Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Ο Παρκ είναι 16 χρόνων. Τσακώνεται συνέχεια με τον πατέρα του και νιώθει πως η ζωή του θα αλλάξει προς το (πολύ) καλύτερο μόλις καταφέρει να βγάλει δίπλωμα οδήγησης. Έτσι θα πηγαίνει στο σχολείο με το αυτοκίνητο, ακούγοντας στο τέρμα τη ροκ μουσική που λατρεύει, και θα ξεμπερδέψει μια για πάντα με τους νταήδες του σχολικού. Μέχρι όμως να συμβεί αυτό, έχει αποφασίσει να γίνει αόρατος. Άλλωστε, όσο δεν φαίνεσαι, δεν γίνεσαι και στόχος.
Η Έλενορ είναι 16 χρόνων. Είναι «η καινούργια» του σχολείου αλλά και καινούργια στο σπίτι της, αφού ο πατριός της, που την είχε πετάξει έξω από το σπίτι έναν χρόνο πριν, της επέτρεψε να επιστρέψει. Το μόνο που θέλει η Έλενορ από τη ζωή της είναι να επιβιώσει. Το μόνο που θέλει από τους άλλους είναι να την αφήσουν στην ησυχία της. Έχει ατίθασα κόκκινα μαλλιά και φοράει παράξενα ρούχα. Είναι από τους ανθρώπους που, όσο και να το θέλουν, δεν είναι δυνατό να περάσουν απαρατήρητοι.
Αργά, σταδιακά, μέσα από μεταμεσονύκτιες συνομιλίες και μια στοίβα κασέτες που όλο και μεγαλώνει, η Έλενορ και ο Παρκ ερωτεύονται… Ερωτεύονται όπως ερωτεύεσαι την πρώτη φορά, όταν είσαι νέος και νιώθεις πως δεν έχεις τίποτα να χάσεις –αλλά και πως μπορεί να χάσεις τα πάντα.

Προσωπική άποψη:
Οι ρομαντικές, αισθηματικές ιστορίες είχαν ανέκαθεν μεγάλο κοινό. Ο κόσμος τις αγαπάει όχι μόνο επειδή θα μπορέσει να περάσει ευχάριστα κάποιες ώρες, αλλά επειδή μπορεί να ταυτιστεί μ' αυτές αφού σε κάθε μία, θα μπορέσει να βρει κάποια κομμάτια του εαυτού του, ν' ανατρέξει στο παρελθόν του, να θυμηθεί πως ένιωσε, πως έζησε, πως βίωσε μια κατάσταση ή ένα συναίσθημα. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι και το "Δυο λέξεις μόνο". Ένα βιβλίο που μιλάει για την πρώτη αγάπη, την εφηβική αγάπη, την αγάπη εκείνη που βιώνεις με όλο σου το είναι και που την ζεις μόνο για μια φορά γιατί ποτέ ξανά δεν θα είσαι 16 χρόνων, ποτέ ξανά δεν θα έχεις την ίδια αφέλεια και την ίδια ειλικρίνεια, πότε ξανά η αγάπη δεν θα μπορεί να σε πληγώσει τόσο δυνατά.

Βρισκόμαστε στο 1986 και η Eleanor είναι το νέο κορίτσι του σχολείου, ένα κορίτσι που η ζωή του μόνο εύκολη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, ένα κορίτσι που προσπαθεί να ξαναρχίσει από το μηδέν και που θέλει να την αφήσει όλος ο κόσμος στην ησυχία της. Όμως, η συνολική της εμφάνιση, την κατατάσσει στα παιδιά του περιθωρίου, σε εκείνα που χωρίς να το θέλουν τραβάνε την προσοχή και τους μπελάδες, πάνω τους. Μπαίνοντας στο σχολικό λεωφορείο, η μοναδική ελεύθερη θέση είναι εκείνη δίπλα στον Παρκ, έναν κατά το ήμισυ Κορεάτη ο οποίος το μόνο που θέλει είναι να παραμείνει αόρατος μέχρι να βγάλει άδεια οδήγησης, κάτι που θα τον ανυψώσει στον περίγυρό του, αλλά και σε απόσταση με τον πατέρα του, που συνεχώς καβγαδίζουν. Πολύ σύντομα οι δυο τους θα έρθουν κοντά και θα συνάψουν σχέση, γνωρίζοντας πως η πρώτη αγάπη ποτέ δεν διαρκεί ωστόσο, αποφασισμένοι να προσπαθήσουν να αποδείξουν το αντίθετο.

