Συνοπτική περίληψη του έργου:
Ο Γιάννης είναι ένας εμφανίσιμος νέος, με γονείς και φίλους που τον αγαπάνε και που στο ερωτικό παιχνίδι δεν περνάει απαρατήρητος. Κάτι όμως τον βασανίζει, κάτι που κάνει τις σεξουαλικές του προτιμήσεις να διαφέρουν με τα πρότυπα της κοινωνίας
Ο Γιάννης είναι ένας εμφανίσιμος νέος, με γονείς και φίλους που τον αγαπάνε και που στο ερωτικό παιχνίδι δεν περνάει απαρατήρητος. Κάτι όμως τον βασανίζει, κάτι που κάνει τις σεξουαλικές του προτιμήσεις να διαφέρουν με τα πρότυπα της κοινωνίας
Βλέπετε, είναι ερωτευμένος με τη Σοφία. Πού είναι το περίεργο; Ο Γιάννης ζει σ’ έναν κόσμο όπου το να βρίσκεσαι σεξουαλικά με άτομα του ίδιου φύλου και να παντρεύεσαι είναι φυσιολογικό, ενώ το να είσαι ετεροφυλόφιλος είναι άξιο κατακραυγής.
Φυσικά, αν κάτι τέτοιο γίνει αντιληπτό από τους... πατεράδες του και τον κοινωνικό του περίγυρο, όλη του η ζωή θα έρθει τούμπα.
Προσωπική άποψη:
Πριν από 10 χρόνια ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης κι η Έφη Μουρίκη, καθώς περπατούσαν στο δρόμο είδαν ένα gay ζευγάρι να περπατάει χέρι-χέρι και τον κόσμο γύρω τους να κοιτάει σκανδαλισμένος. Αμέσως οι δυο τους σκέφτηκαν “για φαντάσου να ήταν αντίστροφοι οι ρόλοι”! Ακριβώς αυτή τους την ιδέα μετέφεραν τον περασμένο Δεκέμβρη στους κινηματογράφους και πρέπει να πω ότι το είχα απολαύσει κι είχα διασκεδάσει με όλη μου την ψυχή.
Η υπόθεση της ταινίας κινείται στα ίδια πλαίσια με τις περισσότερες gay-themed ταινίες, μόνο που εδώ οι ρόλοι είναι αντεστραμμένοι. Κι αυτό είναι το ενδιαφέρον, που σε συνδυασμό με το αναμενόμενο, δημιουργούν ένα ευχάριστο κλίμα. Προκλητικές straight σκηνές, παράνομοι έρωτες, περιθωριακοί ετεροφυλόφιλοι χαρακτήρες οι οποίοι παρ’ όλα ταύτα μπορούν κι αυτοσαρκάζονται, χαβαλές και τρέλα, συνθέτουν ένα πανηγύρι κωμικών (μέχρι δακρύων ορισμένες φορές) καταστάσεων.
Ευτυχώς, οι... “δημιουργικές” βρισιές και χυδαιολογίες που μας έχει συνηθίσει ο σύγχρονος ελληνικός κινηματογράφος τα τελευταία χρόνια, απουσιάζουν. Κι αυτό εμένα ήταν κάτι που μου άρεσε. Γιατί δεν προσπάθησα να γελάσω με γελοιότητες! Αντιθέτως... Γέλασα με την ψυχή μου κι απολάμβανα την κάθε στιγμή. Βέβαια, απ’ τη μία δε νιώθω καλά, γιατί γέλαγα με κάποιους ανθρώπους με ιδιαιτερότητα, ενώ αν η ταινία ήταν γυρισμένη υπό άλλο μοτίβο ίσως να μην το έκανα.
