"Γυναικεία υπόθεση" των Κλαίρης Θεοδώρου & Λένας Μαντά

«Είναι υψηλό το τίμημα που καλούνται να πληρώσουν τα φαντάσματα. Κι αυτό ακριβώς είμαι πλέον εγώ. Ένα φάντασμα, ένα στοιχειό. Με τη δική μου θέληση, με τον δικό μου τρόπο. Ένα φάντασμα που κινείται αθόρυβα ανάμεσα στον κόσμο. Κι εκείνοι; Εκείνοι με κοιτάζουν, αλλά δε με βλέπουν. Με ακούνε αλλά δε με αφουγκράζονται. Με συναναστρέφονται, αλλά δε με ξέρουν…»
Ένας κατά συρροήν δολοφόνος σκοτώνει γυναίκες στο παρόν αντιγράφοντας γυναικοκτονίες του παρελθόντος που παρέμειναν ατιμώρητες. Στην άψογα σκηνοθετημένη σκηνή του εγκλήματος, ο δολοφόνος αφήνει «δωράκια» για την αστυνομία: έξτρα στοιχεία, με τα οποία μπορούν να συλληφθούν πλέον οι ένοχοι του παρελθόντος. Όλα τα θύματα φορούν ένα κόσμημα πανομοιότυπο με αυτό που έχει η υπαστυνόμος Νόρα Δενδρινού πάντα στον λαιμό της: ένα καλλιγραφικό κεφαλαίο «Ν» κλεισμένο σ’ ένα σπιτάκι. Η πρό(σ)κληση του δολοφόνου προς εκείνη είναι σαφής. Το παιχνίδι αρχίζει. Μαζί της, ο υπαστυνόμος Νικόλας Παναγιωτίδης και η ιδιωτική ερευνήτρια Ελπινίκη Ντόκα. Οι τρεις τους εγκλωβισμένοι σε μια αρένα θανάτου.
Μπορεί το παρόν να ξεκλειδώσει το παρελθόν;
Μπορεί η εκδίκηση να σημάνει δικαίωση;
Διότι κάποιες φορές «το παρελθόν δεν έχει έρθει ακόμη και το μέλλον δεν είναι όπως παλιά…»

"Ο γάτος που έσωζε βιβλία" του Sosuke Natsukawa

Ο παππούς μου έλεγε κάθε τρεις και λίγο: Τα βιβλία διαθέτουν τρομερή δύναμη. Αλλά ποια είναι αυτή η δύναμη στ’ αλήθεια;
Το μικρό παλαιοβιβλιοπωλείο του παππού του με τις τεράστιες στοίβες από βιβλία που φτάνουν ως το ταβάνι είναι το ιδανικό καταφύγιο για τον εσωστρεφή έφηβο Ριντάρο Νατσούκι. Εκεί περνά ευτυχισμένες στιγμές διαβάζοντας ό,τι του αρέσει.
Όμως ο παππούς πεθαίνει ένα βράδυ στον ύπνο του και ο Ριντάρο απομένει συντετριμμένος και μόνος. Το παλαιοβιβλιοπωλείο όπως όλα δείχνουν θα πρέπει να κλείσει. Τότε κάνει την εμφάνισή του ο Τίγρης, ένας μυστήριος τιγρέ γάτος που μιλάει και έχει μια αποστολή: να σώζει βιβλία. Χρειάζεται ωστόσο τη συνδρομή ενός αληθινού βιβλιόφιλου για να την πραγματοποιήσει, και έτσι ζητά από τον Ριντάρο να τον βοηθήσει.
Το παράξενο αυτό ζευγάρι, το αγόρι και ο γάτος, θα ζήσει τρεις μαγικές περιπέτειες ελευθερώνοντας τα βιβλία από ανθρώπους που τα φυλακίζουν, τα κακομεταχειρίζονται ή προδίδουν το πνεύμα τους.
Την τελευταία διάσωση όμως στην απίθανη διαδρομή τους, η οποία θα τον φέρει αντιμέτωπο με τον ίδιο του τον εαυτό, ο Ριντάρο θα πρέπει να την αναλάβει μόνος του…

