"Ο Άγγελος της στάχτης" της Μαρίας Λαμπαδαρίδου - Πόθου

Ο "Άγγελος της στάχτης" συνεχίζει το "Τραγούδι του Νεκρού Αδερφού", δηµιουργώντας έναν καινούριο µύθο που φτάνει ως το άδυτο της ψυχής να βρει το µακρύ ταξίδι της στη Νέκυια.
Ένας νέος άνδρας χίλιων χρόνων, ένας σύγχρονος Ορφέας, καταργεί το άβατο του Άδη και συγκρούεται µε τον Σκοτεινό Θεό για να πάρει πίσω την αγαπηµένη του.
Είναι ο Κωνσταντίνος, ένα πλάσµα µαγικό και τρυφερό, αλλά και παντοδύναµο, που θα ζήσει τον απαγορευµένο έρωτα του θνητού στη µουσική του Φοίβου. Θα συναντηθούν στο λυκόφως των δύο κόσµων.
Από τη µια, ο τόπος των Ψυχών µε τις εντολές του χάους. Από την άλλη, πρόσωπα σηµερινά, ανυποψίαστα. Κι ανάµεσά τους, Εκείνος.
Αθώος και µυηµένος, θα βιώσει τη µεγάλη µοναξιά, την Ύβρι, την απόρριψη, την ευφυΐα του.
Σαν ορφικός εραστής περιπλανιέται ανάµεσα στη Στιγµή και στην Αιωνιότητα.
Και γίνεται Άγγελος. Αναδυόµενος από τη στάχτη.
Φως από φίλντισι και καθαρµό και άσωτο πόνο της αγάπης, το ευαγγελικό πρόσωπό του.
Ένα µυθιστόρηµα αναρχικό, σαγηνευτικό, τολµηρό, που οδηγεί την Ψυχή στο ξέφωτο της µεγάλης Αλήθειας.

"Ο Ουσάρος" του Arturo Pérez-Reverte

Ο Αρτούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε γεννήθηκε στην ισπανική πόλη Καρθαγένη το 1951.
Έως σήµερα έχει συνδυάσει με ξεχωριστό τρόπο τη µάχιµη δηµοσιογραφία µε τη λογοτεχνία. Ως απεσταλµένος του γραπτού τύπου, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης, έζησε από κοντά για 21 χρόνια (1973-1994) τις µεγαλύτερες διεθνείς συρράξεις.
Τα µυθιστορήµατά του γνωρίζουν παγκόσµια επιτυχία και αρκετά έχουν µεταφερθεί στον κινηµατογράφο. Τα έργα του κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Πατάκη και έως σήµερα έχουν εκδοθεί τα εξής: O δάσκαλος της ξιφασκίας, O πίνακας της Φλάνδρας, H λέσχη «Δουμάς» ή Η σκιά του Ρισελιέ, To αίνιγμα της Σεβίλλης, O ναυτικός χάρτης, Η Βασίλισσα του Νότου, Ο λοχαγός Αλατρίστε, Η καθαρότητα του αίματος, O ήλιος της Μπρέντα, O ζωγράφος των μαχών, Το χρυσάφι του βασιλιά, το κίτρινο γιλέκο, Κουρσάροι της Ανατολής, Το τανγκό της Παλιάς Φρουράς, H υπομονή του ελεύθερου σκοπευτή, Kαλοί άνθρωποι σε σκοτεινούς καιρούς, Φαλκό. Από το 2003 είναι µέλος της Βασιλικής Ισπανικής Ακαδηµίας Γραµµάτων (Real Academia Espanola).

"Σύντομες απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα" του Stephen Hawking