Το marketing της ταινίας πρέπει να ομολογήσω πως λειτούργησε καλά κι ότι οι δημιουργοί και παραγωγοί, κατάφεραν να πλασάρουν και να πουλήσουν αυτό που ήθελαν. Δεν είναι τυχαία ότι το τραγούδι των C-Real “Επικίνδυνα σε θέλω”, έγινε αμέσως επιτυχία κι ακουγόταν παντού -να σημειώσω βέβαια ότι κατά την διάρκεια της ταινίας ακούγονται κι άλλα αξιόλογα τραγούδια τους, όπως το "Κάθε μου σκέψη"- (εγώ ακόμα το έχω ως ήχο κλήσης στο κινητό μου), αλλά ότι και τα καταιγιστικά κι απολαυστικά trailer εκτόξευσαν το ενδιαφέρον των θεατών στα ύψη.
Βέβαια, εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι ήταν μέγα λάθος να “κάψουν” μερικές απ’ τις πιο δυνατές στιγμές του έργου και πόσο μάλλον την κορυφαία σεκάνς των γκεστ Συσσοβίτη – Αθερίδη, από τα trailer. Ο πρωταγωνιστής Άνθιμος Ανανιάδης, άλλοτε να κοιτάζει ως πληγωμένο κουταβάκι κι άλλοτε ως παθιασμένος γόης, δεν πείθει ιδιαίτερα, αλλά ποιος νοιάζεται... Δεν περίμενα να δω τον Jack Nicholson και στο κάτω-κάτω ένα του χαμόγελο φτάνει να ξεχάσεις τις όποιες ατέλειες στην ερμηνεία του. Η Κανελλίνα Μενούτη, ως Σοφία είναι... α-π-α-ρ-ά-δ-ε-κ-τ-η. Εντελώς αγγούροβα και δεν σε πείθει με τίποτα. Είτε το παίζει απελπισμένη, είτε ερωτευμένη, είτε θυμωμένη, είτε μεθυσμένη, έχει ακριβώς το ίδιο ύφος και στυλ. Του UFO! Απορώ τι έκανε και την πήρανε στο Εθνικό. Είπαμε... ο ρόλος της δεν ήταν ικανός και για υποψηφιότητα στα Oscar, αλλά όχι κι έτσι.
Φυσικά, αν κάτι τέτοιο γίνει αντιληπτό από τους... πατεράδες του και τον κοινωνικό του περίγυρο, όλη του η ζωή θα έρθει τούμπα.
Προσωπική άποψη:
Πριν από 10 χρόνια ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης κι η Έφη Μουρίκη, καθώς περπατούσαν στο δρόμο είδαν ένα gay ζευγάρι να περπατάει χέρι-χέρι και τον κόσμο γύρω τους να κοιτάει σκανδαλισμένος. Αμέσως οι δυο τους σκέφτηκαν “για φαντάσου να ήταν αντίστροφοι οι ρόλοι”! Ακριβώς αυτή τους την ιδέα μετέφεραν τον περασμένο Δεκέμβρη στους κινηματογράφους και πρέπει να πω ότι το είχα απολαύσει κι είχα διασκεδάσει με όλη μου την ψυχή.
Η υπόθεση της ταινίας κινείται στα ίδια πλαίσια με τις περισσότερες gay-themed ταινίες, μόνο που εδώ οι ρόλοι είναι αντεστραμμένοι. Κι αυτό είναι το ενδιαφέρον, που σε συνδυασμό με το αναμενόμενο, δημιουργούν ένα ευχάριστο κλίμα. Προκλητικές straight σκηνές, παράνομοι έρωτες, περιθωριακοί ετεροφυλόφιλοι χαρακτήρες οι οποίοι παρ’ όλα ταύτα μπορούν κι αυτοσαρκάζονται, χαβαλές και τρέλα, συνθέτουν ένα πανηγύρι κωμικών (μέχρι δακρύων ορισμένες φορές) καταστάσεων.
