Η Mayu Shinjo ξεκίνησε το 2006 την συνεργασία της με τον εκδοτικό οίκο Shogakukan, συστήνοντας στο Ιαπωνικό κοινό τη σειρά της, "Ai o Utau yori Ore ni Oborero!", το οποίο έκανε την πρώτη του εμφάνιση στις 06 Ιουνίου 2006 στο περιοδικό "Shōjo Comic", ενώ την ίδια χρονιά ξεκίνησε να κυκλοφορεί το manga και σε τεύχη, ολοκληρώνοντας τον κύκλο του το 2009. Αρχικά, η σειρά κυκλοφόρησε σε 5 τεύχη, ενώ επανακυκλοφόρησε σε πιο συμπτυγμένη μορφή, μετρώντας 3 τεύχη σύνολο. Για την αγγλική γλώσσα τα δικαιώματα της σειράς απέκτησε η Viz Media, στην συμπτυγμένη έκδοση, με το πρώτο τεύχος να κυκλοφορεί 03 Μαίου 2011, το δεύτερο 02 Αυγούστου 2011 και το τρίτο 01 Νοεμβρίου 2011. Να αναφέρουμε πως τα τεύχη αυτά έχουν μεταφραστεί και στην γερμανική γλώσσα, ενώ η Shinjo συνέχισε -ή κι επανεκκίνησε κατά πολλούς- την ιστορία της, μέσω των εκδόσεων Kadokawa Shoten, αφού όπως φαίνεται ο αρχικός της εκδοτικός δεν ήθελε να επενδύσει παραπάνω στο concept, αν και μεταξύ μας, μάλλον της έκαναν και καλύτερη προσφορά.

Ai wo Utau Yori Ore ni Oborero! Vol. 1:
Ο Akira είναι ένα αγόρι που πηγαίνει στην Ακαδημία αρρένων Dankaisan -στην οποία όλοι τον αντιμετωπίζουν σαν την "πριγκίπισσα" του σχολείου εξαιτίας της ντελικάτης φυσιογνωμίας του-, ενώ η Mizuki, που φοιτά στο Saint Nobara High, βρίσκεται σε παρόμοια θέση αφού παρά που είναι κορίτσι, αντιμετωπίζεται ως "πρίγκιπας" του σχολείου της εξαιτίας της έλλειψης θηλυκότητας από μέρους της, αλλά και του πόσο άνετη είναι.. Ο Akira, που είναι ερωτευμένος με την Mizuki, αποφασίζει να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία και να κάνει ότι μπορεί προκειμένου να γίνει μέλος του συγκροτήματος της δεύτερης, του Blue Roses, θέλοντας να έχει μία ευκαιρία να κατακτήσει την Mizuki που προβάλλει αντιστάσεις απέναντί του. Το σχέδιο της Mayu, σε αυτό το πρώτο τεύχος των 5 κεφαλαίων, είναι πάρα πολύ ωραίο, αν και κάποιες στιγμές παρασύρεται και το "μπουκώνει" λίγο πιο έντονα απ' όσο θα έπρεπε, έχοντας καταφέρει να δημιουργήσει δύο χαρακτήρες που αν κι έχουν πολλά στοιχεία αντίθετα με τα φύλα τους, εκφράζουν απόλυτα ανάλογα με τις περιστάσεις την εκάστοτε πλευρά τους που πρέπει να βγει στην επιφάνεια. Ναι, είναι ένα κλασσικό shoujo, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως υστερεί λόγω κατηγορίας ή είδους. Άλλωστε, αυτή η παράξενη σεξουαλικότητα των κεντρικών χαρακτήρων είναι που κάνει το story διαφορετικό -σε ένα επίπεδο, τουλάχιστον- και απολαυστικό συνάμα. Προσωπικά, έπιασα τον εαυτό μου πολλές φορές να χαμογελάει σαν χαζοχαρούμενο και να αισθάνομαι την αγωνία αυτού του πρώτου ερωτικού σκιρτήματος που σε κάνει να μην ξέρεις ποιος είσαι και τι κάνεις. Παράλληλα, έχει αρκετές χιουμοριστικές στιγμές, όχι τόσες ώστε να γελοιοποιείται το σύνολο της ιστορίας, οι οποίες όχι απλά είναι απολαυστικές, αλλά δένουν και με το σύνολο του περιεχομένου.