"Άγια λευτεριά" του Θοδωρή Παπαθεοδώρου

Συναγμένοι πίσω απ’ το τείχος, καρτερούν με το όπλο στο χέρι, με την ψυχή στο στόμα. Άντρες και γυναίκες όμοια ντυμένοι με φουστανέλες και σελαχλίκια, τα παιδιά λαιμαριές κρεμασμένες απάνω στα κορμιά τους σαν τάματα σε εικονίσματα, ναρκωμένα απ’ το αφιόνι.
Μόλις το φεγγάρι χάνεται στα διαβατάρικα σύγνεφα, το πρόσταγμα των καπεταναίων ακούγεται σ’ όλη τη φάλαγγα σαν πνιχτικό ψιθύρισμα. Αγωνιστές και γυναικόπαιδα κινούν για τη μεγάλη Έξοδο διαβαίνοντας σιωπηρά την πύλη. Κάποιοι γέρνουν και φιλούν το χιλιοτρυπημένο απ’ τα βόλια τείχος, κάποιοι άλλοι το ανασκαμμένο απ’ τις μπόμπες χώμα. Τα ραίνουν, τα ποτίζουν με τα σεβαστικά τους δάκρυα. «Αχ, Μισολόγγι, που σ’ αφήνουμε… Αχ, αίματα που σε ποτίσαμε άδικα…»
Στη Χίο, στα Ψαρά, στο Μεσολόγγι…
Από ολοκαύτωμα σε ολοκαύτωμα τραβάει ο λαός μας, που πολεμάει ν’ αντιγυρίσει τη σκλάβα μοίρα του, ματοβαμμένος μ’ ακόμη ορθός. Συνάμα, πλάι στο λαμπρό μεγαλείο του αγώνα, στέκει η σκοτεινιά της μνησικακίας και της ιδιοτέλειας που φέρνει αδερφοσκοτωμό.
Η Δέσπω, η Αργυρώ, ο Νικόλας, ο Στέφανος, η Λενίτσα, ο Γιωργάκης, η Μαλαμή, ο γερο-Καψάλης, άγιες ψυχές σε τούτο τον ματωμένο κόσμο, ανασαίνουν με βια κι αγωνίζονται με νύχια και δόντια ν’ ανταμώσουν λευτεριά και λύτρωση.
Σε τούτο ή τον άλλο κόσμο.

"Prince - Με ανοιχτό και με κλειστό μικρόφωνο" του Neal Karlen

«Άλλο ένα βιβλίο για τον Prince;» ρώτησε ο φίλος ενός φίλου, όταν απάντησα στην ερώτησή του πάνω σε τι δούλευα.
Prince, η παγκοσμίως αναγνωρισμένη μεγαλοφυΐα, η προσωποποίηση του hip, το διεθνές πολιτισμικό είδωλο, ο εκκεντρικός σούπερ σταρ, ο εξαιρετικός performer με τα τραγούδια που ξεσήκωναν τα πλήθη…
«Ναι», είπα, «άλλο ένα βιβλίο… γι’ αυτόν».

"Θάνατος στα σύννεφα" της Agatha Christie

Υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα από το να βρούμε τον δολοφόνο. Και η δικαιοσύνη είναι μια χρήσιμη λέξη, αλλά μερικές φορές είναι δύσκολο να πούμε τι εννοούμε με αυτή τη λέξη. Κατά τη γνώμη μου, το σημαντικότερο είναι να αποκαταστήσουμε τον αθώο.
Το κάθισμα με τον αριθμό 9 ήταν το ιδανικό για να μπορεί ο Ηρακλής Πουαρό να παρατηρεί τους συνεπιβάτες του στο αεροπλάνο. Στα δεξιά του κάθισε μια χαριτωμένη νεαρή γυναίκα, η οποία φαινόταν ξεκάθαρα ότι ήταν ερωτευμένη με τον άντρα απέναντι. Ευθεία, στη θέση 13, κάθισε μια κόμησσα, η οποία έκρυβε καλά τον εθισμό της στην κοκαΐνη. Απέναντι από την ξύλινη σκάλα, στη θέση 8, ένας συγγραφέας αστυνομικών ιστοριών δυσκολευόταν να αντιμετωπίσει μια επιθετική σφήκα. Αυτό που ο Πουαρό δεν αντιλήφθηκε ήταν ότι πίσω του, στη θέση 2, ήταν καθισμένο το άψυχο σώμα μιας γυναίκας.