Ευτυχώς, οι... “δημιουργικές” βρισιές και χυδαιολογίες που μας έχει συνηθίσει ο σύγχρονος ελληνικός κινηματογράφος τα τελευταία χρόνια, απουσιάζουν. Κι αυτό εμένα ήταν κάτι που μου άρεσε. Γιατί δεν προσπάθησα να γελάσω με γελοιότητες! Αντιθέτως... Γέλασα με την ψυχή μου κι απολάμβανα την κάθε στιγμή. Βέβαια, απ’ τη μία δε νιώθω καλά, γιατί γέλαγα με κάποιους ανθρώπους με ιδιαιτερότητα, ενώ αν η ταινία ήταν γυρισμένη υπό άλλο μοτίβο ίσως να μην το έκανα.
Το marketing της ταινίας πρέπει να ομολογήσω πως λειτούργησε καλά κι ότι οι δημιουργοί και παραγωγοί, κατάφεραν να πλασάρουν και να πουλήσουν αυτό που ήθελαν. Δεν είναι τυχαία ότι το τραγούδι των C-Real “Επικίνδυνα σε θέλω”, έγινε αμέσως επιτυχία κι ακουγόταν παντού -να σημειώσω βέβαια ότι κατά την διάρκεια της ταινίας ακούγονται κι άλλα αξιόλογα τραγούδια τους, όπως το "Κάθε μου σκέψη"- (εγώ ακόμα το έχω ως ήχο κλήσης στο κινητό μου), αλλά ότι και τα καταιγιστικά κι απολαυστικά trailer εκτόξευσαν το ενδιαφέρον των θεατών στα ύψη.
Βέβαια, εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι ήταν μέγα λάθος να “κάψουν” μερικές απ’ τις πιο δυνατές στιγμές του έργου και πόσο μάλλον την κορυφαία σεκάνς των γκεστ Συσσοβίτη – Αθερίδη, από τα trailer. Ο πρωταγωνιστής Άνθιμος Ανανιάδης, άλλοτε να κοιτάζει ως πληγωμένο κουταβάκι κι άλλοτε ως παθιασμένος γόης, δεν πείθει ιδιαίτερα, αλλά ποιος νοιάζεται... Δεν περίμενα να δω τον Jack Nicholson και στο κάτω-κάτω ένα του χαμόγελο φτάνει να ξεχάσεις τις όποιες ατέλειες στην ερμηνεία του. Η Κανελλίνα Μενούτη, ως Σοφία είναι... α-π-α-ρ-ά-δ-ε-κ-τ-η. Εντελώς αγγούροβα και δεν σε πείθει με τίποτα. Είτε το παίζει απελπισμένη, είτε ερωτευμένη, είτε θυμωμένη, είτε μεθυσμένη, έχει ακριβώς το ίδιο ύφος και στυλ. Του UFO! Απορώ τι έκανε και την πήρανε στο Εθνικό. Είπαμε... ο ρόλος της δεν ήταν ικανός και για υποψηφιότητα στα Oscar, αλλά όχι κι έτσι.
Και πέραν αυτού, σαν ζευγάρι με τον Άνθιμο δεν δένουν καθόλου, αφού υπάρχει μηδέν χημεία. Οι μοναδικές ίσως καλές στιγμές τους να είναι ο χορός στο straight-bar όπου είναι ιδιαίτερα ερωτικός και σεξουαλικός, κάτι στο οποίο ίσως παίζει ρόλο η επιλογή του "Επικίνδυνα σε θέλω", το οποίο το παρουσιάζουν κι οι ίδιοι οι C-Real (και καλά) σε συναυλία τους και η πρώτη τους φορά στο κρεββάτι. Άντε, επειδή είμαι καλός άνθρωπος κι η τελαυταία τους σκηνή (με ελαστικότητα διευκρινίζω). Κατά τ' άλλα... αλλού πάταγε ο ένας, αλλού ο άλλος. Αντίθετα, η Μένη Κωνσταντινίδου ως Ζέτα, με τις υστερίες της, την τρέλα και το τσαμπουκαλίκι της, κάνει σαφώς καλύτερη εντύπωση και καταφέρνει να της κλέψει την παράσταση. Επίσης, πολύ καλός και πολύ αστείες οι σκηνές του Χρήστου Γιάνναρη. Όλα τα λεφτά όμως είναι οι απολαυστικοί Κυριακίδης και Χατζηπαναγιώτης. Μιλάμε... τα ρέστα μου! Συγκλονιστικοί, απολαυστικοί, φυσικοί κι ίσως οι μόνοι που είναι τόσο πειστικοί. Ειδικά ο Χατζηπαναγιώτης δίνει τον καλύτερό του εαυτό και το αποτέλεσμα είναι άκρως χορταστικό.
