Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Δύο πολιτισμοί, ένας πλανήτης και ένας αγώνας για το ποιος θα τον κλέψει πρώτος!
Ο δεκατριάχρονος Μέισον Σταρκ και δεκαεφτά άλλοι δόκιμοι από την Ακαδημία της Διαστημικής Διοίκησης Γης (ΔΔΓ) επιβιβάστηκαν στο διαστημόπλοιο Αίγυπτος. Υποτίθεται πως το ταξίδι θα ήταν μια σύντομη πτήση ρουτίνας προκειμένου να "γράψουν" τον απαραίτητο για την καριέρα τους χρόνο στο Διάστημα.
Όμως τίποτα δεν ακολούθησε τη ρουτίνα, όταν τους επιτέθηκαν οι Τρέμιστ, μια εξωγήινη φυλή που βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με την ανθρωπότητα εδώ κι εξήντα χρόνια.
Με κυβερνήτη και πλήρωμα του σκάφους νεκρούς, τραυματίες ή αιχμαλώτους, ο Μέισον και οι δόκιμοι είναι όλοι όσοι έχουν απομείνει για να ειδοποιήσουν τη ΔΔΓ. Και σύντομα ανακαλύπτουν γιατί οι Τρέμιστ επέλεξαν αυτό ειδικά το διαστημόπλοιο για να επιτεθούν: το Αίγυπτος μεταφέρει ένα όπλο που μπορεί να αλλάξει για πάντα την τροπή του πολέμου.
Τώρα ο Μέισον θα πρέπει να οδηγήσει τους δόκιμους σε μια τολμηρή επίθεση για να ανακαταλάβουν το διαστημόπλοιο, να σώσουν τους επιζήσαντες και να ανακτήσουν το όπλο. Κι αυτά προτού ο πόλεμος ανθρώπων και Τρέμιστ πάψει να έχει οποιοδήποτε νόημα.

Προσωπική άποψη:
Το "Κλέφτες πλανητών" είναι ένα από τα βιβλία εκείνα που έφτασαν στα χέρια μου στην πρωτότυπη μορφή τους -δηλαδή, στα αγγλικά-, όταν ακόμα οι εκδοτικοί το αξιολογούσαν προκειμένου να αποφασίσουν αν θα το εντάξουν ή όχι στο εκδοτικό τους πρόγραμμα. Ως αξιολογήτρια, λοιπόν, βρέθηκα τότε σε πολύ δύσκολη θέση καθώς, ναι μεν το βιβλίο είναι πάρα πολύ καλό στα περισσότερα σημεία του, ανήκει όμως σε ένα λογοτεχνικό είδος που στην Ελλάδα, όπως έχει αποδείξει η ίδια η Ιστορία, δεν τραβάει και δεν χαίρει της αποδοχής και της αναγνώρισης από το αναγνωστικό κοινό. Σε μια τέτοια περίπτωση, λοιπόν, τι πρέπει να κάνεις; Να πεις "ναι", ή να πεις "όχι"; Προσωπικά, είπα "όχι", αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η αξία του βιβλίου δεν αναγνωρίστηκε από μέρους μου.

Οι άνθρωποι και οι Τρέμιστ βρίσκονται σε μάχη για την διεκδίκηση ενός πλανήτη ο οποίος μπορεί να φιλοξενήσει και τις δύο ράτσες. Η Γη πλέον είναι υπερπληθής και η μετοίκιση σε άλλους πλανήτες ανέφικτη. Ο 13χρονος Μέισον Σταρκ μόλις έχει αποφοιτήσει από την Ακαδημία Διαστημικής Διοίκησης Γης, περιμένοντας την ώρα που θα συνεχίσει την εκπαίδευσή του στην ηγεσία του σκάφους. Ένα αθώο παιχνίδι, μια φάρσα στην αδερφή του, θα αποδειχτεί μοιραία καθώς, με την αφελή του αυτή πράξη, οι Τρέμιστ καταφέρνουν να εισχωρήσουν στο σκάφος, να πιάσουν ομήρους και τελικά, να καταλάβουν τον έλεγχό του. Ο Μέισον μαζί με τον Τομ, τον γιο της αρχηγού και τη Μέριν, μια παράξενη και γοητευτική κοπέλα, είναι η μοναδική ελπίδα του σκάφους και των επιβατών του να γλιτώσουν από τον αφανισμό και να νικήσουν τους καταληψίες. Φυσικά, αυτό δεν είναι εύκολη υπόθεση ενώ πολλά μυστικά περιμένουν να αποκαλυφθούν.

