Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
1895: ο νέος πελάτης του Σέρλοκ Χολμς, δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου, ζητά τη βοήθειά του για την εξαφάνιση της γοητευτικής, καλλιεργημένης και εξαιρετικά φιλελεύθερης κόρης του. Ο κύριος Χολμς και ο δόκτωρ Γουάτσον ανακαλύπτουν ότι και η αγνοού-μενη κοπέλα, η Χάνα Γούλφσον, αναζητούσε τη Σοφία, μια στενή φίλη της η οποία εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει ίχνη. Από την έρευνα διαπιστώθηκε ότι η Σοφία είχε στρατολογηθεί από την ομάδα των «Ηλυσίων», μια σχεδόν θρησκευτική σέχτα παθιασμένη με τους αρχαιοελληνικούς μύθους και τελετές, επικεφαλής της οποίας ήταν ο χαρισματικός σερ Φίλιπ Μπιουκάναν. O Χολμς ανακαλύπτει ότι η Χάνα, θέλοντας να βρει τι απέγινε η φίλη της, έχει ήδη εισχωρήσει στην ομάδα των Ηλυσίων με ψεύτικο όνομα. Και ενώ ο Σέρλοκ Χολμς συμφωνεί ότι η κοπέλα μπορεί να παραμείνει ως «πράκτοράς» του στη μυστικιστική αλλά φαινομενικά ακίνδυνη αίρεση, ο δόκτωρ Γουάτσον επιμένει ότι η Χάνα διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο. Εν τω μεταξύ, ο σερ Φίλιπ οραματίζεται την αναμόρφωση της ανθρωπότητας σύμφωνα με τα κλασικά ιδεώδη, χωρίς να αναλογίζεται το ολέθριο τίμημα…

Προσωπική άποψη:
Νομίζω πως δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην γνωρίζει τον Σέρλοκ Χολμς, έναν από τους πλέον χαρισματικούς ντετέκτιβ όλων των εποχών, μα και μια απ' τις πιο εμβληματικές φιγούρες της λογοτεχνικής ιστορίας, δημιούργημα του μεγάλου αστυνομικού συγγραφέα Arthur Conan Doyle, που όχι μόνο αποτέλεσε μεγάλη έμπνευση για το είδος, αλλά ενέπνευσε πολλούς δημιουργούς και καλλιτέχνες σε κάθε μορφή Τέχνης τα χρόνια που πέρασαν, από την πρώτη του εμφάνιση μέχρι και σήμερα. Ακόμα κι αν δεν έχει διαβάσει κανείς βιβλία με τις ιστορίες και τις περιπέτειές του, σίγουρα τον έχει δει ενσαρκωμένο, κάποια στιγμή, στη μικρή ή στη μεγάλη οθόνη, οπότε, λίγο πολύ, έχει μια εικόνα για τι μιλάμε. Κι αν πράγματι δεν έχει διαβάσει κάποιο κλασσικό βιβλίο με ήρωα τον ίδιο, του δίνεται η δυνατότητα να τον γνωρίσει σήμερα, μέσα από μια άλλη ματιά.

Ο λόγος για τη σειρά "Sherlock Holmes" του James Lovegrove, ενός εξαιρετικά ταλαντούχου και πολυγραφότατου συγγραφέα, που έχει στο ενεργητικό του περισσότερα από πενήντα βιβλία για παιδιά και ενήλικες. Ενός συγγραφέα που τόλμησε κάτι που πολύ λίγοι θα τολμούσαν στη θέση του. Να πάρει έναν θρύλο και να αναβιώσει τις περιπέτειές του, βάζοντας την υπογραφή του κάτω από αυτές. Κακά τα ψέματα, το να παίρνει κανείς μια κλασσική ιδέα ή ιστορία, πόσο μάλλον έναν κλασσικό και τόσο δημοφιλή ήρωα, και να του δίνει από την αρχή σάρκα και οστά, δεν είναι εύκολη υπόθεση, ενώ το ρίσκο που έγκειται η προσπάθεια αυτή είναι τρομερά υψηλό. Το έχουμε δει να συμβαίνει πολλάκις, ειδικά τα τελευταία χρόνια, όπου η έμπνευση και η δημιουργικότητα φαντάζουν να περνάνε μια κάποια κρίση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να πούμε πως τα αποτελέσματα είναι πάντοτε ιδανικά. Στην προκειμένη, όμως, συμβαίνει ακριβώς αυτό.

Ο Lovegrove μάς μεταφέρει στο Λονδίνο του 19ου αιώνα, που τόσο πολύ αγαπάμε, και αναβιώνει με μοναδική συγγραφική και αφηγηματική δεξιοτεχνία μια εποχή που αποτελεί το ιδανικό φόντο για μια ιστορία όπως η συγκεκριμένη -και όχι μόνο. Ο τρόπος γραφής είναι απλός και άμεσος, χωρίς περιττές φλυαρίες, που θα μπορούσαν πολύ εύκολα ν' αποδυναμώνουν την ένταση της αφήγησης, μα και αποφεύγοντας άσκοπες περιγραφές, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν δίνει τις απαραίτητες πληροφορίες ώστε να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα του τι συμβαίνει, που συμβαίνει και κυρίως, για ποιον λόγο συμβαίνει. Αντίθετα, μας βάζει για τα καλά στο κλίμα της εποχής, ζωντανεύει κάθε γωνιά της τότε Αγγλίας, με τα όποια μυστικά μπορεί να κρύβονται σε κάθε μία από αυτές, δημιουργώντας μας μια σχεδόν κινηματογραφική αίσθηση, ενόσω διαβάζουμε, που μας επιτρέπει όχι απλά να φανταζόμαστε, αλλά κυριολεκτικά να "βλέπουμε" αυτά που "βλέπει και εκείνος.