Και σ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας, ο ήρωάς μας, μας κάνει να συμπονάμε μαζί του γιατί μπορεί να είναι “ανώμαλος”, αλλά straight. Άραγε θα νιώθαμε το ίδιο αν ήταν gay κι όχι straight; Κι ίσως εκεί αποσκοπεί το τέλος της ταινίας. Σε κάποιους μπορεί να μην άρεσε το τέλος, αλλά για ‘μένα ήταν το ιδανικό. Αν τελείωνε αλλιώς, μπορεί να προκαλούσε περισσότερο απ’ ότι προκάλεσε τώρα. Έτσι έχουμε μια ανατροπή, η οποία μας περνάει με άκομψο τρόπο, αυτό που η ταινία προσπαθεί με κομψό τρόπο να μας περάσει καθ’ όλη της τη διάρκεια. Ότι ο ρατσισμός κι η προκατάληψη είναι άσχημο πράγμα και πρέπει να δεχόμαστε τον άλλο έτσι όπως είναι. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι όλοι έχουμε δικαιώματα και πρέπει να σεβόμαστε τη διαφορετικότητα. Σουρεαλιστικά κωμική κι ανατρεπτική, και παρά τις όποιες αδυναμίες της, σίγουρα είναι μια ταινία που αν δεν έχεις κόμπλεξ, σίγουρα θα τη δεις, θα την απολαύσεις και θα γελάσεις. Πολύ περισσότερο από κάτι άλλες ταινίες αυτού του στυλ όπως το “Ριζότο” ή το “Safe Sex”. Ευχάριστο και κατά προτίμηση παρείστικο φιλμ.
Βαθμολογία 8,5/10
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Straight Story
Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθέτης: Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Έφη Μουρίκη
Πρωταγωνιστές: Άνθιμος Ανανιάδης, Κανελλίνα Μενούτη, Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Μένη Κωνσταντινίδου
Παραγωγή: 2006
Διάρκεια: 92’
Επίσημο site:
http://www.straightstory.gr/
Ταυτότητα ταινίας:
Ελλ. τίτλος: Straight Story
Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθέτης: Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Έφη Μουρίκη
Πρωταγωνιστές: Άνθιμος Ανανιάδης, Κανελλίνα Μενούτη, Βλαδίμηρος Κυριακίδης, Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Μένη Κωνσταντινίδου
Παραγωγή: 2006
Διάρκεια: 92’
Επίσημο site:
http://www.straightstory.gr/
28 Σχόλια:
ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΟΜΠΛΕΞ ΘΑ ΤΟ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΟΥΝ.ΟΣΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ Ή ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΛΟΦΙΛΩΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΣΤΟ DVD.
Ξέρει κανείς αν ο Ανανιάδης είναι αδερφή γιατί με έχει πρήξει ο γκομενός μου ότι είναι.Αλλά όλοι οι άντρες τα ίδια λένε άμα δούνε κανέναν νέο,ωραίο και με πέρασει στις γκόμενες.
