"Half Bad: Το σκοτάδι μέσα μου" της Sally Green

Στη σύγχρονη Αγγλία, η προαιώνια διαμάχη ανάμεσα στους Λευκούς Μάγους και τους Μαύρους Μάγους κορυφώνεται.
Στη δίνη του αδυσώπητου πολέμου, ο μικρός Νέιθαν ζει σε μια οικογένεια Λευκών Μάγων. Όμως μόνο η μητέρα του κατάγεται απ’ αυτούς· ο πατέρας του είναι ο πιο δυνατός και βίαιος Μαύρος Μάγος.
Υπό την επιτήρηση του Συμβουλίου των Λευκών Μάγων, ο Νέιθαν θα ανακαλύψει ένα σκοτεινό μυστικό στην προσπάθειά του να επιβιώσει μέχρι τα δέκατα έβδομα γενέθλιά του, όταν θα λάβει τρία δώρα από τον πατέρα του και θα αποκαλυφθεί το Χάρισμά του.
Μέχρι τότε θα πρέπει ξεφύγει από Λευκούς και Μαύρους Μάγους που τον κυνηγούν για να τον εξοντώσουν. Πώς όμως θα μπορέσει να βρει τον πατέρα του, όταν κάθε του κίνηση παρακολουθείται, όταν δεν είναι ασφαλές να εμπιστευτεί κανέναν, ούτε καν το κορίτσι που αγαπά;

"Ο λύχνος της Ανατολής" της Ελένης Φωτίου

Ο Πέτρος Κομνηνός, γιος ενός από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους Έλληνες της Αιγύπτου, μεγαλώνει σε μια από τις πιο φτωχές συνοικίες της Αλεξάνδρειας.
Ένας θάνατος και μια επικείμενη δολοφονία αναγκάζει την οικογένεια του Ανέστη Δανέζη να φύγει από τη Χίο και να μεταναστεύσει στην Αίγυπτο.
Η ζωή της Αγγελικής, κόρης του Ανέστη Δανέζη, διασταυρώνεται με αυτή του Πέτρου Κομνηνού κάτω από ιδιόμορφες συνθήκες. Ο Πέτρος, ένας από τους σημαντικότερους γιατρούς της Μέσης Ανατολής, δίνει μια μάχη χωρίς όρους και όρια ενάντια σε αντικρουόμενες αντιλήψεις και μοιρολατρίες, μεταφέροντας ισχυρά μηνύματα πώς να ευτυχούν οι άνθρωποι ανεξάρτητα από κρίσεις, φτώχεια, επαναστάσεις, διωγμούς και ανυπέρβλητα εμπόδια.
Ένα οδοιπορικό στην πανέμορφη Αλεξάνδρεια, στον ελληνισμό δύο αιώνων. Μια γλυκιά γεύση ελληνικής Ανατολής, μια πικρή γεύση ανατολίτικης Ελλάδας.
Δύο λαοί που, παρ’ όλες τις τεράστιες διαφορές τους, συμβιώνουν αρμονικά μέχρι το μεγάλο διωγμό των Ελλήνων από την Αίγυπτο.
Μια ιστορία με αληθινά γεγονότα, που μοιάζει με παραμύθι, σαν αυτά που διηγούνταν οι παραμυθολόγοι στα φτωχικά ακροατήρια της Ανατολής.