Υπάρχει Θεός; Πώς ξεκίνησαν όλα; Μπορούµε να προβλέψουµε το µέλλον; Υπάρχει άλλη νοήµων ζωή στο σύµπαν; Τι υπάρχει µέσα σε µια µαύρη τρύπα; Πώς µπορούµε να διαµορφώσουµε το µέλλον; Θα µας ξεπεράσει η τεχνητή νοηµοσύνη; Έχει νόηµα να αποικίσουµε το Διάστηµα;
Είναι δυνατά τα ταξίδια στον χρόνο; Θα επιβιώσουµε πάνω στη Γη;
Στο βιβλίο αυτό, το τελευταίο του, ο µεγάλος αστροφυσικός και συγγραφέας του Χρονικού του Χρόνου µοιράζεται µαζί µας τις τελευταίες του σκέψεις πάνω στα µεγαλύτερα ερωτήµατα µε τα οποία είναι αντιµέτωπη η ανθρωπότητα.
Ο Στίβεν Χόκινγκ (1942-2018) αναγνωρίζεται ως ο διαπρεπέστερος επιστήµονας από την εποχή του Αϊνστάιν, γνωστός τόσο για το ρηξικέλευθο έργο του στη φυσική και στην κοσµολογία όσο και για την παιγνιώδη αίσθηση του χιούµορ του. Επιµόρφωσε εκατοµµύρια αναγνώστες για τις απαρχές του σύµπαντος και τη φύση των µαύρων τρυπών και ενέπνευσε εκατοµµύρια άλλους αψηφώντας µια τροµακτική διάγνωση ALS, η οποία αρχικά του άφηνε περιθώριο ζωής µόλις 2 έτη. Αργότερα θα αναγκαζόταν να επικοινωνεί χρησιµοποιώντας µόνο µερικούς µυς του προσώπου του, όµως συνέχισε να προωθεί την έρευνα στο πεδίο του και να αποτελεί µια αξιοσέβαστη φωνή επί κοινωνικών και ανθρωπιστικών ζητηµάτων.
Ο Χόκινγκ δεν έλυσε απλώς µερικά από τα µεγαλύτερα µυστήρια της επιστήµης, αλλά πίστευε επίσης πως η επιστήµη παίζει ζωτικό ρόλο στην επίλυση των προβληµάτων µας εδώ στη Γη. Τώρα, καθώς αντιµετωπίζουµε τεράστιες προκλήσεις για τον πλανήτη µας –µεταξύ των οποίων την κλιµατική αλλαγή, την απειλή του πυρηνικού πολέµου και την ανάπτυξη της τεχνητής νοηµοσύνης–, στρέφει το βλέµµα του στα πιο κρίσιµα ερωτήµατα που τίθενται.
Θα επιβιώσει η ανθρωπότητα; Έχει νόηµα να αποικίσουµε το Διάστηµα; Υπάρχει Θεός; Αυτές είναι µερικές µόνο από τις ερωτήσεις µε τις οποίες καταπιάνεται ο Χόκινγκ, σ’ αυτό το ευρύ, παθιασµένο τελευταίο έργο µιας από τις σπουδαιότερες διάνοιες στην Ιστορία. Με πρόλογο του ηθοποιού Έντι Ρέντµεϊν, που κέρδισε το Όσκαρ ενσαρκώνοντας τον Στίβεν Χόκινγκ, εισαγωγή του βραβευµένου µε Νόµπελ Κιπ Θορν και έναν επίλογο από την κόρη του Χόκινγκ, Λούσυ, οι "Σύντοµες απαντήσεις στα µεγάλα ερωτήµατα" είναι ένα υπέροχο αποχαιρετιστήριο µήνυµα προς όλους µας.

"Μόνοι στον κόσμο" της Σώτης Τριανταφύλλου

Είναι άραγε οι Αµερικανοί από τον Άρη και οι Ευρωπαίοι από την Αφροδίτη; Mήπως ο αντιαµερικανισµός είναι νοµιµοποιηµένος ρατσισµός; Ή µήπως πρόκειται για κάτι ανύπαρκτο, για µια κατασκευή των Αµερικανών υπερπατριωτών που δεν δέχονται κριτική και δεν παίρνουν από λόγια; Πολλοί αποδίδουν την ευρωπαϊκή εχθρότητα εναντίον των ΗΠΑ στον φθόνο και θεωρούν τον "εξαµερικανισµό" άριστη µορφή εκσυγχρονισµού. Πράγµατι, σε πολλές περιπτώσεις, ο αντιαµερικανισµός είναι µια σειρά από στερεότυπα, προκαταλήψεις και υπεραπλουστευµένες, συνήθως ανακριβείς, πληροφορίες: το πρόβληµα στις κοινωνίες µας είναι ότι όλες οι παρεξηγήσεις, αν και συνιστούν ψεύτικες ιδέες, παραµένουν αληθινά γεγονότα.
Τα αρνητικά αισθήµατα µαζί µε κάθε λογής φαντασιώσεις για την Αµερική χρονολογούνται από την ανακάλυψη του Νέου Κόσµου· από τότε που ο Κολόµβος µετέφερε την εικόνα ενός ελκυστικού πρωτογονισµού στον οποίο απέδιδε ταυτοχρόνως στοιχεία εκφυλισµού. Και προτού ο Νέος Κόσµος εξελιχθεί στις Ηνωµένες Πολιτείες και στη συνέχεια σε παγκόσµια δύναµη -"υπερδύναµη"-, η Ευρώπη ένιωθε ένα είδος ανηµπόριας που πήγαζε από την ίδια: η Αµερική φάνταζε σαν ένας απειλητικός νεόπλουτος που ανέβαινε γοργά στην παγκόσµιακλίµακα. Αυτά τα αισθήµατα δεν ήταν πάντοτε ξεκάθαρα και χωρίς αµφισηµία: πολλοί Ευρωπαίοι ταλαντεύονταν ανάµεσα στην ανησυχία και στο θάµβος, ενώ άλλοι έβλεπαν την Αµερική σαν το ιδανικό καταφύγιο από την ευρωπαϊκή στενότητα, τις ασφυκτικές παραδόσεις και τα αυταρχικά καθεστώτα.