Το εργάκι σίγουρα δεν είναι "Το Πράσινο Μίλι", αλλά για "εργάκι" είναι πάρα πολύ καλό κι ευχάριστο. Κι όσο για το αν ο Ανανιάδης είναι αδερφή, όσοι άντρες πήγε να τους πηδήξει και δεν μπόρεσε ας μας το επιβεβαιώσουν. ;->
ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΑΠΟ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ!Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ...ΜΕ ΕΠΗΡΡΕΑΣΕΣ ΟΜΩΣ ΑΡΚΕΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΝΔΙΑΣΜΟ ΟΤΙ Η ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΜΕ ΕΠΡΙΞΕ ΤΟ ΕΙΔΑ ΣΕ DVD.ΕΕΕ...ΤΙ ΝΑ ΠΩ...ΤΡΕΛΛΑΘΗΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΛΙΑ!ΤΙ SAFE SEX ΚΑΙ ΠΑΠΑΡΙΕΣ.ΑΥΤΟ ΔΕΙΤΕ ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΑΣ.
η κανελλίνα μενούτη είναι Θεά. Την ερωτεύτηκα. Προφανώς η ερμηνεία της έχει να κάνει με το τι ζητά ο σκηνοθέτης. Η αλήθεια είναι οτι υπάρχουν πολλοί πλάγιοι τρόποι γιά να μπείς στο Εθνικό, όμως δεν θα μπορούσε να παίξει στον "ηλίθιο" αν δεν το άξιζε. Η ταινία ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά αυτό το happy ending θα μπορούσε να παραλειφθεί.
Happy ending; Όχι... εδώ Gianni θα διαφωνήσω! Καθ'όλη τη διάεκεια της ταινίας παρακολουθούσαμε μια ιστορία ενδιαφέρουσα και διασκεδαστική μεν, αλλά που δεν οδηγούσε πουθενά έτσι όπως πήγαινε. Γυρίζοντάς το στο τέλος, προσπάθησε να μην σκανδαλίσει και να δείξει ότι όλα όσα βλέπαμε είχαν κάποιο νόημα. Κι αφού τα πράγματα ήρθαν έτσι, ποιο θα ήταν καλύτερο; Να απαρνηθεί ο πατέρας το γιο λόγω της ιδιαιτερότητάς του; Δε νομίζω... :)
η καννελινα ειναι πολυ ομορφη .ειναι η αγαπημενη μου ηθοποιος οπως και ο ανθιμος
και η χριστινα μητροπουλου(μαρια)῎
"Η Κανελλίνα Μενούτη, ως Σοφία είναι... α-π-α-ρ-ά-δ-ε-κ-τ-η. Εντελώς αγγούροβα και δεν σε πείθει με τίποτα."
Καλα κι εσυ μη νομιζεις οτι μας πειθεις με αυτα που γραφεις...!!! Παπαριες και αγγουριες γραφεις κι εσυ... Ενταξει, συμφωνω οτι δεν ηταν για οσκαρ, αλλα οχι και "αγγουροβα"!!
Οτι δε φτανει η αλεπου....
Θα μπορουσες τουλαχιστον να εισαι πιο κομψη σε αυτα που λες... ντροπη σου και κριμα!
giorgos193
@ Αγαπητέ Γιάννη, καλημέρα και καλή Σαρακοστή κατ' αρχήν!
Αν για κάτι χαίρομαι και σαφώς δεν ντρέπομαι είναι που έχω προσωπική άποψη και που ποτέ δεν έθιξα με προσωπική επίθεση τα σχόλια του οποιουδήποτε έχει γράψει κατά καιρούς εδώ μέσα.
Ναι, για 'σένα μπορεί να γράφω παπαριές και μπορεί να έχεις και δίκιο.
Αν επίσης θεωρείς την προσωπική προς εμέ επίθεσή σου σωστή ωραία. Πίστεψέ με δεν έχω κανένα πρόβλημα. Ο καθένας έχει δικαίωμα να σκέφτεται ότι θέλει.