"Το βιβλίο της Ευδοκίας" της Θεοδώρας Τζόκα

Τη μάνα μου τη λέγανε Ευδοκία κι αυτή είναι η ιστορία της καθώς και η ιστορία των ανθρώπων που την πλαισίωναν στο τόσο σύντομο αλλά και τόσο τραγικό πέρασμά της από τον κόσμο. Αν μου ζητούσατε να περιγράψω το βλέμμα της μάνας μου με μία μόνο λέξη, αυτή που αβίαστα έρχεται στο νου μου είναι η λέξη «αντάρα». Έτσι τη θυμάμαι· ως μια μεσογειακή λυγερόκορμη καλλονή, με βλέμμα θεοσκότεινο, ανταριασμένο σαν την γκριζόμαυρη θάλασσα που μας ταξίδεψε στην Αμερική το φθινόπωρο του 1950.
Φεύγοντας, άφηνε πίσω της τα πάντα: τη μάνα της, τα δύο αδέρφια της, το σπίτι της και μια χώρα ρημαγμένη και εξαθλιωμένη από έναν παγκόσμιο πόλεμο και μια εμφύλια σύρραξη χειρότερη από τη φασιστική λαίλαπα που σάρωσε όλη την Ευρώπη. Ακολούθησε το πεπρωμένο της, που ζητούσε εκδίκηση.
Σύντομα οι πρώτες θύελλες των ανέμων που σπάρθηκαν στην Ελλάδα θα ξεσπάσουν στη Γη της Επαγγελίας, απαιτώντας αιματηρές ανθρωποθυσίες για να κοπάσει η οργή τους και να επέλθει η νηνεμία.
Όταν η Ευδοκία παντρεύτηκε τον Αριστείδη, κανείς στο χωριό δεν μπορούσε να πιστέψει πως ένα κορίτσι μόλις δεκαεννιά χρονών κι από το γάργαρο νερό γαργαρότερο δόθηκε στο μαυραγορίτη Αριστείδη.
Η αλήθεια, όμως, είναι πως η μάνα μου συναίνεσε σ’ αυτή την παράταιρη ένωση. Όταν κάποτε, μικρό κοριτσάκι και γεμάτο περιέργεια όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας μου, τη ρώτησα αν αγαπούσε τον μπαμπά, εκείνη είχε πει ένα ξερό «όχι», κι όταν επέμεινα να μάθω γιατί τότε τον παντρεύτηκε, αρκέστηκε σε ένα εξίσου ξερό «έτσι».
Είχα την εντύπωση πως πίσω από αυτή τη λακωνική απάντηση κρυβόταν μια μεγάλη ιστορία που δεν ήθελε να τη μοιραστεί με κανέναν.

"Είναι όμορφη η ζωή, αδερφέ μου!" του Nâzım Hikmet

«Να πάρει», σκέφτηκα και κοίταξα την Ανούσκα. Δε θα ξαναδώ αυτό το μέτωπο, αυτό το στόμα, αυτή τη μύτη, αυτά τα μάτια… Δε θα ξανανιώσω αυτή την εγγύτητα που αισθάνεται ένας άνθρωπος για κάποιον άλλο, αυτή την οικειότητα, την εμπιστοσύνη που βουρκώνει τα μάτια μου.
Ξέρω ότι όλες αυτές οι σκέψεις είναι ρομαντικές. Εδώ και τόσα χρόνια η ζωή μου είναι ρομαντική. Είναι ο ρομαντισμός του επαναστάτη που καλπάζει πάνω στο άλογό του. Ίσως είναι βασανιστικός, ίσως αιμοσταγής, ποιος ξέρει...
Πού τρέχει ο έφιππος; Τις περισσότερες φορές στο θάνατο. Αλλά για μια ζωή πιο όμορφη, πιο δίκαιη, πιο γεμάτη, πιο βαθιά.
Στο μοναδικό μυθιστόρημα που έγραψε ο Ναζίμ Χικμέτ –και μάλιστα λίγο πριν από το θάνατό του– η δεξιοτεχνία και η ευαισθησία του λυρικού ποιητή μετουσιώνονται σε μια σχεδόν αυτοβιογραφική διήγηση.
Πώς σκέφτηκα να γράψω ποιήματα; «Έργο του πρόστυχου κόσμου...»
Γιατί να είναι πρόστυχος ο κόσμος;
Ο κόσμος είναι ωραίος.
Τι θα πει ο κόσμος είναι ωραίος;
Τι του είναι ωραίο;
Για πόσους ανθρώπους είναι ωραίος; Στη συντριπτική τους πλειονότητα οι άνθρωποι ούτε καν σκέφτονται αν «ο κόσμος είναι ωραίος ή όχι». Ζουν μέσα στην αδικία, στην πείνα, στην τυραννία, στο θάνατο.
Πόσοι άνθρωποι πολεμούν ενάντια στην αδικία, στην τυραννία, στο θάνατο; Εμείς λοιπόν πολεμάμε. Πολεμούν οι μάζες που στήνουν οδοφράγματα, που κάνουν επαναστάσεις...