Ai wo Utau Yori Ore ni Oborero! Vol. 2:
Στο δεύτερο τεύχος της σειράς, μεγέθους 6 κεφαλαίων, η Mizuki δεν μπορεί να κρατήσει άλλο τις άμυνές της και υποκύπτει στην γοητεία που ασκεί πάνω της ο Akira, παραδεχόμενη τα συναισθήματά της, έστω κι αν αισθάνεται μπερδεμένη. Λογικό αν αναλογιστεί κανείς τόσο την ηλικία της, όσο και το γεγονός πως έχει συνηθίσει να την αντιμετωπίζουν ως αγόρι και όχι ως κορίτσι. Και τώρα, που ο Akira της συμπεριφέρεται σαν να είναι το απόλυτο θηλυκό, πώς να μην φρικάρει; Στη συνέχεια της ιστορίας μας, λοιπόν, η ακαδημία των κοριτσιών πηγαίνει ένα ταξίδι, παράδοση του σχολείου κάθε χρόνο, όπου οι μικρότερες τάξεις συναναστρέφονται με τις μεγαλύτερες και κατ' επέκτασιν, με τα κορίτσια που ασκούν έλεγχο και επηρροή στο σχολείο. Εκεί, μια από τις μεγαλύτερες μαθήτριες -κι εξαιρετικά δημοφιλείς-, έχοντας βάλει στο μάτι την Mizuki προσπαθεί να την παρασύρει στα δίχτυα της, την ίδια ώρα που ο Akira παλεύει να την τυλίξει στα δικά του ώστε να μην μπορέσει να του ξεφύγει. Σίγουρα είναι αρκετά περίεργη η εξέλιξη του concept, αλλά η σεξουαλικότητα στο συγκεκριμένο manga και η ταυτότητα που συνοδεύει τον κάθε χαρακτήρα, είναι τόσο συγκεχυμένη που συνολικά καταλήγει να μην φαντάζει παράξενο ή παράλογο. Και ναι μεν είναι αρκετά τολμηρό στα σημεία, όχι τόσο όμως ώστε να ξεπερνάει κάποια αυστηρά όρια που θέτει το shoujo ως κατηγορία. Άλλωστε, βασικός σκοπός του manga είναι η συναισθηματική απελευθέρωση των ηρώων, σε πρώτη φάση, και η απενοχοποίηση απέναντι στην πραγματική τους φύση με εκείνην της ταυτότητας της εικόνας που τους συνοδεύει. Ζήλια, εγωισμοί, εκπλήξεις, το τεύχος έχει λίγο απ' όλα, επιτρέποντάς μας να γίνουμε μάρτυρες πιο πιπεράτων στιγμών, χωρίς όμως να υποσκελίζει τον ρομαντισμό.

Ai wo Utau Yori Ore ni Oborero! Vol. 3:
Το τρίτο τεύχος της σειράς, που αποτελείται από 6 βασικά κεφάλαια και ένα extra, η σχέση των Mizuki και Akira καλά κρατεί, για να έρθει η ώρα να τεθεί επί τάπητος ένα σοβαρό και καίριο θέμα για κάθε σχέση. Το sex! Όχι πως η Mizuki δεν θέλει να το κάνει με τον Akira, αλλά να, δεν το έχει πάρει ακόμα απόφαση ενώ εκείνος φροντίζει να της θυμίζει συνεχώς πως είναι άντρας -άσχετα με το πως φαίνεται- και πως έχει ανάγκες. Παράλληλα, ένας γοητευτικός αντίζηλος εμφανίζεται στο προσκήνιο και διεκδικεί την Mizuki, αλλά ο Akira δεν φαίνεται να είναι έτοιμος να καταθέσει τα όπλα, όχι χωρίς να δώσει τη δικιά του μάχη. Κι εδώ τίθεται το θέμα της ανασφάλειας. Όταν η Mizuki είναι μαζί με τον Akira, όλος ο κόσμος τους κοιτάζει περίεργα μπερδεύοντας τα φύλα τους, ή νομίζοντας πως είναι ομοφυλόφιλο ζευγάρι. Πλήγμα για την αξιοπρέπεια μιας γυναίκας. Όταν όμως βρίσκεται μαζί με έναν άντρα που μυρίζει αρσενικίλα από χιλιόμετρα, κανείς δεν αμφισβητεί την θηλυκή της ταυτότητα. Εκεί, ακριβώς, είναι που τίθεται το μεγάλο ερώτημα! Τι χρειάζεται για να είναι ευτυχισμένη; Την αποδοχή και την αναγνώριση του κόσμου γύρω της, ή την αποδοχή και την αναγνώριση του ανθρώπου με τον οποίο θέλει να έχουν μια σχέση αγάπης και συντροφικότητας; Και η απάντηση, στην πραγματικότητα, είναι πολύ απλή. Γιατί καμιά φορά, δεν έχει σημασία πως μας βλέπει ο κόσμος, αλλά πως μας βλέπει εκείνος που είναι ο κόσμος μας. Άρα, έχει να κάνει πρώτα με την προσωπική μας αποδοχή του ποιοι είμαστε, και μετά με όλα τ' άλλα. Επιπλέον, εκτός της εσωτερικής αναζήτησης και του ψυχολογικού προφίλ, το συγκεκριμένο τεύχος έχει δύο άκρως διασκεδαστικά κεφάλαια που δείχνουν ποια είναι τα όρια στην φιλία και στον έρωτα και πόσο εύκολα μπορούν να ξεπεραστούν ανάλογα τις συνθήκες, αλλά και του πόσο περίεργη μπορεί να είναι μια οικογένεια, υπερπροστατευτική και τρελή μεν, αλλά οικογένεια πάντα και πάνω απ' όλα.