"Οι ελέφαντες θυμούνται" της Agatha Christie

Οι ελέφαντες θυμούνται, όμως εμείς είμαστε ανθρώπινα πλάσματα και ευτυχώς τα ανθρώπινα πλάσματα ξεχνούν.
Ο Ηρακλής Πουαρό στάθηκε στην άκρη του γκρεμού. Γιατί σε αυτό το σημείο, πριν από πολλά χρόνια, συνέβη ένα τραγικό δυστύχημα – το κορμί μιας γυναίκας βρέθηκε τσακισμένο στα βράχια. Και στη συνέχεια, ακόμα δύο πτώματα ανακαλύφθηκαν – ένα παντρεμένο ζευγάρι που είχε βρει τον θάνατο από πυροβολισμό. Ποιος σκότωσε ποιον; Μήπως ήταν διπλή αυτοκτονία; Έγκλημα πάθους; Ή εν ψυχρώ δολοφονία; Ο Πουαρό βυθίζεται στο παρελθόν για να εξιχνιάσει ένα έγκλημα που έγινε πριν από δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια και ανακαλύπτει πως, ακόμα κι αν δεν υπάρχουν χειροπιαστά στοιχεία, οι παλιές αμαρτίες ρίχνουν μεγάλες σκιές.

"Ο φόνος της κυρίας ΜακΓκίντι" της Agatha Christie

«Διότι κάπου», μονολόγησε ο Πουαρό, ενδίδοντας σε ένα όργιο ανάκατων μεταφορών, «υπάρχει ένας ψύλλος μέσα στ’ άχυρα, και μες στον άνθρακα παραμονεύει ο θησαυρός και μ’ ένα σμπάρο θα πετύχω δυο τρυγόνια!»
Η κυρία ΜακΓκίντι πέθανε – πω πω πω!
Πώς πέθανε;
Στα γόνατα πεσμένη, όπως κι εγώ.
Το παλιό παιδικό παιχνίδι τώρα έμοιαζε με κακόγουστο αστείο. Η πραγματική κυρία ΜακΓκίντι δολοφονήθηκε με ένα δυνατό χτύπημα στο πίσω μέρος του κεφαλιού και οι ελάχιστες οικονομίες της έκαναν φτερά. Οι υποψίες αμέσως πέφτουν στον νοικάρη της, που είναι άνεργος και δυσκολεύεται οικονομικά. Ο Ηρακλής Πουαρό, όμως, έχει άλλη γνώμη ̶ και δεν έχει ιδέα ότι η ζωή του τώρα βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο.

"Οι τελευταίες υποθέσεις της Μις Μαρπλ" της Agatha Christie

Ο χρόνος είναι ο καλύτερος δολοφόνος.
Επτά καθηλωτικές υποθέσεις που η μις Μαρπλ λύνει με τη γνωστή οξυδέρκεια και ευφυΐα της: Ένας μυστηριώδης άντρας τραυματισμένος από σφαίρα, το αίνιγμα του χαμένου θησαυρού, ένα πτώμα και μια μεζούρα, οι κατάρες μιας σαλεμένης επιστάτριας και ένα ατύχημα με άλογο, μια χαμένη καρφίτσα και μια τέλεια υπηρέτρια, μια δολοφονημένη σύζυγος σε δωμάτιο ξενοδοχείου και μια κληρονομιά, πολλοί υποψήφιοι κληρονόμοι και άλλοι τόσοι δολοφόνοι.
Δύο επιπλέον ιστορίες μυστηρίου, «Η κούκλα της μοδίστρας» και «Αμυδρά, σαν μέσα σε καθρέφτη», χωρίς τη συμμετοχή της διάσημης μις Μαρπλ, αλλά εξίσου ατμοσφαιρικές και συναρπαστικές.