Το περίεργο είναι πως, όχι εσύ απαραίτητα αλλά κι οποιοσδήποτε άλλος, αντιδράνε στο να θεωρεί κανείς ατάλαντη τη Μενούνη και την κάθε Μενούνη. Αν έλεγα όμως το ίδιο για τον Jack Nicolson ή τη Julia Roberts μάλλον δεν θ' ασχολιόταν κανένας.
Καλά να περνάς!
Aγαπητη Γιωτα,
Κατ'αρχας το ονομα μου δεν ειναι Γιαννης... Δεν εισαι πολυ παρατηρητικη...
Επισης δε διαβαζεις προσεκτικα αυτα που γραφουν οι αναγνωστες σου... Νομιζω οτι ηταν πληρως ξεκαθαρα αυτα που εγραψα... Προφανως και δεν αναφερομουν που εξεφρασες την αποψη σου, καλα εκανες... Κανενας δεν μπορει να σου στερησει αυτο το δικαιωμα... Αλλα ο τροπος που το κανεις ειναι α-π-α-ρ-α-δ-ε-κ-τ-ο-ς... Εκφρασεις του τυπου "αγγουροβα", κ.α. δειχνουν καθαρα εμπαθεια προς τον αλλον και καλο θα ηταν να τις απεφευγες... Γιατι πρωτα απ'ολους εκθετεις τον εαυτο σου...
Προφανως και δε με ενδιαφερει αν θεωρεις τη Μενουτη, τον Nicholson ή τον εαυτο σου αταλαντο... το θεμα ειναι πως εκφραζεις την αποψη σου!
Πολυ φιλικα,
giorgos193
Υ.Γ.:Καλη Σαρακοστη και σε σενα!
Πριν από λίγες ημέρες την είδα την ταινία και μου άρεσε πολύ. Σε κάνει να δεις κάποια πράγματα από διαφορετική σκοπιά. Γενικώς πίσω από την κωμωδία κρύβεται αρκετό νόημα.
Προσωπική μου προτίμηση στους ηθοποιούς θα έλεγα ότι είναι η Χριστίνα Μητροπούλου, που αν και μικρό ρόλο παίζει πολύ καλά... χώρια και το ότι είναι μια κουκλίτσα.
Πραγματικώς ελπίζω να βγούνε και άλλα τέτοια έργα γιατί τα πιο πολλά που έχω δει από το νεότερο ελληνικό κινηματογράφο δε μου κάνανε ιδιαίτερη εντύπωση.
Μόλις σήμερα είδα την ταινία και ενθουσιάστηκα! Μου άρεσε τόσο πολύ το πάθος που είχε η Μενούτη και το βλέμμα της, η "τρελλάρα" Κωνσταντινίδου και φυσικά οι τέλοιοι Κυριακίδης και Χατζηπαναγιώτης! Και με αυτό το σχόλιο θέλω να τονίσω την πλήρη διαφωνία μου για την κριτική και τον χαρακτηρισμό προς την Μενούτη (άκου "αγγούροβα"!). Εμένα κατά τη διάρκεια της ταινίας αυτή με άγγιξε περισσότερο από όλους.
Το τέλος βέβαια μου τα χάλασε εντελώς. Κατά την άποψή μου έπρεπε να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο, να μην μας τα παρουσιάσει ως όνειρο, να μας δείξει αν η Μενούτη θα έμενε τελικώς με τον Ανανιάδη και αν οι γονείς του τελευταίου θα το αποδέχονταν (το πιθανότερο) και μέσω του τέλους αυτού να μας ολοκληρώσει τα μηνύματα που ούτως ή άλλως περνάει σε όλη την ταινία. Το τέλος που προτίμησαν οι δημιουργοί και το κενό που άφησαν στο "όνειρο" με ξενέρωσε, αλλά χαλάλι!
Αρκετά καλή παρωδική ταινία με χάλια ερμηνείες από το νεαρό καστ...
Καλές ατάκες, γελιο, και το τέλος επίσης καλό γιατί δε σας άρεσε...;;;
Πάντως από το "Safe sex" δεν είναι καλύτερο...