Το μεγαλύτερο προτέρημα του βιβλίου αυτού είναι η αλήθεια και η ειλικρίνεια που κουβαλάει ανάμεσα στις γεμάτες συναίσθημα αράδες του. Η Έλενορ και ο Παρκ είναι δύο νέα παιδιά στη θέση των οποίων θα μπορούσε να βρίσκεται ο καθένας από εμάς, που -αναμφίβολα- έχει βρεθεί στο παρελθόν ο καθένας από εμάς. Και όχι, δεν έχει σημασία αν πρόκειται για ένα παρελθόν μακρινό ή κοντινό. Την πρώτη σου αγάπη ποτέ δεν την λησμονείς, ποτέ δεν την ξεχνάς, ποτέ δεν παύεις να θυμάσαι εκείνο το σφίξιμο στο στήθος ή το πετάρισμα στο στομάχι που τότε σου ήταν άγνωστα, ότι τα ανακάλυπτες και προσπαθούσες να τα εξερευνήσεις. Ακριβώς τα ίδια αυτά συναισθήματα βιώνεις διαβάζοντας την ιστορία αυτή. Την ίδια λαχτάρα, την ίδια αγωνία, το ίδιο γλυκό σκίρτημα που ταράζει όλο σου το είναι. Επιπλέον, οι χαρακτήρες είναι καλοδουλεμένοι και έχουν δικιά τους ταυτότητα. Και παρά που ζουν διαφορετικές ζωές και καταστάσεις, βρίσκουν τρόπο να αλληλοσυμπληρωθούν, να στηρίξουν ο ένας τον άλλον και τελικά, να ισορροπήσουν.

Άλλο ένα στοιχείο που αξίζει ν' αναφέρουμε είναι πως δεδομένου ότι η ιστορία τοποθετείται στην δεκαετία του '80, έχουμε μια αρκετά καλή απόδοση της εποχής εκείνης και όλων όσων την αντιπροσώπευαν, τόσο σε γενικά πλαίσια, όσο και στο επίπεδο που αφορά τις σχέσεις. Αισθητικά, μουσικά, συναισθηματικά, κοινωνικά, η συγγραφέας έχει προσεγγίσει το όλο θέμα με προσοχή στην λεπτομέρεια εκείνη που μπορεί να κάνει τη διαφορά. Και ναι, ακόμα κι αν δεν το αντιλαμβανόμαστε εξαρχής, θα ήταν πολύ εύκολο να κάνει ακριβώς το αντίθετο και να πέσει σε αντιφάσεις. Τέλος, πέραν του ρομαντικού της ιστορίας και την σχέση ανάμεσα σε δύο έφηβα παιδιά που προσπαθούν να βρουν τον εαυτό τους, η συγγραφέας θίγει ιδιαίτερα σοβαρά ζητήματα όπως η ενδοοικογενειακή βία και κακοποίηση, οι διαλυμένες οικογένειες ή και το σχολικό bulling, όχι με τρόπο δασκαλίστικο και δήθεν διδακτικό, αλλά στοχεύοντας στην ουσία των πραγμάτων, καλώντας τον αναγνώστη να προβληματιστεί.

Διαβάζοντας την ιστορία της Έλενορ και του Παρκ, ένιωσα την καρδιά μου πολλές φορές να χτυπάει ξέφρενα και άλλες πάλι να σταματάει. Γέλασα, έκλαψα, διασκέδασα, συγκινήθηκα, προβληματίστηκα... βίωσα ένα περίεργο κράμα συναισθημάτων που δεν νομίζω πως θα μπορέσω να ξεχάσω εύκολα και που σίγουρα δεν θέλω να προσπαθήσω. Με την αφήγηση της ιστορίας τους να γίνεται και από τους δυο τους, η συναισθηματική ένταση που βιώνουμε είναι ακόμα μεγαλύτερη, πολύ πιο ισχυρή απ' ότι αν την έκανε ένας από τους δύο ή ακόμα περισσότερο, ένα τρίτο πρόσωπο, ενώ παράλληλα, η εικόνα που έχουμε γι' αυτήν είναι άκρως ολοκληρωμένη, χωρίς μικρές πτυχές της να κρύβονται στα σκοτάδια. Το σίγουρο είναι πως θα ταυτιστείτε με τους νεαρούς μας πρωταγωνιστές, στα μάτια και στην καρδιά των οποίων θα βρείτε κομμάτια του ίδιου του εαυτού σας αλλά και του παρελθόντος σας. Κομμάτια που θα σας θυμίσουν τι σήμαιναν δυο λέξεις μόνο, κάποτε.
Βαθμολογία 10/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Rainbow Rowell
Μεταφραστής: Σωτηροπούλου Χριστίνα
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Κατηγορία: Ξένη Λογοτεχνία
Έτος Έκδοσης: 2015
Αρ. σελίδων: 512
ISBN: 978-960-461-640-4