αμεσότητα που την χαρακτηρίζει, σαν η αφήγησή της να πηγάζει μέσα από αφηγήσεις τρίτων που αυτή μεταφέρει σε εμάς, και όχι μέσα απ' το μυαλό της. Υπάρχουν, μάλιστα, φορές που ξεχνάς πως αυτό που διαβάζεις είναι κάτι το μυθιστορηματικό και όχι το βιογραφικό. Κι αν αυτό ήταν το μεγάλο στοίχημα της συγγραφέως με τον ίδιο της τον εαυτό, τότε νομίζω πως το έχει κερδίσει.

Στο Οριάν Εξπρές, λοιπόν, που κάποια χρόνια μετά από την χρονική περίοδο όπου τοποθετείται η συγκεκριμένη ιστορία θα γινόταν η σκηνή ενός απ' τα πιο γνωστά κι αγαπημένα έργα της, ο δρόμος της Christie θα διασταυρωθεί με αυτόν δύο άλλων γυναικών, της Κάθριν και της Νάνσι, με την κάθε μία ν' αντιμετωπίζει το προσωπικό της δράμα, όπως ακριβώς και η ίδια. Οι τρεις γυναίκες έχουν τα δικά τους, ανείπωτα μυστικά, μα την ίδια στιγμή έχουν τη βαθιά και πηγαία ανάγκη να μιλήσουν γι' αυτά, να τα εξομολογηθούν, να βρουν που έκαναν εκείνες λάθος και τι μπορούν να διορθώσουν, ν' αναζητήσουν τις λύσεις εκείνες που απαιτούνται για να δώσουν ένα τέλος στα βάσανά τους, για να εξιλεωθούν, ν' απελευθερωθούν απ' όλα όσα τις βαραίνουν. Τρεις γυναίκες με κοινά σημεία, μα με εκ διαμέτρου αντίθετες προσωπικότητες, μια διάκριση που είναι απόλυτα εμφανής από την απόδοση της κάθε μίας χωριστά, ενώ την ίδια ώρα, όλες μαζί, συμπληρώνουν ένα ανθρώπινο όλον που συγκινεί, χωρίς να μας εκπλήσσει ιδιαίτερα, αλλά που μας επιτρέπει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να ταυτιστούμε μαζί του.

Συνδυάζονται στοιχεία περιπέτειας, μυστηρίου και ρομάντζου, η Ashford δημιουργεί ένα κράμα που μπορεί να μην ταράζει τα λιμνάζοντα νερά της λογοτεχνίας, αλλά που προσφέρει ένα άρτιο, δομημένο και ολοκληρωμένο αποτέλεσμα που μπορεί να ικανοποιήσει όχι μόνο μία μικρή μερίδα αναγνωστών, αλλά πολλές και διαφορετικές πτυχές αυτών, όσο κι αν διαφέρουν ή αν ποικίλουν οι απαιτήσεις τους. Και σε όλα αυτά, αν μη τι άλλο, οφείλουμε να υπολογίσουμε και την λογοτεχνικότητα της πένας της συγγραφέως, τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τις λέξεις, την γλαφυρότητα με την οποία περιγράφει τόπους, γεγονότα, παραστάσεις, το πως παρουσιάζει και αναλύει την κάθε ηρωίδα της, μα και την έρευνα που, εμφανώς, έχει πραγματοποιήσει, σε ό,τι έχει να κάνει με το χρονικό πλαίσιο της αφήγησης, προσδίδοντας ιστορικές νότες σ' ένα βιβλίο που όχι απλά τις "σηκώνει", αλλά θα έλεγα πως τις χρειαζόταν.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Lindsay Jane Ashford
Μεταφραστής: Σπυροπούλου Χρύσα
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Κατηγορία: Ξένη Πεζογραφία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 464
ISBN: 978-618-03-1584-4