@ Ε όχι... πολλή καλύτερη είναι από το "Safe Sex".
Μπααα, αν το "Safe sex" παίρνει 7.5/10, αυτό παίρνει 7/10.
@ Έλα ρε Σωκράτη... το "Safe Sex" μπορεί να σου αρέσει μόνο αν είσαι 13-14... άντε 15 και δεν έχεις κάνει sex ώστε να χαζογελάς με τα αστειάκια κρυόκωλου, τηλεοπτικού χιούμορ.
Χα, χα, χα!!!! Ίσως επειδή το είδα κάπου τότε και γι' αυτό... :-P!
Εντάξει και το "Straight story" θα άρεσε περισσότερο στους gay..
Τι να πω έχω βέβαια και αρκετό καιρό που τα είδα και τα δύο, ίσως άμα τα δω τώρα ξανά να αλλάξω γνώμη..
Πάντως καμία από τις δύο δεν αξίζει πάνω από 8!!! :-)!
Και ούτε 8!! :-P!
@ Το "Safe Sex" σίγουρα δεν αξίζει! :p
Κι εγώ όταν το είδα στα 15 δεν ήμουν έτσι σκύλα. Σήμερα όμως... λυπάμαι! :/
Αυτό όμως ναι και άσχετα από το θέμα gay (αμάν πια)! :P
Καμία σχέση το safe sex με το straight story, το δεύτερο είναι κατά πολύ καλύτερο (αν και το safe sex έχει και αυτό τις στιγμές του).
@ Ναι Πάνο αλλά όπως λες κι έχουμε ξαναπεί, μόνο κάποιες καλές στιγμές, μεμονωμένες! ;)
Σου είπα έχω καιρό να τα δω και τα δυο...
Από όσο θυμάμαι πάντως στο "Safe sex" είναι καλύτεροι ηθοποιοί, ενώ το νεαρό καστ στο "Straight story" είναι μάπα. Προς θεού και το "Straight story" μου άρεσε, αλλά θυμάμαι ότι μου κάθησε κάπως καλύτερα το "Safe sex" ίσως λόγω ηλικίας και το είδα και αρκετές φορές.
Σχετικά με το gay είπα ότι ίσως να αρέσει ακόμα περισσότερο. Άλλωστε και τα δύο έχουν μέσα gays, απλώς το "Straight story" παρουσιάζει ένα σουρεαλιστικό ανάποδο κόσμο που για μένα είναι και προφητικός. Σαν ιδέα είναι καλό λοιπόν... Σαν ερμηνείες είναι μάπα.
Όπως και να 'χει και τα δύο βρίσκονται στη βιβλιοθήκη των ταινιών μου!!!!
@ Καλά Σωκράτη... ότι το "Safe Sex" έχει καλύτερους ηθοποιούς δεν το αμφισβητεί κανείς.
Πάντως την ομότιτλη σειρά στο Mega δε την έχω δει ποτέ... :-)!
@ Τηλεοπτική Σωκράτη... :p
Το ίδιο είναι...
Δεν το έχω δει, αλλά για κωμωδία ακούγεται καλό. Απ' ότι κατάλαβα απ' την παρουσίαση και τα σχόλια, αυτόν τον ανάποδο κόσμο ο πρωταγωνιστής τον βλέπει στον ύπνο του! Νομίζω αυτό είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα σεναριακά ιδέα, η οποία ανήκει στην παράδοση των έργων που προσπαθούν να σατιρίσουν αντιλήψεις και προκαταλήψεις αναποδογυρίζοντας στοιχεία του κόσμου που θεωρούνται δεδομένα και αυτονόητα.
Βάγια
@ Βάγια εμένα μου άρεσε πάρα πολύ. Ήταν από τις ταινίες του είδους που βρήκα και έξυπνη ως προς την σύλληψή της, αλλά και καλή ως προς την εκτέλεσή της!
Δημοσίευση σχολίου