Η γραφή του Dan Krokos είναι κατανοητή και άμεση, καθιστώντας το σύνολο του κειμένου ιδιαίτερα ευκολοδιάβαστο για τους νεαρότερους ηλικιακά αναγνώστες, χωρίς αυτό να σημαίνει πως με τον τρόπο του απορρίπτει ένα πιο ενήλικο κοινό. Η "κόντρα" ανάμεσα στην ανθρώπινη φυλή και των Τρέμιστ είναι ενδιαφέρουσα, προσφέροντας υλικό που μπορεί να εξελιχθεί ιδιαίτερα στο μέλλον, με πολύ ωραίο τρόπο, περνώντας μηνύματα σχετικά με το πόσο πολύ απομυζούμε την γη μας οδηγώντας την στην καταστροφή κι εμάς στον αφανισμό. Ενδιαφέρουσα είναι επίσης η αναγκαία συνύπαρξη του Μέισον και του Τομ, και το πως το χειρίζεται ο συγγραφέας, δύο χαρακτήρων που με μια πρώτη ματιά φαίνονται εκ διαμέτρου αντίθετοι και οι οποίοι, παρά τις διαφορές, τις συμπάθειες ή τις αντιπάθειές τους, καλούνται να σταθούν πλάι-πλάι προκειμένου να αντιμετωπίσουν την κρίση και να ανακτήσουν τον έλεγχο του σκάφους τους.

Η ιστορία εξελίσσεται σε έναν αρκετά περιορισμένο χώρο, που αν και περιγράφεται διεξοδικά και είναι ξεκάθαρη η ταυτότητά του, μας προκαλεί ώρες-ώρες ασφυξία. Αυτό έχει τα θετικά και τα αρνητικά του. Το θετικό είναι πως -προφανώς- ο συγγραφέας πετυχαίνει τον στόχο του, να μας προκαλέσει δηλαδή ένα αίσθημα αγωνίας και να δημιουργήσει ένα κλειστοφοβικό περιβάλλον που θα εντείνει όλο αυτό, αλλά προσωπικά θα ήθελα να υπάρχει λίγο μεγαλύτερο εύρος δράσης. Αν και καλή, η ιστορία στερείται πρωτοτυπίας. Κανείς δεν αμφισβητεί την φαντασία και τις προθέσεις του δημιουργού ωστόσο, θα μπορούσε να προσπαθήσει για το κάτι παραπάνω που θα έκανε τελικά τη διαφορά. Επίσης, οφείλουμε να αναφέρουμε πως ο συγγραφέας παρασύρεται ορισμένες στιγμές με αποτέλεσμα να πέφτει στην παγίδα της επανάληψης κάτι που δεν είναι απαραίτητα ενοχλητικό αλλά κακά τα ψέματα, κουράζει αρκετά.

Το "Κλέφτες πλανητών", στο σύνολό του, είναι ένα ιδιαίτερα καλό βιβλίο, αν και δεν θα λέγαμε πως είναι ιδιαίτερα πρωτότυπο. Αντίθετα, η ιστορία στερείται πρωτοτυπίας και παρά που κανείς δεν αμφισβητεί την φαντασία και τις προθέσεις του δημιουργού, δεν μπορεί να μην αναφέρει πως θα μπορούσε να προσπαθήσει για το κάτι παραπάνω που θα έκανε τελικά τη διαφορά και, ίσως, να έκανε πιο εύκολο το να πλασαριστεί το βιβλίο του και σε ένα άλλο κοινό, πέραν αυτού που αγαπάει έτσι κι αλλιώς το sci-fi. Παρ' όλα ταύτα, είναι μια ιστορία με έντονα κοινωνικοπολιτικά, ανθρωπιστικά μηνύματα, μηνύματα γύρω από την φύση και την προστασία της από την ίδια την καταστροφική τάση του ανθρώπου, ενώ δίνεται αρκετά μεγάλη έμφαση στον αδελφικό δεσμό και στην ανάγκη να προστατεύει ο ένας τον άλλον με όποιο κόστος. Αν μη τι άλλο, αυτό περνάει με θετικό τρόπο στον αναγνώστη, τον συγκινεί, αλλά και αυξάνει την ένταση καθώς, αν υπάρξουν απώλειες, μπορεί να είναι τραγικές.
Βαθμολογία 8/10

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Dan Krokos
Μεταφραστής:
Εκδόσεις: Λιβάνης
Κατηγορία: Ξένη Πεζογραφία
Έτος Έκδοσης: 2014
Αρ. σελίδων: 304
ISBN: 978-960-14-2811-6