Παράλληλα, με την ιστορία του μοιρασμένη σε τρεις διαφορετικές ενότητες, μας επιτρέπει να διεισδύσουμε στα άδυτα αυτής και να καταλάβουμε τον πυρήνα της ύπαρξής της και τους σκοπούς αυτής, τους οποίους και προσπαθεί να πραγματώσει μέχρι και την τελευταία στιγμή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουμε μια αφήγηση που άλλες φορές διαθέτει αργό ρυθμό, άλλες πιο έντονο, μα σε κάθε περίπτωση, αυτόν ακριβώς που απαιτείται τη δεδομένη στιγμή, είτε προσφέροντάς μας τον χρόνο που απαιτείται προκειμένου να απορροφήσουμε και να επεξεργαστούμε τις πληροφορίες και τα στοιχεία που λαμβάνουμε, ώστε να συνδέσουμε όλα τα κομμάτια του παζλ ένα προς ένα χωρίς να μας διαφύγει το παραμικρό, είτε προσφέροντάς μας τις ανατροπές εκείνες που τρέχουν σε τόσο γρήγορους ρυθμούς που ανεβάζουν την ένταση και την αδρεναλίνη μας στα ύψη, χωρίς να γνωρίζουμε ποιος θα κερδίσει, τελικά, αφού φτάνοντας την τελική αναμέτρηση έχουμε μια σύγκρουση χαρακτήρων που δεν υστερούν ο ένας του άλλου, αλλά που θα κερδίσει εκείνος που θα αποδειχθεί ο πιο ψύχραιμος, λογικά και συναισθηματικά.

Και μιας και αναφερθήκαμε στους χαρακτήρες, είναι η ιδανική στιγμή να πούμε πως ο Lovegrove φέρνει εκ νέου στην επιφάνεια έναν Σέρλοκ που σαφέστατα έχει επιρροές από τον ίδιο, αλλά που δεν χάνει σε καμία περίπτωση την κλασσική, αποφθεγματική του υπόσταση, ούτε την ιδιαίτερη, ακόμα και αλλοπρόσαλλη κάποιες στιγμές, προσωπικότητά του, που τόσο μοναδική έχει υπάρξει μέσα στο πέρασμα του χρόνου και που εύκολα θα μπορούσε να γίνει κανείς θύμα της -ή και θύτης της καταστροφής της. Την ίδια στιγμή, όμως, ο συγγραφέας επιλέγει να δώσει λίγο περισσότερο χώρο και στον Γουάτσον, που ναι μεν είναι εξίσου αγαπημένος χαρακτήρας, αλλά σαφέστατα πιο αδικημένος, όχι τόσο επειδή η προσωπικότητα του Χολμς τον "καταπίνει", αλλά γιατί δεν του δίνεται πάντα η δυνατότητα να ξετυλίξει σε όλο τους το εύρος τα ταλέντα και την προσωπική του δυναμική, πράγμα που εδώ συμβαίνει και που βοηθάει, εκτός των άλλων, στο να δούμε και τη σχέση των δύο μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα.

Κλείνοντας, δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στον αρχαιοελληνικό πυρήνα της ιστορίας, που όχι μόνο είναι εξαιρετικά έξυπνος, μα αποδεικνύει και πόσο μεγάλος λάτρης της μυθολογίας και της Ιστορία μας είναι ο Lovegrove, όπως και οι περισσότεροι Άγγλοι, μα και το πόσο πολύ έχει μελετήσει όλα τα προηγούμενα. Και όλα αυτά, φέρνοντάς τα στο παρόν μιας εποχής όπου τα παλιό με το νέο συγκρούονται. Στη δύση μιας εποχής και στην ανατολή μιας άλλης, εκεί που κάποιοι παλεύουν για την αλλαγή, ενώ κάποιοι άλλη για την επιστροφή στα παλιά απ' τα οποία προερχόμαστε, και που τόσο συμβολικά αποτυπώνονται, ακόμα και μέσα από την σύγκριση δύο γυναικείων φιγούρων της εποχής, στα μάτια και στην καρδιά των οποίων αντικατοπτρίζονται όλα αυτά. Εν κατακλείδι, "Ο λαβύρινθος του θανάτου" δεν είναι μόνο ένα βιβλίο έκπληξη, μα και ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί.
Βαθμολογία 9/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: James Lovegrove
Μεταφραστής: Μπαρουξής Χρήστος
Εκδόσεις: Ελληνικά Γράμματα
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2019
Αρ. σελίδων: 400
ISBN: 978-960-19-0755-0