"Πώς να σκοτώσεις τον άντρα σου" της Κατερίνας Μανανεδάκη

Έλα τώρα που ΔΕΝ το έχεις σκεφτεί ΟΥΤΕ μία φορά.
Να τον ξεφορτωθείς και να ησυχάσεις.
Να γλιτώσεις, να ξεμπερδεύεις.
Εσύ. Που είσαι καλή, χρυσή, υπέροχη, που σε θέλαν καν και καν, αλλά που στραβώθηκες και πήρες… αυτόν.
Εσύ. Που είσαι η κολόνα της οικογένειας.
Παιδιά, δουλειά, οικιακά, τα κάνεις όλα και δε βγάζεις κιχ.
Κι αυτός. Που, αντί να σου πει ευχαριστώ και μπράβο, σε γράφει και αδιαφορεί, τα φορτώνει όλα στις πλάτες σου και «χαλαρώνει» με τις ώρες μπροστά στον υπολογιστή.
Κι όμως… Όλα τα αντέχεις και τα υπομένεις, γιατί τον αγαπάς.
Μέχρι τη στιγμή που ανακαλύπτεις τυχαία πως αυτός σε ΑΠΑΤΑ! Ναι! Έχει το θράσος και να σε ΑΠΑΤΑ!!! Να έχει ερωμένη!
Μέχρι εδώ ήταν. Το παίρνεις απόφαση.
Θα τον πετάξεις από το παράθυρο. Θα τον καθαρίσεις με τον καθαριστή για τα κολοκυθάκια. Θα τον ταΐσεις δηλητηριασμένο χορτοπιτάκι. Θα τον καρφώσεις με το μαχαίρι της κουζίνας, θα του κόψεις τα φρένα του αυτοκινήτου, δε θα σταματήσεις να αυτοσχεδιάζεις μέχρι να τον αποτελειώσεις.
Όπως κάνει και η Ξένια με τον Παναγιώτη, που την έχει καταστήσει τάρανδο με την Τασούλα την κοντή.
Μη διστάζεις. Μπες στην ιστορία και κάνε τη ζωή σου καλύτερη.
Ένα βιβλίο με δολοφονικό χιούμορ που μόνο ένας θανατηφόρος γάμος μπορεί να εμπνεύσει!

"Μια διαφορετική οικογένεια" των Ντίνα Ξανθάκη και Σόνια Καζόνι

«Μαµά, γιατί ο µπαµπάς δεν µένει πια µαζί µας;», «Μαµά, εγώ έχω µπαµπά;», «Είµαστε κανονικά αδέλφια αν έχουµε µόνο τον ίδιο µπαµπά και διαφορετική µαµά;».
Στη σύγχρονη κοινωνία συναντάµε αρκετές διαφορετικές µορφές οικογενειακών σχηµάτων κι αυτό συχνά δηµιουργεί απορίες στα παιδιά.
Το ίδιο συµβαίνει και σε µια µονογονεϊκή οικογένεια δελφινιών που ζει σε έναν υπέροχο ύφαλο. Η µικρή Ντιάνα, που µεγαλώνει τρισευτυχισµένη µε τη µαµά της Τζέµα, µια µέρα θα αναρωτηθεί αν µοιάζει µε τον µπαµπά της, τον οποίο δεν γνώρισε ποτέ.
Είναι η στιγµή που η µαµά δελφίνι θα αποφασίσει να διηγηθεί στην κορούλα της την ιστορία τους. Μια περιήγηση στη γειτονιά τους στον βυθό αλλά και στην κοντινή ακτή, κατά την οποία µαµά και κόρη συναντούν πολλούς διαφορετικούς τύπους οικογένειας, κάνει τη µικρή Ντιάνα να καταλάβει πως αληθινή οικογένεια είναι εκεί όπου υπάρχει απέραντη και ανιδιοτελής αγάπη.