"Πέτρινο φέρετρο" της Agatha Christie

«Λοιπόν, έχω προσέξει ότι οι καλλιτέχνες και οι συγγραφείς είναι τελείως ανισόρροποι… καμία αίσθηση του μέτρου».
Κομητεία Ντέβον, ένας φιλανθρωπικός χορός, ένα Κυνήγι Δολοφόνου που προοριζόταν για παιχνίδι και εξελίχθηκε σε τραγωδία…
Ο σερ και η λαίδη Σταμπς, οι οικοδεσπότες της βραδιάς, έχουν την ιδέα να οργανώσουν ένα παιχνίδι με έναν υποτιθέμενο φόνο. Έχοντας τις καλύτερες προθέσεις, η Αριάδνη Όλιβερ, η πασίγνωστη συγγραφέας ιστοριών μυστηρίου, δέχεται να οργανώσει αυτό το Κυνήγι Δολοφόνου. Αν και περνά εβδομάδες ολόκληρες σχολαστικής προετοιμασίας, την τελευταία στιγμή η Αριάδνη φωνάζει τον φίλο της, τον Ηρακλή Πουαρό, για να προσφέρει την πολύτιμη βοήθειά του. Από ένστικτο καταλαβαίνει ότι κάτι κακό πρόκειται να συμβεί… Προσοχή! Κανένας δεν είναι αυτό που φαίνεται!

"Θάνατος κλέφτης" της Agatha Christie

«Αξιοσημείωτο», είπε, «και καθ’ όλα συναρπαστικό. Σας συγχαίρω».
«Μα, για ποιο πράγμα, κύριε Πουαρό;»
«Σας συγχαίρω που έχετε ένα τόσο μοναδικό, εξαίσιο πρόβλημα».
Μια έξαρση κλοπών σε μια φοιτητική εστία, φυσιολογικά, δε θα ήταν το είδος του εγκλήματος που θα τραβούσε το ενδιαφέρον του Ηρακλή Πουαρό. Όταν, όμως, είδε τη λίστα με τα κλεμμένα αντικείμενα, μεταξύ των οποίων ένα στηθοσκόπιο, ένα παλιό μάλλινο παντελόνι, ένα κουτί σοκολατάκια, ένα ξεσκισμένο σακίδιο πλάτης και ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι μέσα σε ένα πιάτο με σούπα, έδωσε συγχαρητήρια στη διευθύντρια, την κυρία Χάμπαρντ. Η λίστα δεν έβγαζε κανένα απολύτως νόημα. Όμως ο Πουαρό δεν μπορούσε να μην αναρωτηθεί: Αν είχαμε απλώς να κάνουμε με έναν ασήμαντο κλέφτη, γιατί όλοι στην εστία ήταν τόσο φοβισμένοι;

"Νέμεση" της Agatha Christie

«Οποιαδήποτε σύμπτωση», μονολόγησε η μις Μαρπλ, «αξίζει πάντα την προσοχή μας. Αν είναι όντως σύμπτωση, μπορούμε να την πετάξουμε αργότερα».
Το γράμμα από τον πρόσφατα αποβιώσαντα κύριο Ρέιφιελ προβλημάτισε πολύ τη μις Μαρπλ. Δεν τον ήξερε παρά ελάχιστα – τον είχε συναντήσει σε κάποιο από τα ταξίδια της. Εκείνος όμως, αναγνωρίζοντας τη φυσική κλίση της μις Μαρπλ προς τη δικαιοσύνη, της άφησε οδηγίες προκειμένου να ερευνήσει ένα έγκλημα μετά τον θάνατό του. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι δεν κατάφερε να της πει ποιος εμπλεκόταν, πού και πώς είχε διαπραχθεί το έγκλημα. Πολύ μυστηριώδης υπόθεση.

"Έγκλημα στην καρδιά του χειμώνα" της Agatha Christie

Μια υπέροχη συλλογή 12 ιστοριών με την υπογραφή της αγαπημένης Agatha Christie, ιδανική για ανάγνωση τις κρύες νύχτες του χειμώνα… Αν και το σκηνικό φαντάζει ειδυλλιακό, οι νιφάδες του χιονιού μπορεί να αποβούν μοιραίες, τα δώρα κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο μπορεί να κρύβουν επικίνδυνες εκπλήξεις, ενώ τα γεύματα μπορεί να αποδειχτούν δηλητηριώδη και οι καλεσμένοι απρόβλεπτα δυσάρεστοι. Τα μυστήρια αναλαμβάνουν να λύσουν οι αγαπημένοι ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρό και μις Μαρπλ.